ตอนที่ 397 : นี่มันไม่มีเหตุผลเลย! มองยังไงมันก็ไม่มีเหตุผล!
ในวันต่อมาเจียงฉันก็ยังคงทําหน้าที่ยามรักษาความปลอดภัย
ซูเสี่ยวเสี่ยวที่เอาแต่อยู่บ้านในตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกเบื่อขึ้นมา
“เห้อ ช่วงนี้น่าเบื่อมากเลย”
“เจียงเฉินก็ไม่มาหาฉันนานแล้วด้วย”
“ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขายังมาหาฉันและไปตกปลาดได้อยู่ตลอดแท้ๆ”
ซูเสี่ยวเสี่ยวในชุดกระต่ายน้อยก้มหัวเล็กๆของเธอและแกว่งขาไปมาอย่างน่าเบื่อ
“ไม่!”
ซูเสี่ยวเสี่ยวกระโดดลงมาจากโต๊ะ “ฉันไปหาเขาดีกว่า ไปดูดีกว่าว่าตอนนี้ผู้ชายของฉันกําลังทําอะไรอยู่! ทําไมเขาถึงไม่มาหาฉันสักที”
(เจียงเฉิน : ช่วงนี้ฉันทํางานหนักเลยไปจําปลาด้วยไม่ได้น่ะ)
ซูเสี่ยวเสี่ยวเปลี่ยนชุดของเธอและเดินทางไปหาเจียงเฉินทันที
ไม่นานเธอก็เดินทางมาถึงชั้นล่างของอาคาร
เวลานี้เป็นชั่วโมงเร่งด่วนหลังเที่ยงพอดีทําให้คนพลุกพล่านมาก
และก็มีหลายคนสังเกตุเห็นซูเสี่ยวเสี่ยว
“ว้าว สาวสวยคนนั้นน่ารักจัง!”
“ดูนุ่มนิ่มน่ารัก!”
“ชุดของเธอน่ารักมาก!”
“ทั้งใบหน้า ร่างกายและกลิ่นอายไร้ที่ติ!”
“เทพธิดาแบบนี้ไม่รู้ว่าต้องใช้เงินเท่าไหร่ถึงจะพาเธอมาอยู่ข้างกายได้นะ?”
“แม่เจ้า! เงินเดือนของฉันเพิ่งจะ 30,000 เอง!”
“ไปให้พ้นเลย! เงินเดือนต่อปีของฉันหลักล้านโว้ย!”
“ฉันมีห้องชุด 2 ห้อง!”
สาหรับการไล่ตามของบรรดาคนรวยซูเสี่ยวเสี่ยวไม่ได้สนใจแม้แต่น้อยเธอไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมองแต่เธอนั้นเดินตรงไปยังทิศที่เจียงเฉินอยู่
ในเวลานี้เองหัวหน้ายามรักษาความปลอดภัย เจ้าจโง่และเจียงเฉินก็กําลังคอยโบกรถอยู่ที่ลานจอดรถ
และพวกเขาก็สังเกตุเห็นซูเสี่ยวเสี่ยวเดินเข้ามา
เจ้าโง่จุถอนหายใจออกมา “พระเจ้า ต้องเป็นคนที่มีคุณสมบัติแบบไหนกันถึงจะพาสาวสวยคนนั่นกลับบ้านได้?”
หัวหน้ายามรักษาความปลอดภัยตบหัวของเจ้าโง่ “เงียบไปเลย! เลยเอาแต่มองดูสาวสวยได้แล้ว ผู้หญิงคนนั้นดูยังไงก็ต้องเป็นไปฟูเหมียแน่ๆ ด้วยเงินเดือนเพียงแค่สี่พันห้าพันของพวกเรา เธอไม่สนมันหรอก!”
หัวหน้ายามรักษาความปลอดภัยชี้ไปที่เจียงเฉินที่ยืนอยู่นิ่งๆ “ดูอย่างคนอื่นสิ ดูเจียงเฉินสิ! เค้ารู้ตัวดีว่าผู้หญิงแบบนั้นไม่มองคนแบบพวกเราหรอกเขาเลยไม่สนใจผู้หญิงแบบนั้นเลยทีหลัง นายก็หัดรู้จักเรียนรู้จากเจียงเฉินบ้างนะ”
เจียงเฉินพยักหน้า “ใช่แล้วหัวหน้าพูดถูก!”
ในเวลานี้เองNN
ซูเสี่ยวเสี่ยวก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม
ภาพเด็กสาวแสนสวยที่อ่อนโยนและน่ารักราวกับเทพธิดาฝังอยู่ในก้นบึงของหัวใจของผู้ชายทุกคนที่อยู่รอบๆ
ผู้ชายจํานวนนับไม่ถ้วนพากันจ้องมองไปที่ซูเสี่ยวเสี่ยวด้วยความตกตะลึง
แม้แต่ผู้หญิงเองก็ยังต้องหยุดดู
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน?”
“สวยมาก”
“ถ้าฉันได้มีแฟนแบบนี้ต่อให้อายุขัยของฉันสั้นลง 20 ปีฉันก็ยินดี!”
ในใจของทุกคนก็มีเสียงเพลง BGM ดังขึ้น : ภายใต้แสงแดดอันอบอุ่น ฉันหยิ่งฟางฟางที่เป็นเพียงสาวน้อย กําลังเดินอยู่บนสะพานเล็กๆ ในขณะที่คุณกําลังเล่นอยู่กับเปียโนและความเศร้าพร้อมกับสาวน้อยที่ร้องเพลงอยู่บนสะพาน
ซูเสี่ยวเสี่ยวคู่ควรกับเพลงนี้มาก!
หัวหน้าโจวและเจ้าโง่จุตกตะลึง
น้ําลายไหล…
แต่ใครจะรู้ –
ในวินาทีถัดมา!
“เจียงเฉินะ!”
ซูเสี่ยวเสี่ยวตะโกนเสียงหวานออกมา
เจียงเฉินรู้สึกประหลาดใจ “ทําไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?”
“ฮิฮิ ก็ฉันมาหานายไง”
ซูเสี่ยวเสี่ยวถึงชายเสื้อของเธออย่างเขินอาย “ฉันคิดถึงสามีของตัวเองไง”
เจียงเฉินยิ้มออกมา
ซูเสี่ยวเสียวกระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของเจียงเฉิน
“สามี!”
“เอ๊ะ!”
ทั้งสองกอดกัน!
หัวหน้าโจว “…”
เจ้าโง่จู “…”
พนักงานชายที่อยู่รอบๆ “……”
พนักงานหญิงที่อยู่รอบๆ “….
พรุบ!
พากันล้มลงกับพื้น
ให้ตายเถอะ!
โดยเฉพาะกับผู้ชายทุกคนรู้สึกราวกับว่ามีมากว่าหมื่นตัววิ่งบนหัวใจของพวกเขาษ
พระเจ้าษม
มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกับโลกใบนี้ ?
ทําไมทุกอย่างมันถึงได้บ้าขนาดนี้?
สาวสวยน่ารักอ่อนหวานไม่คิดจะหันมามองพวกเราที่มีรายได้ต่อปีหลักล้านแต่กลับหันไปมอง ยามรักษาความปลอดภัยตัวเล็กๆ?!
มันไม่มีเหตุผลเลย!
พนักงานหญิงที่อยู่รอบๆก็พากันตกตะลึงจนอ้าปากกว้างๆ
“โรแมนติกจังเลย”
“พี่ชายยามรักษาความปลอดภัยคนนั้นหล่อมาก!”
“เธอเพิ่งสังเกตุเห็นหรอ ฉันว่าฉันเห็นมานานแล้วนะ ฮิฮิ Ne”
“ฉากนี้ซึ้งมาก!”
แต่คนที่ตกตะลึงที่สุดไม่ใช่ใครนอกจากหัวหน้าโจว!
และเจ้าโง่จ!
เจ้าโง่จอ้าปากกว้าง “หัวหน้า คุณไม่ได้พูดหรอกว่าเงินเดือนแค่ 5,000 ของพวกเรามันไม่มาก พอที่จะหาหญิงสาวแบบนี้ได้? แล้วเจียงเฉินทําได้ยังไง?”
“อีก!”
ในใจของหัวหน้าโจวเต็มไปด้วยคํานับหมื่นที่อยากจะพูดออกมา!
ฉัน…ฉันเป็นหัวหน้ายามรักษาความปลอดภัยและมีเงินเดือนมากกว่าเจียงเฉินยู่ 1,000 หยวน! ถามว่ามันน่าภูมิใจไหม? ไม่เลย!
แต่
ทําไมเจียงเฉินและสาวน้อยคนนี้ถึงมาลงเอยกันแบบนี้ได้?
แล้วทําไมถึงมีแต่พวกเราที่ได้แต่ยืนดูอยู่ข้างๆ?
นี่มันสมเหตุสมผลด้วยหรอ?
(? “Y
ILL!
กลุ่มผู้ชมในตอนนี้พากันรู้สึกอิจฉา
นี่มันไม่มีเหตุผลเลย! มองยังไงก็ไม่มีเหตุผล!
สาวสวยอ่อนหวานและน่ารักมีคะแนนกว่า 95 คะแนนกลับไปอยู่ในอ้อมแขนของยามรักษา ความปลอดภัย
“เจียงเฉิน! นายยังอยู่ในช่วงเวลาทํางานนะ ยับยั้งตัวเองหน่อย!”
หัวหน้าโจวพูดออกมาด้วยความอิจฉาและหดหู
(ตอนนี้หัวหน้าโจวยังไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเจียงเฉินและคิดว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมด เจียงเฉินเพียงแค่โชคดี)
“รับทราบครับ”
เจียงเฉินยิ้มก่อนที่จะปล่อยซูเสี่ยวเสี่ยว “เธอไปหาที่รอก่อนนะเดี๋ยวเลิกงานแล้วไปเดทกัน”
“อืม” ซเสี่ยวเสี่ยวยิ้มอย่างย่ารัก.jpg
ซูเสี่ยวเสี่ยวไปหาที่รอ
ผ่านไปซักพักเธอก็เริ่มเบื่อ
“สามี เราไปกินอาหารเย็นที่ไหนกันดี?”
หัวหน้าโจวและเจ้าโง่จูเงี่ยหูฟังกันทันที
“ไปร้านอาหารฝรั่งเศสก็แล้วกัน
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง “พอดีจองเอาไว้อยู่แล้วด้วยน่ะ”
“ตกลง!”
ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมาอย่างอ่อนหวาน
“อะไรกัน?”
หัวหน้าโจวและเจ้าโง่จุตกตะลึงอีกครั้ง!
ทําไมกัน?
พวกเราต้องนั่งยองๆกินบะหมี่กึ่งสําเร็จรูปในห้องคนเดียวตอนกลางคืนแต่ทําไมนายถึงพาสาวสวยเทพธิดาไปร้านอาหารฝรั่งเศษ!?
ทําไมถึงเป็นแบบนั้น?
ทําไมกัน?
แต่หัวหน้าโจวก็ไม่สามารถพูดอะไรได้
เพราะท้ายที่สุดแล้วการไปนัดสาวสวยเพื่อกินอาหารเย็นมันก็คือสิทธิของเจียงเฉิน
หลังเลิกงานแล้วเขาไม่สามารถทําอะไรได้
หัวหน้าโจว : ทําไมฉันถึงรู้สึกอยู่ตลอดว่ามันจะต้องมีอะไรไม่ปกติ
หลังจากนั้นไม่นาน
ซูเสี่ยวเสี่ยวก็อดไม่ได้ที่จะคุยกับเจียงเฉินอีกครั้ง
“สามีว่าแต่หลังจากมื้ออาหารเย็นเรามีแผนอะไรอีกไหม?”
ซูเสี่ยวเสี่ยวมองดูอย่างคาดหวัง
เจียงเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมาว่า “งั้นเดี๋ยวฉันพาไปช้อปปิ้งดูหนังก็แล้วกัน ฉันก็ไม่ได้ดูหนังมานานแล้ว!”
“แต่ฉันอยากไปดูโอเปร่านะ!”
ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “ฉันอยากไปศูนย์ศิลปะและการแสดงแห่งชาติเพื่อไปดูการแสดงโอเปร่าเรื่อง The Nutcracker”
เจียงเฉินพยักหน้า “ก็ได้ เดี๋ยวฉันจัดการให้”
ซูเสี่ยวเสี่ยว “อื้อง สามีของฉันน่ารักที่สุด!”
หัวหน้าโจวกับเจ้าโง่จู “…”
หมาโสดทั้งสองตัวโดนกลั่นแกล้งอีกแล้ว!
แทบจะทนไม่ไหวแล้ว!
หัวหน้าโจวหน้าซีดและกระอักเลือดออกมา
เจียงเฉินยิ้ม “เอาล่ะ เดี๋ยวคุยกันแค่นี้ก่อนฉันต้องกลับไปทํางานแล้ว”
ซูเสี่ยวเสี่ยวยิ้มอย่างน่ารัก
แต่หลังจากที่เชื่อฟังไปได้ 2 นาทีซูเสี่ยวเสี่ยวก็อดใจไม่ไหวและคุยกับเจียงเฉินอีกครั้ง
“สามี คืนนี้กว่าจะดูละครเสร็จมันก็คงจะดึกมากแล้ว มันคงจบราวๆสามทุ่มครึ่งและฉันก็ไม่อยากกลับบ้านด้วยแล้วก็นะฉันเอาบัตรประชาชนมาด้วยนะ ฮ่ซึ่ะ”
“เราไปโรงแรมแถวๆนั้นเพื่อบรรยากาศโรแมนติกดีไหม….”
“อื้ม”
เมื่อได้ยินสิ่งที่เทพธิดาพูดหัวหน้าโจวก็รู้สึกตื่นเต้นมากจนเอามือมาปิดหัวและตะโกนออกมา
เสียง BGM ดังขึ้น
“เราต่างกัน ต่างกัน
เจ้าโง่จที่อยู่ข้างๆ แสดงสีหน้าอึดอัดปิดหูและนั่งยองๆลงไปกับพื้นก่อนจะเอามือล้วงลงไปในกระเป๋าและเอาบุหรี่ขึ้นมาสูบNN
เหม็นความรักษา
บ้าจริง ฉันจะร้องไห้ทําไม
บอกตัวเองไว้อย่าร้องไห้
คอยดูเถอะ!
ฉันจะต้องเป็นคนเหล็ก! เป็นผู้ชายห้ามร้องไห้
อย่าไปเศร้า!
ทนไม่ไหวแล้ว!
เจ้าโง่จร้องไห้ออกมา
เจียงเฉินตกตะลึง
เขามองไปที่หัวหน้าโจวและเจ้าโง่จคนหนึ่งเอามือกุมหัวอีกคนหนึ่งนั่งยองๆร้องไห้ออกมาและก็สูบบุหรี่ไปเช็ดน้ําตาไป….
เจียงเฉินหลั่งเหงื่อ
ให้ตายเถอะ
เมื่อฉันเผลอทําร้ายใครรึเปล่านะ?
เจียงเฉินขยิบตาให้ซเสี่ยวเสี่ยว
ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดอย่างเชื่อฟัง “สามี ไม่ต้องห่วงฉันไม่ทําอะไรที่ทําร้ายคนโสดอย่างการบอกว่า คืนนี้ฉันเตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้ด้วยหรือ หรือจะเป็น Ne”
“ก็ได้ ก็ได้ ก็ได้”
หัวหน้าโจวทนไม่ไหวอีกต่อไป เขากระโดดขึ้นมาและชี้ไปที่เจียงเฉิน “นายเล็กงานไปได้เลย! ไปเลย! เลิกทําร้ายคนโสดได้แล้ว! ฉันทนไม่ไหวแล้ว!
หัวหน้าโจวนั้นเคยอยู่ในกองทัพมาก่อนไม่ว่าจะสภาพแวดล้อมจะแย่แค่ไหนเขาก็ไม่เคยขมวดคิ้ว แต่ง
ภายใต้การทําร้ายคนโสดโดยไม่ได้ตั้งใจของเจียงเฉินและซูเสี่ยวเสี่ยวมันทําให้พวกเขารู้สึกเจ็บใจอย่างหนัก!
จริงๆแล้ว….
เขาเริ่มมีความคิดว่าจะให้เจียงเฉินมีวันหยุดแล้วด้วยซ้ํา
เจียงเฉินตกตะลึง!
“หัวหน้าคุณบอกทุกคนเอาไว้ไม่ใช่หรอว่าห้ามไปไหนก่อนเวลา และจะให้ผมเลิกงานตอนนี้จะไม่มีปัญหาหรอ?”
เจียงเฉินถามด้วยสีหน้าจริงจัง “ผมยังอยากทุ่มเทกับการทํางานอยู่นะ”
“ถ้านายยังจะทุ่มเทกับการทํางานต่อไปพวกเราคงได้จายก่อนแล้ว! นายกลับไปได้แล้ว!”
หัวหน้าโจวอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา
เจียงเฉินที่เห็นการแสดงออกที่จริงจังของหัวหน้าโจวเขาก็พยักหน้า “โอเคครับ หัวหน้าโจวในเมื่อคุณสั่งแบบนั้น ว่าแต่จะให้ผมไปเลยหรอครับ?”
หัวหน้าโจว “…..ไปเลย! ถ้านายยังไม่ไป ฉันจะไปแทนแล้ว!”
เจียงเฉินรับซูเสี่ยวเสี่ยวจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม
เมื่อไปที่แผ่นหลังของเจียงเฉินกําลังแบกสาวสวยและออกจากงานก่อนเวลาหลายชั่วโมง เจ้าโง่จก็พูดออกมา “หัวหน้า ผมก็อยากเลิกงานแล้วผมอยากไปเดทกับแฟนของตัวเอง ฮิฮิ”
“ไปเดทบ้านนายสิ!”
หัวหน้าโจวตบหลังของเจ้าโง่ๆ “ฉันจะตีแกให้ตาย! เจ้าโง่! นายจะไปเลียนแบบเจียงเฉินอีกหรอ?!”
“แล้วทําไมเจียงเฉินถึงสามารถไปเดทกับผู้หญิงตอนนี้ได้ล่ะ มันไม่ยุติธรรมเลย”
เจ้าโง่จพูดออกมาอย่างโง่ๆ
“ก่อนอื่นไปหาแฟนก่อนสิ!”
หัวหน้าโจวตะโกนออกมา
เจ้าโง่จคิดอยู่นานก่อนจะก้มหน้าลง
ร้องไห้
“ผมยังไม่มี! แล้วคุณล่ะหัวหน้า?”
หัวหน้าโจวอยากจะตบอีกที “บ้าเอ๊ย! ยังจะมาถามอีก! ฉันก็ไม่มีเหมือนกัน!”
ชายร่างใหญ่สองคนกอดกันร้องไห้
