เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ – ตอนที่ 437 : เจียงเฉินนายมั่นใจได้ยังไง?

ตอนที่ 437 : เจียงเฉินนายมั่นใจได้ยังไง?

ตอนที่เจียงเฉินกําลังจะพูดกบสาวชาเขียวทั้งสองคน–

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องที่เต็มไปด้วยความแปลกใจ

“โอ้ปป้าเจียงเฉิน?”

เจียงเฉินหันกลับมา

เจ้าของเสียงก็คือ–

เจ้าหญิงน้อยแห่งไชน์นิ่งสตาร์!

ลีฮวอน!

ลีฮวอนปรากฏตัวขึ้นที่ตรงหน้าร้านของเจียงเฉินพร้อมกับพิธีกรรายการโทรทัศน์และช่างภาพสองสามคนที่ดูเหมือนจะเป็นชาวเกาหลี

ลีฮวอนรู้สึกตื่นเต้น

เธอเข้าไปในอ้อมแขนของเจียงเฉินทันที

“โอ้ปป้า! ฉนคิดถึงโอปป้ามากเลย!”

เจียงเฉิน: “…”

หยาซิน ” ”

หลิวหลาน: ” ”

ใบหน้าของคนหลายร้อยคนตกตะลึง

เกิดอะไรขึ้น?

ทําไมถึงมีสาวงามชาวเกาหลีที่สวยงามขนาดนี้เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเจียงเฉิน?

เจียงเฉินล้มละลายไปแล้วไม่ใช่หรอ? ไม่ใช่ว่าเขากําลังสวมชุดยามรักษาความปลอดภัยที่ต่ําต้อยที่สุดแล้วตั้งแผงขายของกลางตลาดกลางคืนเพื่อขายแพนเค้กผลไม้ไม่ใช่หรอ?

แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงที่มีสาวสวยจากประเทศเกาหลีมาอยู่ในอ้อมแขนของเขา?

หยาซึนและหลิวหลานตกตะลึง

“เธอมาได้ยังไง”

เจียงเฉินก็มีความสุขมากที่ได้เห็นแฟนสาวของเขามา

“มันเป็นแบบนี้”

ลีฮวอนพูดออกมาอย่างตื่นเต้น “ที่ประเทศเกาหลีของฉันมีรายการบันเทิงที่ชื่อว่า “โลกแห่งอาหาร”! โอ้ปป้าคงรู้ว่าประเทศของเรารายการวาไรตี้พวกนี้มันพัฒนาไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วใช่ ไหม”

เจียงเฉินพยักหน้า

ในประเทศเกาหลีรายการวาไรตี้พวกนี้หยุดพัฒนาแล้วจริงๆ

ลีฮวอนพูดอย่างตื่นเต้น “รายการโลกแห่งอาหารนี้ พวกเขาต้องการเดินทางไปทั่วโลกเพื่อลิ้มรสของดีจากทั่วทุกมุมโลก และส่งเสริมสิ่งดีๆเหล่านี้ให้กับชาวเกาหลี เราจะทําการเลือกว่าอาหารของประเทศไหนจะได้รับการยกย่องว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุดในโลก”

เจียงเฉินพยักหน้า

“และทางรายการพวกเขาก็ขอให้ฉันเป็นแขกรับเชิญในรายการและขอให้ฉันพูดถึงอาหารที่ดีที่สุดที่ฉันเคยทานมา”

ลีฮวอนเลิกคิ้วและพูดออกมาว่า “ดังนั้นฉันก็เลยบอกไปว่า อาหารในประเทศจีนนั้นดีที่สุด!”

เจียงเฉินยิ้มออกมา

หลังจากที่ลีฮวอนมาที่ประเทศจีนเธอก็อยู่เคียงข้างเขามาตลอดและแน่นอนว่าเธอนั้นก็ได้กินอาหารอร่อยๆมากมายในประเทศจีน

และเจ้าหญิงน้อยแห่งบริษัทไชน์นิ่งสตาร์ก็หลงรักอาหารจีนในทันที

“แต่ง”

ลีฮวอนขมวดคิ้ว “แขกรับเชิญของรายการและผู้กํากับพวกเขากลับไม่เห็นด้วย”

“พวกเขาบอกว่าต้องเป็นกิมจิของเกาหลีถึงจะเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในโลก”

เมื่อเจียงเฉินได้ยินสิ่งนี้ เขาก็ตกตะลึง

กิมจิอร่อยที่สุดในโลก?

หึหึ

พวกคนเกาหลีกลุ่มนี้มีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับคําว่าอร่อยรึเปล่า?

ของดอง?

นั่นมันก็แค่กะหล่ําปลีไม่ใช่เหรอ?

ของแบบนั้นก็มีวางขายในประเทศจีนเหมือนกัน

ในพื้นที่เสฉวนของจีนยังเต็มไปด้วยผักดองซึ่งอร่อยมากและนั่นก็รวมถึงกิมจิด้วย!

โกรธไหมล่ะ?

ประเทศเกาหลีของพวกนายรู้ตัวรึเปล่าว่าพวกนายได้ขโมยสิ่งดีๆของพวกเราไปเกือบทั้งหมด และหลังจากที่พวกนายได้ขโมยไปพวกนายก็เอาไปเผยแพร่และบอกทั่วโลกว่ามันเป็นของพวกนาย!

อยากได้หน้าขนาดนั้นเลยหรอ?

เจียงเฉินขมวดคิ้ว

ลีฮวอนพูดว่า “ฉันทะเลาะกับพวกเขา ฉันบอกพวกเขาว่าอาหารที่ประเทศจีนก็อร่อยเหมือนกัน แต่พวกเขากลับยืนยันว่าไม่มีอาหารจานไหนในประเทศจีนที่อร่อยใน พวกเราทะเลาะกันจนมาที่ประเทศจีน ตอนแรกฉันต้องการพาพวกเขาไปกิน อาหารจามร้านที่นายเคยพาฉันไปให้พวกเขา ได้เห็นอาหารจีนอย่างอาหารหลักทั้ง 8 อย่างที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่ตลาดกลางคืนแห่งนี้ และพอเดินเข้ามา ฉันก็คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอโอปป้า”

เจียงเฉินพยักหน้า

ผู้กํากับรายการที่เป็นสาวงามที่ผ่านการศัลยกรรมพลาสติกมาจากเกาหลีก็ลุกขึ้นมาและเห็นว่า ลีชีวอนนั้นเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเจียงเฉิน เธอก็ขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ “เจ้าหญิงน้อยคุณเป็นคนสูงศักดิ์นะ คุณจะมากอดกับคนจีนได้อย่างไร? เร็วเข้าปล่อยเขาเร็ว!”

กล้องที่ด้านหลังก็เริ่มโฟกัสไปที่เจียงเฉิน

ลีฮวอนพูดเสียงดัง “นี่คือแฟนของฉันแล้วมันจะทําไม?”

“อะไรนะ?”

ผู้กํากับและพิธีกรชาวเกาหลีตกตะลึง!

เจ้าหญิงตัวน้อยที่น่าภาคภูมิใจของบริษัทไชน์นิ่งสตาร์กรุ๊ป เจ้าหญิงน้อยแสนสวยที่มี ทรัพย์สินกว่าหลายแสนล้านกลับมาตกหลุมรักชายชาวจีนจริงหรือ?

แถมยังเป็นพ่อค้าร้านแผงลอยในตลาดกลางคืนในประเทศจีน?

มันทําให้กรามของพวกเขาตกลงพื้น!

มันเป็นไปได้อย่างไรกัน?

พิธีกรพูดอย่างโกรธเคือง “เจ้าหญิงน้อย! คุณทําแบบนี้ไม่ได้นะ! เราเป็นชาวเกาหลีนะคุณจะหาผู้ชายชาวจีนมาเป็นแฟนได้อย่างไร นี่มันเป็นความอัปยศต่อประเทศเกาหลีของเรานะ!”

ลีฮวอนพูดอย่างไม่พอใจ “มันเป็นอิสระของฉันที่จะหาผู้ชายจากประเทศไหนก็ได้! พวกคุณไม่มีสิทธิ์มาแสดงความคิดเห็นอะไรทั้งนั้น นอกจากนี้ พวกคุณก็มาที่นี่เพื่ออาหารไม่ใช่หรอ? พวกเรากําลังถกเถียงกันอยู่ว่าอาหารจีนกับอาหารเกาหลีแบบไหนดีกว่ากันไม่ใช่หรอ? ดังนั้นอย่ามานอกเรื่อง!”

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร”

ผู้กํากับที่รู้ว่าตนไม่สามารถโน้มน้าวลีฮวอนได้ ดังนั้นเธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากให้ความสําคัญกับรายการเพื่อแบล็คเมล์อาหารจีนแทน!

ใช่แล้ว

รายการของพวกเขามีไว้สําหรับแบล็คเมล์อาหารจีน!

ดูถูกอาหารและวัฒนธรรมของคนจีนให้ผู้ชมชาวเกาหลีเข้าใจผิดคิดว่าประเทศเกาหลีนั้นเป็นประเทศที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานที่สุดและมีวัฒนธรรมอาหารที่ล้ําลึกที่สุดในเอเชียตะวันออก

และในประเทศจีน มีแต่คนหยาบคายและอาหารก็ไม่อร่อย “เอาล่ะ พวกเรามาสัมภาษณ์กัน คนจีนคิดอย่างไรเกี่ยวกับอาหารของทั้งสองประเทศ”

เธอชี้ไมโครโฟนไปที่หลิวหลาน “คุณผู้หญิงคนนี้ คุณคิดว่าเป็นประเทศเกาหลีมีอาหารที่ดีกว่าของประเทศจีนไหม ”

หลิวหลานโพล่งออกมาทันทีโดยไม่ทันได้คิด “อาหารของประเทศจีนห่วยแตกทั้งหมด! มันจะไปดีกว่าของเกาหลีได้อย่างไร กันมันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วว่าอาหารของเกาหลีนั้นดีกว่ามาก!”

พิธีกรประหลาดใจ “จริงหรอคะ คุณก็คิดเหมือนกันใช่ไหมคะ”

“ใช่แล้ว!”

หลิวหลานเป็นผู้หญิงเลวจอมเจ้าเล่ห์เธอนั้นชอบชาวต่างชาติมาก ในเวลานี้เธอก็ชี้ไปที่แผงขายแพนเค้กผลไม้ของเจียงเฉิน แล้วพูดออกมาอย่างเย็นชา “พวกคุณคิดว่าอาหารแบบนี้จะไปแข่งขันกับอาหารที่ได้รับการยอมรับจากทั่วโลกได้ยังไง?”

“ฮิฮิ”

หยาซินที่อยู่ด้านข้างก็พูดแทรกออกมาว่า “ใช่แล้ว! อาหารของเกาหลี ไม่ว่าจะเป็นปิ้งย่างหรือรามยอน พวกมันก็เป็นอาหารอันโอชะ ฉันชอบมันมากอาหารของประเทศจีนเทียบไม่ได้เลย!”

“ฮิฮิฮิ…”

ผู้กํากับและพิธีกรจากประเทศเกาหลีพากันดีใจ

จู่ๆก็มีคนจีนที่หลงใหลในอาหารจากต่างประเทศและชอบอาหารจากเกาหลีของพวกเราโผล่ออกมาอย่างไม่คาดคิด! เกาหลีจงเจริญ!

เกาหลียิ่งใหญ่ที่สุด!

“ได้ยินไหมครับคุณผู้ชม”

พิธีกรพูดออกมาอย่างตื่นเต้น “แม้แต่คนจีนยังบอกว่าอาหารของประเทศเกาหลีของพวกเราเป็นอาหารที่สามารถบดขยี้อาหารจีนได้อย่างง่ายดาย! เกาหลีของพวกเราเป็นประเทศแห่งอาหาร!”

“หึหึ!”

เจียงเฉินหัวเราะเยาะออกมา

เจียงเฉินนั้นไม่ได้คาดหวังเลยว่าหยาซินและหลิวหลานจะพูดอะไรดีๆออกมา

มันคงจะเป็นเรื่องเพ้อฝันที่จะคาดหวังให้ผู้หญิงไร้สมองเหล่านี้พูดอะไรดีๆออกมา

เจียงเฉินพูดออกมาอย่างเฉยเมย “อาหารของจีนมีประวัติศาสตร์กว่า 5,000 ปีและมี ประวัติศาสตร์อันยาวนาน เมื่ออาหารและวัฒนธรรมของเราได้รับการบูรณาการอย่างลึกซึ้งเพื่อสร้างอารยธรรม ประเทศเกาหลีของพวกคุณยังคงเป็นประเทศเล็กๆด้วยซ้ํา ผมไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามัน เรียกว่าอารยธรรมได้รึเปล่าและผมก็ไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเรากําลังพูดถึงวัฒนธรรมอาหารประเภทไหน?”

“นายพูดอะไรออกมาน่ะ?”

พิธีกรและผู้กํากับชาวเกาหลีต่างก็กระโดดขึ้นด้วยความโกรธจัด

เจียงเฉินพูดออกมา “ใช่แล้ว พวกเรามาพูดถึงเรื่องอาหารกันดีกว่าคุณรู้จักอะไรอีกนอกจากกิมจิ อ้อใช่ ผมลืมไปว่าประเทศของพวกคุณมันแห้งแล้งมากจนปลูกอะไรไม่ขึ้นนอกจากกะหล่ําปลี แล้วพวกคุณจะไปกินอะไรได้อีก??”

“นาย นาย!”

คนเกาหลีจํานวนมากพากันโกรธจนปอดจะระเบิด เจียงเฉินหัวเราะออกมา “สําหรับประเทศของผม ผมจะไม่ขอพูดอะไรมาก เพราะผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรเกี่ยวกับอาหารหลักทั้งแปด แต่ผมมีแพนเค้กผลไม้บนแผงขายของผมที่พวกคุณไม่มีทางหาเจอได้ในประเทศเกาหลีของพวกคุณดังนั้นหากพวกคุณต้องการที่จะท้าชิงก็เข้ามาเลย!”

เจียงเฉินมองไปทางผู้กํากับชาวเกาหลีอย่างภาคภูมิใจ

“อะไรกัน?”

ผู้กํากับจากประเทศเกาหลีแทบจะบ้า!

จะใช้แพนเค้กกอบกู้ประเทศนายเนี่ยนะ?

แพนเค้กผลไม้เป็นอาหารแบบไหนกัน?

“นาย!”

หลิวหลานและหยาซินโกรธจัด..

พวกเธอวิตกกังวล

ไม่ใช่ว่าเจียงเฉินควรจะรู้สึกเจียมเนื้อเจียมตัวเพราะเพิ่งจะล้มละลายมาหรอแต่ทําไมพวกเธอถึงมองไม่เห็นความรู้สึกนั้นจากเขาเลย

ทําไมเจียงเฉินถึงได้มั่นใจในตัวเองได้ขนาดนี้?

นี่เขาไม่แคร์ประเทศเกาหลีที่สูงส่งเลยหรอ?

กับแพนเค้กผลไม้ นายกล้าที่จะเอามันออกไปต่อสู้กับอาหารของต่างชาติด้วย?

เจียงเฉินไม่พูดกับสองสาวชาเขียวแม้แต่น้อยเขาเพียงเพิกเฉยต่อพวกเธอและมองไปที่เจ้าหญิงน้อยลีฮวอนและพูดว่า “เป็นยังไงบ้าง หิวไหม”

“โอ้ปป้าจะทําให้ฉันเหรอ โอเค โอเค!”

ลีฮวอนปรบมือของเธอและหัวเราะออกมา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยประกาย: “ฉันชอบกินสิ่งที่โอปป้าของฉันทํามากที่สุด”

“เฮ้-เฮ”

เจียงเฉินขี้เกียจเกินกว่าที่จะไปทําให้คนอื่นแต่ถ้าสําหรับเจ้าหญิงน้อยที่เขาชื่นชอบแล้วก็สบายมาก

ทักษะมาสเตอร์เชฟทํางาน!

เจียงเฉินรีบเทน้ํามันลงในกระทะตักแป้งมาหนึ่งช้อนแล้วเทลงไปอย่างรวดเร็ว

ตีไข่สองฟอง

แล้วใส่กุ้ยช่าย งา…

ราดด้วยซอสสูตรพิเศษ

ใส่ผลไม้ของเขา

แล้ว–

กลิ่นก็ลอยออกมา

กลิ่นหอมอบอวลไปทั่ว

ลอยอยู่ในอากาศ…

คนข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะสูดกลิ่น

เพียงชิ้นเดียวก็สามารถสร้างเสียงน้ําลายไหลได้จํานวนมาก

“พระเจ้า หอมจังเลย”

“ทําไมมันน่าอร่อยจัง”

“มันเป็นกลิ่นหอมของแพนเค้กผลไม่ใช่ไหม?”

“ฉันเคยกินแพนเค้กผลไม้มาก่อน แต่ฉันไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อนเลย”

“แม่คะ หนูอิ่มแล้วแต่หนได้กลิ่นนี่ มันทําให้หนูอยากกินแพนเค้กผลไม้!”

มีผู้คนมากมายอยู่รอบๆตัว พวกเขาทั้งหมดถูกดึงดูดด้วยกลิ่นหอมของแพนเค้กผลไม้ของเจียงเฉิน!

หัวหน้าโจวและจู่โง่จที่ตั้งแผงอยู่ข้างๆ พวกเขาก็ตกตะลึง

พระเจ้า เจียงเฉินทําแพนเค้กเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ไม่!

มันต้องอร่อยมากแน่ๆ!

ทนไม่ไหวแล้ว!

ผู้คนหลายร้อยคนรวมตัวกันรอบบูธของเจียงเฉินและพวกเขาก็จ้องมองไปที่แพนเค้กที่อยู่ต่อหน้าต่อตาของทุกคน

กลืนน้ําลาย

อึก

เสียงร้องครวญครางถูกเปล่งออกมาจากท้องของพวกเขา

แม้แต่คนที่มาจากประเทศเกาหลีก็ไม่ได้รับการยกเว้น!

ท้องของคนที่อยู่รอบๆพากันส่งเสียงออกมาดังสนั่น

จนผู้ชมชาวเกาหลีที่กําลังรับชมอยู่หน้าทีวีก็ยังได้ยินเสียงแล้วพวกเขาก็ต้องสาปแช่งออกมาด้วยความโกรธ

“ไม่นะ!”

“นี่ฉันกําลังถูกล่อลวงด้วยของอร่อยงั้นหรอ?!”

“อย่าปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนั้นสิ ความภาคภูมิใจของชาวเกาหลีของเราไปอยู่ไหนแล้ว?!”

ลีฮวอนจ้องมองพร้อมกับน้ําลายที่ไหลออกมาะ

(s)! “โอ้ปป้า หอมจัง น่ากินจัง อยากกิน!”

เจียงเฉิงที่ทําแพนเค้กเสร็จก็ยื่นมันให้กับลีฮวอน “กินสิ”

ลีฮวอนมีใบหน้าที่มีความสุขและเธอก็จูบเจียงเฉินหนึ่งที่

“ขอบคุณโอ้ปป้า!” หลังจากนั้นเธอก็เริ่มนําแพนเค้กเข้าปากของเธอ

กัด–

และทันใดนั้นดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความตกตะลึง “อร่อยมากเลย!”

ตอนนี้ลีชีวอนไม่สนใจภาพลักษณ์ของเธออีกต่อไป เธอเคี้ยวแพนเค้กผลไม้ในปากของเธอ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจและตะโกนบอกเจียงเฉินว่า “โอ้ปป้า มันอร่อยจริงๆ!”

“น่าแปลกใจจริงๆ!” ดวงตาของลีชีวอนเป็นประกาย

ในตอนแรกผู้กํากับและพิธีกรรายการชาวเกาหลีนั้นอยากจะพูดออกมา แต่เมื่อได้เห็นการกินที่เต็มไปด้วยความเอร็ดอร่อยของลีฮวอน คําพูดของพวกเขานั้นก็ถูกกลืนกลับหายไปทันที

“อึก”

เสียงท้องร้องดังออกมา

“จ๊อก จ๊อก—

กลืนน้ําลาย!

คําเตือน มันหอมมากเกินไป!

“เจ้าหญิงน้อยขอพวกเราทานหน่อยได้ไหม?”

พิธีกรนักชิมคนหนึ่งพูดออกมาพร้อมกับน้ําลายที่ไหล

“ไม่มีทาง!”

ลีชีวอนปฏิเสธอย่างเด็ดขาด!

พวกคุณกําลังล้อเล่นอะไรกัน

อาหารที่อร่อยขนาดนี้ โอ้ปป้าทํามาเพื่อฉันทําไมฉันต้องแบ่งให้พวกคุณด้วย?

“ก็บอกว่าขอชิมหน่อยไง!”

พิธีกรนักชิมรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาเลยคว้าแพนเค้กอย่างไร้ยางอายและยัดเข้าปากของเขา!

“คุณ! นี่มันมากเกินไปแล้วนะ!”

“อร่อยเกินไปแล้ว!”

พิธีกรนักชิมอาหารเบิกตากว้าง!

ต่อมรับรสไหนเปล่าเขาแทบจะระเบิดออกมาทันที!

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

เป็นมหาเศรษฐีระดับพระเจ้าด้วยระบบลงชื่อ

Status: Ongoing
บทนำ ติ้ง! เจียงเฉินได้ส่งพัสดุและได้รับโอกาศสัมผัสกับประสบการณ์จากระบบลงชื่อ! ได้รับรางวัลเป็น Lamborghini Poison “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ รับรางวัลเงินสด 1000 ล้าน!!!” “ติ้ง…อีเว้นท์ลับเสร็จสิ้น ทำการลงทะเบียนสำเร็จ คุณได้รับหุ้น 30% ตามรายการต่อไปนี้!!!” “ติ้ง…….” …… เจียงเฉินไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าเขาจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้!!! เรื่องย่อ “ผมเจียงเฉินผมเป็นคนที่ดูดีเกินไปจนมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตของผม“ “สองเดือนก่อนผมเป็นผู้อํานวยการของบริษัท ที่มีรายได้ต่อเดือนมากกว่า 10,000 หยวน แต่ประธานสาวที่มีความงามที่โดดเด่นของ บริษัทของเราและลูกสาวของเธอตกหลุมรักฉันด้วยกัน“ “เพื่อป้องกันไม่ให้ความสัมพันธ์พังทลายลงระหว่างทั้งสองผมจึงเลือกที่จะลาออกอย่างเด็ดเดี่ยว“ “ตอนนี้ผมมีงานที่ยิ่งใหญ่ต้องทำ…” ลิฟต์มาถึงแล้ว ชั้น 7 เจียงเฉินมองไปที่พัสดุและเคาะประตูห้องหมายเลข 0702 เคาะประตู “เฮ้ มีใครอยู่บ้านไหมครับ“ “คุณเป็นใคร” มีเสียงหวานใสดังออกมา ฟังดูแล้วเป็นเสียงของผู้หญิงที่มีความอบอุ่นและถ้าจะให้คาดเดาจากประสบการณ์ของเขา เสียงนั่นก็ควรจะเป็นเสียงของเด็กสาว “พัสดุส่งด่วนครับคุณ ซู เสี่ยวเสี่ยว ช่วยออกมารับพัสดุด้วยครับ” เจียงเฉินกล่าวว่า ‎“รอฉันก่อนเหลืออีกแค่ 10 คนฉันจะกินไก่เร็ว ๆ นี้!” เสียงประหม่าดังออกมาจากห้อง‎ ‎“งั้นผมจะรอคุณสักครู่ ถ้าคุณยังไม่ออกมา ผมจะทิ้งพัสดุไว้หน้าประตูนะ” เจียงเฉินพิงกําแพงและเล่นกับโทรศัพท์ของเขาในขณะที่‎รอเจ้าของเสียงออกมารับพัสดุ ‎ไม่ถึงสิบห้าวินาที ‎ประตูก็ถูกเปิดออกมา ‎สาวสวยสวมเสื้อยืดสีขาวหลวม ๆ ออกมาด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักมาก ด้วยคะแนนที่สมบูรณ์แบบ 100 คะแนนสมควรมีคะแนนอย่างน้อย 95 คะแนน‎ ‎“ซู เสี่ยวเสี่ยวใช่ไหม? เพียงเซ็นชื่อที่นี่ ” เจียงเฉิน พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นๆ และส่งพัสดุออกไป‎ ‎“ฮึ เพราะนายเลยที่มาเร่งฉันคนนี้จนฉันต้องตาย!” ซูเสี่ยวเสี่ยว เซ็นชื่อและพึมพำอย่างเจ็บปวดเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามาเล่นในแรงค์สูงระดับนี้“‎ ‎“มันก็แค่เกมไม่ใช่เหรอ? ” เจียงเฉินช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกตลกเล็กน้อย‎ ‎ซูเสี่ยวเซี่ยวเงยหน้าขึ้นและเห็นเจียงเฉินหล่อเหลาภายใต้หมวกเบสบอลสีดําทันใดนั้นเธอก็รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจอย่างรวดเร็ว‎ ‎หล่อขนาดนี้เลยเหรอ?‎ ‎อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนทำให้ฉันคนนี้แพ้ ไม่ว่าจะหล่อแค่ไหน ฉันคนนี้ก็จะไม่มีวันให้อภัย! ‎”ก็แน่สินายมันเป็นคนส่งพัสดุที่ต้องคอยส่งพัสดุทั้งวันจะเอาเวลาที่ไหนไปเล่นเกมส์กัน”ซูเสี่ยวเสี่ยวพูดออกมา “นี่คิดอย่างงั้นได้ไง คิดว่าคนส่งของแบบผมไม่มีเวลามาเล่นเกมส์งั้นหรอ ผมจะบอกอะไรให้นะ ไม่เพียงแค่ผมจะเคยเล่นเกมส์นี้แต่ผมยังเล่นเก่งมากด้วย”เจียงเฉินพูดออกมาพร้อมรอยยิ้มที่แสดงถึงความตั้งใจ “จริงหรอ งั้นก็ลองโชว์มาหน่อยสิ”เธอตาของเธอเป็นประกายก่อนจะส่งคำเชิญไปให้เจียงเฉิน ฮิฮิ อย่างน้อยน้องชายหน้าหล่อคนนี้ก็ไม่เลวเลย “ตกลง” เจียงเฉินไม่พูดมากและตอบตกลงอย่างตรงไปตรงมา ซูเสี่ยวเสี่ยวนำเจียงเฉินเข้ามาในห้อง ให้เขาไปนั่งที่เก้าอี้เกมมิ่ง และกดเริ่มเกม ในตอนนี้นิ้วที่เรียวยาวของ เจียงเฉินควบคุมเมาส์และตัวละครในคอมพิวเตอร์ดูเหมือนว่าเขาจะกลายเป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมในทันที! สาวสวยซูเสี่ยวเสี่ยวที่เห็นก็ตกตะลึงจนค้างไป สายตาของเธอตอนนี้กำลังจ้องสลับระหว่างตัวของเจียงเฉินกับหน้าจอ โอ้พระเจ้า! เขาจะเก่งเกินไปแล้ว เขาสามารถไปเป็นนักแข่งมืออาชีพได้เลยนะเนี่ย!!! เละเทะไปหมดแล้ว!!! ไม่นะ กวางน้อยของฉันกำลังถูกฆ่าแล้ว!!! เธอในตอนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากตั้งแต่วินาทีที่เจียงเฉินแตะพื้นเขาก็ไล่ฆ่าแบบไม่เลืกหน้า สามสิบนาทีต่อมาเขาก็สามารถฆ่าผู้เล่นคนสุดท้ายและเขาก็กลายเป็นที่หนึ่ง บนหน้าจอก็แสดงข้อความขึ้นมา “โชคดีและโชคดีคืนนี้กินไก่” ซูเสี่ยวเสี่ยวมองเจียงเฉินด้วยดวงตาที่มีประกายดาวอยู่ในตาของเธอ o(〃‘▽‘〃)o ในช่วงเวลาสั้นๆครึ่งชั่วโมง ซูเสี่ยวเสี่ยวก็พบว่าเธอนั้นถูกน้องชายแสนหล่อคนนี้ตกเข้าแล้ว ไม่เพียงแค่เขาหล่อเท่านั้นแต่ยังเล่นเกมเก่งอีกด้วย ซูเสี่ยวเสี่ยวกลอกตาของเธอและยิ้มออกมาอย่างเขินอายและถามออกมาว่า “น้องชาย นายอยากได้อะไรไหม” เจียงเฉินถอดหูฟังออกและถามออกไปอย่างสงสัยว่า “อะไรหรอ” ซูเสี่ยวเสี่ยวยื่นมือไปทางเจียงเฉินก่อนจะก้มหัวและพูดอย่างเขินอายว่า “ฉัน…ถคุณต้องการมัน?” เจียงเฉินเหลือบมองก่อนจะโบกมือ “ผมขอโทษ ผมขอโทษสำหรับอา..” ซูเสี่ยวเสี่ยว “???” เจียงเฉินลุกขึ้นและเตรียมที่จะออกไป และทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างได้ “ยังไงก็ตาม คราวหน้าอย่าให้ใครก็ตามเข้ามาในห้องง่ายๆอีกนะ บางทีคนที่พาเข้ามาครั้งหน้าอาจจะเป็นหมาป่าที่หื่นกระหายก็ได้นะ” หลังจากพูดจบ เจียงเฉินก็เดินออกจากห้องไปอย่างเท่ๆ ซูเสี่ยวเสี่ยวก็ตกใจ ก่อนจะทำการดึงเสื้อของเธอไปด้านหลังเผยให้เห็นรูปร่างที่โค้งเว้าอย่างงดงาม ปกติแล้วคนส่วนใหญ่ก็คิดว่าขนาด 36D ก็ใหญ่มากแล้ว แต่ฉันต้องโทษเจ้าเสื้อตัวนี้เลยจริงๆมันปิดรูปร่างที่ฉันคนนี้ไปซะหมดเลย “น้องชายไปไหนแล้ว เอ๋ น้องชาย ให้พี่ได้อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ!” ซูเสี่ยวเสี่ยววิ่งตามออกไปอย่าร้อนรน และก็พบว่าลิฟทต์นั้นลงไปแล้ว เธอจึงรีบกดปุ่มเรียกลิฟต์ทันทีเพื่อที่จะขอช่องทางการติดต่อของน้องชายคนนี้ …. ในตอนที่เจียงเฉินเพิ่งเข้ามาในลิฟต์ ก็เกิดเสียงดัง ติ้ง ติ้งขึ้นมาในใจเขาเหมือนกับเสียงของซอฟต์แวร์บางอย่าง [ติ้ง…อีเว้นท์พิเศษถูกเปิดใช้งานและทำการลงทะเบียนเรียบร้อยแล้ว] [ติ้ง…แจ้งเตือน : รถยนต์ของคุณกำลังจอดรออยู่ที่ลานจอดรถด้านนอกชุมชน กุญแจรถยนต์ของคุณถูกส่งเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคุณแล้ว กรุณาตรวจสอบ] ว้าว! เจียงเฉินตกตะลึง,มันคือเรื่องจริง เขานั้นมาส่งของในครั้งนี้ก็เพื่อเปิดอีเวนท์พิเศษ สิ่งนี้คือระบบที่เขามักอ่านเจอในนิยายใช่ไหม ยังไงก็ตาม ตอนนี้เขาหันมาสนใจเรื่องกุญแจ เจียงเฉินเอามือไปสัมผัสที่กระเป๋ากางเกงและพบว่ามันมีบางอย่างอยู่ภายในจริงๆ เขาเอาออกมาดู มันมีรูปร่างเหมือนกุญแจรถทั่วๆไป แต่บนโลโก้ของมันมีกระทิงที่ดูดุดันและก้าวร้าวปรากฏอยู่ และแน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของแลมโบกินี่ “กุญแจรถยนต์มูลค่า 80 ล้านทำไมมันดูธรรมดาจังเนี่ย!” เจียงเฉินยังคงมีความรู้สึกไม่เชื่อเล็กน้อย แต่เขาก็เอาโทรศัพท์ของเขามาค้นหารูปกุญแจของรถ Lamborghini Poison ดูและปรากฏว่ามันเป็นแบบเดียวกับอันที่อยู่ในมือของเขาจริงๆด้วย พูดตามแนวคิดการออกแบบของมันคือ รถหรูมีความเรียบง่าย เจียงเฉินก็เลยลองขับรถสามล้อไปดูที่นอกชุมชนด้วยความสงสัยทันที ณ เวลานี้บริเวณด้านนอกชุมชนก็มีกลุ่มคนจำนวนมากกำลังมุงถ่ายอะไรบางอย่างกันอย่างบ้าคลั่งอยู่ “ว้าว! มันเท่อะไรอย่างนี้!” “รถสปอร์ตสีเทาเงินคันนี้ดูเรียบๆ มีเกียรติ และหรูหรามันเป็นรถ Lamborghini รุ่นไหนกัน” “ฉันเจอแล้วๆ! มันคือ Lamborghini Poison ตัวท็อปทั้งโลกนี้มีเพียงแค่ 3 คันเท่านั้น เป็นที่รู้กันว่ามันเป็นรถสปอร์ตที่ดูเท่ที่สุด และราคามันอยู่ที่ประมาณ 80 ล้าน!” “โอ้พระเจ้า ราคามากกว่า 80 ร้านหยวนฉันไม่สามารถทำใจซื้อมันได้จริงๆ” “ทุกคนรีบดึงลูกของตัวเองออกไปเร็วอย่าให้พวกเขาไปแตะมัน” “เมื่อกี้ฉันถ่ายรูปมันลงไปในโมเมนต์ มีเพียงแค่ 3 คนในโลกช่างดูเท่อะไรขนาดนี้” “80 ล้านใครกันที่รวยถึงขนาดนั้น ทรัพย์สินของคนคนนั้นต้องไม่ต่ำกว่าพันล้านแน่ๆ หรืออาจจะถึงหมื่นล้านเลยก็ได้ มันมีคนที่รวยได้ขนาดนั้นในชุมชนเราจริงๆหรอ” “แน่นอนว่าถ้ามี ฉันคนนี้จะไปเคาะประตูและเอาของไปให้เขาทุกวันเพื่อสร้างความสัมพันธ์เลยล่ะ” “จะไปกับฉันเลยไหมล่ะ” และในขณะนั้นเองทุกคนก็เห็นคนส่งพัสดุขับรถสามล้อเข้ามา “เฮ้ ระวังๆหน่อย!” “เวรเอ้ย น้องชายอย่ามาทางนี้ ตรงนี้มีรถยนต์มูลค่า 80 ล้านหยวนจอดอยู่ถ้านายทำมันเป็นรอยนายได้ตายแน่” “ใช่ๆ อย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือนนะ” ฮึ! เจียงเฉินไม่สนใจก่อนจะจอดรถของเขาตรงช่องที่ยังว่างอยู่ซึ่งมันตรงข้ามกับรถ Lamborghini พอดี

Comment

Options

not work with dark mode
Reset