เฟิงหรูชิง องค์หญิงหมอเทวดา – ตอนที่ 321 สัตว์วิเศษล้อมตีแคว้นหลงอ้าว (3) / ตอนที่ 322 คุณชายหนานเสียน (1)

ตอนที่ 321 สัตว์วิเศษล้อมตีแคว้นหลงอ้าว (3)

เพราะทำเรื่องชั่วๆ ไว้มาก สวรรค์คงทนดูต่อไปไม่ได้จึงลิขิตให้นางมีจุดจบแบบนี้!

ถังจือมองดูเสินอู่ด้วยแววตาเคียดแค้น “ทัพเลือดเหล็กของพวกข้า ให้สัตย์สาบานว่าชีวิตนี้จะภักดีต่อน่าหลานฮองเฮาผู้เดียวเท่านั้น เมื่อน่าหลานฮองเฮาไม่อยู่แล้ว นายของข้ามีเพียงองค์หญิงเฟิงหรูชิงคนเดียว ส่วนเฟิงหรูซวง…”

นางหัวเราะด้วยน้ำเสียงดูถูก “จะมีความหมายอะไร”

ใช่ เฟิงหรูซวงจะมีความหมายอะไร ไม่ว่ากำลังความสามารถ พรสวรรค์ ไม่มีอะไรสู้นายหญิงของนางได้เลย

เสินอู่ยิ้มไม่ออก เหมือนติดอยู่ในลำคอ จุกจนแทบจะหายใจไม่ออก

สีหน้าของเขาดูโมโห แววตาเต็มไปด้วยความสงสัย “เฟิงหรูชิง? นางยกพวกเจ้าให้คนอื่นไปตั้งนานแล้ว พวกเจ้ายังโง่รับใช้นางอีกหรือ ถังจือ ข้าชื่นชนในความสามารถของเจ้ามานาน ถ้าเจ้ายอมสวามิภักดิ์กับข้า ข้าจะให้โอกาสก้าวหน้ากับเจ้า สนใจหรือไม่”

เช้ง!

ถังจือชักกระบี่ออกอย่างรวดเร็ว พลังลมกระบี่พุ่งพัดออกไป

เพียงชั่วพริบตา ต้นไม้โดยรอบถูกนางฟันขาดเป็นสองท่อน

พลังลมกระบี่พุ่งไปตรงหน้าเสินอู่

เสินอู่ที่เดิมสีหน้าดูเหยียดๆ เมื่อเผชิญหน้ากับพลังลมกระบี่ สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังและรีบชักกระบี่ออกมาต้านไว้

แม้เป็นเช่นนั้นเมื่อปะทะกับพลังลมกระบี่ ตัวของเขาถอยไปด้านหลังหลายก้าว ในปากมีกลิ่นคาวเลือด เขากลืนมันลงลำคอ

“ฌานระดับหลิงอู่ขั้นกลาง!”

ผู้หญิงอย่างถังจือบรรลุฌานระดับหลิงอู่ขั้นกลางจริงหรือนี่!

สีหน้าของเสินอู่ไม่สู้ดี เดิมเขาคิดโจมตีกลับ แต่ดันมองไปเห็นเสือโคร่งระดับห้าจ้องมองดูเขาด้วยสายตาเย็นชา

แค่เพียงสายตาปะทะกัน ก็ทำให้เขาตกใจจนไม่กล้าทำอะไร

“ถังจือ ต่อให้เจ้ามีสัตว์วิเศษระดับห้าคอยช่วย ต่อให้เจ้าบรรลุฌานระดับหลิงอู่ขั้นกลางแล้วจะมีประโยชน์อะไร ผู้พิทักษ์ของจวนเฟิงอวิ๋นเป็นราชบุตรเขยในอนาคตของข้า เจ้าคิดจะเป็นศัตรูกับพวกเขาหรือ”

เขาหยีตา พยายามทำใจให้สงบ แต่มือที่สั่นแสดงให้เห็นว่าภายในใจเขายังคงกระวนกระวาย

“อีกอย่าง เจ้าลองคิดดู ต่อให้เจ้าใช้บางสิ่งบางอย่างเข้าแลกเพื่อให้ได้การช่วยเหลือจากสัตว์วิเศษระดับห้า แต่เจ้าอย่าคิดว่าตอนที่คนของจวนเฟิงอวิ๋นมาคิดบัญชีกับพวกเจ้า สัตว์วิเศษตัวนี้จะช่วยเจ้าได้!”

“สัตว์วิเศษก็เห็นแก่ตัวเป็นเหมือนกัน เจ้าเองก็ไม่ใช่คู่สัญญาของมัน มันไม่มีทางสู้ตายเพื่อเจ้าหรอก!”

ทุกๆ ประโยคที่เขาพูดจบ เสือโคร่งมองดูเสินอู่ด้วยสายตาแปลกๆ แววตาของมันเต็มไปด้วยความสงสัย เหมือนกับว่ามันไม่เข้าใจว่ามนุษย์คนนี้กำลังพูดอะไรอยู่

ถังจือหัวเราะเยาะ “เสือโคร่งไม่ใช่สัตว์วิเศษที่ทำสัญญากับข้า แต่มัน…ทำสัญญากับนายหญิงของข้า เป็นสัตว์วิเศษขององค์หญิงเฟิงหรูชิง!”

เสินอู่ตัวสั่น นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“เจ้าว่าอย่างไรนะ สัตว์วิเศษของเฟิงหรูชิงหรือ จะเป็นไปได้อย่างไร เฟิงหรูชิงเป็นแค่คนไม่เอาถ่านนี่!”

“ดูท่าการข่าวของแคว้นหลงอ้าวจะล้าหลังเหลือเกิน” ถังจือถือกระบี่ที่อาบด้วยเลือด นางเดินเข้าไปหาเสินอู่ช้าๆ “นายหญิงของข้าไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว ในโลกนี้ไม่มีใครสู้นางได้!”

แววตาของถังจือดูมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว ใบหน้าอันงดงามภายใต้แสงจันทร์ดูเปล่งประกายมีรัศมี

“โฮก!”

“อู๊ว!”

ฝูงสัตว์ต่างร้องคำรามเสียงดังราวกับฟ้าร้อง ราวกับเป็นการตอบรับคำพูดของถังจือ

คืนนั้น คนของแคว้นหลงอ้าวทุกคนต่างไม่ได้หลับได้นอน

คืนนั้น แคว้นหลงอ้าวกำลังก้าวไปสู่การล่มสลาย

เสินอู่มองดูถังจือที่กำลังเดินเข้ามาหา และมองดูเสือโคร่งที่จ้องเขาอย่างกับจะเขมือบเขาทั้งตัว ในที่สุดเขาก็เก็บอาการไม่อยู่ พูดด้วยเสียงหวาดกลัวว่า “ถังจือ หากพวกเจ้าทำอะไรข้า แคว้นหลิวอวิ๋นจะต้องเสียใจภายหลัง!”

ถังจือหยุดอยู่กับที่ นางยิ้มแบบคนที่กระหายเลือด

“ตั้งแต่เสิ่นเยว่พาคนไปก่อเรื่องที่แคว้นหลิวอวิ๋น เกือบทำให้ฝ่าบาทสวรรคต แคว้นหลงอ้าวของพวกเจ้าก็ถูกลิขิตไว้ให้ถึงจุดจบ!”

ก็เหมือนกับที่องค์หญิงพูดไว้เมื่อครั้งอยู่ในป่าแห่งสัตว์วิเศษ ต่อให้ปล่อยคนพวกนั้นไป คนของจวนเฟิงอวิ๋น มีหรือที่จะไว้ชีวิตนาง

ในเมื่อเป็นไปไม่ได้ ทำไมไม่เป็นฝ่ายลงมือฆ่าให้ตายก่อนล่ะ จะปล่อยให้เป็นภัยกับตัวเองทำไม

“แต่ว่าข้าจะไม่ฆ่าเจ้า องค์หญิงสั่งไว้ ให้จับตัวเจ้ากลับไปอยู่เป็นเพื่อนลูกชายตัวดีของเจ้า!”

ตอนที่ 322 คุณชายหนานเสียน (1)

เสินอู่ตัวแข็งทื่อ เขารู้สึกหายใจไม่สะดวก

แต่ในวงล้อมของคนและสัตว์วิเศษจำนวนมากแบบนี้ เขาไม่อาจต่อสู้ได้แน่นั่งลงที่พื้น แววตาดูสิ้นหวัง

…

จวนเฟิงอวิ๋น

ในหอผู้พิทักษ์ เฟิงอิงหน้านิ่วคิ้วขมวดสายตาของเขามองดูชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“ชิงหย่วน เจ้าไม่ได้ข่าวอะไรจากบ้านสกุลถังเลยใช่หรือไม่”

ถ้าถังจือเคยไปมาหาสู่กับนายหญิงจริงๆ เขาไม่เชื่อว่าจะสืบอะไรจากบ้านสกุลถังไม่ได้เลย

“ถ้า…สืบจากบ้านสกุลถังไม่สำเร็จ” ชิงหย่วนหลับตา ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาดูเด็ดเดี่ยว “ข้าจะไปสืบจากโลกปุถุชนดูบ้าง!”

เฟิงอิงเงียบไป

อันที่จริง สมัยก่อนพวกเขาเคยคาดเดาไว้ว่านายหญิงคงไม่ใช่คนของโลกสันโดษ นางน่าจะมาจากโลกปุถุชน และมีศัตรูคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ที่โลกสันโดษนี่

ดังนั้น นางจึงไม่ยอมเปิดเผยฐานะที่แท้จริงของตัวเองเพื่อป้องกันไม่ให้ญาติทั้งหลายต้องพบกับอันตราย!

“ไม่ได้” เฟิงอิงปวดหัวจนต้องนวดขมับ “ถ้าไม่จนตรอกจริงๆ จะทำแบบนี้ไม่ได้! ถ้าเราดึงดันจะสืบหานายหญิงที่โลกปุถุชนละก็ จะต้องพัวพันถังตระกูลเดิมของนาง! อย่างไรเสียจวนเฟิงอวิ๋น ก็ไม่เกี่ยวข้องกับโลกปุถุชนมานานแล้ว”

นายหญิงมีบารมีในโลกสันโดษ ศัตรูของนางก็มีสิทธิ์ที่จะฆ่าญาติของนางด้วย

ด้วยเหตุนี้ ถ้าไม่จนตรอกจริงๆ พวกเขาจะไม่ไปพัวพันกับคนเหล่านั้น

“พี่เฟิง” ชิงหย่วนยิ้มและส่ายหน้า “ข้าไม่คิดจะเปิดเผยฐานะของนายหญิง ข้าแค่อยากไปพบคนๆ หนึ่งเท่านั้น ถังอวี้เอาแต่พูดว่าลูกสาวของนายหญิงเป็นลูกเนรคุณ ข้าไม่เชื่อ! ไม่ว่าอย่างไร ข้าต้องไปพบนางให้ได้!”

อาจมีทางเดียวคือหานางให้พบ จึงจะรู้ว่านายหญิงไปอยู่ที่ไหนกันแน่!

เฟิงอิงหยีตา “ถ้าไม่เริ่มสืบจากตัวนายหญิง แล้วเจ้าจะหาลูกสาวนางพบได้อย่างไร”

“เฟิงชิงย่วนเป็นที่พักที่นายหญิงสร้างไว้ให้คุณหนูใหญ่ เฟิงมาจากคำว่าจวนเฟิงอวิ๋น ส่วนคำว่าชิง…ถ้าข้าเดาไม่ผิดคงเป็นชื่อของคุณหนูใหญ่ ชื่อของนางต้องมีคำว่าชิงแน่ๆ”

แม้วิธีนี้จะทำได้ยาก แต่ก็ไม่มีหนทางอื่นอีกแล้ว

เขาไม่ชอบถังอวี้ ไม่ชอบมาตั้งแต่แรก! มีเพียงการที่คุณหนูใหญ่กลับมา จึงจะไล่ถังอวี้ออกไปได้!”

“ในโลกนี้ คนที่ชื่อว่าชิงมีมากมายเหลือเกิน ถ้าไม่ใช้กำลังคนของจวนเฟิงอวิ๋น เจ้าจะตามหาคุณหนูใหญ่ได้อย่างไร” เฟิงอิงส่ายหน้าแล้วถอนหายใจ

ชิงหย่วนยังเป็นคนหนุ่มไฟแรง ปัญหาต่างๆ ยังคิดไม่รอบคอบ ถ้าหากศัตรูของนายหญิงรู้เรื่องทั้งหมดละก็ ไม่ว่าจวนเฟิงอวิ๋นเอง หรือแม้แต่ญาติของนายหญิงก็มีอันตรายไปด้วย

“พี่เฟิง โลกปุถุชนนั่นไม่จำเป็นต้องใช้คนของจวนเฟิงอวิ๋น เรื่องนี้ข้าจะให้เอียนเอ๋อร์มาช่วย แน่นอนว่าข้าแค่ขอให้นางช่วยข้าตามหาคน จะไม่เปิดเผยว่าทำไปเพราะเรื่องของนายหญิง”

ตอนนั้นที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส เมื่อฟื้นขึ้นมาคนแรกที่เขาเห็นก็คือจื่อเยียน

เพราะภาพวันนั้น ทำให้เขาตกหลุมรักยากจะถอนตัวออกมาได้

แม้จะเป็นเช่นนั้น เขาก็ไม่ใช่คนที่มัวเมากับความรัก สิ่งใดควรพูดสิ่งใดไม่ควรพูด เขานั้นรู้ดี

เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงนายหญิง นอกจากคนในจวนเฟิงอวิ๋นไม่กี่คน คนอื่นๆ เขาไม่อาจเชื่อได้อย่างสนิทใจ

รวมถึง…จื่อเยียน คู่หมั้นของเขา!

“นี่เป็นวิธีสุดท้ายแล้ว” เฟิงอิงปริปากพูดออกมา “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ทางบ้านสกุลถัง ข้าจะให้คนไปคอยจับตาดู เจ้ารับผิดชอบเรื่องตามหาคุณหนูใหญ่ ต้องตามหานางให้พบ จวนเฟิงอวิ๋นของพวกเรายอมรับนางคนเดียวเท่านั้น!”