เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 367 : ไปให้สุดแล้วหยุดที่กลับมา!

ตอนที่ 367 : ไปให้สุดแล้วหยุดที่กลับมา!

“เลิกสนใจผู้หญิงชาเขียวแบบนั้นได้แล้ว!”

เจียงเฉินโบกมือเพื่อแสดงออกว่าเขานั้นไม่ต้องการช่วย

ช่วยผู้หญิงชาเขียวแบบนั้น? เพื่ออะไรกัน?

ในเวลานี้หนิงเหมิงก็วิ่งเข้ามาหาเสี่ยวถั่ว “เสี่ยวถั่ว! นายช่วยฉันหน่อยได้ไหม? คนรวยรุ่นที่สองคนนั้นกําลังนอกใจฉัน ทํากับฉันเป็นเพียงแค่ของเล่น…อ่าใช่ นายเป็นคนที่รักฉันจริงดังนั้น นายต้องสั่งสอนบทเรียนให้จอมเจ้าชู้นั่น!”

เสี่ยวกั๋วมองดูด้วยความงง “แต่ผมไม่ได้รวยเหมือนเขาและไม่สามารถเอาชนะเขาได้อย่างแน่นอน ผมจะทํายังไงดี?”

“ขอแค่นายร่วมมือแสดงกับฉันก็พอ! แค่กระตุ้นเขาก็พอ!”

หนึ่งเหมิงในตอนนี้ไม่หลงเหลือความดีอยู่อีกเธอพูดออกมาอย่างเฉียบขาด “ครั้งก่อนที่นายกระตุ้นเขาสําเร็จ เขาก็เปลี่ยนใจและหันกลับมาชอบฉันทันที ดังนั้นเรามาทําแบบนั้นอีกครั้งก็พอ!”

เสี่ยวกั๋วตกตะลึง

เข้าใจความคิดของเธอได้ทันที!

ฉันคิดว่าเธอเป็นเทพธิดาแต่เธอกลับคิดว่าฉันเป็นคนโง?

เสี่ยวกั๋วรู้สึกราวกับเขานั้นโดนหนึ่งเหมิงเหยียบและบดขยี้ความพยายามที่ผ่านมาของเขาทั้งหมด!

เสี่ยวกั๋วหันไปมองเจียงเฉินด้วยความชื่นชม สิ่งที่พี่เฉินพูดก่อนหน้านี้นั้นถูกต้อง เขาเคยเตือน ฉันมาแล้วว่าหนิงเหมิงกําลังเอาเปรียบฉันและมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ!

เสี่ยวกั๋วหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดออกมาอย่างเคร่งขรึม “หนิงเหมิง! ผมต้องขอโทษจริงๆผมคงไม่สามารถช่วยคุณได้ เพราะผมเองก็ยังมีศักด์ศรีอยู่!”

“นายพูดเรื่องอะไรของนาย?!”

หนิงเหมิงหน้าซีด!

ใบหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไปทันที “ฉันคิดว่านายเป็นเพื่อนแต่นายกล้าปฏิเสธฉันตอนที่ฉันกําลังมีปัญหาเนี่ยนะ?!”

เสี่ยวกั๋วรู้สึกอึดอัดอยู่ครู่หนึ่งแต่ในที่สุดเขาก็ทําใจและเพิกเฉยต่อค่าขอร้องของเธอได้

เจียงเฉินมองไปที่เสี่ยวกั๋วด้วยแววตาชื่นชม

ยอดเยี่ยม!

หญิงสาวแค่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชาก่อนจะหันหน้าออกไปแล้วพูดว่า “ออกมาได้แล้ว! ฉันยอมแพ้แล้ว!”

ยอมแพ้?

“อะไรกัน?”

ทั้งเจียงเฉินและเสี่ยวกั๋วต่างก็คาดไม่ถึง

มีคนแอบซุ่มอยู่งั้นเหรอ?

พระเจ้า!

ด้านหลังต้นไม่ใหญ่คนรวยรุ่นที่สองเดินออกมาและพูดอย่างหยิ่งยโสว่า “เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน? ฉันอุตส่าห์พันแปลว่าแกจะต้องถูกหลอกอีกครั้งแต่ผลลัพธ์กลับออกมาในแบบที่คาดไม่ถึง!”

“ฮืม!”

หนิงเหมิงมองไปที่เสี่ยวกั๋วอย่างเย็นชาและพูดว่า “ใครจะรู้ว่าไอ้เจ้าบ้านนี้จะสามารถอดทนต่อการทดสอบของฉันได้ขนาดนี้? เสียเวลาจริงๆ!”

เสี่ยวกั๋วโกรธจนปอดแทบระเบิดเขาชี้ไปที่คนรวยรุ่นที่สองและพูดออกมาเสียงดังว่า “นี่พวกเธอหลอกฉันงั้นเหรอ?! พวกเธอถึงกลับกล้าเล่นกับความรู้สึกของคน?!”

“แล้วยังไง?”

หนิงเหมิงพูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “แล้วนายล่ะคิดว่าเทพธิดาแบบฉันจะลดตัวลงไปคบกับคน ทําธุระแบบนายงั้นหรอ? เป็นแค่คางคกแต่อยากจะลิ้มรสเนื้อหงส์!”

เสี่ยวกั๋วโกรธจนไม่รู้จะพูดอะไรออกมา

ขอบคุณ!

ขอบคุณพี่เฉินที่เตือนฉัน!

ถ้าไม่อย่างนั้นฉันก็คงหมกมุ่นอยู่กับเธอและถูกเธอหลอกต่อไป

“เห้อ คนแรกไม่เป็นไปตามแผน แต่ฉันก็ยังมีคนที่สองอยู่นะ อยากไปลองหน่อยไหม?”

“ก็ดีนะ”

คนรวยรุ่นที่สองยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย

เสี่ยวกั๋วโกรธจนเกินกว่าที่จะพูดอะไรออกมาได้

“แก! แก!”

เสี่ยวกั๋วชี้ไปที่ใบหน้าของคนรวยรุ่นที่สอง

“หืม? แกไม่พอใจฉันอย่างงั้นเหรอ?”

คนรวยรุ่นที่สองเยาะเย้ยออกมาก่อนจะเข้ามากลั่นแกล้งเสี่ยวกั๋ว “คนอย่างแกน่ะจะทําอะไรฉันได้บ้าง?”

เสี่ยวกั๋วดูสิ้นหวัง

และในเวลานี้เองชายหนุ่มรูปงามก็เดินเข้ามา

เจียงเฉิน

ถ้าหากเสี่ยวถั่วยังคงทําเหมือนกับก่อนหน้านี้เจียงฉันก็คงจะไม่สนใจ! แต่ตอนนี้มันไม่ใช่!

ตอนนี้เสี่ยวกั๋วนั้นได้ตื่นขึ้นมาแล้ว! แต่เขากลับยังถูกรังแก!

ในฐานะที่เขานั้นเป็นพี่ชายเขาจะยอมให้น้องชายของตัวเองโดนแกลังได้ยังไงกัน

เจียงเฉินยืนขึ้น “นายคิดว่าตัวเองวิเศษขนาดนั้นเลยเหรอถึงได้แกล้งคนอื่นไปทั่วแบบนี้?”

“หืม?”

คนรวยรุ่นที่สองเยาะเย้ยแล้วมองเจียงเฉินขึ้นลง “อะไรนะ? ฉันเนี่ยนะรังแกน้องชายของแก? แกเป็นพี่ชายสินะ คงจะไม่พอใจใช่ไหมล่ะ? จะต่อสู้กับฉันงั้นหรอ?”

เขาชี้ไปที่เจียงเฉินก่อนจะพูดกับหนิงเหมิงที่อยู่ข้างๆเขา “ฮ่าๆๆๆ ดูสิคนทําธุระก็ยังคงเป็นคนทําธุระอยู่วันยังค่า!”

เจียงเฉินที่สวมชุดคนทําธุระอยู่นั้นก็ถูกจดจําได้อย่างรวดเร็ว

หนิงเหมิงก็หัวเราะออกมา “ใช่แล้วคนแบบเดียวกันมักจะอยู่ด้วยกันและคนแบบเสี่ยวกั๋วก็คือ พวกขยะ!”

เสี่ยวกั๋วที่เห็นว่าเจียงเฉินนั้นถูกทั้งสองดูถูกเพราะออกมาช่วยเขาเขาก็ระเบิดความโกรธออกมาทันที “พวกแกต่อว่าฉันได้ แต่อย่ามาต่อว่าพี่เฉินของฉัน! ฉันจะสู้กับพวกแกเอง!”

เจียงเฉินพูดออกมาด้วยความสงบ “ไม่ต้องห่วงให้พวกเขาดูถูกต่อไป ฉันจะรอดูว่าคนแบบนี้จะมีอะไรดีบ้าง”

คนรวยรุ่นที่สองชี้ไปที่รถ BMW ของตัวเองก่อนจะพูดออกมาด้วยความเย่อหยิ่งว่า “ฉันมีทรัพย์สินให้รอสืบทอดมากมายหลายร้อยล้าน นอกจากรถ BMW คันนี้แล้วฉันก็ยังมี Mercedes benz และ LADA อีก! และที่สําคัญฉันยังมีรถ Mercedse Benz รุ่นลิมิเต็ดราคาคันละกว่าหนึ่งล้านหยวน!”

เจียงเฉิงก็ยังไม่ได้พูดอะไรออกมา ในเวลานี้เองก็มีคนรวยรุ่นที่สองที่มีกลิ่นอายไม่ธรรมดาเดินผ่านมา

“อ้าว เกิดอะไรขึ้น?”

เมื่อเจียงเฉิงได้ยินเขาก็ตกตะลึง

อ้าว?

ทําไมไม่เรียกออดี้(Audi)ไปเลยล่ะ?

เจียงเฉินหัวเราะออกมา “ถ้าฉันเดาไม่ผิดนายชื่ออ่าวเทียนสินะ”

“นายรู้ได้?”

ปรากฏว่าอ่าวเทียนนั้นเป็นพี่ชายของอ้าว!

อ่าวเทียนและอ่าวนั้นเกิดในครอบครัวที่ร่ํารวยดังนั้นพวกเขาจึงไม่ค่อยไว้หน้าใคร

แต่ก็ยังมีหนึ่งคนที่พวกเขาจะยกเว้นเอาไว้

อ่าวเทียนนั้นมีคนๆนี้เป็นไอดอลของตัวเอง!

ในตอนที่สองพี่น้องกําลังดื่มด้วยกัน

อ่าวเทียนก็โม้เรื่องตํานานของเจียงเฉินออกมา

“นายอาจจะไม่รู้ เราต่างก็เป็นกบกันบ่อถ้าพวกเขาเจอคนจริงขึ้นมาพวกเราอย่าได้ทําตัวเย่อหยิ่งต่อหน้าเขาเชียว! เข้าใจไหม? โดยเฉพาะหนุ่มหล่อรวยที่ชื่อว่าเจียงเฉิน!”

“พี่ชาย อย่าไปเอาเรื่องแบบนั้นมาทําลายศักดิ์ศรีของพวกเราสิ แล้วเจียงเฉินคนนั้นยอดเยี่ยม ขนาดนั้นเลยหรอ?”

“เทียบกับครอบครัวเราแล้วป็นยังไงบ้าง?”

“เหอะ! ฉันถึงบอกไงว่าเรามันก็แค่กบในกะลา!”

อ่าวเทียนพูดด้วยความโกรธ “ฉันบอกไปแล้วว่าเรานั้นไม่สามารถเทียบกับเขาได้! ต่อให้รวมรถของนายทั้งหมดอย่างมากก็มีมูลค่าแค่สองถึงสามล้านแต่ว่ารถ Lamborghini Poison ของเขามีมูลค่าถึงแปดสิบล้าน!”

“แปดสิบล้าน?!”

อ้าวตี้ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ “Lamborghini Poison?”

อ้าวเทียนเงยหน้าขึ้นมองด้วยความชื่นชมราวกับเด็กน้อยที่มองดวงดาวบนท้องฟ้า

“ใช่แล้ว ในเมืองหลวงน่ะต่อให้เป็นนายน้อยที่ร่ํารวยเป็นอันดับต้นๆเมื่อเจอคุณเจียงเฉินแล้ว พวกเขาก็ต้องคุกเข่าให้โดยไม่มีข้อยกเว้น!”

อ่าวเทียนพูดออกมาด้วยความชื่นชมแต่ถ้าถามว่าเขานั้นรู้จักเจียงเฉินรึเปล่าก็คงได้แต่ตอบว่า ไม่! เขานั้นเพียงแค่เตยได้ยินเรื่องราวของเจียงเฉินมาเท่านั้น

อ้าว “…”

ยังคงชื่นชมเจียงเฉิน

ดวงตาของอ่าวเทียนหันไปมองที่เสี่ยวกั๋ว

ดูแล้วก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ

ย้ายสายตาไปที่เจียงเฉิน

แล้ว…

ตกตะลึง!

เจียงเฉินดูหล่อมาก!

โดดเด่นมาก!

แม้ว่าเขานั้นไม่เคยเห็นเจียงเฉินคนที่เขาเคยได้ยินมาก่อนแต่เขานั้นก็เคยคุยกับตัวเว่ยว่าเจียงเฉินนั้นมีลักษณะเป็นยังไง

ในตอนนั้นที่เขาถามถึงลักษณะของเจียงเฉิน ถั่วเว่ยก็ตอบออกมาว่า “ลักษณะเด่นของเขามีเพียงหนึ่งอย่างเท่านั้น!”

“นั่นก็คือหล่อมาก!”

“หล่อเว่อร์!”

“หล่อจนไม่สามารถบรรยายได้!”

“ใครที่คิดว่าตัวเองหล่อเมื่อมาเจอคุณเจียงก็ต้องละอาย!”

“ถ้าหากว่าวันใดวันหนึ่งนายเจอคนที่ทําให้นายรู้สึกว่าเขานั้นเป็นคนที่หล่อที่สุดในเมืองหลวงแล้ว นั่นแหละคือเขา!”

“และอีกอย่างเขานั้นชอบทํางานทุระ ส่งพัสดุส่งอาหาร เขาเป็นคนชอบเก็บตัว…”

อ่าวเทียนมองไปที่เจียงเฉิน “…”

ผู้ชายคนนี้หล่อมากจนแทบทําให้ฉันตาบอด!

แถมเขายังเป็นคนธุระ!

ตรงกับเงื่อนไข

อย่าบอกนะว่า

เขาถามออกมาด้วยน้ําเสียงสั่นๆ “น้องชาย นี่ใครกัน?”

อ้าวตี้พูดออกมาอย่างเย่อหยิ่ง “พี่ไม่เห็นหรอมันก็แค่คนทําธุระไง!”

“บัดซบ! ฉันถามแกว่าแกได้ถามชื่อของเขารึเปล่า?!”

อ่าวเทียนตะโกนออกมาอย่างหงุดหงิด

อ้าวตี้ไอออกมา “แค่กๆ ผมไม่ได้ถามครับ”

“คุณแซ่อะไรหรอครับ?”

อ้าวเทียนมองไปที่อ่าวเทียนด้วยความโกรธก่อนจะหันไปถามเจียงเฉินด้วยความระมัดระวัง

เจียงเฉินพูดออกมา “ผมแซ่เจียง!”

พรูด!

อ่าวเทียนลงไปนั่งกับพื้น

อ้าวที่รีบเข้าไปช่วย

แต่สุดท้ายเขาก็ถูกอ่าวเทียนผลักออกไป

“ละ….แล้วชื่อล่ะครับ?”

“เจียงเฉิน”

อ่าวเทียนน้ําลายฟูมปากและลงไปนอนกับพื้น

“พี่!”

อ้าวที่รีบเข้าไปช่วยอ่าวเทียนก่อนจะหันกลับไปพูดกับเจียงเฉินด้วยความโกรธ “ถ้าเกิดพี่ของฉันเป็นอะไรไปแกเจอดีแน่!”

ทันใดนั้น

อ่าวเทียนก็ลืมตาขึ้นมาและตบหน้าของอ้าว!

หน้าของอ่าวตี้หันไป 360 องศาจากแรงตบ

อ้าวตี้พูดออกมาด้วยความไม่พอใจ “พี่จะมาตบหน้าผมทําไม?”

“ตบหน้าแกหรอ?”

อ่าวเทียนพูดด้วยความโกลธ “ฉันนี่แหละจะทุบตีแกให้ตาย! ไอ้เจ้าโง่! ฉันบอกแกไปกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทําให้บอสเจียงขุ่นเคือง!!”

“เจียงเฉิน บอสเจียง?”

อ้วตี้ตั๋วสั่นสะท้านก่อนที่เขาจะเริ่มนึกขึ้นมาได้ “ขะ เขาคือจะ..เจียงเฉิน! เป็นไปไม่ได้ใช่ไหม? เขาจะเป็นแค่คนทําธุระได้ยังไงกัน?!”

“ฉันได้ยินว่าพี่ใหญ่ลั่วเว่ยบอกว่าคุณเจียงแม้จะเป็นคนใหญ่คนโตแต่เขาก็ชอบเก็บตัวใช้ชีวิตแบบติดดิน เขาจะทําอาชีพอะไรก็ได้ที่เขาอยากทําไม่ว่าจะเป็นคนทําธุระส่งพัสดุส่งอาหาร…เขาทําได้หมด!”

อ้าวเทียนแทบอยากจะฆ่าน้องชายของตัวเอง “แกยังคิดจะสร้างปัญหาให้ครอบครัวเราอีกหรอ ถ้าพ่อรู้เรื่องนี้เขาฆ่าแกแน่!”

“ไม่นะ! พี่ใหญ่! ผมผิดไปแล้ว”

อ้าวที่ถูกทุบตีก็กรีดร้องออกมาไม่หยุด

ด้านข้างหนิงเหมิงก็มองดูเหตุการณ์ด้วยความตกตะลึง!

หนุ่มหล่อที่อยู่ข้างๆเกี่ยวกั่วจริงๆแล้ว

เป็นคนรวยรุ่นที่สองที่ร่ํารวยที่สุดหรอ?

ไม่ใช่สิ เขาคือมหาเศรษฐี?

ล้อเล่นกันรึเปล่า?

โลกนี้มันจะตลกไปหน่อยไหม?

ตาบอดแล้ว!

หลังจากที่อ่าวเทียนทุบตีไปสักพักเขาก็นําอ้าวตี้มาคุกเข่าอยู่ต่อหน้าเจียงเฉิน

“คุกเข่าและขอโทษคุณเจียง!”

“ถ้าเขาไม่ยกโทษให้แกฉันฆ่าแกแน่!”

อ้าว “….”

คุกเข่า?

ร้องไห้

อ่าวเทียนเตะขาของอ่าวตให้คุกเข่าลงไป

“คุณเจียง เป็นน้องชายของผมเองที่ทําผิด ผมให้เขาคุกเข่าขอโทษคุณแล้วได้โปรดอย่าสนใจความโง่ของเขาเลยนะครับ”

อ้าว “…”

น่าสงสารมา

เสี่ยวกั๋วตกตะลึง

เขานั้นรู้ว่าเจียงเฉินนั้นยอดเยี่ยมากแต่เขาไม่รู้ว่ายอดเยี่ยมถึงขั้นไหน

เจียงเฉินเป็นคนแบบไหนกันแน่?

สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวแบบนี้คืออะไรกัน?

จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขานั้นประเมิณความยอดเยี่ยมของเจียงเฉินต่าไป!

เจียงเฉินหันไปมองที่อ้าว “ชั่งมันเถอะ”

สักพักก็หันหลังเดินจากไป

หนิงเหมิงจ้องมองไปที่อ้าวที่กําลังคุกเข่าอยู่บนพื้นและมองไปที่เจียงเฉินที่กําลังเดินจากไปดวงตาของเธอเป็นประกายเธอรีบวิ่งเข้าไปหาเสียวกั่วทันที

“เสี่ยวกั๋ว ฉันผิดไปแล้วที่ฉันทํากับนายแบบนั้นอันที่จริง ฉันมีนายอยู่ในใจตลอดนะนายยกโทษให้ฉันได้ไหมครั้งสุดท้ายนะ! ฉันขอสาบานเลยว่าฉันจะเป็นของนายคนเดียวตลอดไป”

เสี่ยวกั๋วสะบัดมือของหนิงเหมิงออกไปและพูดอย่างดูถูกว่า “ถ้าไม่ใช่ว่าพี่เฉินของฉันยอดเยี่ยมเธอก็คงไม่ทําแบบนี้กับฉันหรอกถูกไหม?”

หนิงเหมิงชะงักไปครู่หนึ่งด้วยความอับอาย

ถูกมองออกแล้ว

เสี่ยวกั๋วเยาะเย้ย “ให้ตายเถอะก่อนหน้านี้ฉันตาบอดขนาดนี้ได้ยังไงกัน!”

เมื่อคิดถึงสิ่งที่เจียงเฉินสอนเขาแล้วเสี่ยวถั่วก็รู้สึกดื่นมาะ

พี่เฉินเป็นพระเจ้าของเขาอย่างแท้จริง!

หนิงเหมิงถูกเสี่ยวกั่วทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง

หลังจากนั้นเธอก็กอดเข่าก้มหน้าร้องไห้ออกมา

ทําไมฉันถึงคิดไม่ได้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้?

แม้แต่เสี่ยวกั๋วที่เป็นแค่น้องชายของเจียงเฉินเขายังออกหน้าให้ขนาดนี้!

เพียงแค่ขยับตัวนิดหน่อยก็สามารถทําให้อ่าวเทียนกับอ้าวที่กลัวได้ขนานี้!

ใครเห็นก็รู้ได้ทันทีว่าถ้าหากเสี่ยวคิ้วสามารถเกาะต้นขาเขาไปแบบนี้ต่อไปได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาก็มีอนาคตที่ดีรออยู่!

ลำไส้ของเธอบิดจนเป็นสีเขียวด้วยความเสียใจ!

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

Status: Ongoing
บทนำ ติ้ง! เจียงเฉินได้ส่งพัสดุและได้รับโอกาศสัมผัสกับประสบการณ์จากระบบลงชื่อ! ได้รับรางวัลเป็น Lamborghini Poison “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ รับรางวัลเงินสด 1000 ล้าน!!!” “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ คุณได้รับหุ้น 30% ตามรายการต่อไปนี้!!!” “ติ้ง…….” …… เจียงเฉินไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้!!! เรื่องย่อ “ผมเจียงเฉินผมเป็นคนที่ดูดีเกินไปจนมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผม“ “สองเดือนก่อนผมเป็นผู้อํานวยการของบริษัท ที่มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 10,000 หยวน แต่ประธานสาวที่มีความงามที่โดดเด่นของ บริษัทของเราและลูกสาวของเธอตกหลุมรักฉันด้วยกัน“ “เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์พังทลายลงระหว่างทั้งสองผมจึงเลือกที่จะลาออกอย่างเด็ดเดี่ยว“ “ตอนนี้ผมมีงานที่ยิ่งใหญ่ต้องทำ…” ลิฟต์มาถึงแล้ว ชั้น 7 เจียงเฉินมองไปที่พัสดุและเคาะประตูห้องหมายเลข 0702 เคาะประตู “เฮ้ มีใครอยู่บ้านไหมครับ“ “คุณเป็นใคร” มีเสียงหวานใสดังออกมา ฟังดูแล้วเป็นเสียงของผู้หญิงที่มีความอบอุ่นและถ้าจะให้คาดเดาจากประสบการณ์ของเขา เสียงนั่นก็ควรจะเป็นเสียงของเด็กสาว “พัสดุส่งด่วนครับคุณ ซู เสี่ยวเสี่ยว ช่วยออกมารับพัสดุด้วยครับ” เจียงเฉินกล่าวว่า ‎“รอฉันก่อนเหลืออีกแค่ 10 คนฉันจะกินไก่เร็ว ๆ นี้!” เสียงประหม่าดังออกมาจากห้อง‎ ‎“งั้นผมจะรอคุณสักครู่ ถ้าคุณยังไม่ออกมา ผมจะทิ้งพัสดุไว้หน้าประตูนะ” เจียงเฉินพิงกําแพงและเล่นกับโทรศัพท์ของเขาในขณะที่‎รอเจ้าของเสียงออกมารับพัสดุ ‎ไม่ถึงสิบห้าวินาที ‎ประตูก็ถูกเปิดออกมา ‎สาวสวยสวมเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักมาก ด้วยคะแนนที่สมบูรณ์แบบ 100 คะแนนสมควรมีคะแนนอย่างน้อย 95 คะแนน‎ ‎“ซู เสี่ยวเสี่ยวใช่ไหม? เพียงเซ็นชื่อที่นี่ ” เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และส่งพัสดุออกไป‎ ‎“ฮึ เพราะนายเลยที่มาเร่งฉันคนนี้จนฉันต้องตาย!” ซูเสี่ยวเสี่ยว เซ็นชื่อและพึมพำอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามาเล่นในแรงค์สูงระดับนี้“‎ ‎“มันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอ? ” เจียงเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย‎ ‎ซูเสี่ยวเซี่ยวเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเฉินหล่อเหลาภายใต้หมวกเบสบอลสีดําทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว‎ ‎หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?‎ ‎อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนทำให้ฉันคนนี้แพ้ ไม่ว่าจะหล่อแค่ไหน ฉันคนนี้ก็จะไม่มีวันให้อภัย! ‎”ก็แน่สินายมันเป็นคนส่งพัสดุที่ต้องคอยส่งพัสดุทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นเกมส์กัน”ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “นี่คิดอย่างงั้นได้ไง คิดว่าคนส่งของแบบผมไม่มีเวลามาเล่นเกมส์งั้นหรอ ผมจะบอกอะไรให้นะ ไม่เพียงแค่ผมจะเคยเล่นเกมส์นี้แต่ผมยังเล่นเก่งมากด้วย”เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความตั้งใจ “จริงหรอ งั้นก็ลองโชว์มาหน่อยสิ”เธอตาของเธอเป็นประกายก่อนจะส่งคำเชิญไปให้เจียงเฉิน ฮิฮิ อย่างน้อยน้องชายหน้าหล่อคนนี้ก็ไม่เลวเลย “ตกลง” เจียงเฉินไม่พูดมากและตอบตกลงอย่างตรงไปตรงมา ซูเสี่ยวเสี่ยวนำเจียงเฉินเข้ามาในห้อง ให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้เกมมิ่ง และกดเริ่มเกม ในตอนนี้นิ้วที่เรียวยาวของ เจียงเฉินควบคุมเมาส์และตัวละครในคอมพิวเตอร์ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมในทันที! สาวสวยซูเสี่ยวเสี่ยวที่เห็นก็ตกตะลึงจนค้างไป สายตาของเธอตอนนี้กำลังจ้องสลับระหว่างตัวของเจียงเฉินกับหน้าจอ โอ้พระเจ้า! เขาจะเก่งเกินไปแล้ว เขาสามารถไปเป็นนักแข่งมืออาชีพได้เลยนะเนี่ย!!! เละเทะไปหมดแล้ว!!! ไม่นะ กวางน้อยของฉันกำลังถูกฆ่าแล้ว!!! เธอในตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากตั้งแต่วินาทีที่เจียงเฉินแตะพื้นเขาก็ไล่ฆ่าแบบไม่เลืกหน้า สามสิบนาทีต่อมาเขาก็สามารถฆ่าผู้เล่นคนสุดท้ายและเขาก็กลายเป็นที่หนึ่ง บนหน้าจอก็แสดงข้อความขึ้นมา “โชคดีและโชคดีคืนนี้กินไก่” ซูเสี่ยวเสี่ยวมองเจียงเฉินด้วยดวงตาที่มีประกายดาวอยู่ในตาของเธอ o(〃‘▽‘〃)o ในช่วงเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง ซูเสี่ยวเสี่ยวก็พบว่าเธอนั้นถูกน้องชายแสนหล่อคนนี้ตกเข้าแล้ว ไม่เพียงแค่เขาหล่อเท่านั้นแต่ยังเล่นเกมเก่งอีกด้วย ซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกตาของเธอและยิ้มออกมาอย่างเขินอายและถามออกมาว่า “น้องชาย นายอยากได้อะไรไหม” เจียงเฉินถอดหูฟังออกและถามออกไปอย่างสงสัยว่า “อะไรหรอ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยื่นมือไปทางเจียงเฉินก่อนจะก้มหัวและพูดอย่างเขินอายว่า “ฉัน…ถคุณต้องการมัน?” เจียงเฉินเหลือบมองก่อนจะโบกมือ “ผมขอโทษ ผมขอโทษสำหรับอา..” ซูเสี่ยวเสี่ยว “???” เจียงเฉินลุกขึ้นและเตรียมที่จะออกไป และทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ยังไงก็ตาม คราวหน้าอย่าให้ใครก็ตามเข้ามาในห้องง่ายๆอีกนะ บางทีคนที่พาเข้ามาครั้งหน้าอาจจะเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายก็ได้นะ” หลังจากพูดจบ เจียงเฉินก็เดินออกจากห้องไปอย่างเท่ๆ ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตกใจ ก่อนจะทำการดึงเสื้อของเธอไปด้านหลังเผยให้เห็นรูปร่างที่โค้งเว้าอย่างงดงาม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าขนาด 36D ก็ใหญ่มากแล้ว แต่ฉันต้องโทษเจ้าเสื้อตัวนี้เลยจริงๆมันปิดรูปร่างที่ฉันคนนี้ไปซะหมดเลย “น้องชายไปไหนแล้ว เอ๋ น้องชาย ให้พี่ได้อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!” ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งตามออกไปอย่าร้อนรน และก็พบว่าลิฟทต์นั้นลงไปแล้ว เธอจึงรีบกดปุ่มเรียกลิฟต์ทันทีเพื่อที่จะขอช่องทางการติดต่อของน้องชายคนนี้ …. ในตอนที่เจียงเฉินเพิ่งเข้ามาในลิฟต์ ก็เกิดเสียงดัง ติ้ง ติ้งขึ้นมาในใจเขาเหมือนกับเสียงของซอฟต์แวร์บางอย่าง [ติ้ง…อีเว้นท์พิเศษถูกเปิดใช้งานและทำการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว] [ติ้ง…แจ้งเตือน : รถยนต์ของคุณกำลังจอดรออยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกชุมชน กุญแจรถยนต์ของคุณถูกส่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคุณแล้ว กรุณาตรวจสอบ] ว้าว! เจียงเฉินตกตะลึง,มันคือเรื่องจริง เขานั้นมาส่งของในครั้งนี้ก็เพื่อเปิดอีเวนท์พิเศษ สิ่งนี้คือระบบที่เขามักอ่านเจอในนิยายใช่ไหม ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหันมาสนใจเรื่องกุญแจ เจียงเฉินเอามือไปสัมผัสที่กระเป๋ากางเกงและพบว่ามันมีบางอย่างอยู่ภายในจริงๆ เขาเอาออกมาดู มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจรถทั่วๆไป แต่บนโลโก้ของมันมีกระทิงที่ดูดุดันและก้าวร้าวปรากฏอยู่ และแน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของแลมโบกินี่ “กุญแจรถยนต์มูลค่า 80 ล้านทำไมมันดูธรรมดาจังเนี่ย!” เจียงเฉินยังคงมีความรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย แต่เขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาค้นหารูปกุญแจของรถ Lamborghini Poison ดูและปรากฏว่ามันเป็นแบบเดียวกับอันที่อยู่ในมือของเขาจริงๆด้วย พูดตามแนวคิดการออกแบบของมันคือ รถหรูมีความเรียบง่าย เจียงเฉินก็เลยลองขับรถสามล้อไปดูที่นอกชุมชนด้วยความสงสัยทันที ณ เวลานี้บริเวณด้านนอกชุมชนก็มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังมุงถ่ายอะไรบางอย่างกันอย่างบ้าคลั่งอยู่ “ว้าว! มันเท่อะไรอย่างนี้!” “รถสปอร์ตสีเทาเงินคันนี้ดูเรียบๆ มีเกียรติ และหรูหรามันเป็นรถ Lamborghini รุ่นไหนกัน” “ฉันเจอแล้วๆ! มันคือ Lamborghini Poison ตัวท็อปทั้งโลกนี้มีเพียงแค่ 3 คันเท่านั้น เป็นที่รู้กันว่ามันเป็นรถสปอร์ตที่ดูเท่ที่สุด และราคามันอยู่ที่ประมาณ 80 ล้าน!” “โอ้พระเจ้า ราคามากกว่า 80 ร้านหยวนฉันไม่สามารถทำใจซื้อมันได้จริงๆ” “ทุกคนรีบดึงลูกของตัวเองออกไปเร็วอย่าให้พวกเขาไปแตะมัน” “เมื่อกี้ฉันถ่ายรูปมันลงไปในโมเมนต์ มีเพียงแค่ 3 คนในโลกช่างดูเท่อะไรขนาดนี้” “80 ล้านใครกันที่รวยถึงขนาดนั้น ทรัพย์สินของคนคนนั้นต้องไม่ต่ำกว่าพันล้านแน่ๆ หรืออาจจะถึงหมื่นล้านเลยก็ได้ มันมีคนที่รวยได้ขนาดนั้นในชุมชนเราจริงๆหรอ” “แน่นอนว่าถ้ามี ฉันคนนี้จะไปเคาะประตูและเอาของไปให้เขาทุกวันเพื่อสร้างความสัมพันธ์เลยล่ะ” “จะไปกับฉันเลยไหมล่ะ” และในขณะนั้นเองทุกคนก็เห็นคนส่งพัสดุขับรถสามล้อเข้ามา “เฮ้ ระวังๆหน่อย!” “เวรเอ้ย น้องชายอย่ามาทางนี้ ตรงนี้มีรถยนต์มูลค่า 80 ล้านหยวนจอดอยู่ถ้านายทำมันเป็นรอยนายได้ตายแน่” “ใช่ๆ อย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือนนะ” ฮึ! เจียงเฉินไม่สนใจก่อนจะจอดรถของเขาตรงช่องที่ยังว่างอยู่ซึ่งมันตรงข้ามกับรถ Lamborghini พอดี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset