ตอนที่ 887 หุบเขาไผ่ม่วง
เพราะหยางโปชอบออกกำลังกายเป็นประจำ จึงมีหุ่นที่ดีมาก กล้ามเนื้อหน้าท้องเห็นได้ชัดมาก ทำให้สามารถมองเห็นกล้ามเนื้อหลายมัดได้ในทันทีที่มอง !
เด็กสาวสองคนที่อายุน้อยหน่อย แอบมองมาทางหยางโปอย่างไม่ละสายตา จากนั่นก็ปิดปากและหัวเราะเบาๆ
หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วยังคงจับจ้องมาที่หยางโป อย่างเร่าร้อน ดูใจจดใจจ่อมากทีเดียว
เธอดูเหมือนจะดูถูกเด็กสาวสองคนนั้น แสยะยิ้มมุมปากและหันมาทักทายกับหยางโปว่า
” สวัสดีค่ะ ! “
หยางโปนิ่งอึ้งไปสักพัก ลัวย่าวหัวดูหล่อกว่าเขา อีกทั้งยังอารมณ์ดีกว่า ปกติเรื่องจีบหรือ
ตีสนิทลัวย่าวหัวจะเป็นคนทำหมด ในทำนองเดียวกัน ลัวย่าวหัวก็ถูกตีสนิทด้วยบ่อยกว่าเช่นกัน เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าตัวเองก็จะถูกจีบด้วยเช่นกัน !
หยางโปพยักหน้า ” สวัสดีครับ “
หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วดูจะอยู่ในวัยยี่สิบเจ็ดยี่สิบแปดปี เธอมีผิวพรรณที่ละเอียดเนียน
ใบหน้างดงาม น้ำพุร้อนก็ใสแจ๋ว ตอนที่ลงมาในน้ำ ผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบตัวก็ถูกถอดออก
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้หยางโปสามารถมองเห็นจุดแดงๆที่งดงามอย่างเลือนลาง
หยางโปค่อยๆละสายตาไปทางอื่น หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะและเอ่ยออกมาว่า ” คุณผู้ชาย คุณมาเที่ยวญี่ปุ่นเหรอ ? ” หยางโปพยักหน้า “ ใช่ ผมมาเที่ยวญี่ปุ่น ”
หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วจ้องมองกล้ามหน้าท้องของหยางโป จากนั้นก็เลือนสายตามองไปที่รูปร่างที่เป็นมัดๆแล้วยิ้มอย่างเย้ายวน ” มาเที่ยวดีนะ คุณพอมีเวลาไหม ? ไปดื่มเป็นเพื่อนฉันสักแก้วได้ไหม ? “
หยางโปตกตะลึง เขาเพิ่งลงมาในน้ำ จะให้ขึ้นไปเร็วขนาดนี้ได้ยังไง ?
หยางโปที่กำลังจะปฏิเสธ กลับถูกลัวย่าวหัวหยุดไว้ เข้าก้มหน้ากระซิบเตือน ” รีบไป รีบไป ! “
เมื่อได้ยินคำเตือนหยางโปก็นึกขึ้นมาได้ว่า นี่เขากำลังจะลักลอบคบชู้ !
หยางโปเหลือบมองอีกฝ่ายแล้วหัวเราะ “ ผมสั่งสาเกมาแล้ว เดี๋ยวคงเอามาส่งแล้ว ! ”
ความดีใจบนใบหน้าของหญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วก็หายไปทันที สีหน้าดูขุ่นเคืองใจอย่างหลบเลี่ยงไม่ได้
ลัวย่าวหัว เหลือบมองหยางโป “ แบบนี้ไม่ได้ นายต้องเปิดกว้างหน่อย นี้มันญี่ปุ่นไม่มีใครรู้จักนาย ความยับยั้งชั่งใจทางศีลธรรมของนายมันแข็งแกร่งเกินไป ! ”
หยางโปส่ายหน้า ” เอางี้ไหม นายไปเองสิ ? “
ลัวย่าวหัวก้มหน้ามองลงไปที่ท้องของตัวเอง จากนั้นก็มองไปที่กล้ามเนื้อหน้าท้องของหยางโป
เขาส่ายหน้าและพูดว่า ” ช่างเถอะ เธอไม่ได้ชอบฉัน “
เห็นได้ชัดว่าการปฏิเสธของหยางโปทำให้สาวๆ อีกสองคนดีใจมาก พวกเธอจับจ้องอยู่ที่กล้ามของ หยางโป ในที่สุดหญิงสาวคนหนึ่งก็รวบรวมความกล้า “ เรามาจากโอซาก้า ไม่คุ้นเคยกับโตเกียวมากนัก คุณพาเราไปเที่ยวด้วยกันได้ไหม ”
” ได้สิ แน่นอนว่าได้สิ ” ลัวย่าวหัวตอบ ” พวกคุณก็เห็นว่าเรามีกันแค่สองคน มันไม่มีความหมายเอาซะเลย ถ้าพวกคุณไปเที่ยวด้วยกันได้ก็คงจะดีมาก “
หยางโปแค่ยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไร
นึกไม่ถึงว่าเด็กสาวสองคนนั้นจะดูดีใจมาก “ พวกคุณไปภูเขาไฟฟูจิมาแล้วหรือยัง ? ”
ลัวย่าวหัวหันไปมอง ” พวกคุณเคยไปที่นั่นแล้วเหรอ ? “
” พวกเรายังไม่เคยไปที่นั่น ” หญิงสาวหนึ่งในนั้นตอบกับมา
ลัวย่าวหัวก็พูดตาม ” แน่นอนว่าเรายังไม่เคยไปที่นั่นเหมือนกัน ! “
ในสระน้ำพุร้อนก็มีเสียงหัวเราะร่าเริงครึกครื้นกันขึ้นมาทันที
หญิงสาวที่แต่งงานแล้ว ยังคงจับจ้องอยู่ที่หยางโป เมื่อเธอเห็นหยางโปทำเมินเฉย เธอก็อดไม่ได้ที่จะทำสีหน้าปั้นยาก
ลัวย่าวหัวเอาแต่แกล้งเด็กสาวสองคนนั้น แต่ทางด้านหยางโปกลับไม่พูดอะไรสักคำ นั่งอยู่ในน้ำพุที่ล้อมรอบไปด้วยกำแพง แต่ก็ไม่สามารถปิดกั้นสายตาของ หยางโปไปได้ เมื่อมองผ่านกำแพง หยางโปก็มองเห็นภูเขาไฟฟูจิที่อยู่ห่างไกลออกไป ที่มีนักท่องเที่ยวกำลังปีนเขาอยู่ที่กลางภูเขาที่ปกคลุมเต็มไปด้วยหิมะ
หลังจากมองอยู่สักพัก หยางโปก็ถอนสายตาออก ทันใดนั้นเขาก็เห็นว่ามีรูปสลักไม้ไผ่สีม่วงชิ้นหนึ่งอยู่บนผ้าขนหนูอาบน้ำด้านหลังหญิงสาวที่แต่งงานแล้ว ซึ่งดูเหมือนจะเป็นรูปปั้นพระพุทธรูปไม้ไผ่สีม่วงจากวัดนันเซนจิ !
หยางโปชี้ตรงไปที่พระพุทธรูปไม้ไผ่แล้วถามไปว่า “ นั่นไปขอมากจากวัดนันเซนจิใช่ไหม ? ”
เมื่อหญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วเห็นหยางโปเอ่ยปากถาม ก็รู้สึกดีใจมากจึงรีบพยักหน้าและกล่าวว่า ” ใช่ นี่คือพระพุทธรูปไผ่ม่วงของวัดนันเซนจิ ! “
” พวกคุณก็น่าจะเห็นแล้วเหมือนกันว่ามีคนมาจำนวนมากมาเข้าแถวต่อคิวที่วัดนันเซนจิทุกวัน ตอนนั้นฉันมาเข้าแถวต่อคิวตั้งแต่ ตี3 แบบนี้ถึงได้เข้าแถวถึงแค่ตอนเที่ยงก่อนที่จะได้พระพุทธรูปไผ่ม่วงมา และฉันก็ได้ยินมาว่าวัดนันเซนจิศักดิ์สิทธิ์มาก ”
หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วเคารพบูชาวัดนันเซนจิมาก ในระหว่างที่พูดคุยกันอยู่นั้น สองมือจับพนมกันดูเหมือนลูกศิษย์ที่ศรัทธาและเลื่อมใส
แม่ของเด็กคนนั้น ชำเลืองมองไปที่หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้ว ดึงผ้าขนหนูมาจากด้านข้าง และพันไปรอบตัว จากนั้นก็คลุมตัวลูกของเธออีกครั้งและเดินออกไปจากที่นี่
เด็กสาวทั้งสองมองมาอย่างสงสัย ” มีอะไรหรือเปล่า “
ลัวย่าวหัวยิ้มและพูดว่า ” บอกชื่อพวกคุณมาให้ผม แล้วผมจะบอกพวกคุณ “
เด็กผู้หญิงสองคนอายุไล่เลี่ยกัน เด็กสาวที่ดูค่อนข้างอวบเล็กน้อยชื่อว่าฮวาหลิงและคนที่ผอมกว่ามีชื่อว่าไป่ฮุ่ย
ลัวย่าวหัวทำเพื่อให้ตัวเองรู้ชื่ออีกฝ่าย และรู้สึกอิ่มเอมใจมาก จากนั้นจึงได้เล่าเรื่องวัดนันเซนจิออกมาให้ฟัง
ฮวาหลิงเป็นคนปากกับใจตรงกัน ชี้ไปที่ไผ่สีม่วงและพูดขึ้นว่า ” นี่เป็นเพียงไผ่สีม่วงธรรมดาเท่านั้น มันจะไปศักดิ์สิทธิ์ได้ยังไง ? “
หญิงสาวที่แต่งงานแล้วพูดเยาะเย้ย ” ถ้าพวกคุณกล้าเดินออกไปจากที่นี่และไปพูดคำเหล่านี้อีก ฉันเชื่อว่า พวกคุณจะต้องถูกตีจนตายอย่างแน่นอน ! “
ไป่ฮุ่ยคว้าตัวฮวาหลิงที่โกรธเกรี้ยวไว้ และเหลือบไปมองหญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้ว “ ฮวาหลิงพูดถูก ไผ่สีม่วงชนิดนี้เป็นสิ่งของธรรมดามากสำหรับเรา และยังสามารถพบเจอได้ทั่วไป
ไม่ได้มีค่าอะไรเลย ! ”
สีหน้าของหยางโปเต็มไปด้วยความประหลาดใจเขามองไปที่ไป่ฮุย “ คุณแน่ใจจริงๆใช่ไหม ?
แน่ใจนะว่าไผ่ม่วงชนิดนี้สามารถเห็นได้ทั่วไป ” ไป่ฮุยพยักหน้า “ แน่นอน ทางเรามีภูเขาอยู่ลูกหนึ่ง ที่เต็มไปด้วยไผ่สีม่วงชนิดนี้ ! ”
” พวกเธอกำลังพูดเรื่องไร้สาระ ! เป็นไปได้ยังไง ? พระสงฆ์แห่งวัดนันเซนจิบอกว่าไผ่สีม่วงเป็นสถานที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า เพราะมันสะสมไปด้วยกลิ่นอายของพระพุทธเจ้าเป็นเวลานาน
มันจึงกลายเป็นไผ่สีม่วง พวกคุณพูดจาไร้สาระกันไปหมดแล้ว ! ” หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วพูดโต้ตอบ
สีหน้าของหยางโปเต็มไปด้วยความดีใจ และไม่สนใจหญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วคนนั้นเลย
” คุณช่วยพาเราไปที่นั่นได้ไหม ? ” ” ได้สิ รอพวกคุณแช่น้ำเล่นสักรอบแล้วเราจะพาคุณไปที่นั่น ” ไป่ฮุ่ยกล่าว
หยางโปส่ายหน้า ” ถ้างั้นมันก็ช้าไปแล้ว พวกเราไปกันตอนนี้เถอะ ! “
ไป่ฮุ่ยตกใจทันที ” ไม่ได้ เรายังไม่ได้แช่น้ำเล่นกันเลย ! “
หยางโปโบกมือ “ ถ้าพวกคุณพาพวกเราไปที่นั้น ผมจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการไปท่องเที่ยวที่ยุโรปในวันหยุดให้ ! ”
“ จริงเหรอ ? ” ฮวาหลิงตกใจมาก
หยางโปพยักหน้า ” พอพวกเราออกไป ผมจะเอาเงินให้พวกคุณ “
หญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วชำเลืองมองหยางโป ” คุณอย่าไปเชื่อพวกเธอ พวกเธอกำลังโกหกคุณ มันไม่มีไผ่สีม่วงอยู่หรอก ! “
หยางโปส่ายหน้า หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมตัวแล้วหันเดินออกไปด้านนอก
ไม่นานกลุ่มของพวกเขาก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเสร็จ และพากันขึ้นรถเมื่อเห็นบอดี้การ์ดนั่งอยู่ในรถ เด็กสาวทั้งสองก็ตกใจมาก แต่ก็กลับมามีท่าทีสงบนิ่งอย่างรวดเร็ว
หยางโปนั่งอยู่ที่เบาะหลังของรถ หลับตาลงเล็กน้อย ทางด้านลัวย่าวหัวก็หันหน้ามองออกไปด้านนอก จู่ๆ เขาก็ชี้ไปที่ด้านหลัง “ เห็นไหม หญิงวัยสาวที่แต่งานแล้วคนนั้นเธอยังคงดื้อรั้น เธอจงใจที่จะตามนายมา ! ”
หยางโปเหลือบมองไปที่กระจกมองหลัง ก็เห็นหญิงวัยสาวที่แต่งงานแล้วคนนั้นขับรถเปิดประทุน ผมปลิวไสวดูสง่างามตามมาจริงๆ
