ตอนที่ 85 : จากฝั่งตะวันตกของทะเลสาบหลางจึง-
วันต่อมา
เล้งเสี่ยวหยานก็กลับมาที่โรงพยาบาลอีกครั้ง เพราะเสี่ยวอู๋ในตอนนี้อยู่ในช่วงกําลังพักฟื้นจึงทําให้เขาต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ
บริษัทขนส่งซุนเฟิง
เสี่ยวลี่ในตอนนี้ได้ยื่นจดหมายลาออกไปแล้วเพราะในตอนนี้เขามีผู้หญิงที่สวยประมาณ 60 คะแนนรอดูแลเขาอยู่
เพื่อนร่วมงานของเขาต่างอิจฉากันมาก
พวกเขาก็ไม่อยากทํางานเหมือนกัน!
ในเวลานี้เองเสี่ยวลี่ก็เห็นเจียงเฉิน เขารีบยกกระป๋องสีดําเทาสลักทองคําขึ้นมา
เมื่อเจียงเฉินมาถึงเขาก็ยื่นเครื่องปั้นดินเผาสีเทาทั้งสองใบให้เจียงเฉินทันที
เสี่ยวลี่พูดออกมาด้วยความรู้สึกขอบคุณ “พี่เฉิน ชาสองกระป๋องนี้นี้เป็นของคุณภาพระดับเยี่ยมเลยนะพี่มันมาจากทางฝั่งตะวันตกของทะเลสาบหลงจิ่ง หนึ่งกระป๋องราคา 45,000 หยวนสองกระป๋องก็ 90,000 หยวนแม้ว่าสําหรับพี่แล้วมันจะไม่ได้มากอะไร ถือว่ามันเป็นของตอบแทนของน้องชายพี่กับน้องสะใภ้เถอะนะพี่ หวังว่าพี่จะยอมรับมันนะ ”
เจียงเฉินตบไปที่ไหล่ของเสียวลี่บาๆก่อนจะยิ้มออกมา “น้องชาย ฉันรู้งั้นฉันไม่เกรงใจล่ะนะ ใบชาสองกระป๋องนี้ ฉันรับไว้เลยละกัน”
เจียงเฉินนั้นก็ไม่ได้เกรงใจอะไรมาก เพราะพวกเขาต่างก็โตๆกันแล้ว ไม่ใช่แม่พระใจดีหรือเกรงใจคนอื่นซะหน่อย
และที่มากไปกว่านั้น คือชาทั้งสองกระป๋องนี้คือชาที่มีคุณภาพระดับโลกมันถูกเก็บและผ่านกระบวนการบ่มด้วยมือทั้งหมด!
ปกติแล้วใบชานั้นมีจุดเก็บหลักๆอยู่ 5 แห่งโดยมีที่ ภูเขาซื่อเฟิง หมู่บ้านหลงจิ่ง และหยุนฉีเป็นต้นและปริมาณการผลิดของที่ทะเลสาบหลงจิ่งนั้นอยู่ที่ปีละ 300 กิโลกรัมเท่านั้น!
ความต้องกานในตลาดนั้นอยู่สูงกว่าปริมาณผลิตมาก!
500 กรัมราคาอยู่ที่ 40,000 หยวนถึง 50,000 หยวนเลยทีเดียว!
“ซู๊ด”
เพื่อนร่วมงานพากันสูดหายใจเข้า!
“พระเจ้า มันมาจากทะเลสาบหลงจึงฝั่งตะวันตกมูลค่ากว่า 40,000 หยวนเขามอบมันให้พี่เฉินอย่างนี้เลยหรอ!”
“ใช่ ก่อนหน้านี้ฉันก็ได้ยินว่าเสียวลี่กับภรรยาของเขาโดนพี่เฉินจับคู่ให้”
“ว้าว เสี่ยวลี่ได้รับการช่วยเหลือจากพี่เฉินดูสิตอนนี้ เขาบินไปแล้ว!”
“ฉันไม่อยากทํางานหนักแล้ว ฉันอยากได้ภรรยารวยๆ”
“…”
เสี่ยวลี่กอดเจียงเฉินน้ำตาของเขาไหลออกมา “พี่เฉิน ผมจะไม่ลืมความใจกว้างของพี่เลย ตั้งแต่นี้ต่อไปผมจะคอยหาของขวัญมาเยี่ยมพี่ให้ได้”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ไม่จําเป็นหรอก นายมีชีวิตที่ดีก็ดีแล้ว”
เสี่ยวลี่นั้นเคารพเจียงเฉินมาก สําหรับเขาเจียงเฉินนั้นไม่ต่างจากพ่อของเขาเลย!
โอกาศในชีวิตครั้งนี้ของเขาก็เป็นเจียงเฉินที่มอบให้เขา
“พี่เฉิน มันเป็นสิ่งที่น้องชายคนนี้ควรทํา”
เสี่ยวลี่นั้นเป็นคนซื่อสัตย์ และมีจิตใจที่ดี แม้ว่าเจียงเฉินจะบอกว่าไม่แต่เขาก็จะทําตามที่พูดอยู่ดี!
หลังจากที่คุยกันไปซักพักก็เป้ฯเสี่ยวลี่ที่จากไปก่อน เพราะวันนี้เขาต้องเข้าไปควบคุมบริษัทที่มีค่ากว่า 60 ล้านดอลลาร์
จื่อหมิงในตอนนี้มองเสี่ยวลี่เป็นเหมือนไอดอลของตัวเอง และเขาก็อิจฉาอีกฝ่ายมาก
แฟนสาวคนก่อนของเขา หมานหมานเธอนั้นเหมือนกับขยะดีๆนี่เอง
ในเวลานี้เอง เจียงเฉินก็หยิบชาขึ้นมาหนึ่งกระป๋อง “พี่ น้อง มีใครอยากดื่มชาไหม? กระป๋องนี้เอาไปแบ่งกันได้ใช่ไหม?”
ดวงตาของเพื่อนร่วมงานเปร่งประกายสีทองกันออกมาทันที!
เหล่าเพื่อนร่วมงานบางคนที่อยู่มาตั้งแต่เมื่อคืนตอนนี้ตาของพวกเขาสว่างไม่มีความง่วงแม้แต่น้อย
แม้ว่าก่อนหน้านี้จะมีความง่วงอยู่บ้างแต่มันก็หายไปทันที
พลังของพวกเขาเพิ่มขึ้นร้อยเท่าในชั่วพริบตา
“พี่เฉิน ผมอยากดื่ม ผมอยากดื่ม!”
“เอาชามูลค่า 40,000 ให้ผมเลย!”
“ว้าว! พี่เฉินใจกว้างมาก สุดยอดไปเลย!”
เหล่าเพื่อนร่วมงานต่างแยกกัน แต่ท้ายที่สุดก็เป็นจื่อหมิงที่ช่วยทุกคนต้มชาให้
ทุกๆคนต่างมาเข้าแถวรับชากัน
“เอาชามาให้ฉัน!”
“จื่อหมิงมาเร็วๆ”
“อย่ากินเยอะล่ะ เหลือไว้บ้าง”
ไม่นานทั้งบริษัทก็เต็มไปด้วยกลิ่นของชาฟุ้งไปทั่ว
มันราวกับว่าที่นี่เป็นแดนสวรรค์บนโลก
พวกเขาอดใจรอไม่ไหว แต่สิ่งที่น่าเกลียดที่สุดคือ น้ำเดือดที่อุณหภูมิที่กําลังลวกปากของพวกเขา
ในเวลานี้เองผู้จัดการร้านจางเหยาเว่ยก็มาถึงเมื่อมาถึงเขาก็ต้องพบกับภาพของพนักงานที่กําลังเรียงแถวกันรอดื่มชา
จางเหยาเว่ยที่เห็นก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาด้วยความประหลาดใจ “พวกนายกําลังทําอะไรกัน?”
เหล่าพนักงานต่างตอบกันอย่างพร้อมเพรียง “ดื่มชา!”
“หืม”
จางเหย่าเว่ยพูดออกมาอย่างเย็นชา “ชามันมีดีอะไรกัน ถึงได้พากันดื่มเยอะขนาดนี้? ฉันไม่เคยดื่มมัน รสชาติมันแย่เกินไปจริงๆ”
พนักงานคนหนึ่ง “น่าเสียดาย ชานี้เป็นชาจากทะเลสาบหลงจิ่ง ราคามากกว่า 40,000 หยวนที่เสี่ยวลี่เอามาให้พี่เฉินโดยเฉพาะ
“หะ! ราคากว่า 40,000 หยวน?”
จางเหย่าเว่ยเบิกตากว้าง เขาไม่รออะไรทั้งนั้น “เร็วเข้า! ทําให้ฉันแก้วหนึ่ง!”
มือของจื่อหมิงขยับอย่างว่องไว เขาหยิบแก้วที่ยังไม่ได้ใช้ เพื่อเตรียมชาให้จางเหย่าเว่ยทันที
จางเหย่าเวียดมกลิ่นชา เขาหลับตาก่อนจะเพลิดเพลินไปกับมัน
“ดีจริงๆ- กลิ่นหอมๆของมันลอยออกมากระจายออกไปนิบสิบลี้ สมกับที่เป็นชาชั้นสูงจริงๆ!
พนักงานทั้งหมดต่างดื่มมันอย่างมีความสุข
เมื่อกี้นี้ผู้จัดการเพิ่งจะพูดว่าอะไรกัน?
ไม่เคยดื่มของแบบนี้หรอ?
ฮ่าฮ่าฮ่า—
……
พัสดุชิ้นต่อไปที่ต้องไปส่ง
“บ้าจริง กลายเป็นว่าต้องไปส่งที่อาคารเลขที่ 23 ถนนศูนย์กลางทางการเงิน ไม่ใช่ว่ามันเป็นอาคารของฉันรึไง?”
“บังเอิญจริงๆเลย”
สิบนาทีต่อมา
อาคารพาณิชย์ หมายเลข 23 ถนนศูนย์กลางทางการเงิน
อาคารสูงตั้งตระหง่านอย่างน่าภาคภูมิใจ
มีทั้งหมด 24 ชั้นแต่ละชั้นมีพื้นที่ใช้สอย 3,000 ตารางเมตรและชั้นที่ 24 มีพื้นที่ถึง 72,000 ตารางเมตร
ตามที่บอกไปก่อนหน้านี้ ที่ดินในถนนศูนย์ทางการเงินนั้นแพงมาก แม้จะเช่าเพียงแค่ 1 ตารางเมตรก็ต้องจ่ายถึง 60 หยวนแล้ว!
และอาคารของเจียงเฉินนั้นตั้งอยู่ที่ใจกลางถนนเส้นนี้ทำให้การเช่าต่อ 1 ตารางเมตรนั้นไม่ต่ำกว่า 80 หยวน!
ดังนั้นการเช่าอาคารของเจียงเฉิน 1 วันต้องจ่ายเงินถึง 5.76 ล้านหยวนถ้าราคาเช่าต่อปีนั้นก็จะมากถึง 2.1 พันล้านหยวน!
ราคานี้ต่อให้คนบางคนทํางานทั้งชีวิตก็ทําได้เพียงแต่ฝัน
เจียงหลงเดินเข้าไปที่ล็อบบี้พร้อมชุดเครื่องแบบของเขา
“กําลังเข้าไปแล้ว”
กลิ่นอายของความหรูหรากําลังกระทบกับใบหน้าของเขา!
หินอ่อนที่ใช้ตกแต่งจากฝรั่งเศษและการออกแบบโดยใช้ศิลปะของอิตาลี่
ใจกลางล็อบบี้ ก็มีโคมไฟขนาดใหญ่ที่แสนจะหรูหราอยู่ตรงกลาง
ใต้โคมไฟก็มีน้ำพุขนาดใหญ่ตั้งอยู่
ตรงกลางของน้ำพุก็มีรูปปั้นมังกรทองยาวสามเมตรตั้งอยู่อย่างสง่างามตัวฟันและกรงเล็บต่างก็ทํามาจากเงิน เมฆหมกต่างก็ลอยอยู่ใต้เท้าของมันราวกับอยู่บนแดนสวรรค์
มันทํามาจากเงินแล้วหลังจากนั้นก็ใช้เทคโนโลยีพิเศษในการชุบทองมัน
ซึ่งค่าตัวของมังกรตัวนี้ก็อยู่ที่ 8 ล้านหยวน!
รอบๆมันก็มีสระน้ำกลมๆตั้งอยู่
ในบ่อน้ำก็มีทั้งดอกบัว ปลาและกุ้งอยู่ในนั้น
แม้จะมีกลิ่นอายของจีนอยู่แต่ก็แฝงไว้ด้วยกลิ่นอายของอิตาลี่ไม่น้อยเลย
หรูหราแบบสุดๆ!
“เยี่ยมไปเลย”
แม้แต่เจียงเฉินผู้ครอบครองพระราชวังทั้งหลังยังต้องช มออกมา
เจียงเฉินอดไม่ได้ที่จะหันดูรอบๆ พนักงานสาวที่นี่ต่างมากันในชุดเครื่องแบบผู้หญิงนั้นก็จะฉีดน้ำหอมแบรนด์ดัง และยังถือกระเป๋าแบรนด์เนมด้วยอีก!
ผู้ชายนั้นก็จะมาด้วยชุดสูทและไทค์
ยังไงก็ตาม คนที่มาทํางานที่นี่ได้ต่างก็มีรายรับต่อเดือนไม่น้อยอยู่แล้ว!
แม้แต่ยามยังอยู่ในชุดทักซิโด้ซึ่งดูหล่อมากทีเดียว
ในเวลานี้เองยามสองคนก็เห็นเจียงเฉิน
ใบหน้าของพวกเขาแย่ลงทันที
พวกเขาที่เป็นยามรูปหล่อ แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่ยอมให้คนธรรมดาๆมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา!
เดินมาไม่กี่ก้าวพวกเขาก็มาถึงตัวเจียงเฉิน ในขณะที่พวกเขากําลังเปิดปากพูดเจียงเฉินก็ชิงพูดออกมาก่อน
โดยที่ทั้งคู่นั้นก็ไม่ได้คาดคิดเลยว่าเจียงเฉินนั้นจะเป็นคนพูดออกมาก่อน
“เงียบไว้เลย!”
เจียงเฉินยิ้มออกมา “ฉันรู้ว่าพวกนายจะพูดอะไร พวกนายจะพูดว่าที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ฉันตวรอยู่ เพียงแค่เศษหินอ่อนที่นี่ก็มีค่าเท่ากับเงินเดือนของฉันแล้ว”
ยามทั้งสองมองหน้ากันด้วยความโง่งม!
ทั้งคู่ต่างคิดเหมือนกัน “เขารู้ได้ยังไง?”
ยามทั้งสองลอบเหงื่อตกในใจ!!
