เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 398 : มันเป็นแผน!

ตอนที่ 398 : มันเป็นแผน!

โรงแรม

หลังจากที่เจียงเฉินและซูเสี่ยวเสี่ยวเล่นเกมรักกันกว่าสองชั่วโมงพวกเขาก็นอนลงและพักผ่อน

เมื่อเริ่มรู้สึกเบื่อก็เปิดทีวี

ช่องโทรทัศน์ปักกิ่ง

สิ่งที่กําลังออกอากาศอยู่ก็คือภาพของผู้หญิงคนหนึ่งที่กําลังขึ้นไปบนรถสีขาวและหลังจากนั้นภาพก็เริ่มพร่ามัวเมื่อมันหันไปที่หมายเลขทะเบียนรถ

“มาดูรายง่านยข่าวถัดไปกันค่ะ ล่าสุดที่วงแหวนที่ 2 ของเมืองหลวงมีหญิงสาวหายตัวไปเมื่อ 3 ชั่วโมงก่อนหลังจากที่เธอขึ้นรถสีขาวในภาพไปเธอก็ไม่กลับมาอีกเลย เธอถูกสงสัยว่าเธอนั้นถูกลักพาตัวไป หากคุณมีเบาะแสใดๆกรุณาโทรมาที่ XXX เพื่อแจ้งเบาะแส…”

“และเราขอเตือนพี่น้องประชาชนทุกท่านโปรดระมัดระวังตัวของท่าให้ดีและอย่าได้ขึ้นรถไปกับคนแปลกหน้าง่ายๆ…”

เจียงเฉินขมวดคิ้ว

ทําไมมันถึงมีแก๊งค์ลักพาตัวในเมืองหลวงได้? มันบ้ามาก!

เช้าวันต่อมาเจียงเฉินก็ยังคงขี่จักรยานไปทํางาน

ระหว่างทาง

ก็มีสาวสวยผ่านมาเห็นเจียงเฉินพอดี ดวงตาของเธอสว่างขึ้นมาทันที

ว้าว!

หล่อจนแทบระเบิด!

ในชั่วพริบตาเธอก็คิดวางแผนขึ้นมาทันที

ฮิฮิฮิษ

วิ่งเข้าไปหาอย่างรวดเร็ว

“เฮ้ น้องชายนายมาคนเดียวหรอ?”

“ทําไมหรอครับ?” เจียงเฉินมองไปที่สาวงาม

สาวสวยเจ้าเล่ห์ “นายอยากซื้อน้ําหน่อยไหม?”

เธอเขย่าขวดน้ําแร่ในมือของเธอ

เจียงเฉิน “ทําไมผมต้องซื้อน้ําคุณด้วย?”

สาวสวย “ซื้อให้แฟนนายไง”

เจียงเฉินมองสาวสวยก่อนจะส่ายหัวด้วยความรังเกียจ แม้ว่าเธอจะสวยถึง 80 คะแนนแต่ความเจ้าเล่ห์ของเธอนั้นมากเกินไปเพียงแค่มองเขาก็รู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายมีเจตนาไม่ดี

เจียงเฉิน “ขอโทษที ผมมีแฟนแล้ว”

เสร็จแล้วก็หนีไปทันที

หึหึ คิดว่าฉันไม่เคยเล่นโต่วอินยังไง?

ซื้อน้ําให้แฟน!

ซื้อน้ําให้แฟน

สองประโยคนี้มันต่างกันมาก!

ภาษาจีนนั้นทั้งกว้างและลึกซึ้ง

เมื่อสาวสวยเห็นว่าเจียงเฉินมีแฟนอยู่แล้วเธอก็ได้แต่เดินออกไป

ต่อมาก็มีชายหน้าตาขี้เหล่คนหนึ่งเดินผ่านมาเจอสาวสวยพอดีและในตอนนี้เขาก็รู้สึกหิวน้ํามากเขาจึงเดินเข้าไปหาสาวสวย

“คนสวย ผมขอซื้อน้ําแร่นี่ได้ไหม?”

สาวสวยมองไปที่ชายหน้าตาขี้เหล่

“ไม่ขาย!”

หลังจากนั้นเธอก็เดินจากไปทันที

ทิ้งไว้เพียงชายหน้าตาขี้เหล่เอาไว้เบื้องหลัง

เจียงเฉินมาที่อาคารศูนย์กลางทางการเงินระหว่างประเทศ

เริ่มทํางาน

ในตอนนี้เขานั้นยังไม่รู้เลยว่าระบบจะให้รางวัลกับเขาผ่านการเป็นยามรักษาความปลอดภัยได้ยังไงดังนั้นเขาจึงได้แต่ลองทําทุกอย่างที่ทําได้เท่านั้น

และวันนี้หน้าที่ของเขาก็คือการลาดตระเวน

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป…

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป….

ไม่มีเหตุฉุกเฉินอะไรทุกอย่างปกติดี

ตอนนี้ก็ถึงเวลา 10 โมงเช้าแล้ว

เจียงเฉินที่กําลังลาดตระเวนอยู่ทันใดนั้นเขาก็พบกับสาวสวยสวมกางเกงยีนส์เดินมาแต่ไกล เธอเดินมาเจอโทรศัพท์ที่ตกอยู่บนพื้นเธอจึงรีบหยิบมันขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เจียงเฉิน “???”

โทรศัพท์มือถือตก?

ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ทําไมฉันถึงไม่เห็นตั้งแต่ก่อนหน้านี้?

เรื่องนี้ดึงดูดความสนใจของเจียงเฉินเขาสัมผัสได้ว่าเรื่องนี้จะต้องไม่ปกติแน่

ทันใดนั้นโทรศัพท์ที่สาวสวยเก็บขึ้นมาก็มีเสียงโทรเข้า

“สวัสดีครับ คุณเก็บโทรศัพท์ของผมได้ใช่ไหม?”

“นี่คือโทรศัพท์ของคุณหรอคะ?”

“ใช่ครับ มันเป็นโทรศัพท์ของผมคนสวยคุณช่วยนํามันมาคืนให้ผมได้ไหมครับ โทรศัพท์มือถือเครื่องนั้นของผมมันมีความสําคัญกับผมมาก ผมสามารถให้เงินคุณ 10,000 หยวนเป็นค่าตอบแทนได้นะ”

อะไรนะ?

ให้เงิน 10,000 หยวนเป็นค่าตอบแทน?

สาวสวยในกางเกงยีนส์รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที นี่เป็นโชคของฉันแล้ว! ในที่สุดน้องชายที่บ้าน ก็จะได้เรียนตามที่เขาต้องการสักที!

“ตกลงค่ะ ฉันจะรออยู่ที่ริมถนนนอกประตูอาคารศูนย์กลางทางการเงินระหว่างประเทศ ฉันใส่แจ็กเก็ตสีดํานะคะ

“โอเคครับ ผมจะรีบไป”

เจียงเฉินที่นั่งฟังห่างออกไปไม่ไกลก็ขมวดคิ้ว

โทรศัพท์เก่าๆแบบนี้เนี่ยนะถึงกับต้องให้เงินตอบแทน 10,000 หยวน?

ไม่ว่าจะมองยังไงก็น่าสงสัย

และการที่โทรศัพท์ดังทันทีที่มีคนหยิบมันขึ้นมานี่ยิ่งน่าสงสัยเข้าไปกันใหญ่

ไม่กี่นาทีต่อมารถ Volkswagen สีดําก็ขับเข้ามา

ชายวัยกลางคนก็เดินลงมาหาสาวสวยในกางเกงยีนส์

“คนสวย เธอคือคนที่เจอโทรศัพท์ของฉันใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ”

“ขอบคุณมากนะ ข้อมูลในนั้นมันสําคัญกับผมมากจริงๆและผมก็ไม่ได้สํารองข้อมูลเอาไว้ด้วย ถ้าเกิดมันหายไปคงยุ่งแน่ๆ”

หลังจากนั้นชายวัยกลางคนก็ขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่า

แล้วชายวัยกลางคนก็เอาโทรศัพท์ไปตรวจสอบ

“สาวสวยนี่เป็นโทรศัพท์ของฉันจริงๆ ฉันขอ QR Code ของเธอหน่อยได้ไหมฉันจะได้โอนเงินให้”

สาวสวยในกางเกงยีนส์รีบหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาแล้วเปิด QR Code ของวีแชทแล้วยื่นให้ชายวัยกลางคน

“อะ แบตหมด!” ชายวัยกลางคนลูบหัวตัวเองและพูดออกมา “เอ่อ ขอโทษจริงๆนะแบ ตมันหมดพอดี”

“อ๋อ งั้น….”

“ฉันมีบัตรธนาคารอยู่น่ะงั้นเดี๋ยวตามฉันไปกดเงินก็แล้วกันตกลงไหม?”

“ตกลงค่ะ”

สาวสวยก็รู้สึกตื่นเต้นไปกับเงิน 10,000 หยวนที่เธอกําลังจะได้

ชายวัยกลางคนพูดออกมาอย่างกระตือรือร้น “ปะ ขึ้นรถไปธนาคารกัน!”

เขาเดินไปที่ประตูรถและเปิดให้สาวสวยเข้าไปนั่ง

ทันใดนั้น….

“เดี๋ยวก่อน!”

เจียงเฉินเดินเข้าไปและหยุด

“คนสวยถ้าคุณไปกับเขาคุณอาจไม่ได้กลับมาอีกเลยนะ”

“หมายความว่ายังไง!” สีหน้าของชายวัยกลางคนเปลี่ยนไปทันที

เจียงเฉินหัวเราะออกมา “ก่อนหน้านี้ตอนที่ฉันคอยเดินตรวจตราอยู่แถวๆนี้ฉันไม่เคยได้ยินเสียงโทรเข้าโทรศัพท์เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ทําไมมันกลับดังขึ้นทันทีที่สาวสวยคนนี้เข้ามาหยิบล่ะ? หรือว่ามันกําลังรอใครบางคนมาหยิบมันอยู่?”

ชายวัยกลางคน “ฉันไม่เข้าใจว่านายกําลังจะพูดอะไร?”

เจียงเฉินดูถูกเหยียดหยามออกมา “แล้วการที่คุณบอกว่าแบตโทรศัพท์ของคุณมันหมดน่ะมันจริงหรอ ทําไมเมื่อกี้ผมเห็นว่าคุณเพิ่งจะกดปิดมันล่ะ?”

“นายเลิกพูดไร้สาระได้แล้ว!”

“ฉันไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระสักหน่อย คนปกติทั่วไปยังไงก็ควรมีสายชาร์จติดอยู่ในรถและมันก็ยังไม่สายที่จะเข้าไปชาร์จเพื่อเปิดเครื่องแล้วโอนเงินให้นะ มันคงไม่จําเป็นต้องไปถึงธนาคารหรอกมั้ง?”

ทันที่เมื่อสาวสวยได้ยินแบบนั้นเธอก็เชื่อเจียงเฉินไปถึงแปดส่วนแล้วและเหงื่อเย็นก็หลั่งออกมาเต็มตัวเธอ

เธอรีบวิ่งหนีไปซ่อนหลังเจียงเฉิน

เจียงเฉินยังคงพูดวิเคราะห์ต่อไป “แล้วเรื่องค่าตอบแทนอะไรนั่นก็คงเป็นของปลอม แต่การลักพาตัวคนต่างหากที่เป็นเป้าหมายหลักที่แท้จริงของคุณ!”

“ฉันไม่เข้าใจว่านายกําลังพูดถึงเรื่องอะไร?!”

ชายวัยกลางคนยังคงแกล้งไม่รู้เรื่อง

“ยังไม่ยอมรับอีกหรอ?” เจียงเฉินดูมั่นใจ “เมื่อคืนผมเห็นข่าวผู้หญิงคนหนึ่งหายตัวไปหลังจากขึ้นรถซึ่งนับจากตอนนั้นนี่ก็ผ่านไปแล้วกว่า 40 ชั่วโมง

เมื่อเจียงเฉินพูดออกมาเขาก็จ้องมองไปที่ใบหน้าของชายวัยกลางคน

เป็นเขาจริงๆด้วย!

เห็นได้ชัดเลยว่าสีหน้าของเขาเปลี่ยนไป!

หญิงสาวมองชายวัยกลางคนด้วยสีหน้าที่หวาดกลัวเธอกลัวจนรู้สึกหนาวขึ้นมาเธอค่อยๆก้าวถอยหลังออกไป!

มุมปากของเจียงเฉินกระตุก “ผมว่าตอนนี้มันก็คงเห็นได้ชัดแล้วว่าคุณก็คือคนร้ายที่ก่อเหตุในคดีนั้นหรือไม่ก็เป็นหนึ่งในผู้สมรู้ร่วมคิด”

“ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่นายพูด!” ชายวัยกลางคนรู้ตัวดีว่าตัวตนของตัวเองนั้นถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์แล้วและเขาก็ได้แต่พยายามปฏิเสธอย่างตื่นตระหนก

เจียงเฉินเยาะเย้ย “ถ้าไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรแต่ตอนนี้ผมโทรแจ้งตํารวจไปแล้ว”

เมื่อเจียงเฉินพูดจบเส้นงไซเรนของรถตํารวจก็ดังมาแต่ไกล

สีหน้าของชายวัยกลางคนเปลี่ยนไปทันที่เขาตื่นตระหนกและเตรียมที่จะหนี

แต่ใครจะรู้…..

เจียงเฉินใช้จังหวะนี้เหยียดขาของตัวเองออกไปและสกัดขาของชาววัยกลางคน

“โอ้ยNN”

ชายวัยกลางคนไม่สนใจเท้าของตัวเองเมื่อเขาถูกเจียงเฉินสกัดเขาก็ล้มลงอย่างรุ่นแรงและกลิ้งไปบนพื้นสองสามรอบใบหน้าของเขากระแทกกับพื้นจนเปลี่ยนเป็นสีม่วงและจมูกก็เริ่มบวมเป่ง

เจียงเฉินที่ได้รับทักษะการต่อสู้มาจากระบบก็เข้าไปบิดมือขวาของชายวัยกลางคนและกดตัวเขาลงกับพื้นจนชายวัยกลางคนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีก

และแล้วตํารวจก็มาถึงอย่างรวดเร็ว

“ใครเป็นคนแจ้งความมาครับ?”

“ผมเอง ผมเป็นยามรักษาความปลอดภัยและผู้ชายคนนี้ผมสงสัยว่าเขาจะเป็นหนึ่งในผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการถูกลักพาตัวของหญิงสาวเมื่อวานนี้…”

และเจียงเฉินก็ได้เล่าสิ่งที่เกิดขึ้น(ตํารวจในพื้นที่นี้ไม่รู้จักเจียงเฉินและก็ไม่มีความจําเป็นที่จะต้องเปิดเผยตัวตน)”

“อะไรนะ?”

ต่ารวจพากันตกใจและตื่นตัวขึ้นมาทันที พวกเขารีบหยิบกุญแจมือออกมาและล็อคตัวชายวัยกลางคนทันที

หลังจากนั้นเจียงเฉินและสาวสวยกางเกงยีนส์ก็ได้ไปที่สถานนีตํารวจเพื่อให้ปากค่าสําหรับการทําคดี

สุดท้ายหลังจากตรวจสอบประวัติของชายวัยกลางคนปรากฏว่าเขานั้นเป็นอาชญากรระดับ A ที่กําลังต้องการตัว!

และเขานั้นก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของหญิงสาวในข่าวเมื่อวานนี้ด้วย

เจียงเฉินที่ออกมาจากสถานนีต่ารวจก็ได้รับขอบคุณจากตํารวจสาวสวยมากมาย

“ครั้งนี้ฉันทํางานในฐานะยามรักษาความปลอดภัยแต่สามารถช่วยไขคดีใหญ่ได้ฉันจะได้รางวัลจากระบบไหมนะ?”

เจียงเฉินตั้งตารอ

รับประทานอาหารกลางวันตอนเวลาเที่ยง

ในเวลานี้เรื่องการจับกุมอาชญากรเมื่อเช้านั้นก็ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งทีมรักษาความปลอดภัยและมันก็ได้กระจายไปจนถึงบริษัทรักษาความปลอดภัยและในอาคารศูนย์กลางทางการเงินระหว่างประเทศ

สร้างความฮือฮาครั้งใหญ่!

เจียงเฉินที่กําลังลาดตระเวนในตอนบ่ายก็มีคนเข้ามาถ่ายรูปกับเขามากมาย

เจียงเฉิน “…”

และก็โชคดีที่ความกระตือรือร้นของคนเหล่านี้มันช่วยให้เขารู้สึกเบื่อน้อยลงไปมาก

ในระหว่างที่กําลังลาดตระเวนด้วยความเบื่อหน่าย….

ทันใดนั้น!

ก็มีความเคลื่อนไหวที่ดึงดูดความสนใจจากเจียงเฉิน!

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

Status: Ongoing
บทนำ ติ้ง! เจียงเฉินได้ส่งพัสดุและได้รับโอกาศสัมผัสกับประสบการณ์จากระบบลงชื่อ! ได้รับรางวัลเป็น Lamborghini Poison “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ รับรางวัลเงินสด 1000 ล้าน!!!” “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ คุณได้รับหุ้น 30% ตามรายการต่อไปนี้!!!” “ติ้ง…….” …… เจียงเฉินไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้!!! เรื่องย่อ “ผมเจียงเฉินผมเป็นคนที่ดูดีเกินไปจนมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผม“ “สองเดือนก่อนผมเป็นผู้อํานวยการของบริษัท ที่มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 10,000 หยวน แต่ประธานสาวที่มีความงามที่โดดเด่นของ บริษัทของเราและลูกสาวของเธอตกหลุมรักฉันด้วยกัน“ “เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์พังทลายลงระหว่างทั้งสองผมจึงเลือกที่จะลาออกอย่างเด็ดเดี่ยว“ “ตอนนี้ผมมีงานที่ยิ่งใหญ่ต้องทำ…” ลิฟต์มาถึงแล้ว ชั้น 7 เจียงเฉินมองไปที่พัสดุและเคาะประตูห้องหมายเลข 0702 เคาะประตู “เฮ้ มีใครอยู่บ้านไหมครับ“ “คุณเป็นใคร” มีเสียงหวานใสดังออกมา ฟังดูแล้วเป็นเสียงของผู้หญิงที่มีความอบอุ่นและถ้าจะให้คาดเดาจากประสบการณ์ของเขา เสียงนั่นก็ควรจะเป็นเสียงของเด็กสาว “พัสดุส่งด่วนครับคุณ ซู เสี่ยวเสี่ยว ช่วยออกมารับพัสดุด้วยครับ” เจียงเฉินกล่าวว่า ‎“รอฉันก่อนเหลืออีกแค่ 10 คนฉันจะกินไก่เร็ว ๆ นี้!” เสียงประหม่าดังออกมาจากห้อง‎ ‎“งั้นผมจะรอคุณสักครู่ ถ้าคุณยังไม่ออกมา ผมจะทิ้งพัสดุไว้หน้าประตูนะ” เจียงเฉินพิงกําแพงและเล่นกับโทรศัพท์ของเขาในขณะที่‎รอเจ้าของเสียงออกมารับพัสดุ ‎ไม่ถึงสิบห้าวินาที ‎ประตูก็ถูกเปิดออกมา ‎สาวสวยสวมเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักมาก ด้วยคะแนนที่สมบูรณ์แบบ 100 คะแนนสมควรมีคะแนนอย่างน้อย 95 คะแนน‎ ‎“ซู เสี่ยวเสี่ยวใช่ไหม? เพียงเซ็นชื่อที่นี่ ” เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และส่งพัสดุออกไป‎ ‎“ฮึ เพราะนายเลยที่มาเร่งฉันคนนี้จนฉันต้องตาย!” ซูเสี่ยวเสี่ยว เซ็นชื่อและพึมพำอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามาเล่นในแรงค์สูงระดับนี้“‎ ‎“มันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอ? ” เจียงเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย‎ ‎ซูเสี่ยวเซี่ยวเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเฉินหล่อเหลาภายใต้หมวกเบสบอลสีดําทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว‎ ‎หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?‎ ‎อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนทำให้ฉันคนนี้แพ้ ไม่ว่าจะหล่อแค่ไหน ฉันคนนี้ก็จะไม่มีวันให้อภัย! ‎”ก็แน่สินายมันเป็นคนส่งพัสดุที่ต้องคอยส่งพัสดุทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นเกมส์กัน”ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “นี่คิดอย่างงั้นได้ไง คิดว่าคนส่งของแบบผมไม่มีเวลามาเล่นเกมส์งั้นหรอ ผมจะบอกอะไรให้นะ ไม่เพียงแค่ผมจะเคยเล่นเกมส์นี้แต่ผมยังเล่นเก่งมากด้วย”เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความตั้งใจ “จริงหรอ งั้นก็ลองโชว์มาหน่อยสิ”เธอตาของเธอเป็นประกายก่อนจะส่งคำเชิญไปให้เจียงเฉิน ฮิฮิ อย่างน้อยน้องชายหน้าหล่อคนนี้ก็ไม่เลวเลย “ตกลง” เจียงเฉินไม่พูดมากและตอบตกลงอย่างตรงไปตรงมา ซูเสี่ยวเสี่ยวนำเจียงเฉินเข้ามาในห้อง ให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้เกมมิ่ง และกดเริ่มเกม ในตอนนี้นิ้วที่เรียวยาวของ เจียงเฉินควบคุมเมาส์และตัวละครในคอมพิวเตอร์ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมในทันที! สาวสวยซูเสี่ยวเสี่ยวที่เห็นก็ตกตะลึงจนค้างไป สายตาของเธอตอนนี้กำลังจ้องสลับระหว่างตัวของเจียงเฉินกับหน้าจอ โอ้พระเจ้า! เขาจะเก่งเกินไปแล้ว เขาสามารถไปเป็นนักแข่งมืออาชีพได้เลยนะเนี่ย!!! เละเทะไปหมดแล้ว!!! ไม่นะ กวางน้อยของฉันกำลังถูกฆ่าแล้ว!!! เธอในตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากตั้งแต่วินาทีที่เจียงเฉินแตะพื้นเขาก็ไล่ฆ่าแบบไม่เลืกหน้า สามสิบนาทีต่อมาเขาก็สามารถฆ่าผู้เล่นคนสุดท้ายและเขาก็กลายเป็นที่หนึ่ง บนหน้าจอก็แสดงข้อความขึ้นมา “โชคดีและโชคดีคืนนี้กินไก่” ซูเสี่ยวเสี่ยวมองเจียงเฉินด้วยดวงตาที่มีประกายดาวอยู่ในตาของเธอ o(〃‘▽‘〃)o ในช่วงเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง ซูเสี่ยวเสี่ยวก็พบว่าเธอนั้นถูกน้องชายแสนหล่อคนนี้ตกเข้าแล้ว ไม่เพียงแค่เขาหล่อเท่านั้นแต่ยังเล่นเกมเก่งอีกด้วย ซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกตาของเธอและยิ้มออกมาอย่างเขินอายและถามออกมาว่า “น้องชาย นายอยากได้อะไรไหม” เจียงเฉินถอดหูฟังออกและถามออกไปอย่างสงสัยว่า “อะไรหรอ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยื่นมือไปทางเจียงเฉินก่อนจะก้มหัวและพูดอย่างเขินอายว่า “ฉัน…ถคุณต้องการมัน?” เจียงเฉินเหลือบมองก่อนจะโบกมือ “ผมขอโทษ ผมขอโทษสำหรับอา..” ซูเสี่ยวเสี่ยว “???” เจียงเฉินลุกขึ้นและเตรียมที่จะออกไป และทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ยังไงก็ตาม คราวหน้าอย่าให้ใครก็ตามเข้ามาในห้องง่ายๆอีกนะ บางทีคนที่พาเข้ามาครั้งหน้าอาจจะเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายก็ได้นะ” หลังจากพูดจบ เจียงเฉินก็เดินออกจากห้องไปอย่างเท่ๆ ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตกใจ ก่อนจะทำการดึงเสื้อของเธอไปด้านหลังเผยให้เห็นรูปร่างที่โค้งเว้าอย่างงดงาม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าขนาด 36D ก็ใหญ่มากแล้ว แต่ฉันต้องโทษเจ้าเสื้อตัวนี้เลยจริงๆมันปิดรูปร่างที่ฉันคนนี้ไปซะหมดเลย “น้องชายไปไหนแล้ว เอ๋ น้องชาย ให้พี่ได้อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!” ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งตามออกไปอย่าร้อนรน และก็พบว่าลิฟทต์นั้นลงไปแล้ว เธอจึงรีบกดปุ่มเรียกลิฟต์ทันทีเพื่อที่จะขอช่องทางการติดต่อของน้องชายคนนี้ …. ในตอนที่เจียงเฉินเพิ่งเข้ามาในลิฟต์ ก็เกิดเสียงดัง ติ้ง ติ้งขึ้นมาในใจเขาเหมือนกับเสียงของซอฟต์แวร์บางอย่าง [ติ้ง…อีเว้นท์พิเศษถูกเปิดใช้งานและทำการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว] [ติ้ง…แจ้งเตือน : รถยนต์ของคุณกำลังจอดรออยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกชุมชน กุญแจรถยนต์ของคุณถูกส่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคุณแล้ว กรุณาตรวจสอบ] ว้าว! เจียงเฉินตกตะลึง,มันคือเรื่องจริง เขานั้นมาส่งของในครั้งนี้ก็เพื่อเปิดอีเวนท์พิเศษ สิ่งนี้คือระบบที่เขามักอ่านเจอในนิยายใช่ไหม ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหันมาสนใจเรื่องกุญแจ เจียงเฉินเอามือไปสัมผัสที่กระเป๋ากางเกงและพบว่ามันมีบางอย่างอยู่ภายในจริงๆ เขาเอาออกมาดู มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจรถทั่วๆไป แต่บนโลโก้ของมันมีกระทิงที่ดูดุดันและก้าวร้าวปรากฏอยู่ และแน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของแลมโบกินี่ “กุญแจรถยนต์มูลค่า 80 ล้านทำไมมันดูธรรมดาจังเนี่ย!” เจียงเฉินยังคงมีความรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย แต่เขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาค้นหารูปกุญแจของรถ Lamborghini Poison ดูและปรากฏว่ามันเป็นแบบเดียวกับอันที่อยู่ในมือของเขาจริงๆด้วย พูดตามแนวคิดการออกแบบของมันคือ รถหรูมีความเรียบง่าย เจียงเฉินก็เลยลองขับรถสามล้อไปดูที่นอกชุมชนด้วยความสงสัยทันที ณ เวลานี้บริเวณด้านนอกชุมชนก็มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังมุงถ่ายอะไรบางอย่างกันอย่างบ้าคลั่งอยู่ “ว้าว! มันเท่อะไรอย่างนี้!” “รถสปอร์ตสีเทาเงินคันนี้ดูเรียบๆ มีเกียรติ และหรูหรามันเป็นรถ Lamborghini รุ่นไหนกัน” “ฉันเจอแล้วๆ! มันคือ Lamborghini Poison ตัวท็อปทั้งโลกนี้มีเพียงแค่ 3 คันเท่านั้น เป็นที่รู้กันว่ามันเป็นรถสปอร์ตที่ดูเท่ที่สุด และราคามันอยู่ที่ประมาณ 80 ล้าน!” “โอ้พระเจ้า ราคามากกว่า 80 ร้านหยวนฉันไม่สามารถทำใจซื้อมันได้จริงๆ” “ทุกคนรีบดึงลูกของตัวเองออกไปเร็วอย่าให้พวกเขาไปแตะมัน” “เมื่อกี้ฉันถ่ายรูปมันลงไปในโมเมนต์ มีเพียงแค่ 3 คนในโลกช่างดูเท่อะไรขนาดนี้” “80 ล้านใครกันที่รวยถึงขนาดนั้น ทรัพย์สินของคนคนนั้นต้องไม่ต่ำกว่าพันล้านแน่ๆ หรืออาจจะถึงหมื่นล้านเลยก็ได้ มันมีคนที่รวยได้ขนาดนั้นในชุมชนเราจริงๆหรอ” “แน่นอนว่าถ้ามี ฉันคนนี้จะไปเคาะประตูและเอาของไปให้เขาทุกวันเพื่อสร้างความสัมพันธ์เลยล่ะ” “จะไปกับฉันเลยไหมล่ะ” และในขณะนั้นเองทุกคนก็เห็นคนส่งพัสดุขับรถสามล้อเข้ามา “เฮ้ ระวังๆหน่อย!” “เวรเอ้ย น้องชายอย่ามาทางนี้ ตรงนี้มีรถยนต์มูลค่า 80 ล้านหยวนจอดอยู่ถ้านายทำมันเป็นรอยนายได้ตายแน่” “ใช่ๆ อย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือนนะ” ฮึ! เจียงเฉินไม่สนใจก่อนจะจอดรถของเขาตรงช่องที่ยังว่างอยู่ซึ่งมันตรงข้ามกับรถ Lamborghini พอดี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset