ตอนที่ 926 คุณทําใช่ไหม
หยางโปเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่าย เขารู้สึกว่าค่อนข้างคุ้นตา หลังจากครุ่นคิดอยู่ครุ่นหนึ่งก็นึกถึงตัวตนของอีกฝ่ายออก อีกฝ่ายน่าจะเป็นนักแสดงสาวตัวรองที่แสดงในซีรีย์ที่ฉายทางโทรทัศน์ที่โด่งดังอยู่ในช่วงนี้ ถ้านับกันแล้วก็น่าจะเป็นนักแสดงสาวหมายเลขสองได้เลย
หยางโปสังเกตอย่างพินิจพิเคราะห์ รูปร่างดีมาก สิ่งที่สําคัญที่สุดคือผิวของอีกฝ่ายดีมาก
เชิญหญิงสาวคนนี้มาได้ หลูตงซิงคงต้องจ่ายเงินไปไม่น้อยเลยทีเดียว ถึงแม้จะไม่สนใจ
แต่ก็จะฟังเฟืองแบบนี้ไม่ได้
หยางโปพยักหน้าให้ อีกฝ่ายจึงยิ้มและถือโอกาสเดินลงมาในบ่อน้ําพุร้อน
“ คุณแซ่อะไรคะ ?” ดาราสาวถาม
“ ผมแซ่หยาง” หยางโปตอบกลับ เขามองหน้าอีกฝ่าย “ ผมควรจะเรียกคุณว่ายังไงดี ?”
ว่ายังไงดี 2 – 1
“ คุณเรียกฉันว่าชีจวินก็ได้” ดาราสาวตอบ
หยางโปพยักหน้า ” เป็นคนที่ไหนเหรอ ?”
“ ฉันเป็นคนหยูหาง ” นักแสดงสาวตอบ
“ อ้อ ? หยูหาง เป็นสถานที่ที่ดีเลย ” หยางโปพูด เขาค่อนข้างสับสนกับที่หลูตงซิงเพิ่งบอกมา
พรุ่งนี้จะไปที่หยหาง แต่ตอนนี้กลับพาคนหยหางเข้ามา หรือว่าอยากจะพาเธอไปที่นั่นด้วย ?
เมื่อซีจวินเห็นหยางโปเงียบไปก็ยิ้มจางๆและพูดขึ้นว่า “ คุณหยางต้องมีความทรงจําดีๆต่อหยูหางแน่เลยใช่ไหม ? “
หยางโปส่ายหน้า “ ก็ไม่ถือว่าใช่ แค่นึกถึงเรื่องบางอย่างน่ะ”
* ผมเคยดูซีรีย์ที่คุณแสดง ดูไปสองตอนแล้ว ” จู่ๆหยางโปก็เปลี่ยนเรื่องคุยทันที
ซีจวินเม้มปากยิ้ม “ หลายคนต่างก็เคยดูซีรีส์ที่ฉันแสดง”
” ผมเปิดบริษัทสื่อบันเทิงหนึ่งอยู่ที่เมืองหลวง แต่มอบหมายการบริหารจัดการงานให้คนอื่นดูแลเป็นหลัก ดังนั้น ผมเลยยังคงสนใจวงการบันเทิงอยู่พอสมควร ” หยางโปกล่าวต่อ
“ บริษัทสื่อบันเทิงไหน คุณบอกมาสิ ดูสิว่าฉันพอจะรู้จักไหม” ซีจวินถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ จินหลิงชุน” หยางโปตอบ
ซีจวินสังเกตหยางโปอย่างพินิจ ” บริษัทนี้ฉันเคยได้ยินอยู่ ดูเหมือนจะเพิ่งก่อตั้งขึ้นได้ไม่นาน
ได้ยินว่าเถ้าแก่ของพวกเขามีภูมิหลังและมีอํานาจมากด้วยเช่นเดียวกัน”
หยางโปหัวเราะ มองแววตาที่ไม่ไว้วางใจของอีกฝ่ายออก แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ “ คุณไม่เชื่อเหรอ ? ”
ซีจวินส่ายหน้า “ แค่รู้สึกว่ามันน่าเหลือเชื่อเกินไป ทําไมบริษัทที่มีภูมิหลังแบบนี้ถึงได้มีเถ้าแก่ที่ยังอายุน้อยขนาดนี้ ?”
หยางโปเปล่งเสียงหัวเราะ เขามองสังเกตดูอีกฝ่าย “ อันที่จริงแล้ว ด้วยคุณสมบัติที่มีอยู่ของคุณถ้าไม่มีโอกาสพิเศษแล้วละก็ เกรงว่าทั้งชีวิตนี้อาจจะไม่มีหวังที่จะพัฒนาไปต่อได้อีก ”
ซีจวินดูเหมือนจะฟังความหมายที่หยางโปเอ่ยถึงออก เธอค่อยขยับเข้าไปใกล้อีกเล็กน้อย
* อ้อ ? ถ้าอย่างนั้นคุณหยางพอจะมีวิธีสอนฉันได้ไหม ?”
หยางโปส่ายหน้า “ ผมไม่มีวิธีสอนคุณหรอก คุณก็อย่าได้คิดมาก”
ซีจวินจ้องมองหยางโปด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความเสียใจ เธออยากจะกลายเป็นนักแสดงหญิงแถวหน้า แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่สามารถจะทํามันได้โดยอาศัยความขยัน แต่ยังต้องการความช่วยเหลือจากคนที่มีอํานาจและชื่อเสียง เมื่อสักครู่ตอนที่ยางโปเอ่ยคํานั้นออกมา ทําเอาเธอรู้สึกใจเต้นแรงมาก คิดว่ามันอาจเป็นโอกาสของตัวเธอเองที่มาถึงแล้วก็เป็นได้ !
ถึงแม้จะมีความรู้สึกลังเลอยู่บ้าง แต่เธอก็ยังพยายามแสดงทีท่ายอมรับ เธอถึงขั้นที่คิดว่าจะหาทางลัดเพื่อให้ตัวเองบรรลุตามเป้าหมายที่ตัวเองคาดหวังไว้ ยังไงซะคนหนุ่มสาวอย่างหยางโป
ก็ยังดีกว่าชายชราพวกนั้นมาก
เธอจ้องหยางโปตาไม่กระพริบ ” คุณคงไม่โกหกฉันหรอกใช่ไหม ?”
“ ผมจะโกหกคุณไปเพื่ออะไร ? ” หยางโปยิ้มพร้อมกับพูด
คิดที่จะหลอกเอาเงินและหลอกให้ฉันเสียตัว ! ” ซีจในเอ่ยออกมาด้วยความหวาดระ
แวง
หยางโปหัวเราะฮ่าๆเสียงดัง “ กดนาฬิกาของคุณดูสิ ชั่วโมงละเท่าไหร่ ?”
ซีจวินเกิดอาการลังเลอยู่ครู่หนึ่งโดยที่ไม่พูดอะไร ค่าบริการของที่นี่สูงมาก นอกจากนี้ ห้องวีไอพีนี้ของหยางโป ราคาอย่างต่ําก็แสนหยวน มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย ถ้าคิดที่จะเข้ามารีสอร์ท แห่งนี้โดยที่ไม่มีฐานะที่มั่นคง
ซีจวินตอบสนองกลับอย่างเร็ว ใบหน้าแดงระรื่นขึ้นเล็กน้อย
หยางโปหัวเราะออกมา “ ไม่มีอะไรมาก คุณอย่าเข้าใจผิด ผมก็แค่อยากจะคุยกับคุณเท่านั้น
ผมอยากทําความเข้าใจกับวงการบันเทิงสักหน่อย ยังไงซะผมก็ถือว่าเป็นเถ้าแก่คนหนึ่งที่จําเป็นต้องเรียนรู้ให้เยอะขึ้น”
ซีจวินจ้องมองหยางโปด้วยความสงสัย ในระหว่างที่สงสัยอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังเข้ามาทางด้านหลัง เธอจึงหันกลับไปมอง เมื่อเห็นผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาและชายที่เดินตามเข้ามานั้นเธอก็จําได้ว่าเป็นลูกค้าที่มาที่นี่บ่อยๆ นักธุรกิจผู้มั่งคั่งของเมืองจินหลิงนั้นเอง
หลูตงชิง จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็เดินเข้ามาใหม่อีกครั้ง เมื่อเห็นว่าชีจวินอยู่ห่างจาก
หยางโป ก็อดที่จะอารมณ์เสียไม่ได้ “ คุณซีจวิน ผมสั่งไว้ว่ายังไง”
ซีจวินตกใจผงะ รีบลุกขึ้นทันที “ ขอโทษค่ะคุณหลู !”
หยางโปค่อนข้างแปลกใจ เขาจึงอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นมอง ไม่รู้ว่าหลูตงชิงสั่งอะไรไว้กันแน่
ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างหลูตงซิงรีบเอื้อมมือเรียวยาวมาลูบหลังของเขา “ คุณหลูใจเย็นๆ ซีจวินมาที่นี่เป็นครั้งแรก คุณทําให้เธอตกใจกลัวมากแล้ว ครั้งต่อไปเธอคงไม่มีทางมาที่นี่อีกแน่ๆ “
หลูตงชิงส่งเสียงอึดฮัดไม่พอใจ “ ผมไม่สนอะไรมากหรอก ผมจ่ายเงินไป แล้วได้บริการแบบนี้มาเหรอ หรือว่าผมจ่ายเงินซื้ออาหารให้หมาอย่างงั้นเหรอ ?”
นี่เป็นครั้งแรกที่หยางโปเห็นหลูตงชิงโมโหเดือดดาลแบบนี้ เหมือนกับว่าเขากําลังตําหนิผู้ใต้บังคับบัญชาอยู่ อานุภาพประดุจอัสนีบาตฟาดเปรี้ยงๆ ทําเอาคนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่
อึมครึม
หยางโปยิ้มจางๆ “ จัดการธุระเรียบร้อยแล้วเหรอ ?”
หลูตงซิง พยักหน้า “ จัดการแล้ว ขอโทษด้วยจริงๆ ครั้งหน้าฉันจะหาคนที่เก่งและชํานาญงานกว่านี้มาให้”
หยางโปโบกมือ “ คุณคิดว่าหาที่เก่งและชํานาญงานแล้ว ผมจะชอบมันเหรอ ?”
หลูตงซิงหัวเราะออกมา “ เรื่องนี้ก็จริงอยู่”
เขาโบกมือขึ้น “ เอาล่ะ เข้ามาใกล้ๆหน่อย แล้วช่วยคุณหยางนวดตัว เขาไม่ได้กิน คุณซะหน่อย
คุณจะหลบไปไกลขนาดนั้นทําไม ? ต่อให้กินคุณ คุณก็ต้องหาเงินได้มากมาย เขาเปิดบริษัทสื่อบันเทิง ถึงแม้บริษัทไม่ได้ใหญ่โตมากนัก แต่เขามีเงินเยอะนะ ต่อให้เอาเงินฟาด มันก็สามารถทําให้คุณกลายเป็นดาราดังอันดับหนึ่งได้เลย !”
หยางโปส่ายหน้า “ คุณนี่มันจริงๆเลย ผมคิดว่าแต่ก่อนคุณไม่ได้ใช้เงินฟาดคนแบบนี้เลยนะ
เอาเงินมาฟาดคนมันซะใจมากใช่ไหม ? ”
“ ตอนนี้ต่อให้ฉันเอาเงินฟาดหัว ก็ทําไม่สําเร็จ ! ” หลูตงชิงกล่าว
หยางโปส่ายหัว “ ไม่ต้องกังวลไป เดี๋ยวผมจะลองดู มันน่าจะใช้ได้ ”
ต่อมา ก็มีผู้หญิงอีกคนเข้ามาจากการแนะนําของคนกลาง บรรยากาศเลยดูสนุกน้อยลงมาก
แต่หยางโปกลับรู้สึกเซ็งและเบื่อหน่ายเอามากๆ
จากนั้นพวกเขาก็ไปนวดตัวอีกครั้ง อาบน้ํา และรอจนลู่เจียเฟยออกมา จากนั้นก็ออกไปจากที่นั่น
อู่เจียเฟยดูตื่นเต้นมาก “ ที่นี่สบายมากจริงๆ เมื่อไหร่พวกเราจะมากันอีก ?”
หยางโปมองเขาขึ้นและลง “ คุณถือว่าสบายแล้ว คุณอ่านบิลดูแล้วหรือยัง เถ้าแก่หลุถึงกับกระอักเลือดเลยทีเดียว ”
คู่เจียเฟยยิ้มเหยเก “ ที่นี่ดีจริงๆ”
หยางโปนั่งรถตัวเองและโบกมือให้หลูตงซิง พวกเขาตกลงที่จะออกเดินทางกันเร็วหน่อย
ซึ่งก็กําลังกลับไปเตรียมตัวที่บริษัท
ไม่นาน รถของหยางโปก็มาหยุดอยู่ที่หน้าประตูโรงเรียน จากนั้นเขาก็โทรหาฮัวชิงหยุนฮัวชิงหยุนก็เดินออกมาหา
ฮัวชิงหยุนเข้าไปนั่งในรถ ” ทําไมนายถึงมาที่นี่ในเวลานี้ ?”
* พรุ่งนี้ยังมีเรียนอีกเหรอ ? ” หยางโปถาม
ฮัวชิงหยุชายตามองมา “ แน่นอน พรุ่งนี้มีเรียนอยู่ ทําไมนายมีธุระเหรอ ?”
“ ผมว่าจะไปที่หยูหางหน่อยน่ะ คุณอยากตามไปกับผมด้วยไม่ใช่เหรอ ? ก็เลยมาถามคุณดูน่ะ ” หยางโปพูด
ฮัวชิงหยุนลังเลเล็กน้อยแต่ก็ตอบตกลง “ อืม ”
พอพูดจบ เธอก็เงยหน้าขึ้นมองหยางโป “ เมื่อคืนหลิวหมิงหยุนถูกกระทืบ ใช่คุณ ทําหรือเปล่า ? ”
