เนตรเซียนทะลุสมบัติ – ตอนที่ 883 จูบแรก

ตอนที่ 883 จูบแรก

ปัง ! ปัง ! ปัง !
หลังจากเสียงปืนดังขึ้นหลายนัดติดต่อกัน ทุกคนที่ยืนขึ้นและคิดที่จะวิ่งกรูกันเข้ามา  ต่างก็พากันล้มระเนระนาดลงบนพื้น !

เมื่อทุกคนเงยหน้าขึ้นถึงได้เห็นว่ามีพลซุ่มยิงยืนอยู่บนกำแพงด้านบนนานแล้ว  พวกเขาล้อมรอบอยู่ทั้งสี่ด้านโดยมีปืนสไนเปอร์เล็งมาที่กลางลานบ้าน คนพวกนั้นเมื่อสักครู่ ถูกพวกเขาซุ่มยิงฆ่าตายนั้นเอง !

ทุกคนต่างตกตะลึงกันไปหมด เมื่อทุกคนคิดว่าทานากะและลูกชายต้องชนะ  ทานากะก็ยิงลูกชายของตัวเองตาย  เมื่อทุกคนคิดว่ายังพอมีความหวัง และคนที่คิดจะต่อต้านก็มาตายกันหมด !

ทุกคนอ้าปากค้างและอดไม่ได้ที่จะมองไปที่เฒ่าทานากะเขากับทานิกาวะคบค้ากันมานานหลายปี คุ้นเคยกับนิสัยของทานิกาวะดี  แต่ที่คิดไม่ถึงคือ เขาจะตัดสินใจได้เด็ดขาดขนาดนี้ !

หรือว่าเฒ่าทานากะอยากยิงลูกชายทิ้งเพื่อที่จะเอาตัวรอดไปวันๆ  เมื่อเฒ่าทานากะเห็นทุกคนมองมาที่เขา เขาก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า “ หลายปีที่ผ่านมานี้ นายยังคงมีแผนการอยู่ตลอด ! บางทีการที่นายไม่เปิดเผยเคี้ยวเล็บมานาน  ทุกคนอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ว่าเมื่อยี่สิบปีก่อนนายก้าวมาถึงจุดนี้ได้ยังไง ! แต่สำหรับฉันยังจำได้ชัดเจน ! ” เฒ่าทานากะมองไปรอบๆกำแพง  “ ในชีวิตนี้ของฉันไม่มีอะไรที่ไม่กล้าทำ ในเมื่อก้าวเข้าไปอยู่ในกับดักของนายแล้ว ฉันก็ไม่คิดที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ !

ทานากะทำเรื่องที่น่าละอายใจต่อนาย ฉันก็มาขจัดเรื่องราวสกปรกในครอบครัวทิ้งให้ หวังเพียงว่าเรื่องนี้จะจบลงหลังจากที่ฉันตายไปแล้ว ! ”

พอสิ้นคำพูด เฒ่าทานากะก็ยกปืนขึ้นเล็งไปที่ขมับของตัวเอง !
“ ปัง ! ”

เสียงกระสุนปืนที่ดังขึ้นนัดหนึ่ง ทำเอาเฒ่าทานากะล้มลงบนพื้นอย่างช้าๆเมื่อเทียบกับลูกชายที่ไม่เอาไหนของเขา  ตัวพ่อยังแข็งแกร่งกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย ยอมที่จะร้องขอด้วยความชอบธรรมมากกว่าที่จะร้องขอโดยต้องเสียศักดิ์ศรี !

หยางโปจับตามองเฒ่าทานากะล้มลงด้วยใบหน้าที่ตกใจเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าเฒ่าทานากะจะใจเด็ดขนาดนี้ !

ทานิกาวะมองไปยังทิศทางที่เฒ่าทานากะล้มลง ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ มิตรภาพของเพื่อนที่อยู่กันมาหลายสิบกว่าปี มลายหายไปแบบนี้ เมื่อเข้าใจหรือแก้ไขเรื่องหลักแล้ว ก็จะเข้าใจหรือแก้ไขเรื่องอื่นที่เกี่ยวข้องได้ !

เฒ่าทานากะเป็นคนฉลาดอย่างไม่ต้องสงสัย  เขาใช้ชีวิตของตัวเองเพื่อยุติเรื่องนี้ ปกป้องภรรยาของเขาและช่วยญาติสนิทของเขาเอาไว้ !

ทานิกาวะกวาดตามองภารกิจสำคัญด้านล่างเวที ไม่มีใครกล้าเงยหน้ามองเขา  ทุกคนก้มหน้าลง ในเวลานี้ เมฆดำทั้งหมดได้กระจายตัวหายไปหมดแล้ว !

หยางโปมองไปด้วยความแปลกใจ อู่อียืนขึ้น เลือดที่ขาไหลลงพื้น  แต่ดูเหมือนเธอจะไม่มีอาการใดๆเลย !
นี่เป็นเลือดปลอม !

จู่ๆ หยางโปก็นึกขึ้นมาได้ ว่าทานิกาวะไม่เพียง แต่เตรียมตัวเอาไว้นานแล้วเท่านั้น

แต่ยังเตรียมพร้อมมากอีกด้วย  แม้กระทั่งเตรียมการแสดงนี้ก็ยังเตรียมเอาไว้อย่างดี มิฉะนั้นจะไม่เพียงพอที่จะอธิบายได้ว่าทำไมอู่อีถึงเตรียมการและมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบนี้ !

เห็นได้ชัดว่าเพื่อปกป้องอู่อี ทานิกาวะจงใจให้เธอ “ โดนโจมตี ” เมื่อเป็นแบบนี้ ก็จะไม่มีใครมายิงเธอซ้ำอีก !

ทานิกาวะยืนอยู่บนเวทีกวาดสายตามองฝูงชนที่อยู่ด้านล่าง เมื่อเห็นหยางโปยืนอยู่ที่ตรงหัวมุมเขาก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าให้

“ ทำให้ทุกคนตกใจแล้ว  ความขัดแย้งบางอย่างที่เกิดขึ้นในงาน ได้รับการแก้ไขแล้วทุกคนรีบกลับไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้เช้าให้มาประชุมที่ห้องประชุมสำนักงานใหญ่ หวังว่าคนที่ได้รับการแจ้งเตือน จะรีบมาถึงสถานที่นัดหมายตรงตามเวลา ” ทานิกาวะกล่าว

” ลาก่อน ! “
มีเสียงตอบรับที่ไม่ดังมากนักขึ้นในที่เกิดเหตุ  เห็นได้ชัดมากว่าตอนนี้ไม่มีใครสามารถพอที่จะตั้งสติต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ได้ !

เรื่องนี้มันกะทันหันเกินไปจริงๆ เรื่องเกิดขึ้นมากมายมหาศาลแบบนี้ ทำให้ทุกคนรับไม่ได้ในทันที !

หยางโปจับจ้องไปที่ทานิกาวะ เห็นรอยยิ้มจางๆผุดขึ้นบนใบหน้าของเขา แต่กลับน่ากลัวจนขนลุกเกลียว !

ทานิกาวะมีแผนการที่ละเอียดถี่ถ้วนจริงๆ เพื่อที่เขาจะได้รวบรวมองค์กรภายในของกลุ่มอินากาวะให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน คาดคิดไม่ถึงว่าจะเขี่ยเฒ่าทานากะเหยื่อตัวนี้ทิ้ง !

เมื่อมาคิดเรื่องนี้อย่างละเอียด  ในทุกย่างก้าว  ทานิกาวะคิดคำนวณนิสัยของตัวละครทุกตัวและ เขาก็ได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้  เพราะเขาต้องการที่จะพยุงช่วยให้อู่อีได้เดินต่อไป !

แขกเหรื่อในงานต่างก็ค่อยๆแยกย้ายกันกลับ มีคนวิ่งเข้ามาลากศพที่อยู่ด้านในออกไปนานแล้ว
ลัวย่าวหัวถึงได้วิ่งตามออกมา  เมื่อเห็นสภาพงานเขาก็ตกใจไปทันใด !

อู่อีเดินมาถึงด้านหน้าของหยางโป ” ขอโทษ ที่ฉันไม่ได้บอกความจริงกับนายก่อนหน้านี้ ! “
หยางโปส่ายหน้า ” ยิ่งมีคนรู้เรื่องนี้น้อยเท่าไหร่ก็ยิ่งดี เธอทำถูกต้องแล้ว ! “

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอู่อี เธอกอดหยางโปไว้หลวมๆ ยกปลายเท้าขึ้นแล้วจุมพิตไปที่ริมฝีปากของหยางโปเบาๆ !

หยางโปสัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลน้อยๆที่ริมฝีปากไปกระทบ กลิ่นหอมสดชื่นที่เข้ามาปะทะ จากนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว !

อู่อีดูเหมือนจะชนะการต่อสู้ เธอหันหลังแล้ววิ่งออกไปข้างนอก ” ฉันไปที่ริมทะเลสาบล้างเลือดที่ขาก่อนนะ ! “

หยางโปนิ่งอึ้งอยู่ที่นั้น โดยที่ไม่ขยับเขยื้อน
ลัวย่าวหัวอดไม่ได้ที่จะผลักเขาไปทีหนึ่ง “ นายโง่หรือไง  ยังไม่รีบตามไปอีก ริมทะเลสาบมันอันตรายแค่ไหน ! ”

หยางโปถึงได้ไล่ตามไป ตามเงาชุดสีขาวหายไปในความมืด
ทานิกาวะมองไปยังทิศทางที่ หยางโปทั้งสองคนหายไป สีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มแต่ก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบว่า “ มีความสุขกับมันซะ วันเวลาแห่งความสุขเหล่านี้ถ้าหายไปแล้วจะไม่มีวันย้อนกลับ  ฉันก็ไม่รู้ว่าการดึงเธอเข้ามาสู่หนทางเส้นนี้ มันถูกหรือผิดกันแน่ ! ”

ไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงริมทะเลสาบ  อู่อียกชายกระโปรงขึ้นและยื่นมุมกระโปรงให้หยางโปแล้วพูดว่า ” นายช่วยฉันจับมันไว้หน่อย ! “

หยางโปรีบช่วยจับชายกระโปรงไว้  และเห็นขาเนียนเรียวสวยของอู่อี
อู่อีนั่งยองๆอยู่ริมทะเลสาบ ใช้มือประคองน้ำล้างเลือดที่ขาแล้วประคองเลือดหยดหนึ่งไปที่ปลายจมูกของหยางโป ” นายลองดมดู  กลิ่นเลือดสดๆ นี่มันเลือดไก่ ! “

หยางโปพยักหน้า และรู้สึกค่อนข้างสงสัย “ ทานิกาวะยืนยันแล้วว่าจะฝึกฝนเธอใช่ไหม ? ”
อู่อีหยุดท่าทีที่เคลื่อนไหวอย่างมีความสุขลง คอของเธอดูเหมือนจะแข็งทื่อไปเล็กน้อยค่อยๆหันมามองหยางโป “ ถ้าฉันตอบตกลง ฉันก็จะได้เป็นประธานสมาคมอินากาวะในอนาคต ต่อไปนายยังจะมาหาฉันอีกไหม ? ”

หยางโปมองหน้าอู่อี ใบหน้าที่บอบบางและงดงามของเธอ ดวงตาคู่นั้นที่เป็นเหมือนดวงดาว

จับจ้องอยู่ที่หยางโป  ทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก ถึงขั้นสามารถสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน !

“ ฉันรู้ว่านายเกลียดกลุ่มแบบนี้ แต่ฉันไม่มีทางเลือก ถ้าไม่เลือกเส้นทางนี้ ต่อไปในอนาคตพวกเราจะไม่มีโอกาสได้พบกันอีก ! ” อู่อีกล่าว “ ถ้าฉันไม่เลือกที่จะเป็นประธาน ฉันก็จะกลายเป็นภรรยาของประธาน ! ”

หยางโปสั่นเทาไปทั้งตัว เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่า สาเหตุจะเป็นแบบนี้ !
ถ้าไม่ใช่เพราะเขา  อู่อีคงไม่เลือกเส้นทางที่ยากลำบากนี้อย่างแน่นอน !

หยางโปรู้สึกประทับใจมาก ดวงตาทั้งคู่ของอู่อีจับจ้องมาที่เขา และค่อยๆขยับเข้ามาใกล้

อู่อีค่อยๆหลับตาลง และขยับเข้ามาใกล้

ริมฝีปากที่นุ่มนวล กลิ่นหอมจางๆ ทำให้โปค่อยๆเคลิบเคลิ้ม
แต่ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว มีเสียงดัง ” พลุ๊บๆ ” ทั้งสองคนถึงได้รู้สึกตัว หยางโปรีบกอดอู่อีเอาไว้ และอุ้มเธอขึ้นฝั่ง  คิดไม่ถึงว่าทั้งสองคนที่จูบกันอยู่และหนึ่งในนั้น ที่ไม่ได้ทันสนใจจะตกลงไปในทะเลสาบ

หยางโปและอู่อี มองหน้ากัน ทั้งคู่หัวเราะฮ่าๆเสียงดัง
ตอนนี้อากาศยังคงเย็นอยู่  เป็นธรรมดาที่หยางโปไม่กล้าที่จะทำให้อู่อีเสียเวลา รีบส่งเธอกลับไปล้างเนื้อล้างตัวที่วิลล่า !

หยางโปกลับมาถึงที่ห้องและล้างเนื้อล้างตัวเล็กน้อย จากนั้นก็มีคนนำซุปขิงน้ำตาลแดงมาให้เขา !