ตอนที่ 214 : คุกเข่าให้กับคนใหญ่คนโตเจียงเฉิน!
ลู่อี้ทั้งนั่งรถกลับมาที่กองถ่ายด้วยความหยิ่งผยองทันที!
เขาเดินลงมาและเริ่มการถ่ายทําทันที
ครั้งนี้ เนื่องจากเขาได้กลายเป็นพระเอกแล้ว ลู่อี้หังจึงค่อนข้างให้ความร่วมมือและพยายามใช้ความสามารถของเขาออกมาอย่างเต็มที่
และในฉากนั้นก็มีทั้งการขี่ม้าว่ายน้ําและวิ่งลุยไฟ
ใบหน้าของอู่อีฟังซีดเผือดเขาได้แต่กัดฟันและถ่ายด้วยความทุ่ม
เท!
“หึ! ฉันกลายมาเป็นพระเอกแล้วเพราะอย่างงั้นฉันก็ต้องทุ่มเทหน่อยครั้งนี้คงจะออกมาเพอร์เฟ็กต์แล้วใช่ไหม?”
หลังจากการถ่ายทํามาตลอดทั้งวันในที่สุดก็สิ้นสุดลงและการถ่ายทําตลอดทั้งวันมานี้ก็ทําให้เนื้อเรื่องนั้นสมบูรณ์ขึ้นมามาก
ลู่อี้หังเดินไปหาผู้กํากับด้วยความหยิ่งผยอง “คุณผู้กํากับนักแสดงนําอย่างผมแสดงได้ไม่เลวเลยใช่ไหมล่ะ?!”
“ก็ไม่เลว ไม่เลวเลยจริงๆ!”
ผู้กํากับพยักหน้าและพูดออกมา “ในฐานะตัวแทนนักแสดงนํานายก็ทําได้ดีเลยทีเดียว”
“อะไรนะ?”
ใบหน้าของลู่อี้นั่งเต็มไปด้วยความมึนงงในทันที “นักแสดงนํา?ตัวแทน? ฉันเป็นดารานะทําไมฉันต้องมาทําหน้าที่สตั้นท์แมนด้วย?คุณคิดจะผิดสัญญารียังไง?”
ผู้กํากับยิ้มและพูดออกมาด้วยความจริงจัง “ทําไมล่ะ? นายเข้าใจอะไรตรงไหนผิด? นายก็เปลี่ยนจากตําแหน่งพระรองกลายมาเป็นสตั้นท์แมนของพระเอกจริงๆนะ ซึ่งมันก็เพราะพระเอกของ พวกเราเขายังเดินไปก็เลยมีเวลาถ่ายรูปหน้าหล่อๆของเขาแค่ไม่ กี่ชั่วโมงเท่านั้น หลังจากนั้นเขาก็ไม่มีเวลาแล้วและความสูงและรูปร่างของนายก็ไม่ต่างจากเขาเท่าไหร่ดังนั้นพวกเราก็เลยให้นายมาเป็นสตั้นท์แมนแทนเขายังไงล่ะ!”
ลู่อี้หัง “ฉัน&..%$%^$!”
จากพระรองสู่…สตั้นท์แมน?
มีอะไรเลวร้ายกว่านี้อีกไหม?
“มันเป็นใครกัน? กล้าดียังไงมาแทนที่ฉันคนนี้?! เป็นพระเอกงั้นหรอ?! เขามีคุณสมบัติอะไร?”
ลู่อี้หังโกรธจัด
ผู้กํากับหัวเราะและพูดออกมา “ฉันจะบอกความจริงให้ก็ได้นะเขาเป็นคนใหญ่คนโตที่ได้รับความเคารพจากบอสหลิงหยุน! เขาหล่อกว่านายมากและมันก็เป็นบุญของนายแล้วที่ได้มาเล่นเป็นสตั้นท์แมนให้เขา!”
ลู่อี้หัง “”
ยกโต๊ะ (2 EP
เขาไม่อยากจะเชื่อ!
คนใหญ่คนโตที่ไหนมันจะหล่อกว่าลู่อี้หังคนนี้?!
แต่นายน้อยหลิงหยุนพูดออกมาแล้วถ้าเขาไม่ยอมก็คงได้เก็บของกลับบ้านทันที!
26CM
ลู่อี้นั่งร้องไห้ออกมา! (T-
หลังจากที่เจียงเฉินออกมาจากกองถ่ายเขาก็ไปขับต่อ
26C1
ในเวลานี้เอง….
เติ้ง! กิจกรรมพิเศษเปิดใช้งานแล้ว รางวัล: หุ้น 82% ของ โรงแรมแอตแลนติส มณฑลไห่หนาน(ไหหลํา) เมืองซานย่า](มูลค่า 46.7 พันล้าน)]
(ค่าประสบการณ์รวมของระบบล็อคอินสัมผัสประสบการณ์ชีวิต 2.0 (408500)]
เกิดอะไรขึ้น? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน?!
เจียงเฉินมึนงง!
รางวัลชิ้นนี้มันจะดีเกินไปแล้ว!
ระบบ ฉันรักนายจริงๆ!
มวล
หลังจากที่เจียงเฉินตื่นเต้นไปสักพัก เขาก็เริ่มดูข้อมูลของรางวัลทันที!
โรงแรมแอตแลนติส ตั้งอยู่ที่มณฑลไห่หนาน เมืองซานย่า]
จํานวนหุ้น 82%!
มูลค่าของหุ้น 46,700 ล้าน!
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจมากเพราะรางวัลชิ้นนี้นั้นนับว่าเป็นรางวัลที่ใหญ่มากเลยทีเดียว!
เขาทําการตรวจสอบข้อมูลบนอินเทอร์เน็ตทันที
ช็อก!
บ้าไปแล้ว!
นี่มันยิ่งกว่าโรงแรมผางภู่อีก!
มุนสุดยอดมาก!
การแนะนํา : โรงแรมระดับ 7 ดาวในเมืองซานย่าโรงแรมแอตแลนติส!”
ตัวโรงแรมนั้นตั้งอยู่ในอ่าวไร่ถัง ทะเลจีนใต้ มีพื้นที่กว่า 540,000 ตารางเมตรโรงแรมแห่งนี้ได้รับความร่วมมือในการออก แบบและสร้างจากสถานบันด้านการออกแบบและสถาปัตยกรรมที่ มีชื่อเสียงระดับนานาชาติกว่า 80 แห่ง! รูปแบบการออกแบบนั้น ผสมทั้งลักษณะวัฒนธรรมของตะวันตกและตะวันออกเอาไว้ด้วยกัน!
โรงแรมแห่งนี้เป็นที่นั้นมีการบริการหลากหลายรูปแบบทั้งเป็นโรงแรมสถานบันเทิง การจัดเลี้ยง ศูนย์ช้อปปิ้ง การแสดงศิลปะ ทรัพย์สินการประชุมและนิทรรศการระดับนานาชาติและยังมีการจัดแสดงสัตว์น้ําด้วย!
ที่นี่ใช้เวลาก่อสร้างกว่า 5 ปีและเงินลงทุนกว่า 11,000 ล้าน!
ห้องสวีทใต้น้ําในฝันที่มีเพียง 5 ห้องที่จะทําให้คุณได้มีโอกาศได้นอนกับฉลามไปตลอดทั้งคืนในราคาเริ่มต้นที่ 68,888 หยวนต่อคืน!
มีโซนอาหารถึง 21 โซนอยากจะทานอะไรก็สามารถหาทานได้ตามใจชอบ!
สิ่งมีชีวิตในทะเลกว่า 88,000 ตัวและยังมีปลาโลมาถึง 45 ตัว!
สวนน้ําครอบคลุมพื้นที่ 200,000 ตารางเมตรและยังมีสไลด์เดอร์น้ําที่ได้รับการออกแบบโดยนักออกแบบระดับโลกที่มีลักษณะแตกต่างกันถึง 19 แบบ!
“สไลเดอร์โพไซดอน!” มีความสูงอยู่ที่ 25 เมตร
ความเร็วสูงสุดที่สามารถทําได้อยู่ที่ 73 กิโลเมตรต่อชั่วโมง
แม่น้ําล่องแก่งที่ยาวถึง 1.8 กิโลเมตรเป็นหนึ่งในแม่น้ําเทียมที่ยาวที่สุดในประเทศจีนและด้วยกระแสน้ําที่ไหลเชี่ยวมันก็สามารถทําให้คุณหมุนไปพร้อมกับเรือและกรีดร้องได้ตลอดเวลา
และเมื่อเล่นสไลเดอร์แล้วคุณเข้าไปในอุโมงน้ําคุณก็จะพบฉลามที่แหวกว่ายไปมาเหนือหัวของคุณ!
นอกจากนี้ก็ยังมีพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําชั้นนําของโลก!
สั้นๆเลยว่า!
มันสุดยอดมาก!!
และอีกอย่างที่ต้องรู้ก็คือแอตแลนติสวอเตอร์โวลด์นั้นเป็นสวนน้ําเพียงแห่งเดียวในประเทศจีนที่เปิดทําการตลอดทั้งปี ในแต่ละวันจะใช้น้ําจืดมากถึง 13,000 ตันและทําการให้ความร้อนมันให้มีอุณหภูมิอยู่ที่ 26-28 องศาอยู่ตลอดทั้งปี
“สุดยอดจริงๆ!”
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะยกนิ้วให้น
ในเวลานี้เองโทรศัพท์ของเจียงเฉินก็ดังขึ้น
เป็นจางเทียนเหิงที่โทรมา
“สวัสดี น้องเจียง สุดสัปดาห์นี้จะเป็นวันเกิดของบริษัทกฎหมายเทียนกวนแล้วนะ แล้วก็ในแต่ละปีบริษัทก็จะจัดกิจกรรมให้กับบรรดาพนักงานและครั้งนี้จะไปจัดที่เมืองซานย่าที่ติดกับทะเลจีนใต้ฉันเลยอยากจะมาถามว่านายสนใจไหม?”
“ไปเที่ยวงั้นหรอ? มณธลหนานไห่ เมืองซานย่าหรอ?”
ช่วงนี้เจียงเฉินนั้นเดินทางไปรอบๆ เมืองหลวงเท่านั้นเขายังไม่เคยได้ไปไกลจากเมืองหลวงเลยแม้แต่ครั้งเดียว
เมืองซานย่านั้นเป็นหนึ่งในจุดหมายท่องเที่ยวยอดนิยมสําหรับคนจีน “มีทั้งแสงอาทิตย์ มหาสมุทรและชายหาด” อุณหภูมิของที่นั่นก็มักจะอยู่ที่มากกว่า 20 องศาเสมอ ไม่ว่าจะเป็นฤดูใบไม้ผลิฤดูร้อนฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูหนาว ซึ่งมันเป็นอุณหภูมิที่กําลังเหมาะสมกับการเป็นจุดหมายปลายทางสําหรับท่องเที่ยวพอดี!
“โอเค งั้นนับผมไปด้วยเลย”
และในเวลานี้เองเจียงเฉินก็ถามออกไป “ยังไงก็ตาม พวกคุณได้จองโรงแรมกันแล้วรึยัง?”
จางเทียนเหิง “ฉันกําลังคิดอยู่นะ ฉันวางแผนว่าจะจองโรงแรมระดับ 5 ดาวที่ชื่อ โรงแรมอู่หลิน ในอ่าวไร่ถังน่ะ”
เจียงเฉินโบกมือ “โรงแรมห้าดาว? มันแย่เกินไป เดี๋ยวฉันแจ้งไปที่ผู้จัดการโรงแรมแอตแลนติสให้ก็แล้วกันแล้วนายก็ไปติดต่อทางนั้นเอาเองนะ”
อีก อีก-
จางเทียนเพิ่งกลืนน้ําลายของตัวเองก่อนจะถามออกมา “คุณเจียงคุณคงไม่ได้ซื้อหุ้นของโรงแรมแอตแลนติสไว้หรอกใช่ไหม?”
เจียงเฉินก็ไม่ได้ต้องการปิดบังเขาตอบออกมา“ใช่ครับผมเป็นเจ้าของโรงแรมแอตแลนติส”
ตมะมะ
มีเสียงดังขึ้นมาจากปลายสาย
เจียงเฉิน “??? เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับ?”
เสียงสั่นๆของจางเทียนเหิงดังขึ้น “ไม่เป็นอะไรครับคุณเจียงพอดีผมแค่คุกเข่าอยู่บนพื้นนานไปหน่อย”
ทําไมต้องคุกเข่า?
จางเทียนเหิงนั้นรู้จักโรงแรมแอตแลนติสดี โรงแรมแห่งนี้เป็นโรงแรมระดับสุดยอดที่ดีกว่าโรงแรมผางคู่เพราะที่นั่นมีศูนย์ให้ความบันเทิงอย่างครบวงจร
ตอนนั้นหวางกวนนั้นคิดว่าปีนี้พวกเขานั้นทํากําไรได้เยอะเลยตัดสินใจจะพาพนักงานของตัวเองไปพักผ่อนที่โรงแรม 7 ดาว
จากนั้นเขาก็เลยมาคุยกับจางเทียนเหิง!
และจางเทียนเหิงเมื่อได้ฟังเขานั้นก็พูดออกไปทันทีว่า“ข้อเสนอนี้ดีมาก!”
แต่แล้ว…
เมื่อเขามาเช็คราคาห้องของโรงแรม
พระเจ้า!
ราคาถูกที่สุดของพวกมันอยู่ที่ 2,999 หยวนต่อคืน! ซึ่งนั่นเป็นราคาเริ่มต้นเท่านั้น!
อย่างไรก็ตาม ราคานี้ยังเป็นราคาช่วงนอกฤดูท่องเที่ยวโดยช่วงฤดูท่องเที่ยวนั้นราคาก็จะเพิ่มสูงขึ้นถึง 5,000 หยวนต่อคืน!
แน่นอนว่าราคานี้เป็นราคาที่ไม่ได้แพงมากสําหรับพวกเขาแต่ปัญหาก็คือห้องราคาต่ําๆถึงกลางๆนั้นถูกจองไปหมดแล้ว!
และราคาห้องที่ยังเหลืออยู่นั้นก็เริ่มต้นที่ 10,888 หยวน!
และห้องที่แพงที่สุดก็คือห้องสวีทใต้น้ําของโพไซดอน(แบบมีวิวทะเล) ซึ่งราคาอยู่ที่ 108,888 หยวนในช่วงนอกฤดูท่องเที่ยวและในฤดูท่องเที่ยวมันจะอยู่ที่ 128,888 หยวนต่อคืน!
ใช่แล้วราคาของมันมากกว่า 120,000 หยวนต่อคืน!
ค่าห้องนั้นแพงมากแล้ว แล้วค่าใช้จ่ายอื่นๆอีกล่ะ?
เงินจํานวนมากขนาดนั้นบริษัทของพวกเขาไม่อาจจ่ายได้
ดังนั้นเขาเลยต้องพับความคิดนั้นเก็บลงไปทันที
แต่ผลในตอนนี้ก็คือ…
คุณเจียงกลับบอกเขาว่า “โรงแรมแอตแลนติสเป็นของฉัน!”
เป็นใครบ้างล่ะที่ฟังแล้วจะไม่ล้มลงไปกับพื้น?!
ต้องรู้ก่อนว่าโรงแรมแอตแลนติสนั้นใช้ทุนสร้างไป 11,000 ล้านหยวนในการก่อสร้างเมื่อปีนั้น และด้วยราคาที่ดินที่เพิ่มขึ้นมาระหว่างที่พวกเขานั้นเปิดกิจการในช่วงเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมาของโรงแรมแอตแลนติสที่เป็นเหมือนกับแลนด์มาร์คของเมืองซานย่าทําให้มูลค่าของมันพุ่งไปสูงถึง 50,000 ล้านหยวน!
เมื่อจางเทียนเพิ่ง
คุณต้องรู้ว่า Atlantis ใช้เงินไป 11 พันล้านบาทในการก่อสร้างในปีนั้น ด้วยการเพิ่มราคาที่ดินและการดําเนินงานของ แบรนด์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาแอตแลนติสจึงกลายเป็นแลนด์ มาร์คของซานย่าและมูลค่าของมันพุ่งสูงขึ้นถึง 5 หมื่นล้าน!
ทันใดนั้น–
หวางกวนก็เดินเข้ามา
“คือ นายคุกเข่าทําไม?”
จางเทียนเหิง “…”
ในเวลานี้เองเสียงของเจียงเฉินก็ดังออกมา “เอาอย่างนี้ดีไหม?ครั้งก่อนพวกคุณช่วยผมไว้ดังนั้นในเมื่องโรงแรมนี้เป็นของผมเดี๋ยวเรื่องค่าใช้จ่ายของโรงแรมผมจัดการเอง!”
อะไรนะ?!
ดวงตาของหวางกสนเบิกกว้าง!
โรงแรมแอตแลนติสเป็นของเจียงเฉิน?
ตม! New
หวางกวนขาอ่อนและคุกเข่าตามไปทันที “คุณเจียง คุณสุดยอดจริงๆ!!”
จางเทียนเพิ่งรู้สึกโล่งใจและคิดในใจ : ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตก็คงไม่มีใครกล้าหัวเราะเยาะเราแน่!
เสียงของเจียงเฉินดังขึ้น “หม? หวางกวนก็อยู่ด้วยหรอครับ? งั้น เอาตามนี้ก็แล้วกันนะครับ เดี๋ยวผมจะส่งมหายเลขโทรศัพท์ของผู้จัดการโรงแรมให้แล้วหลังจากนั้นก็ติดต่อเขาไปได้เลย”
เรื่องนี้ได้รับการตัดสินใจจากเจียงเฉินในทันที
ในไม่ช้าจางเทียนเหิงก็บอกข่าวดีกับพนักงานทุกคน!
“ว่าว – โรงแรมแอตแลนติส โรงแรม 7 ดาว!”
“บอสเจียงสุดยอด !”
“บอสเจียงจงเจริญ–!”
บริษัทกฎหมายดูวุ่นวายขึ้นมาทันที!
โรงแรมแอตแลนติส เมืองซานย่า
ห้องทํางานของผู้จัดการ
ผู้จัดการโรงแรมเบอร์นาร์ด ซอส วางสายจากจางเทียนเหิงด้วยความตื่นเต้น!
“ในที่สุดเจ้าของโรงแรมผู้ลึกลับผู้ที่ไม่เคยปรากฏตัวออกมาก่อนก็ปรากฏตัวออกมาแล้ว และในที่สุดฉันก็จะได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา!”
เบอร์นาร์ด ซอสเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการบริหารโรงแรมระดับโลกเขานั้นทํางานในสายงานนี้มากว่า 30 ปีเขานั้นเคยทํางานทั้ง ในตําแหน่งผู้บริหารระดับสูงรองผู้จัดการและเคยเป็นผู้จัดการโรงแรม 5 ดาวมาหลายแห่งจากทั่วทั้งโลกและท้ายที่สุดเขาก็ย้ายเข้ามาทํางานที่โรงแรมแอตแลนติส!”
และตั้งแต่ที่เขาเข้ามาทํางานเขานั้นก็ไม่เคยเจอตัวเจ้าของโรงแรมแห่งนี้มาตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมาแม้ว่ามูลค่าของมันจะเพิ่มขี้นมาถึง 50,000 ล้านหยวนแล้วก็ตาม!
อย่างไรก็ตามเขานั้นก็ไม่เคยคิดที่จะทําตัวหยิ่งผยองเพราะเขานั้นรู้ดีว่าตัวเองก็แค่พนักงานคนหนึ่ง
และสิ่งที่เป็นเป้าหมายสูงสุดของเขาตอนนี้ก็คือการพบกับเจ้านายผู้ลึกลับและแสดงความจงรักภักดีต่อเขาเพื่อไม่ให้ตัวเองถูกไล่ออก (เพราะตัวเองเคยทําผลงานดีเกินไปจนทําให้ผู้ถือหุ้นรู้สึกว่าตัวเองโดนคุกคามเลยโดนไล่ออกมาหลายครั้ง!)
ดังนั้นเขาจึงเรียนรู้จากประสบการณ์ที่เจ็บปวดของตัวเองและพยายามปฏิบัติตัวกับเจ้านายให้ดีเพื่อที่จะได้ไม่ต้องโดนไล่ออกอีกต่อไปเพราะมันเป็นเรื่องยากที่จะหางานทําในโรงแรมที่มีมูลค่า 60,000 ล้าน!
“ฉันจะต้องทําให้เจ้านายรับรู้ถึงความจงรักภักดีให้ได้เ”
คืนนั้นทั้งคืนผู้จัดการซอสไม่อาจข่มตานอนหลับได้
ความรู้สึกนั้นราวกับตอนที่เขานั้นสัมภาษณ์เข้าทํางานครั้งแรกหลังจากที่ตัวเองจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เขานั้นกระวนกระวายใจ
“ยังไงซะ เจ้านายก็จะมาในช่วงสุดสัปดาห์นี้ฉันต้องวางแผนต้อนรับเขาดีๆ!”
การต้อนรับจะต้องยิ่งใหญ่
สาวสวยต้องมี!
และต้องติดต่อกับกรมตํารวจของเมืองซานย่าให้พวกเขาช่วยอํานวยความสดวกในการเดินทาง!
“ไม่สิ เจ้านายเขาทําตัวลึกลับมานานแสดงว่าเขาอาจจะไม่ชอบทําตัวเด่น ดังนั้นฉันต้องบอกว่าเขาไม่ใช่เจ้าของโรงแรมแอตแลนติส..แต่เป็นแขกวีไอพี!”
จากนั้นเขาก็เริ่มโทรศัพท์ออกไปหลายสายเพื่อสั่งการการเตรียมการจนตัวเองเริ่มรู้สึกโล่งใจ
วันรุ่งขึ้น พนักงานสาวสวยในโรงแรมแอตแลนติสที่มีความสวยมากกว่า 80 คะแนนได้รับคําสั่งให้จัดกลุ่มเพื่อไปต้อนรับแขกวีไอพีที่สนามบิน!
คําสั่งกระจายออกไปทั่วทั้งโรงแรม
พนักงานทั้งหมด “???”
แขกคนนี้สําคัญขนาดนั้นเลยหรอ?
ความอยากรู้อยากเห็นของพนักงานพุ่งสูงขึ้นมาทันที!
Related
