เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 402 : อ๊ย! เจอโจร!

ตอนที่ 402 : อ๊ย! เจอโจร!

ทั้งสามมองดูเจียงเฉินเดินจากไปด้วยความเกรงใจและเคารพ

หยางอี้เฉิงปาดเหงื่อและพูดว่า “โชคดีที่คุณเพียงไม่ได้โกรธ ฮ่าๆๆ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจอาคารดังเฉิงจงหวนด้วยซ้ํา!”
แต่ใครจะรู้

หากเขาไม่พูดก็คงไม่เป็นไร แต่เมื่อเขาพูดออกมามันก็ทําให้อไห่โกรธอีกครั้ง!

ให้ตายเถอะ!

หลังจากนั้นเขาก็โดนตบหน้าซ้ําแล้วซ้ําเล่า

“ได้! ในเมื่อคุณเจียงเขามีสิ่งที่สําคัญกว่าให้ทําเยอะเขาเลยขี้เกียจจะมาจัดการกับคนอย่างนายงั้นฉันจะเป็นคนทุบตีนายเอง! ฉันจะเป็นคนสั่งสอนนายให้เป็นผู้เป็นคนเอง!”

เพี้ยะ เพี้ยะ

และเสียงกรีดร้องของหยางเฉิงก็ดังออกมา

นอกจากนั้นก็มีเสียงขอร้องของเฉิงซีซวน “ท่านประธานอู๋อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ ฮือ~~ พวกเราไม่กล้าทําตัวอวดดีต่อหน้าเจียงเฉินอีกต่อไปแล้ว…..”

วันรุ่งขึ้นเจียงเฉินก็ไปทํางานต่อ

ในเวลานนี้เองอู๋ไห่เจ้าของบริษัทก่อสร้างก็กําลังเดินไปมาอย่างกระวนกระวายราวกับมดบนกระทะร้อน

“ให้ตายเถอะ!”

“เจ้าคนงี่เง่าหยางอี้เฉิงดันไปทําให้คุณเจียงขุ่นเคืองแล้ว”

“ถึงคุณเจียงจะไม่ใส่ใจคนงี่เง่าแบบนั้นแต่ฉันก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี”

ยิ่งเขาคิดมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งคิดว่ามันสมเหตุสมผลมากขึ้นเท่านั้น

“ถ้าคุณเจียงหันมาคิดถึงเรื่องนี้ในอนาคตและไม่พอใจขึ้นมาล่ะก็”

“ไอ้เวรหยางอี้เจ๋ง! แกอยู่ที่ไหน?!”

เขาพูดใส่ไมค์อย่างเสียงดัง

หยางอี้เฉิงที่ได้ยินเสียงจากล่าโพงก็วิ่งเข้ามาด้วยความเร็วแสง

“อีก!”

อไห่รู้สึกโมโหทันทีที่เห็นหน้าอีกฝ่าย “เมื่อวานนายสร้างปัญหาให้กับคุณเจียง! สร้างปัญหา! ใครใช้ให้นายไปสร้างปัญหากันหะ?!”
ตบหน้าไปหนึ่งที่

หยางอี้เฉิงไม่กล้าขัดขึ้นเขาพยักหน้าและยืนอยู่อย่างนั้น

“บอกฉันมาสิว่าตอนนี้ฉันควรทํายังไง?!”

แม้ว่าอไห่จะเจ็บมือจากการตบหน้าแต่ความโกรธของเขาก็ไม่ได้หายไป

“จู่ๆก็มีความคิดดีแล้วครับ!”

ดวงตาของหยางอี้เฉิงเป็นประกายเขารีบพูดออกมา “ตอนนี้คุณเจียงเป็นยามรักษาความปลอดภัยในอาคารแห่งหนึ่งใช่ไหมครับ? ถ้าเราต้องการให้เขาพึงพอใจทําไมเราไม่จ้างบริษัทรักษาความปลอดภัยที่คุณเจียงทํางานอยู่มาทํางานที่ไซต์ก่อสร้างของเราล่ะครับ?”

“อะไรนะ?”

ดวงตาของอู๋ไห่เป็นประกาย “เจ้าบ้าแกมีความคิดที่ดีจริงๆ!”

“ดี!”

หยางอี้เฉิงพูดออกมา “ถ้าเราต้องการทําให้คุณเพียงพอใจ ดังนั้นการให้เขามาที่ไซต์ก่อสร้างของเราและกินดื่มอย่างสบายใจบริการเขาอย่างดีไม่ให้เขาต้องโดนแดดคุณเจียงจะต้องพอใจขึ้นมาอย่างแน่นอน!”

อูไห่พยักหน้าซ้ําแล้วซ้ําเล่า “ฉันจะโทรหาบริษัทรักษาความปลอดภัยของคุณเจียงทันที!”

บริษัทรักษาความปลอดภัยหลิวเปาได้รับโทรศัพท์จากอู๋ไห่ก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย

อาคารกังเฉิงจงหวน? ต้องการยามรักษาความปลอดภัยเข้าไปดูแลไซต์ก่อสร้าง?

แถมยอมเสียเงินจ้างสูงกว่าปกติ?

ยามรักษาความปลอดภัยปกติจ่ายเงินเดือนละ 5,000 หยวนแต่พวกเขากลับต้องการให้ 20,000 หยวน?

พระเจ้า~~

ยามรักษาความปลอดภัยขาดแคลนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

แต่สิ่งที่ทําให้ผู้จัดการทั่วไปของบริษัทรักษาความปลอดภัยสับสนมากกว่าเดิม นก็คืออู๋ไห่ไม่เพียงแต่ให้เงินเดือนสูงกว่าปกติเท่านั้นแต่ยังก่าหนดว่าคนที่เขาต้องการนั้นมีชื่อว่าเจียงเฉินอีก?

ถึงแม้ว่ามันจะดูน่าสงสัยแต่ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่บริษัทรักษาความปลอดภัยจะปฏิเสธข้อเสนอดีๆแบบนี้ ดังนั้น…..

เจียงเฉินและเจ้าโง่จุพร้อมกับหัวหน้าโจวก็ถูกส่งตัวไปที่นั่นทันที

หัวหน้าโจวพูดออกมาอย่างเหลือเชื่อ “เจียงเฉิน เจ้าโง่ ฉันเพิ่งได้รับโทรศัพท์มาจากบริษัทเมื่อกี้นี้ พวกเขาต้องการให้ทีมของเราเก็บของทันทีและไปที่ไซต์ก่อสร้างของกังเฉิงจงหวน? เพื่อไปทํางานที่นั่น!”

เจียงเฉินกระพริบตาและเขาก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดได้ในไม่กี่วินาที

นี่จะต้องเป็นผลจากการพูดคุยกับอูไห่และหยางอี้เฉิงแน่ๆ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายต้องการให้ฉันพอใจ

แม้ว่าเจียงเฉินจะรู้สึกว่าคนทั้งสองนั้นไม่ได้มีความสําคัญอะไรแต่เจียงเฉินก็ไม่ได้ใส่ใจ

เพราะถึงยังไงอาคารดังเฉิงจงหวนมันก็เป็นของเขาไม่ใช่เหรอ?

เจียงเฉินไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

เป็นยามรักษาความปลอดภัยจําเป็นต้องกาหนดที่ด้วยหรอ?

ตราบใดที่ยังเป็นยามรักษาความปลอดภัยอยู่ก็มีโอกาสได้รางวัลจากระบบเสมอ!

นอกจากนี้ ฉันเองก็ยังไม่ได้เห็นอาคารสํานักงานระดับไฮเอนด์อย่างทั้งเฉิงจงหวนของตัวเองเลย

เจียงเฉินพยักหน้า “โอเคหัวหน้าไปกันเถอะ”

หัวหน้าโจวพร้อมกับเจียงเฉินและเจ้าโง่จุพร้อมกับยามรักษาความปลอดภัยคนอื่นๆก็เดินทางไปที่ไซต์ก่อสร้างทันที

อาคารกังเฉิงจงหวน นั้นตั้งอยู่บนถนนรุนแรงรอบที่สองฝั่งตะวันออก เป็นจุดที่อยู่ใกล้กับส่วนกลางของเมืองหลวงและเป็นหนึ่งในพื้นที่ที่เจริญที่สุด
เบื้องหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความวุ่นวายของไซต์ก่อสร้าง

เจียงเฉินก็เห็นว่าโครงการดังเฉิงจงหวนนั้นก็ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้ว ในตอนนี้มันอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายแล้วเหลือเพียงแค่เก็บงานและตกแต่งเท่านั้น

อาคารของที่นี่สูง 21 ชั้นโครงสร้างดูโอ่อ่าและสูงมาก

“เจียงเฉินกับเจ้าโง่จคืนนี้พวกนายเข้าเวรที่นี่นะ!”

“ครับ!”

ไม่นานก็ถึงเวลากลางคืน

ในขณะที่เจียงเฉินกําลังหลับสนิท

เจ้าโง่ก็เดินเข้ามาและแตะเจียงเฉิน

“พี่เฉิน! พี่เฉิน!”

“มีอะไรผิดปกติหรอ?”

เจียงเฉินตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียและขยี้ตา

ใช่แล้วคืนนี้เจียงเฉินกับเจ้าโง่จต้องคอยเดินตรวจตอนกลางคืนแต่ผม

มีหรอที่เจียงเฉินจะสามารถทําหน้าที่ตอนกลางคืนได้?

เขานอนไปตั้งแต่หัวค่ําแล้ว!

เจ้าโง่ก็ทํางานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและไร้ที่ติ! ทําให้เจียงเฉินไม่จําเป็นต้องทําด้วยตัวเอง

“ผมเจอขโมย!”

เจ้าโง่จูลดเสียงลงและพูดออกมาอย่างตื่นเต้น

แม้ว่าเจ้าโง่จจะมีร่างกายที่สูงใหญ่และดูแข็งแรงแต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอกับขโมย

มันจึงไม่แปลกที่เขาจะรู้สึกกลัวๆขึ้นมาเล็กน้อย

“อะไรนะขโมย?”

เจียงเฉินคิดว่านี่เป็นเรื่องตลก

ทุกวันนี้ยังจะมีโจรขโมยวัสดุก่อสร้างอีกหรอ?

“ใช่ พี่เฉิน แต่ถ้ามันรบกวนเวลานอนของพี่ก็ไม่เป็นไรนะ”

เสียงของเจ้าโง่จสั่น “พวกมันมีมากกว่า 1 คนดูเหมือนว่าพวกมันจะเข้ามาขโมยวัสดุก่อสร้าง แต่ที่นี่มีแค่พวกเขา 2 คนพวกเราจัดการไม่ได้แน่ผมเลยจะโทรหาต่ารวจ”

เดิมที่เจียงเฉินกําลังจะพยักหน้าเห็นด้วยแต่ทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรขึ้นได้

เดี๋ยวก่อนนะ?

นายธนาดิฉันเป็นยามรักษาความปลอดภัยฉันควรที่จะมีหน้าที่กลับขโมยไม่ใช่หรอ?

และอย่างฉันก็เป็นถึงต่ารวจอาชญากรรมนี่มันก็เป็นหน้าที่ของฉันด้วยไม่ใช่หรือไง?

เหตุฉุกเฉินแบบนี้มันอาจจะเป็นบททดสอบของระบบก็ได้ถูกไหม?

เจียงเฉินกระแอมออกมา “อย่าเพิ่งตกใจ! ขอฉันไปดูก่อน”

เจ้าโง่จูพยักหน้าทันที

หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์ก่อนหน้านี้มาเขาก็เริ่มเชื่อเจียงเฉินอย่างสมบูรณ์ ตอนนี้ เขาเป็นเหมือนกับน้องชายของเจียงเฉินที่ไม่ว่าพี่ชายจะพูดอะไรเขาก็จะทําตามพี่ชายทุกอย่าง

เจียงเฉินหยิบกระบองขึ้นมา ปิดไฟฉายและย่องไปที่ไซต์ก่อสร้าง

ตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว

ภายใต้แสงจันทร์

มีคนประมาณสี่ถึงห้าคนกําลังยุ่งอยู่ในไซต์ก่อสร้างทั้งที่มันถึงเวลาเลิกงานนานแล้ว

ดูเหมือนว่าพวกเขากําลังยุ่งกับการขโมยอะไรบางอย่าง

“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมาขโมยสายเคเบิล

เจ้าโง่จที่มีประสบการณ์รักษาความปลอดภัยมานานพูดกับเจียงเฉิน

“นอกจากนี้ตรงนั้นมีรถตู้ที่มารอรับพวกเขาพร้อมกับของอยู่ด้วย

เจ้าโง่จู่ชี้ไปที่รถตู้ที่อยู่ห่างออกไป

“พี่เฉิน มีแค่พวกเราสองคนพวกเราคงเอาชนะพวกเขาไม่ได้หรอก พวกนั้นมีอาวุธทั้งท่อเหล็กแล้วก็มีดเลยนะ”

เจ้าโง่พูดออกมา

เจียงเฉินมองอย่างระมัดระวัง

ขโมยกลุ่มนี้มีการแบ่งงานที่ชัดเจน พอพวกเขามีคนที่ถือท่อเหล็กเอาไว้ดูลาดเลามีคนที่คอยขับรถไปมาเพื่อรอรับทุกคน และก็มีอีกกลุ่มหนึ่งที่คอยรับหน้าที่ขโมยของดูเหมือนว่าพวกเขาจะเป็นพวกที่มีประสบการณ์ทําผิดซ้ําซาก

ที่ไซต์ก่อสร้างวัสดุบางอย่างนั้นมีราคาแพงมาก ถ้าหากมันถูกขโมยไปและนําไป ขายก็คงได้อย่างน้อยหลายหมื่นหยวน

เดิมที่วิธีการโง่ๆอย่างการเรียกตรวจนั้นจะปลอดภัยกว่า

แต่กว่าต่ารวจจะมาถึงมันก็ต้องใช้เวลา

และดจากการวางแผนของขโมยกลุ่มนี้พวกเขาคงมีประสบการณ์สูงและพวกเขาคงวางแผนที่จะนี้เอาไว้อยู่แล้ว

เจียงเฉินหัวเราะออกมา

ให้ตายเถอะ

คิดจะขโมยของฉันเนี่ยนะ?

อาคารกังเฉิงจงหวนแห่งนี้เป็นบ้านของฉัน!

มีเหรอที่ฉันจะยอมทน?

และอีกอย่าง~~

การจับขโมยกลุ่มนี้ภายใต้หน้าที่ของยามรักษาความปลอดภัย…..ก็อาจจะได้รางวัลจากระบบด้วยถูกไหม?

เจียงเฉินรู้สึกกระตือรือร้นขึ้นมาทันที

“พวกเราจะจับพวกเขาเอง!”

เจ้าโง่จ “???”

ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ปกติแล้วเฉินจะใช้เส้นทางที่ดูเรียบง่ายที่สุด แต่การเข้าไปสู่……เขาไม่เคยเห็นว่าเจียงเฉินจะทําแบบนี้มาก่อน

เจ้าโง่จูถามออกมาอย่างสงสัย “พี่เฉิน ผมเคยเป็นทหารมาก่อนแน่นอนว่าผมไม่มีปัญหาที่จะขึ้นไปสู่ แต่พี่เฉินอาจจะไม่ได้มีประสบการณ์การต่อสู้มากนัก ผมกลัวว่าถ้าเกิดพี่ขึ้นไปแล้วพวกเขาจะทําลายพี่”

“ฮ่าๆ”

เจียงเฉินยิ้มออกมา “ไม่ต้องกังวลไป พวกเราไปกันเถอะ เดี๋ยวนายรับผิดชอบเรื่องการจัดการกับรถตู้ของขโมยขั้นนั้น ไปจัดการกับคนขับซะอย่าปล่อยให้พวกเขาหนีไปได้แม้แต่คนเดียวส่วนที่เหลือฉันจัดการเอง”

“รับทราบครับ”

เจ้าโง่จูพยักหน้า

เจียงเฉินแอบเดินขึ้นไป

ส่วนเจ้าโง่ก็ทําตามแผนของเจียงเฉิน แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะมีความคิดที่เรียบง่าย แต่การที่เขาเป็นยามรักษาความปลอดภัยมานานเขานั้นก็ต้องได้รับการฝึกมากไม่น้อย ดังนั้นเขาจึงสามารถเข้าไปหาคนขับรถและดึงตัวลงมาจากรถได้อย่างง่ายดายทําให้เขาสามารถควบคุมรถของขโมยได้อย่างสมบูรณ์

“ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับพี่เฉินแล้วบ้าง?”

เจ้าโง่กังวลว่าเจียงเฉินจะได้รับอันตราย

แม้ว่าสมองของพี่เฉินจะดีแต่ครั้งนี้มันเป็นการต่อสู้ที่ใช้ร่างกาย –

เจ้าโง่จูเลยอดไม่ได้ที่จะรีบเข้าไปสนับสนุนเจียงเฉิน

แต่ใครจะรู้~~

เมื่อเขามาถึงไซต์ก่อสร้างเขาก็เห็นเจียงเฉิน….

พร้อมกับหัวขโมยผู้โชคร้าย 5 คนถูกมัดรวมกันเป็นก้อน!

เจ้าโง่จู “???”

พระเจ้า~~

ลูกตาแทบหลุดออกมา

“พี่เฉิน พี่….”

“พี่ทั้งหมดเองเลยหรอ?”

เจียงเฉินยิ้มออกมา

คราวนั้นมีร่างกายอยู่ในระดับเดียวกันกับทหารหน่วยรบพิเศษและทักษะการต่อสู้จากระบบ 4.0!

ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยถ้าหากจะพูดว่าเจียงเฉินนั้นสามารถสู้กับคนในอัตราส่วนสิบต่อหนึ่งได้สบายๆ!

หรือบางทีแม้แต่ทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีก็อาจจะไม่สามารถสู้กับเขาได้เลยด้วยซ้ํา!

ดังนั้นหัวขโมยห้าคนที่ไม่ได้รับการฝึกอะไรเลยเจียงเฉินมีหรอที่จะแพ้?

เพียงเฉินสามารถเข้าหาหัวขโมยทั้งห้าคนโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัวและใช้ประโยชน์จากความมืดจัดการกับพวกเขาทีละคน ก่อนที่จะนํามามัดรวมอย่างรวดเร็ว

เมื่อเผชิญหน้ากับโจรที่ถูกมัดรวมกันเป็นเกี้ยวอยู่บนพื้น เจียงเฉินก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมาก “คนตั้งเยอะขนาดนี้แต่เอาชนะฉันไม่ได้สักคน”

เจ้าโง่ “…”

หัวขโมย “…..”

ให้ตายเถอะ

ในเวลานี้เองหัวหน้าขโมยก็ยิ้มออกมาอย่างแห้งและพูดกับเจียงเฉินและเจ้าโง่จ “พวกนายสองคนน่ะพวกเราผิดเองที่เข้ามาขโมยของ แต่…ฮิฮิ พวกนายช่วยปล่อยพวกเราไปสักครั้งได้มั้ย?”

“ปล่อยไปงั้นเหรอ?”

เจียงเฉินหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า “ฉันจะพวกนายได้ทุกคนท่าไมฉันต้องปล่อยพวกนายไปด้วยล่ะ?”

“นั่นก็เพราะว่า”

หัวหน้าโจรพูดออกมา “น้องชายพวกเรารู้ถึงความตระหนี้ของบริษัทรักษาความปลอดภัยดี พวกนายจะพวกเราได้พวกนายจะได้ประโยชน์สักเท่าไหร่กันเชียว? อย่ามากคงให้โบนัสแค่ไม่กี่ร้อยเงินแค่นั้นแทบทําอะไรไม่ได้เลย ม”

เขาลืมตาแล้วพูดออกมา “หนึ่งพันหยวน! ฉันจะให้พวกนายหนึ่งพันหยวน! ของทั้งหมดฉันจะทิ้งเอาไว้ที่นี่ พวกนายยังสามารถบอกให้กับบริษัทรู้ได้ว่าที่นี่ถูกขโมยเข้ามาแล้วพวกนายก็เป็นคนไล่ออกไปบางทีพวกมาอาจจะยังมีรางวัลเหลืออยู่บ้าง”

เจ้าโง่จูมองไปที่เจียงเฉิน

เจียงเฉินส่ายหัว

หนึ่งพันหยวนแลกกับการปล่อยตัวเนี่ยนะ?

หึหึ

“แค่พันเดียวเองเหรอ?”

หัวหน้าขโมยพูดออกมาอย่างแปลกใจ “นายอย่าโลภเกินไปหน่อยสิ! เดือนนึ่งยามรักษาความปลอดภัยแบบไหนจะได้เงินเดือนซักเท่าไหร่กันเชียว?”

เจียงเฉินส่ายหัวและแสดงให้เห็นว่าเขานั้นไม่ต้องการที่จะต่อรอง

หัวหน้าขโมยรู้สึกร้อนใจขึ้นมาทันที

เขานั้นเคยเข้าคุกมาแล้วสองครั้งถ้าหากว่าเขาถูกจับส่งสถานีตํารวจอีกน่ากลัวว่าเขาคงจะได้รับโทษที่หนักกว่าเดิม

เมื่อเป็นแบบนี้แล้วต่อให้ล้มละลายก็ต้องต่อรองให้ได้!

“สองพัน!”

หัวหน้าขโมยพูดออกมา “สองพันแลกกับอิสระของฉัน!”

เจียงเฉินยังคงส่ายหัว

“จะต่อรองยังไงฉันก็ไม่เอาหรอก”

หัวหน้าขโมยโกรธ “ห้าพัน! ห้าพันแล้วปล่อยฉันไปได้ไหม?”

เจียงเฉินยังคงส่ายหน้าอีกครั้ง

“หนึ่งหมื่น!”

“สองหมื่น!”

หัวหน้าขโมยเริ่มรู้สึกกังวลขึ้นมาเรื่อยๆ จนกระอักเลือดออกมา

พระเจ้า!

ขโมยพวกนี้รวยมาก!

ใช้เงินขนาดนี้เพื่อแลกกับอิสระ?

ถ้าตัวเองรวยขนาดนั้นแล้วจะขโมยของอยู่ทําไม?

แต่สุดท้ายแล้วเจียงเฉินก็ยังคงส่ายหัวไม่!

“นาย นาย….”

หัวหน้าขโมยปกปิดความเศร้าของตัวเองและตะโกนออกมาว่า “หนึ่งแสน! หนึ่งแสน! พอหรือเปล่า?!”

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

Status: Ongoing
บทนำ ติ้ง! เจียงเฉินได้ส่งพัสดุและได้รับโอกาศสัมผัสกับประสบการณ์จากระบบลงชื่อ! ได้รับรางวัลเป็น Lamborghini Poison “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ รับรางวัลเงินสด 1000 ล้าน!!!” “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ คุณได้รับหุ้น 30% ตามรายการต่อไปนี้!!!” “ติ้ง…….” …… เจียงเฉินไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้!!! เรื่องย่อ “ผมเจียงเฉินผมเป็นคนที่ดูดีเกินไปจนมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผม“ “สองเดือนก่อนผมเป็นผู้อํานวยการของบริษัท ที่มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 10,000 หยวน แต่ประธานสาวที่มีความงามที่โดดเด่นของ บริษัทของเราและลูกสาวของเธอตกหลุมรักฉันด้วยกัน“ “เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์พังทลายลงระหว่างทั้งสองผมจึงเลือกที่จะลาออกอย่างเด็ดเดี่ยว“ “ตอนนี้ผมมีงานที่ยิ่งใหญ่ต้องทำ…” ลิฟต์มาถึงแล้ว ชั้น 7 เจียงเฉินมองไปที่พัสดุและเคาะประตูห้องหมายเลข 0702 เคาะประตู “เฮ้ มีใครอยู่บ้านไหมครับ“ “คุณเป็นใคร” มีเสียงหวานใสดังออกมา ฟังดูแล้วเป็นเสียงของผู้หญิงที่มีความอบอุ่นและถ้าจะให้คาดเดาจากประสบการณ์ของเขา เสียงนั่นก็ควรจะเป็นเสียงของเด็กสาว “พัสดุส่งด่วนครับคุณ ซู เสี่ยวเสี่ยว ช่วยออกมารับพัสดุด้วยครับ” เจียงเฉินกล่าวว่า ‎“รอฉันก่อนเหลืออีกแค่ 10 คนฉันจะกินไก่เร็ว ๆ นี้!” เสียงประหม่าดังออกมาจากห้อง‎ ‎“งั้นผมจะรอคุณสักครู่ ถ้าคุณยังไม่ออกมา ผมจะทิ้งพัสดุไว้หน้าประตูนะ” เจียงเฉินพิงกําแพงและเล่นกับโทรศัพท์ของเขาในขณะที่‎รอเจ้าของเสียงออกมารับพัสดุ ‎ไม่ถึงสิบห้าวินาที ‎ประตูก็ถูกเปิดออกมา ‎สาวสวยสวมเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักมาก ด้วยคะแนนที่สมบูรณ์แบบ 100 คะแนนสมควรมีคะแนนอย่างน้อย 95 คะแนน‎ ‎“ซู เสี่ยวเสี่ยวใช่ไหม? เพียงเซ็นชื่อที่นี่ ” เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และส่งพัสดุออกไป‎ ‎“ฮึ เพราะนายเลยที่มาเร่งฉันคนนี้จนฉันต้องตาย!” ซูเสี่ยวเสี่ยว เซ็นชื่อและพึมพำอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามาเล่นในแรงค์สูงระดับนี้“‎ ‎“มันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอ? ” เจียงเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย‎ ‎ซูเสี่ยวเซี่ยวเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเฉินหล่อเหลาภายใต้หมวกเบสบอลสีดําทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว‎ ‎หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?‎ ‎อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนทำให้ฉันคนนี้แพ้ ไม่ว่าจะหล่อแค่ไหน ฉันคนนี้ก็จะไม่มีวันให้อภัย! ‎”ก็แน่สินายมันเป็นคนส่งพัสดุที่ต้องคอยส่งพัสดุทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นเกมส์กัน”ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “นี่คิดอย่างงั้นได้ไง คิดว่าคนส่งของแบบผมไม่มีเวลามาเล่นเกมส์งั้นหรอ ผมจะบอกอะไรให้นะ ไม่เพียงแค่ผมจะเคยเล่นเกมส์นี้แต่ผมยังเล่นเก่งมากด้วย”เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความตั้งใจ “จริงหรอ งั้นก็ลองโชว์มาหน่อยสิ”เธอตาของเธอเป็นประกายก่อนจะส่งคำเชิญไปให้เจียงเฉิน ฮิฮิ อย่างน้อยน้องชายหน้าหล่อคนนี้ก็ไม่เลวเลย “ตกลง” เจียงเฉินไม่พูดมากและตอบตกลงอย่างตรงไปตรงมา ซูเสี่ยวเสี่ยวนำเจียงเฉินเข้ามาในห้อง ให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้เกมมิ่ง และกดเริ่มเกม ในตอนนี้นิ้วที่เรียวยาวของ เจียงเฉินควบคุมเมาส์และตัวละครในคอมพิวเตอร์ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมในทันที! สาวสวยซูเสี่ยวเสี่ยวที่เห็นก็ตกตะลึงจนค้างไป สายตาของเธอตอนนี้กำลังจ้องสลับระหว่างตัวของเจียงเฉินกับหน้าจอ โอ้พระเจ้า! เขาจะเก่งเกินไปแล้ว เขาสามารถไปเป็นนักแข่งมืออาชีพได้เลยนะเนี่ย!!! เละเทะไปหมดแล้ว!!! ไม่นะ กวางน้อยของฉันกำลังถูกฆ่าแล้ว!!! เธอในตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากตั้งแต่วินาทีที่เจียงเฉินแตะพื้นเขาก็ไล่ฆ่าแบบไม่เลืกหน้า สามสิบนาทีต่อมาเขาก็สามารถฆ่าผู้เล่นคนสุดท้ายและเขาก็กลายเป็นที่หนึ่ง บนหน้าจอก็แสดงข้อความขึ้นมา “โชคดีและโชคดีคืนนี้กินไก่” ซูเสี่ยวเสี่ยวมองเจียงเฉินด้วยดวงตาที่มีประกายดาวอยู่ในตาของเธอ o(〃‘▽‘〃)o ในช่วงเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง ซูเสี่ยวเสี่ยวก็พบว่าเธอนั้นถูกน้องชายแสนหล่อคนนี้ตกเข้าแล้ว ไม่เพียงแค่เขาหล่อเท่านั้นแต่ยังเล่นเกมเก่งอีกด้วย ซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกตาของเธอและยิ้มออกมาอย่างเขินอายและถามออกมาว่า “น้องชาย นายอยากได้อะไรไหม” เจียงเฉินถอดหูฟังออกและถามออกไปอย่างสงสัยว่า “อะไรหรอ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยื่นมือไปทางเจียงเฉินก่อนจะก้มหัวและพูดอย่างเขินอายว่า “ฉัน…ถคุณต้องการมัน?” เจียงเฉินเหลือบมองก่อนจะโบกมือ “ผมขอโทษ ผมขอโทษสำหรับอา..” ซูเสี่ยวเสี่ยว “???” เจียงเฉินลุกขึ้นและเตรียมที่จะออกไป และทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ยังไงก็ตาม คราวหน้าอย่าให้ใครก็ตามเข้ามาในห้องง่ายๆอีกนะ บางทีคนที่พาเข้ามาครั้งหน้าอาจจะเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายก็ได้นะ” หลังจากพูดจบ เจียงเฉินก็เดินออกจากห้องไปอย่างเท่ๆ ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตกใจ ก่อนจะทำการดึงเสื้อของเธอไปด้านหลังเผยให้เห็นรูปร่างที่โค้งเว้าอย่างงดงาม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าขนาด 36D ก็ใหญ่มากแล้ว แต่ฉันต้องโทษเจ้าเสื้อตัวนี้เลยจริงๆมันปิดรูปร่างที่ฉันคนนี้ไปซะหมดเลย “น้องชายไปไหนแล้ว เอ๋ น้องชาย ให้พี่ได้อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!” ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งตามออกไปอย่าร้อนรน และก็พบว่าลิฟทต์นั้นลงไปแล้ว เธอจึงรีบกดปุ่มเรียกลิฟต์ทันทีเพื่อที่จะขอช่องทางการติดต่อของน้องชายคนนี้ …. ในตอนที่เจียงเฉินเพิ่งเข้ามาในลิฟต์ ก็เกิดเสียงดัง ติ้ง ติ้งขึ้นมาในใจเขาเหมือนกับเสียงของซอฟต์แวร์บางอย่าง [ติ้ง…อีเว้นท์พิเศษถูกเปิดใช้งานและทำการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว] [ติ้ง…แจ้งเตือน : รถยนต์ของคุณกำลังจอดรออยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกชุมชน กุญแจรถยนต์ของคุณถูกส่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคุณแล้ว กรุณาตรวจสอบ] ว้าว! เจียงเฉินตกตะลึง,มันคือเรื่องจริง เขานั้นมาส่งของในครั้งนี้ก็เพื่อเปิดอีเวนท์พิเศษ สิ่งนี้คือระบบที่เขามักอ่านเจอในนิยายใช่ไหม ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหันมาสนใจเรื่องกุญแจ เจียงเฉินเอามือไปสัมผัสที่กระเป๋ากางเกงและพบว่ามันมีบางอย่างอยู่ภายในจริงๆ เขาเอาออกมาดู มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจรถทั่วๆไป แต่บนโลโก้ของมันมีกระทิงที่ดูดุดันและก้าวร้าวปรากฏอยู่ และแน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของแลมโบกินี่ “กุญแจรถยนต์มูลค่า 80 ล้านทำไมมันดูธรรมดาจังเนี่ย!” เจียงเฉินยังคงมีความรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย แต่เขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาค้นหารูปกุญแจของรถ Lamborghini Poison ดูและปรากฏว่ามันเป็นแบบเดียวกับอันที่อยู่ในมือของเขาจริงๆด้วย พูดตามแนวคิดการออกแบบของมันคือ รถหรูมีความเรียบง่าย เจียงเฉินก็เลยลองขับรถสามล้อไปดูที่นอกชุมชนด้วยความสงสัยทันที ณ เวลานี้บริเวณด้านนอกชุมชนก็มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังมุงถ่ายอะไรบางอย่างกันอย่างบ้าคลั่งอยู่ “ว้าว! มันเท่อะไรอย่างนี้!” “รถสปอร์ตสีเทาเงินคันนี้ดูเรียบๆ มีเกียรติ และหรูหรามันเป็นรถ Lamborghini รุ่นไหนกัน” “ฉันเจอแล้วๆ! มันคือ Lamborghini Poison ตัวท็อปทั้งโลกนี้มีเพียงแค่ 3 คันเท่านั้น เป็นที่รู้กันว่ามันเป็นรถสปอร์ตที่ดูเท่ที่สุด และราคามันอยู่ที่ประมาณ 80 ล้าน!” “โอ้พระเจ้า ราคามากกว่า 80 ร้านหยวนฉันไม่สามารถทำใจซื้อมันได้จริงๆ” “ทุกคนรีบดึงลูกของตัวเองออกไปเร็วอย่าให้พวกเขาไปแตะมัน” “เมื่อกี้ฉันถ่ายรูปมันลงไปในโมเมนต์ มีเพียงแค่ 3 คนในโลกช่างดูเท่อะไรขนาดนี้” “80 ล้านใครกันที่รวยถึงขนาดนั้น ทรัพย์สินของคนคนนั้นต้องไม่ต่ำกว่าพันล้านแน่ๆ หรืออาจจะถึงหมื่นล้านเลยก็ได้ มันมีคนที่รวยได้ขนาดนั้นในชุมชนเราจริงๆหรอ” “แน่นอนว่าถ้ามี ฉันคนนี้จะไปเคาะประตูและเอาของไปให้เขาทุกวันเพื่อสร้างความสัมพันธ์เลยล่ะ” “จะไปกับฉันเลยไหมล่ะ” และในขณะนั้นเองทุกคนก็เห็นคนส่งพัสดุขับรถสามล้อเข้ามา “เฮ้ ระวังๆหน่อย!” “เวรเอ้ย น้องชายอย่ามาทางนี้ ตรงนี้มีรถยนต์มูลค่า 80 ล้านหยวนจอดอยู่ถ้านายทำมันเป็นรอยนายได้ตายแน่” “ใช่ๆ อย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือนนะ” ฮึ! เจียงเฉินไม่สนใจก่อนจะจอดรถของเขาตรงช่องที่ยังว่างอยู่ซึ่งมันตรงข้ามกับรถ Lamborghini พอดี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset