ตอนที่ 436 : เปิดใช้งานกิจกรรมที่ซ่อนอยู่! และรางวัลใหม่!
โทรออก
“หืม?”
“อี้ตํากรุ๊ป?”
“ฉันเจียงเฉินเอง!”
“ฉันเพิ่งจะพบกับผู้รับเหมาก่อสร้างที่พวกนายมอบหมายให้ก่อสร้างอาคารของเรา ชื่ออะไรนะกรีนทาวน์กรุ๊ป บุคคลระดับผู้บริหารของที่นี่ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่”
เจียงเฉินพูดอย่างเฉยเมย “ในไซต์ก่อสร้าง ผู้ที่คอยรับผิดชอบที่นี่ก็คือหม่าอู่ประธานบริษัทกรีนทาวน์และน้องสะใภ้ของเขา! และน้องสะใภ้ของเขาคนนี้ไม่เพียงแต่จะหักค่าจ้างยามรักษาความปลอดภัยและคนงานไปเข้ากระเป๋าตัวเองเขายังไม่ยอมยามรักษาความปลอดภัยและคนงานดื่มน้ําฟรีหากต้องการที่จะดื่มน้ําพวกเขาก็จะต้องไปซื้อจากเขาเท่านั้นโดยเขาขายน้ําขวดละ 5 หยวน!”
บอสคู่ ” ”
ตกตะลึง!
เพราะ–
กรีนทาวน์กรุ๊ปของเขานั้นเป็นเพียงแค่บริษัทรับเหมาก่อสร้างแต่ผู้ที่เป็นเจ้าของโครงการนี้ จริงๆแล้วก็คืออี้ตํากรุ๊ป!
อี้ตํากรุ๊ปเป็นเจ้าของและผู้พัฒนา!
ส่วนบริษัทกรีนทาวน์ของเขาเป็นผู้สร้าง
ดังนั้นแล้วบริษัทอี้ตกปในตอนนี้นั้นก็ไม่ต่างจากพ่อของเขาที่เขาจะต้องคอยเอาใจ
แต่ว่าเจียงเฉินคนนี้ไปรู้จักกับผู้บริหารของอี้ตํากรุ๊ปได้ยังไงกัน?
หลิวเหนิงไม่เชื่อและเขาก็เยาะเย้ยออกมา “พี่เขยอย่าไปฟังเขา! คนหนุ่มสาวสมัยนี้ทุกคนชอบแกล้งทํากันจะตายไป! ถ้ายามรักษาความปลอดภัยคนนี้รู้จักกับผู้บริหารระดับสูงของกรุ๊ปแล้วคนแบบเขาจะลดตัวลงมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน คนระดับนั้นจะยอมเป็นยามรักษาความปลอดภัยที่มีรายได้วันละ 150 หยวนไปทําไม ฮ่าๆๆๆ ไร้สาระ ”
ก่อนที่เขาจะพูดจบเจียงเฉินก็พูดกับอีกฝ่ายอย่างเฉยเมย “เอาล่ะตอนนี้ในนามของผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของอี้ตํากรุ๊ป ฉันจะแจ้งให้พวกนายทราบว่าฉันต้องกรที่จะเปลี่ยนบริษัทรับเหมาทันที! และบริษัทกรีนทาวน์กรุ๊ปจะไม่มีสิทธิทํางานในโครงการของเราอีกต่อไป!”
“อะไรนะ?”
บอสอู่และหลิวเหนิงตกตะลึง! ผู้ถือหุ้นใหญ่อันดับหนึ่งของอี้ตํากรุ๊ป?
คือ…ยมรักษาควมปลอดภัยตัวน้อย?
คนที่ถือหุ้นมกที่สุดของอี้ตํากรุ๊ป?
ถ้าอย่างนั้นแล้วจํานวนทรัย์สินทั้งหมดเขาก็
ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามันจะถึงแสนล้านไหม?
ทั่วทั้งสถานที่เต็มไปด้วยความเงียบ
บรรยกาศเต็มไปด้วยความอึดอัด
ในเวลานี้เองโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เมื่อบอสอี้เห็นมันใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมากทันทีและเขาก็รีบรับมันทันที
“คุณหวัง?”
ทันใดนั้นเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธก็ดังออกมา
“นายทําอะไรลงไป?”
“บริษัทกรีนทาวน์ของนาย ใหสัญญากับฉันก่อนหน้านี้แล้วไม่ใช่หรอว่าว่านายจะไม่ยอมให้มีปัญหาเรื่องของคุณภาพและการบริหารจัดการ! แล้วนี่มันคืออะไร”
“ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของเราถึงกับต้องส่งข้อความมาทางวีแชทเป็นการส่วนตัว ว่าพวกนายทําอะไรลงไปบ้างกดขี่ยามรักษาความปลอดภัยและคนงานไปแค่ไหน!”
“บริษัทอี้ตกปของเราให้ประโยชน์กับพวกนายไปมากมายแล้วพวกนายทําแบบนี้ได้ยังไงกัน?!”
“พวกนายออกไปจากไซต์ก่อสร้างเดี๋ยวนี้เลยนะ!”
“ฉันไม่สนแลวว่าตอนนี้นายจะทําไปได้เท่าไหร่แล้ว แต่ตอนนี้นายจะต้องออกไปทันที! แล้วเราจะหาคนมาด่าเนินการก่อสร้างต่อไปเอง!”
“ทุกวันนี้ยังมีวิศวกรที่มีความสามารถอยู่อีกมากมาย!”
“นายกล้าที่จะทําให้ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของเราคุณเจียงขุ่นเคืองนายคงจะไม่รู้วิธีสะกดคําว่าตายสินะ!”
หลังจากนั้นก็ตัดสายไป
บอสคู่ “ประธานหวัง ฟังคําอธิบายของผมก่อน!”
บอสอีโกรธมากจนหน้าเปลี่ยนเป็นสีม่วง
ยามรักษาความปลอดภัยและคนงานนับไม่ถ้วนตะลึง!
เจียงเฉินที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา
ปรากฏว่าเขาเป็น
ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของอี้ตํากรุ๊ป!
ผู้พัฒนาอาคารพาณิชย์แห่งนี้! ใบหน้าของบอสคู่แดงและทันใดนั้นเขาก็เหวี่ยงแขนและตบ
หน้าของหลิวเหนิงจนหันไปสามรอบ!
“ไอ้สารเลว! ยังไม่ขอโทษคุณเจียงอีกหรอ?” หลิวเหนิงเวียนหัวเลือดกําเดาไหลออกมาเขารีบไปคุกเข่าลงที่หน้าเจียงเฉิน! “คุณเจียง ผม วันนี้ผมกินอ็มากเกินไป!
เจียงเฉินยิ้มออกมาเบาๆแล้วหันหน้าและจากไป
“เลิกงานได้แล้ว”
“คุณเจียง คุณเจียง” บอสพยยามไล่ตามและกรีดร้องออกมา “คุณเจียง ผมมีเรื่องอยากจะปรึกษา–”
เจียงเฉินเดินเร็วมาก
บอสอเตะหลิวเหนิง “บ้าเอ๊ย! เพราะแกเป็นคนทําเรื่องทั้งหมดเลย!”
“โครงการของฉัน”
บอสคู่ร้องไห้ออกมาราวกับเด็กที่ตัวหนัก 200 จิน
“ทุกคน กลับบ้านได้และพรุ่งนี้ก็ไม่ต้องมาทํางานนะ”
หัวหน้าโจวเกาหัวของเขา
เจียงเฉินนั้นประสบความสําเร็จในการปกป้องสิทธิของพวกเขา เราควรมีความสุขกันแต่ง
พรุ่งนี้พวกเรากลับไม่มีงานแล้ว–
ทําไมถึงรู้สึกแปลกๆ?
ยามรักษาความปลอดภัยพากันหัวเราะคิกคัก
พี่เฉินตบหน้าก็เท่ดีนะ แต่ครั้งหน้าใช้แรงน้อยลงหน่อยนะ! เพราะครั้งนี้งานของพี่น้องถูกพี่ทําลายหมดแล้ว!
แต่ก็ขอบคุณ!
เจียงเฉินฮัมเพลงเล็กน้อยและเมื่อเขาออกมาจากไซต์ก่อสร้าง ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านทันที
เขาได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ
“เปิดใช้งานกิจกรรมที่ซ่อนอยู่! ลงชื่อเข้าใช้สําเร็จ”
“คุณจะได้รับรางวัลทักษะพิเศษ – [มาสเตอร์เชฟ]!”
“คุณจะได้รับทักษะการทําอาหารสูงเป็นสองเท่าของเชฟที่เก่งที่สุดในโลกในขณะนี้”
“คุณสามารถปรุงอาหารชั้นเยี่ยมที่ไว้ใช้สําหรับเสิร์ฟในงานเลี้ยงต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ คุณจะมีความเชี่ยวชาญในการปรุงอาหารชั้นยอดและล้ําค่าของโลก ไม่ว่าจะเป็นอาหารหลัก 8 ชนิด พาสต้าจากอิตาลีหรือจะเป็นไก่เกาหลี”
“ไม่ว่าจะเป็นวัตถุดิบชนิดไหนเมื่อมันมาอยู่ในมือของคุณมันจะกลายเป็นอาหารอันโอชะทันที”
“???”
เจียงเฉินตกตะลึง
ทักษะการทําอาหาร?
สูงกว่าเชฟอันดับหนึ่งของโลกสองเท่า?
ฉัน?
เจียงเฉินไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะได้เป็นผู้ชายที่ทําอาหารเก่งที่สุดในโลกได้
เจียงเฉิน : ฉันไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดีแต่
ก็ไม่เป็นไร
ทักษะที่ดีมีไว้ก็ไม่เสียหาย
และถ้าลองคิดให้ดีเนื่องจากตอนนี้เขาเป็นยามรักษาความปลอดภัย แต่เขากลับมีทักษะ [ปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้] [เทพเจ้าแห่งการขับขี่ [ปรมาจารย์การเต้น] และตอนนี้ก็มี [ทักษะมาสเตอร์เชฟ]!
และในวันข้างหน้ามันจะต้องเพิ่มมากกว่านี้แน่
เจียงเฉินตบหัวตัวเองและคิด
ก่อนหน้านี้ตอนที่ฉันต้องไปตั้งร้านแผงลอยฉันก็ไม่รู้ว่าจะขายอะไรดีไม่ใช่หรอ?
ตอนนี้
ปัญหาก็ได้รับการแก้ไขแล้วไม่ใช่หรอ?
มุมปากของเจียงเฉินค่อยๆยกยิ้มขึ้นมา
วันต่อมา
เจียงเฉินก็ได้รับโทรศัพท์จากหัวหน้าโจวอีกครั้ง
“เจียงเฉิน วันนี้งานของเราคือการไปที่ตลาดนัดกลางคืนและตั้งร้านแผงลอยนะ!”
เจียงเฉินถามออกมา “ทําไมไม่ไปที่ไซต์ก่อสร้างเมื่อวานนี้ล่ะ?”
หัวหน้าโจว “ไอ้เจ้าบ้า! นายจําไม่ได้แล้วเหรอ?”
เจียงเฉิน “…..”
ฉันลืมไปจริงๆ
“ขอโทษที่หัวหน้า ผมลืมไปว่าผมทําให้พี่น้องทุกคนตกงาน”
เจียงเฉินพูดออกมาด้วยความเสียใจ “ลืมมันไปเถอะ ยังไงซะทํางานที่นั่นก็คงไม่ดีซักเท่าไหร่”
หัวหน้าโจวพูดออกมา “ถ้าหากฉันต้องกลับไปทํางานกับคนอย่างหลิวเหนิง ฉันขอยอมลาออกดีกว่า แต่ยังไงก็ตามวันนี้ทุกคนต้องไปที่ตลาดกลางคืนเพื่อตั้งร้านแผงลอย!”
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
งานรักษาความปลอดภัยทุกวันนี้มันเป็นแบบไหนกัน?
สุดท้ายก็ทํามันทุกอย่าง!
เจียงเฉินผลักรถเข็นขายแพนเค้กผลไม้เดินตรงไปที่ตลาดกลางคืน
ใช่แล้ว!
เขากําลังจะขายแพนเค้กผลไม้จริงๆ!
ทันทีที่เจียงเฉินปรากฏตัวเขาก็กระตุ้นความสนใจของยามรักษาความปลอดภัยทุกคนอย่างรวดเร็ว
“พระเจ้า พี่เฉิน วันนี้พี่เอาแบบนี้เลยเหรอ?”
“พี่จะทําแบบนี้จริงๆเหรอ? ขายแพนเค้กผลไม้เนี่ยนะ? พี่จริงจังใช่ไหม?”
“ฮ่าๆๆ พี่เฉิน พี่จะขายมันจริงเหรอ?” เจียงเฉินยิ้มออกมา “งั้นพวกนายก็รอดูก็แล้วกัน”
เจียงเฉินยิ้มและเดินจากไปและเริ่มเตรียมการ
แพนเค้กผลไม้ที่เขากําลังจะทํานั้นไม่ใช่เพียงแค่แพนเค้กผลไม้ธรรมดา มันจะเป็นแพนเค้กที่อร่อยมากจนใครๆก็อยากกลืนลิ้นของตัวเองตามลงไปด้วย
ในขณะที่เจียงเฉินเพิ่งจะเริ่มตั้งบูธคนรู้จักของเขาก็มาถึง!
หญิงสาวที่เคยนัดบอดกับเขา สาวชาเขียวหลิวหลาน! และเพื่อนร่วมชั้นของเจียงเฉินหยาซิน!
สองสาวชาเขียวจับมือกันมาเที่ยวตลาดกลางคืน!
ก่อนหน้านี้เพื่อที่จะแย่งชิงตัวของเจียงเฉินสาวชาเขียวทั้งสองคนนั้นได้สะบั้นความสัมพันธ์ของกันและกันเพื่อให้ต่อสู้กันอย่างดุเดือด
เจียงเฉิน “…”
รีบปิดใบหน้าของตัวเอง
วันนี้ฉันยังไม่อยากเป็นข่าวนะ!
ท่าไมฉันถึงต้องมาเจอกับสาวชาเขียวสองคนนี้ทุกที่ที่ฉันไปด้วย?
ใบหน้าของสองสาวชาเขียวในตอนนี้เต็มไปด้วยความเป็นมิตรพวกเธอดูไม่เหมือนกับสุนัขจิ้งจอกที่พร้อมจะต่อสู้กันจนอีกฝ่ายตายกันไปข้างเพื่อแย่งชิงสิ่งที่ตัวเองต้องการ
“หลิวหลาน ช่วงหลังมานี้เธอใช้เครื่องสําอางค์อะไรเธอดูสวยขึ้นมากเลยนะ! ดูขาวขึ้นมาก ด้วย!”
หยาซินพูดออกมาเสียงดัง
(คิดในใจ : ฮัม! ดูสิหน้าเหลืองจะตายไป!]
หลิวหลานยิ้ม “เครื่องสําอางที่ไหนกัน ฉันยังด้อยกว่าเธอมากอยู่นะหยาซิน ช่วงนี้เธอดูสวยขึ้น มากเลยจริงๆ ไม่รู้ว่าเทอไปใช้ยาอะไรมาช่วยบอกฉันหน่อยสิ”
(คิดในใจ : น่าเกลียด! กล้าดียังไงถึงมาเปรียบเทียบกับฉันคนนี้?!]
สาวชาเขียวทั้งสองคนพยายามที่จะทําให้อีกฝ่ายนั้นต้องอับอาย
“สิ้ม! เจียงเฉิน เจ้าคนตัวเหม็นเจียงเฉินไม่รู้ว่าตอนนี้เขากําลังทําอะไรอยู่?!”
หยาซินแกล้งทําเป็นพูดออกมาโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
(คิดในใจ : เจียงเฉินนายกล้าดียังไงถึงปฏิเสธฉัน! ฉันเกลียดนาย!] “เขาทําอะไรอยู่น่ะเหรอ?”
หลิวหลานพูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ว่า “ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนี้จะมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันและซื้อรถสปอร์ตให้กับฉันฉันก็จะไม่ต้องการเขาอยู่ดี! ยิ้ม! ในชีวิตนี้ของฉันฉันเกลียดเจียงเฉินมากที่สุด!”
(คิดในใจ : แย่จริง! EG4YAup2hySgcimq8MkLuB6e34rNB2SF9h94LL1ryzzq ให้ตายเถอะ!] เมื่อได้ยินสาวชาเขียวทั้งสองคนพูดถึงตัวเอง เจียงเฉิน “…..” ตัวสั่น
ทันใดนั้นดวงตาที่เฉียบแหลมของหยาซิน ก็สังเกตุเห็นเจียงเฉินที่กําลังตั้งร้านแผงลอยขายแพนเค้กผลไม้อยู่!
“ตรงนั้น!”
หยาซินชี้ไปที่เจียงเฉิน!
หลิวหลานก็สังเกตุเห็นเจียงเฉินพอดี! ทั้งสองมองหน้ากัน ในสายตาของพวกเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลายทั้งโล่งอกและไม่พอใจ!
ปรากฏว่าก่อนหน้านี้ตอนที่พวกเธอนั้นพยายามที่จะไล่ตามเจียงเฉินอย่างบ้าคลั่งแต่สุดท้ายมันก็เปล่าประโยชน์
แต่ในฐานะที่พวกเธอนั้นเป็นสาวชาเขียวอาวุโสพวกเธอจะปล่อยให้เจียงเฉินนี้ไปได้ง่ายๆได้ยังไงกัน?
ดังนั้นเพื่อผลประโยชน์ที่พวกเธอจะได้จากเจียงเฉินหญิงสาวทั้งสองคนนั้นยินดีที่จะเปลี่ยนจากเพื่อนสนิทของตัวเองให้กลายเป็นศัตรูเพื่อที่จะแย่งชิงเขามา
แต่ในท้ายที่สุดแล้ว หลังจากที่พวกเธอไล่ตามเจียงเฉินยู่นานแต่ก็เปล่าประโยชน์ พวกเธอสองคนก็กลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้งอย่างน่าอัศจรรย์!
และในเวลานี้หญิงสาวทั้งสองคนก็สังเกตเจียงเฉินพร้อมกัน! เจียงเฉินในตอนนี้กําลังตั้งร้านขายแพนเค้กผลไม้
ในดวงตาของหญิงสาวทั้งสองคนนั้นเต็มไปด้วยประกาย
“เจียงเฉิน นายเก่งมากนักไม่ใช่หรือยังไง? นายขับรถซูเปอร์คาร์เพื่อส่งพัสดุเนี่ยนะ? แล้วตอนนี้เป็นยังไงไหนซูเปอร์คาร์ของนายล่ะ?”
ในที่สุดหยาซินก็ระบายความขุ่นเคืองออกมาบนใบหน้าของเธอ
“ล้มละลายไปแล้วงั้นเหรอ หึหึ
หลิวหลานยังจําได้ดีว่าครั้งก่อนนั้นเจียงฉันทําอะไรไว้กับเธอดังนั้นเธอจึงเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง “น่าเสียดายที่ทุกวันนี้การทําธุรกิจใหม่ได้ง่ายเลย ถ้าหากว่านายไม่มีความสามารถขนาดนั้น ไม่ว่ายังไงนายก็ต้องกลับมาเป็นคนจนอยู่ดี จนสุดท้ายในตอนนี้นายก็ลดตัวกลายมาเป็นพ่อค้าแผงลอยขายเค้กผลไม้แล้วสินะ?”
หยาซินพูดออกมา “ให้ฉันซื้อสักชุดเอาใหม่ถือว่าช่วยเพื่อนร่วมชั้นเก่า?”
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและเตรียมที่จะถ่ายวิดีโอของเจียงเฉินที่ทําแพนเค้กผลไม้และส่งไปยังกลุ่มเพื่อนร่วมชั้น
เธอต้องการทําให้เจียงเฉินอับอาย
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทําไมพวกเธอถึงเกลียดเจียงเฉินกันได้มากขนาดนี้ นั่นก็เพราะว่าเจียงเฉินนั้นเคยสร้างความเสียหายอย่างหนักให้กับพวกเธอมาก่อนและมันก็ทําให้พวกเธอนั้นเกลียดเจียงเฉินจนสามารถที่จะแช่งให้เขาไปตายได้
ดังนั้นเมื่อพวกเธอเห็นจียงฉันมาตั้งร้านแผงลอยและสวมชุดของยานรักษาความปลอดภัย พวกเธอก็ได้แต่คิดว่าเจียงเฉินนั้นทําธุรกิจจนล้มละลาย ก็เลยต้องมาตั้งร้านแผงลอยเพื่อหาเงินประทังชีวิต ดังนั้นพวกเธอจึงรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่จะได้ตบหน้าของเขา
แต่ใครจะไปรู้
มุมปากของเจียงเฉินกลับยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย
