ตอนที่ 422 : อ้ากะ– เจ็บใจ!
ทั้งห้างสรรพสินค้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง!
มีการพูดคุยเกิดขึ้นมากมาย
“พระเจ้า!”
“ดิฉันกําลังเจอกับอะไรอยู่?”
“นี่เป็นฉากที่น่าทึ่งที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลย!”
“ยามรักษาความปลอดภัยแท้จริงแล้วเป็นประธานของห้างสรรพสินค้า SKP จริงเหรอเนี่ย?”
“นี่มันอะไรกัน ฉันไม่เข้าใจเลย?”
เจียงเฉินเดินขึ้นไปบนเวทีและพูดออกมา “เอาล่ะในฐานะประธานผมขอประกาศว่าวเขาชี้นิ้วไปที่ร้านค้าที่อยู่ด้านหน้า
“ร้านค้าทุกร้านที่อยู่ชั้น 1 ให้นําสินค้าที่ดีที่สุดและรวมมูลค่าแล้วไม่ต่ํากว่า 10 ล้านมาให้ผมเดี๋ยวนี้!”
ร้านค้าหรูที่อยู่บนชั้น 1 ทั้งหมดทําตามคําพูดของเจียงเฉินทันที
พวกเขานําสินค้าที่ดีที่สุดรวมมูลค่า 10 ออกมาจากร้านอย่างรวดเร็ว!
รีบวิ่ง!
นี่คือประธานคนใหม่ของอาสรรพสินค้า SKP เลยนะ!
ในอนาคตหากต้องการอยู่ในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ต่อก็ต้องพึ่งคณเจียงคนนี้เท่านั้น!
10 ล้าน?
แค่นี้จะไปพออะไร?
“คุณเจียง นี่คือชุดปริศนาสีน้ําเงินของแบรนด์ลามาร์ของเราเป็นสินค้าตัวล่าสุด! มูลค่า 50 ล้านต่อชุด!”
“ประธานเจียง นี่คือเครื่องประดับรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นล่าสุดของเราจากแบรนด์คาร์เทียร์! มูลค่า 10 ล้าน!”
“นี่คือรถจากแบรนด์ McLaren ของเรามูลค่า 28 ล้าน!”
เมื่อเจียงเฉินออกค่าสั่งและบรรดาร้านค้าต่างๆ ในห้างสรรพสินค้า SKP ทั้งหมดก็ดําเนินการ ตามคําสั่งทันที–
ต่อหน้าเจียงเฉินและอู่หลิงเหยาสินค้าต่างๆมากมายถูกนํามารวมกองกันเป็นภูเขา!
สินค้าหรูหรา เครื่องสําอางแบรนด์ดัง เครื่องประดับชั้นนํา รถหรู นาฬิกาดัง วิลล่าในต่างประเทศ…..
จัดเต็ม!
หวังเต่อหลง “…”
หลัวซีอาน “…”
งงไปหมด!
เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันภายใต้สายตาของพวกเขา!
เจียงเฉินเปลี่ยนจากรปภ.ตัวน้อยพุ่งทะยานขึ้นฟ้าราวกับจรวดและเปลี่ยนแปลงตัวเองให้กลายเป็นประธานของห้างสรรพสินค้า SKP!
เหลือเชื่อ!
เจียงเฉินพูดอย่างไม่ใส่ใจ “นมาครบหมดแล้วใช่ไหม? นับยอดหรือยัง?”
“ครับ!”
ผู้จัดการร้านหลายร้อยคนยืนยิ้มอย่างแจ่มใส “เป็นโชคดีของเราที่ได้มีโอกาสให้ของขวัญต้อนรับกับคุณเจียงนะครับ!”
“ใช่ครับ!”
“ถือว่าเป็นของเล็กๆน้อยๆจากพวกเรานะครับสําหรับการต้อนรับคุณ!”
“ค่าใช้จ่ายทั้งหมดนี้พวกเราจะออกให้เองคุณไม่ต้องกังวลเลยครับ!”
“พวกเราที่ได้ยินมีโอกาสอยู่ในห้างสรรพสินค้า SKP พวกเรารู้ดีว่าโอกาสทางธุรกิจของที่นี่ดีแค่ไหนดังนั้นของขวัญแค่นี้ก็ควรเป็นเรื่องที่พวกเราควรจะให้ครับ!”
เจียงเฉินพูดออกมา “ถ้าอย่างนั้นแล้วยอดใช้จ่ายของฉันวันนี้อยู่ที่เท่าไหร่แล้วล่ะ?”
พิธีกรชายตกตะลึง “แบบนี้นับได้ด้วยหรอครับ?”
เจียงเฉินไม่ได้ใช้เงินของตัวเองซื้อของเลยแม้แต่หยวนเดียว!
สินค้าทุกอย่างถูกส่งมาโดยผู้จัดการร้าน!
ผู้กํากับยังไม่มีการตอบสนอง
ให้ตายเถอะ!
ยังจะต้องคิดอะไรอีก?
รายการนี้ใครเป็นคนสนับสนุน?
ใครเป็นคนจ่ายเงินให้กับพวกเรา?
ผู้กํากับตะโกนออกมาอย่างประจบสอพลอ “แน่นอนว่าต้องนับ! ฮ่าๆ—”
พิธีกรชายและหญิงตื่นตัวขึ้นมาทันที่พวกเขาพูดออกมาพร้อมกันว่า “ใช่แล้วงั้นมาเริ่มนับกันเลย!”
หวังเต่อหลง “…”
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?
“ผมขอประกาศยอดค่าใช้จ่ายในห้างสรรพสินค้า SKP ของท่านประธานเจียงเฉินในวันนี้ก็คือ ”
“500 ล้านหยวน!”
“คุณเจียงเฉิน ได้ใช้จ่ายไปทั้งหมด 500 ล้านหยวนในเวลาเพียงแค่วันเดียว!”
“เขาแซงหน้าหวังเต่อหลงที่มียอดใช้จ่าย 200 ล้านหยวนอย่างไม่เห็นฝุ่น!”
“ยินดีด้วยครับคุณเจียง!” “สินค้าที่คุณซื้อทุกอย่างจะได้รับการคืนเงินอย่างเต็มจํานวน!”
“ขอโทษด้วยนะครับ”
พิธีกรชายเดินขึ้นไปหาหวังเต่อหลงที่กําลังตกตะลึงและพูดด้วยน้ําเสียงที่แสดงความเสียใจ “คุณหวังเต่อหลง เพราะยอดการใช้จ่ายของคุณเจียงสูงกว่า ตอนนี้อันดับของคุณตกไปอยู่ที่สองแล้ว!”
“ดังนั้นเงิน 200 ล้านหยวนพวกเราไม่อาจคืนให้คุณได้”
พรูด!
หวังเต่อหลงล้มลงกับพื้นทันที!
รู้สึกสงสารตัวเองและร้องไห้ออกมา!
เข้าออกบริษัทของตัวเองไปจํานองแถมยังขายบ้านตัวเองในที่สุดเขาก็สามารถทํายอดค่าใช้ จ่ายได้ที่ 200 ล้านหยวน!
ขอเพียงแค่เขาได้อันดับที่หนึ่งเขาก็จะได้เงินคืนมาทั้งหมด!
แต่ใครจะไปรู้
ในช่วงเวลาเพียงแค่ 3 นาทีสุดท้าย เจียงเฉินกลับวิ่งออกมาแล้วจู่ๆเขาก็กลายเป็นประธานของห้างสรรพสินค้า SKP และได้สินค้ามูลค่า 500 ล้านหยวนจากบรรดาผู้จัดการร้านโดยที่ตัวเองไม่ต้องพยายามอะไรเลย!
เปลี่ยนตัวเขาจากผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ให้กลายเป็นเพียงแค่ผงทรายในเวลาไม่กี่นาที!
เพียงแค่วันเดียวเงินจํานวน 200 ล้านหยวนของเขาก็สลายหายไป!
“เป็นไปได้ยังไงกัน”
หวังเต่อหลงทรุดตัวลงกับพื้น “ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว ฉันล้มละลายแล้ว ตอนนี้ฉันไม่เหลืออะไรแล้ว! ฉันไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น…ฉันขอเงินคืนได้ไหม ฉันขอคืนได้ไหมฉันจําได้ว่าที่นี่มีกฏการขอคืนสินค้าโดยที่ไม่ต้องสนเหตุผลภายในระยะเวลา 7 วัน ใช่แล้ว”
เขาร้องไห้ออกมา
ใบหน้าของหลัวซีอานบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ
“บัดซบ! ฮัม? เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะนายบอกว่าตัวเองล้มละลายแล้วงั้นเหรอ?”
“ปรากฏว่านายมันก็แค่คนจนๆแต่กลับทําหน้าใหญ่งั้นหรอ?!”
“นายจะคืนสินค้าเพื่อนําเงิน 200 ล้านกลับมาใช่ไหม?!”
“ยังมีความเป็นลูกผู้ชายอยู่เหลืออยู่หรือเปล่า?”
“ฉันไม่อยากอยู่ร่วมกับพวกอ่อนแอแบบนี้แล้ว!”
หลัวซีอานพูดออกมาด้วยความโกรธและเดินตรงไปที่เจียงเฉิน
เธอใช้มือข้างหนึ่งคว้าแขนของเจียงเฉินทันที
ฉ่หลิงเหยา “???”
เจียงเฉิน “???”
หลัวซีอาน “พอหนุ่มรูปหล่อ! ก่อนหน้านี้ฉันคิดผิดไปฉันเลยดูถูกนาย นายช่วยยกโทษให้ฉันได้ไหม ฉันหวังว่านายจะอยู่กับฉัน ฉันคิดไม่ถึงเลยว่านายจะเป็นถึงประธานของห้างสรรพสินค้า SKP! ถ้าหากว่าฉันได้เป็นฝ่ายของนายในอนาคตไม่ว่าฉันอยากจะได้อะไรในห้างสรรพสินค้า SKP ฉันก็จะสามารถหยิบไปได้เลยเพราะมันเป็นของพวกเรา ”
ก่อนที่เธอจะพูดจบเจียงเฉินก็ถอยหนีออกมา
“ออกไปซะ! ผมไม่สนใจคุณ!”
ฉ่หลิงเหยาพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “หลัวซีอาน ฉันไม่คิดว่าอะไรถ้าหากเธอเลือกที่จะเป็นผู้หญิงที่บูชาเงิน แต่เธอกล้าดียังไงถึงมาขโมยแฟนของฉัน ออกไปให้พ้น!”
หลัวอานที่ล้มเหลวในการทําให้เจียงเฉินพอใจและเธอก็ถูกคนรอบข้างเยาะเย้ย
“ผู้หญิงคนนี้จริงๆเลยนะ”
“ไม่เห็นหัวแฟนของตัวเองหรือยังไง เพิ่งจะบอกเล็กได้ถึงสิบวิก็สวมหมวกเขียวให้แฟนเก่าตัวเองซะแล้ว”
“ช่างน่าสมเพชอะไรแบบนี้”
หวังเต่อหลงและหลัวซีอานอยากจะร้องไห้ออกมาแต่ก็ไม่มีน้ําตา มองดูสินค้าหรูหรามูลค่า 200 ล้านหยวนที่กองอยู่หน้าพวกเขา–
โอ้อวดมากเกินไปจนล้มละลาย!
ห้างสรรพสินค้าทําการประกาศ “เรียนลูกค้าทุกท่าน ด้วยความพยายามร่วมกันของทุกคนวันนี้ยอดขายของห้างสรรพสินค้า SKP ได้ทําสถิติสูงเป็นประวัติการณ์แล้ว! ด้วยยอดขายถึง 2.5 พัน ล้านหยวน!”
“เรารู้สึกยินดีและเป็นเกียรติที่จะประกาศว่าเทพเจ้าคนแรกของพวกเราได้ถือกําเนิดแล้ว!”
“นั่นก็คือประธานคนใหม่ของเรา – คุณเจียงเฉิน!”
“ยอดการใช้จ่ายส่วนตัวของเขาในห้างสรรพสินค้า SKP สูงถึง 500 ล้านหยวนในเวลาเพียงแค่หนึ่งวัน!”
“ทางห้างสรรพสินค้า SKP จะทําการคืนเงินทั้งหมดให้กับเขาทุกหยวน!”
“ขอขอบคุณที่เลือกห้างสรรพสินค้า SKP ของเราและเราก็จะรอคอยการมาเยือนครั้งต่อไปของทุกท่าน!”
“ไอ้เวร!”
หวังเต่อหลงโกรธมาก “เจียงเฉิน ปรากฏว่าห้างสรรพสินค้าแห่งนี้เป็นของครอบครัวของนายงั้นเหรอ?!”
“รางวัลบ้าบออะไรกัน?!”
“ทั้งหมดมันก็แค่เรื่องโกหกไม่ใช่หรือไง?!” “เอาเงินของฉันคืนมาเดี๋ยวนี้!” “ฉันไม่สนอะไรทั้งนั้น!”
“ฉันต้องการเงิน 200 ล้านหยวนคืน!”
เส้นเลือดสีด่าพาดผ่านบนหน้าผากของหวังเต่อหลง
เจียงเฉินยิ้มออกมา
“นี่มันก็แค่เกมที่นายสมัครใจลงมาเล่นเองไม่ใช่หรือยังไง?”
“เกมส์ เกมส์บ้าบออะไร?”
เจียงเฉินเดินไปข้างหน้าหวังเต่อหลงและพูดออกมา
“นายน่ะมันก็แค่คนรวยตัวปลอม ที่ต้องขายบ้านขายที่ดินเอาบริษัทไปจํานองเพื่อนําเงินมาซื้อสินค้าหรูหราพวกนี้”
“ส่วนคนรวยจริงๆแบบฉันนะ ไม่ต้องซื้อหรอกเพราะว่าพวกเขาจะประเคนมาให้ฉันเอง”
หลังจากที่เจียงเฉินพูดจบเขาก็ก้มลงและหยิบหนึ่งในสินค้าหรู ขึ้นมาจากกองสินค้าและเดินไปที่ลานจอดรถ
รถ Aston Martin-Vulcan ที่เตรียมไว้ก่าลังจอดรอเข้าอยู่!
มูลค่าของมันคือ 50 ล้านหยวน!
มันคือรถที่เพิ่งจะได้รับการจัดเตรียมมาให้โดย Aston Martin!
หวังเต่อหลงตกตะลึง!
คุณรวยจริงไม่จําเป็นต้องซื้อ!
เพราะจะมีคนมาประเคนให้เอง!
ฉ่หลิงเหยาและเจียงเฉินเดินขึ้นไปนั่งอยู่บนรถ เหล่าผู้จัดการร้านก็เดินตามมาข้างหลังและโค้งคํานับให้ก่อนจะพูดว่า “ท่านประธานเดินทางปลอดภัยนะครับ!”
หลังจากนั้นเจียงเฉินก็ขับรถออกไป
ทิ้งไว้เพียงหวังเต่อหลงและหลัวซีอานที่อ้าปากค้างและตัวแข็งกลายเป็นหิน
สิ่งที่เขาพูดมันฟังดูสมเหตุสมผล! ผู้ชมก็อึ้ง! “คนรวยไม่จําเป็นต้องซื้ออะไรทั้งนั้นเพราะห้างสรรพสินค้าจะประเคนมาให้เราเอง!” “พระเจ้า หล่อเกินไปแล้ว!”
“ข้าน้อยขอคุกเข่าให้!”
“นี่แหละคนรวยตัวจริง!”
