วันนี้เถียนเซียวเซียวสวมชุดเดรสที่ค่อนข้างเป็นทางการเล็กน้อย ในมือถือไวโอลินตัวหนึ่ง
เจ้าหน้าที่ที่อยู่ด้านหลังรีบแจกจ่ายข้อมูลของเถียนเซียวเซียวให้อาจารย์ผู้ให้คะแนนทุกท่าน
“ระดับสาม?” อาจารย์จากรัฐ M เพียงคนเดียวที่นั่งข้างคุณเอินเก๋อพลิกดูข้อมูลพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้
ระดับสาม แถมยังเข้าร่วมสมาคมได้ไม่ถึงสองเดือน
“เถียนเซียวเซียวเป็นเด็กฝึกของอาจารย์เว่ย เธออาจขึ้นไปถึงระดับสี่ได้ภายในไม่ถึงสามเดือน” คนพูดคืออาจารย์คนหนึ่งจากสมาคมเมืองหลวงที่อยู่ทางฝั่งของไต้หราน น้ำจิกกัดไปพอประมาณ
แต่ทุกคนต่างก็รู้…ภายในสองเดือนไม่สามารถขึ้นจากระดับสามไปถึงระดับสี่ได้ มันยากเกินไป โดยเฉพาะกันนักเรียนคนนี้ที่ไม่ได้มีแม้แต่ความโดดเด่นเป็นพิเศษในเรื่องใดสักด้าน
ได้ยินว่าเป็นเด็กฝึกของอาจารย์เว่ย คุณเอินเก๋อก็รู้สึกสนใจเล็กน้อย เข้าก้มหน้ามองดูข้อมูล ค่อนข้างประหลาดใจ “หรือนี่จะเป็นการสรรค์สร้างผลงานของเขา”
อาจารย์เว่ยก็ค่อนข้างแปลกใจเช่นกัน ทีแรกเขาคิดวาครั้งนี้มีแค่ฉินหร่านคนเดียวที่สามารถเล่นเพลงที่เขาแต่งขึ้น คิดไม่ถึงว่าเถียนเซียวเซียวก็สามารถเล่นเพลงที่เขาแต่งขึ้นได้ด้วย
ที่ด้านนอกมีการบันทึกภาพออกอากาศ
เถียนอี้อวิ๋น ฉินหร่านและคนอื่นๆ มองดูอย่างใจเย็น รู้ว่าเถียนเซียวเซียวเป็นคนเดียวที่อยู่ระดับสาม คนส่วนมากจึงไม่ได้สนใจ
หลี่เสวี่ยก็อยู่ระดับสาม แต่เธอไม่ได้เข้าร่วม เพียงแค่มาด้วยกันกับเถียนอี้อวิ๋นเท่านั้น
นอกจากอาจารย์เหล่านี้ ผู้มาเข้าร่วมชมก็นั่งอยู่กับนักเรียนใหม่และคนของสมาคมไวโอลินคนอื่นๆ
ที่หน้าจอ อาจารย์เว่ยมองดูเถียนเซียวเซียวแล้วยิ้ม “เอาเลย”
เถียนเซียวเซียวโค้งคำนับอาจารย์ จากนั้นจึงหลับตาปล่อยวางทุกอย่างลงครู่หนึ่ง สักพักสปอร์ตไลท์เหนือศีรษะของเธอก็เปลี่ยนเป็นนุ่มละมุนขึ้น ในที่สุดมือของเถียนเซียวเซียวก็ขยับ!
เสียงไวโอลินอันสดชื่นก็ดังขึ้น กระโดดโลดเต้นอย่างมีอิสระ
การบรรเลงที่บริสุทธิ์และผ่อนคลาย เถียนเซียวเซียวที่อยู่ท่ามกลางการแสดงไวโอลินนี้ราวกับเป็นปลาในน้ำ
ระยะเวลาที่เธอเล่นไวโอลินไม่ได้นานเทียบเท่าวังจือเฟิง แต่เธอก็เข้าใจถึงบางทักษะที่ยากได้อย่างถี่ถ้วนเฉียบขาด!
เริ่มจาก Legato!
Vibrato!
Short Trill!
เดิมทีดนตรีของเธอเป็นประเภทแนวร่าเริง การเพิ่ม Short Trill เข้าไปทำให้การบรรเลงของเธอออกมามีชีวิตชีวา!
อาจารย์หลายท่าน แม้แต่คุณเอินเก๋อยังอดไม่ได้ที่จะมองเถียนเซียวเซียว
เพลงเพราะดี ยังมีโชว์อื่นอยู่อีกไหม
แต่วินาทีต่อมา…
Double Trill!
หนึ่งในเทคนิคที่ค่อนข้างยากของไวโอลิน
การ Trill (การรัว) กับ Vibrato (การสั่น) ไม่เหมือนกัน แต่เธอเชื่อมโยงได้อย่างแข็งแกร่ง มองออกเลยว่าเถียนเซียวเซียวควบคุมมันได้ดีมาก
ทักษะและความซับซ้อนมีไม่มากนัก แต่นำมาใช้ปะติดปะต่อกันได้อย่างวิเศษ โดยเฉพาะแทบจะทำให้ออร่าของดนตรีต้นฉบับดับไป
นี่คืองานเลี้ยงฉลองของการฟัง!
การบรรเลงไม่ถึงห้านาที เสียงปรบมือของผู้เข้าชมดังสนั่น!
“เถียนเซียวเซียวของฉันถึงระดับสี่แล้วหรือยัง”
“นี่ต้องเป็นระดับสี่แน่นอน ระดับสี่ของฉันยังไปได้ไม่ถึงระดับนี้ของเธอเลย!”
“เธอเพิ่งมาที่สมาคมได้สองเดือนไม่ใช่เหรอ”
“ดูกันว่ากรรมการให้คะแนนเท่าไหร่”
บรรยากาศของสถานที่เพิ่มขึ้นทันที นักเรียนและสมาชิกคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์ ต่างพูดคุยกันอย่างดุเดือด
ไต้หรานที่ในตอนแรกไม่สนใจ ตอนนี้ถึงกับพูดคำอะไรไม่ออก
ระดับสามขึ้นเป็นระดับสี่ภายในสองเดือนน่ะเหรอ!
อาจารย์เว่ยมองที่ทุกคนอย่างใจเย็นแล้วยิ้ม “อาจารย์ทุกท่าน ให้คะแนนกันเถอะ”
มีอาจารย์ท่านหนึ่งให้ 90 คะแนน คนอื่นๆ ให้ 80 คะแนน
อาจารย์เว่ยและคุณเอินเก๋อให้ 70 คะแนนเป็นครั้งแรกอย่างไม่เคยมีมาก่อน
สี่คนด้านหน้าที่ปกติให้คะแนนไปมาระหว่างเจ็ดถึงแปดสิบคะแนน ก็ปรากฏว่าให้เก้าสิบคะแนนเป็นครั้งแรก!
โดยเฉพาะที่อาจารย์เว่ยและคุณเอินเก๋อให้ 70 คะแนน
เถียนเซียวเซียวหยิบไมโครโฟน โค้งคำนับขอบคุณอาจารย์ทุกท่าน และสุดท้ายพูดประโยคขอบคุณ “ขอบพระคุณอาจารย์เว่ยที่เป็นที่ปรึกษาในชีวิตของฉัน ขอบคุณฉินหร่านและวังจือเฟิง สมาชิกในกลุ่มของฉัน โดยเฉพาะสมาชิกในกลุ่มอย่างฉินหร่าน ที่ฉินหร่านช่วยฉันเรียบเรียง…”
หลายประโยคมีฉินหร่าน อาจารย์เว่ยเพียงแค่โบกมือแล้วยิ้ม “ดีแล้ว เธอลงไปได้”
ท้ายสุดเถียนเซียวเซียวพูดกล่าวขอบคุณไม่หยุด แล้วจึงถือไมโครโฟนออกไป
เมื่อถึงหลังเวที
ก็เห็นว่าหลี่เสวี่ยส่งสายตามองจ้องเธอด้วยความสงสัย
เถียนเซียวเซียวเอื้อมมือปัดผม ไม่ได้สนใจเธอ เพียงมองฉินหร่านแล้วยิ้ม “อาจารย์ฉิน ฉันไม่ได้ทำให้เธอผิดหวังใช่ไหม“
มีเพียงไม่กี่คนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเถียนเซียวเซียว จึงเข้ามาถามอย่างซื่อๆ “เถียนเซียวเซียว เธอเก่งมากเลย จากระดับสามขึ้นไประดับสี่ภายในสองเดือนเนี่ยนะ”
ถ้าเป็นวันปกติ เถียนเซียวเซียวจะขี้เกียจพูดอะไรแบบนี้
แต่วันนี้ เถียนเซียวเซียวหมุนแว่นกันแดดไปมาช้าๆ เธอยิ้ม “พวกคุณก็รู้ว่าฉันเล่นไวโอลินได้ธรรมดา ตอนที่เข้ามาสมาคมก็เข้ามารั้งท้าย เข้ามาถึงระดับสี่ด้วยระยะเวลาสั้นขนาดนี้ ว่าแล้วต้องขอบใจสมาชิกในกลุ่มของฉันอย่างฉินหร่าน ทั้งหมดเพราะเธอ…”
ฉินหร่านหยิบหมวกปีกแหลมที่ด้านข้างขึ้นมาสวมที่หัวอย่างไม่อะไรแล้วดันลง กระนั้นคำพูดเหล่านี้สร้างความประทับใจให้คนอื่นๆ ไม่น้อย
นักเรียนเก่าไม่รู้ แต่นักเรียนใหม่รู้ว่าตอนที่เถียนเซียวเซียวเพิ่งเข้ามานั้นไม่น่าสนใจสักนิด อันที่จริงเป็นนักเรียนใหม่ที่ไม่น่าสนใจที่สุดในสามสิบคนที่เข้ามาเลย
ปีนี้จำนวนนักเรียนใหม่ที่เข้ามาใหม่ของระดับสามมีตั้งแต่สามคนขึ้นไป
ผ่านไปสองเดือน นักเรียนใหม่ระดับสามเหล่านี้ยังคงเป็นระดับสาม แต่แล้วเถียนเซียวเซียวที่อยู่ในกลุ่มเดียวกับพวกเขาทั้งยังอ่อนหัดกว่ากลายเป็นระดับสี่ อีกทั้งพวกเขายังอยู่ระดับสาม!
ห้องฝึกซ้อมของพวกเขาเหมือนกันกับคนอื่นๆ เว้นอย่างหนึ่ง
พวกเขาไม่มีฉินหร่านอยู่ในทีม…
นี่ยังแค่สองเดือน ถ้าเวลาผ่านไปอีกหน่อย หนึ่งปี สองปี ควรจะไปถึงระดับไหน ระดับห้า หรือระดับหก?
หลี่เสวี่ยคิดถึงตรงนี้ ร่างกายก็สั่นสะท้าน
เธอรู้ รู้ตัวดีว่าไม่ควรคิด แต่ก็อดที่จะก้มลงมองมือของตัวเองไม่ได้
สองเดือนก่อน มือคู่นี้เองที่ปฏิเสธฉินหร่าน
เธอค่อนข้างเสียการควบคุม พูดสักอย่างกับเถียนอี้อวิ๋นแล้วออกไป ตอนนี้เถียนอี้อวิ๋นที่จิตใจไม่มั่นคงและไม่ได้สนใจเธอตอบกลับแบบขอไปที
**
ผู้เข้าร่วมแข่งขันคนที่หกเสร็จสิ้นการแสดงอย่างรวดเร็ว
อันดับที่เจ็ดคือวังจือเฟิง
เขายังเป็นสมาชิกนักเรียนใหม่ที่ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากด้วย
ในหมู่ผู้เข้าชม กลุ่มคนมาใหม่ต่างรู้จักฉินหร่าน เถียนเซียวเซียว วังจือเฟิง ทั้งสามคนอยู่กลุ่มเดียวกัน
มองดูเขาขึ้นเวที กลุ่มนักเรียนใหม่ต่างพูดคุยกันเสียงเบา
“พวกเธอคิดว่าเถียนเซียวเซียวขึ้นไประดับสี่แล้ว วังจือเฟิงจะขึ้นไประดับห้าได้รึเปล่า”
“ก็…ไม่น่าได้มั้ง”
“เถียนเซียวเซียวใช้เวลาสองเดือน ถ้าวังจือเฟิงทำได้ล่ะ”
แน่นอน คนส่วนมากในกลุ่มนี้ไม่เชื่อ
ระดับสามขึ้นไประดับสี่ ไม่เหมือนกับระดับสี่ไประดับห้า
ขณะที่พูด วังจือเฟิงเริ่มการแสดงแล้ว น่าแปลกใจมาก การแสดงของเขาเป็นเพลงแต่งเอง ไม่เหมือนเถียนเซียวเซียว แนวเพลงของเขาหนักแน่นและจริงจัง
ทั้งยังเปิดตัวด้วย Legato และหลังจากอารัมภบทมาพักหนึ่ง พลังอันแข็งแกร่งทรงพลังก็ระเบิดออกมา!
เขาเรียนไวโอลินมาสิบกว่าปีแล้ว ทักษะที่ใช้มากมายและซับซ้อน!
Legato, Spiccato, Martele เปลี่ยนไปมาต่อเนื่อง ทั้งยังมี Portamento, Polyphonic Dual Tone!
ในฐานะอาจารย์ที่ต้องคอยจับตามอง ส่วนใหญ่ต่างก็รู้ว่า สองเดือนก่อน การสับเปลี่ยนของวังจือเฟิงไม่ได้คล่องแคล่วเป็นพิเศษ โดยเฉพาะ Polyphonic Dual Tone ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน!
ไม่เหมือนงานเลี้ยงฉลองแห่งการฟังของเถียนเซียวเซียว
ชัดเจนเลยว่านี่คือนักเรียนระดับห้า!
ไต้หรานมองไปทางวังจือเฟิงอย่างไม่เข้าใจ ทำไมก่อนหน้านี้เขาไม่เคยเจอนักเรียนคนนี้
“อาจารย์ทุกท่าน ลงคะแนนกันเถอะ” อาจารย์เว่ยพูดขึ้นเพื่อเรียกสติอาจารย์ทุกคน
ครั้งนี้ไม่ต้องสงสัยเลย เก้าสิบคะแนนสี่คน แปดสิบแปดคะแนนหนึ่งคน คะแนนแปดสิบแปดคะแนนมาจากเหวินอิน
ท้ายที่สุด อาจารย์เว่ยและคุณเอินเก๋อให้ 75 คะแนนเท่ากัน
วังจือเฟิงถือไวโอลินไว้และพูดกล่าวขอบคุณอาจารย์ทุกท่านก่อน จากนั้นจึงพูด “ขอบพระคุณสมาชิกในกลุ่ม ฉินหร่าน…”
ฉินหร่านที่อยู่หลังเวที “…” เธอกดหมวกปีกแหลมลงอีก
มองดูคะแนน ผู้ชมด้านล่างอดที่จะกระซิบเสียงเบาไม่ได้
“นี่แค่ 75 คะแนน? อาจารย์เว่ยกับคนนั้นของสมาคมรัฐ M เข้มงวดขนาดไหนกัน”
“ใครทำให้เขาให้มากกว่า 80 คะแนน”
“ฉันคิดว่ายาก”
**
ไม่นาน ก็มาถึงคิวของนักเรียนหมายเลข 11
เจ้าหน้าที่ด้านหลังส่งข้อมูลให้อาจารย์แต่ละคน
อาจารย์เว่ยรับมาอย่างไม่ใส่ใจ เหลือบมองดู
เขาจัดลำดับให้ฉินหร่านอยู่อันดับที่ 20 ดังนั้นนิทรรศการงานแข่งขันลำดับต่อไปเขาจึงไม่ได้สนใจ
จนกระทั่งเขามองเห็นชื่อนักเรียนที่ปรากฏอยู่บนหมายเลข 11…
ฉินหร่าน
อาจารย์เว่ยก็ได้สติกลับมา
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น” อาจารย์เว่ยเอียงศีรษะ ถามเจ้าหน้าที่ “รายชื่อผิดรึเปล่า”
เจ้าหน้าที่ผงะ “อันนี้คือที่หลังเวทีให้ฉันมา”
“เดิมทีนักเรียนหมายเลข 11 คือใคร” อาจารย์เว่ยพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก “ผิดแล้ว ฉินหร่านคือหมายเลข 20 บอกให้พวกเขาเปลี่ยนคนกลับคืน”
ไต้หรานที่อยู่ด้านข้างพลิกกลับแผ่นข้อมูล เอียงศีรษะ “อาจารย์เว่ย เดิมทีหมายเลข 11 คือฉินอวี่ แต่ต่อมาพวกเขาอาจจะเจรจาเปลี่ยนกัน ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วก็เอาเถอะ”
ในใจเขารู้ว่า ฉินอวี่ที่อยู่หลังเวทีต้องทำอะไรสักอย่างแน่นอน
“เปลี่ยนกลับ” อาจารย์เว่ยนำข้อมูลส่งให้เจ้าหน้าที่
ได้ยินประโยคนี้ สีหน้าของไต้หรานก็ดูไม่ดี แต่คุณเอินเก๋อและคนอื่นไม่ได้ว่าอะไร ไต้หรานยังพูดเสียงต่ำ “อาจารย์เว่ย จะให้ลูกศิษย์ของคุณรับเอาแต่สิ่งที่ดีไปทั้งหมดไม่ได้!”
ตำแหน่งท้ายสุดสามารถทำให้คุณเอินเก๋อและคนอื่นมีความทรงจำอันลึกซึ้งได้มากขึ้น
