ภายใต้สายตาของทุกคน หลินเถาถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัด
ในตอนแรก จ่าวเจียฉีต้องการรอจนกว่าการผ่าตัดของหลินเถาจะสิ้นสุดลง แล้วค่อยจากไป
แต่ในฐานะผู้ว่าการจังหวัดชิงซี เขามีธุระอีกหลายอย่างที่ต้องไปจัดการ
หลังจากได้รับโทรศัพท์ฉุกเฉิน จ่าวเจียฉีก็รีบเดินทางออกจากโรงพยาบาลก่อนเวลา
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
พริบตาเดียวก็เป็นเวลา 12.00 น.
โทรศัพท์ของ หลินฟานสั่นเล็กน้อยและซองแดงก็ปรากฏขึ้น
“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 2,000 หยวน”
“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 5 หยวน”
…
“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 10,000 หยวน”
“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับหุ้น 51% ของหยินซานกรุ๊ป”
หลินฟานมองไปที่สิ่งที่เขาได้รับจากซองแดง ร่างของเขาก็ชะงักลงเล็กน้อย
หยินซานกรุ๊ป?
ถ้าฉันจำไม่ผิด รู้สึกว่าทรัพย์สินของหยินซานกรุ๊ป นั้นจะมีห้างสรรพสินค้าหยินซาน, ห้างทองหยินซาน และบริษัทอื่นๆ ทั้งหมดนี่มีมูลค่าในตลาดโดยรวมมากกว่าหมื่นล้าน
ถือหุ้น 51% ของกลุ่ม หยินซาน?
ซึ่งจะได้รับสินทรัพย์นับพันล้านในทันทีเลยไม่ใช่หรอ?
เขารู้สึกมึนงงจนเวลาเปลี่ยนเป็น 12:01 น.
แต่หลินฟานก็ไม่ได้รู้สึกแย่เลยที่เขาไม่ได้ใช้เวลาทั้งหนึ่งนาทีนั้นเปิดซองแดง
การเปิดซองแดงสองสามซองเทียบไม่ได้เลยกับการได้ถือหุ้น 51% ของหยินซานกรุ๊ปนี้
“พรึบ!”
ในเวลานี้ประตูห้องผ่าตัดก็ค่อยๆเปิดออก
หลี่ฉวนและหมอหลายคนเดินออกมาด้วยร่างกายที่เหนื่อยล้า
“หมอหลี่ หลินเถาเป็นอย่างไรบ้าง” ต้าเหว่ยสัวถามด้วยความกังวล
“การผ่าตัดประสบความสำเร็จไปได้ด้วยดี แค่อยู่พักฟื้นในโรงพยาบาลไปสักระยะ อาการน่าจะดีขึ้น” หลี่ฉวนกล่าว
“โอเค ขอบคุณมาก ขอบคุณมากจริงๆ” ต้าเหว่ยสัวกล่าวอย่างตื่นเต้นมาก
แม้ว่าเธอรู้อยู่แล้วว่า หลี่ฉวนเป็นผู้เชี่ยวชาญและมีทักษะทางการแพทย์ระดับสูง
แต่หัวใจทั้งหมดของต้าเหว่ยสัวยังคงรู้สึกหวาดกลัว
เมื่อคืนเธอนอนไม่หลับทั้งคืน
เพราะการผ่าตัดมีความเสี่ยง
แต่ตอนนี้ หัวใจของเธอได้สงบลง
ต้าเหว่ยสัวถาม “ฉันสามารถเข้าพบหลินเถาได้หรือไม่”
หลี่ฉวนกล่าวว่า “คุณหลินเพิ่งเสร็จสิ้นการผ่าตัดและตอนนี้กำลังหลับอยู่ เป็นการดีที่สุดที่จะให้เขาพักผ่อนไปก่อน”
“ดีแล้ว” ต้าเหว่ยสัวตอบ
เมื่อหลินเถาลืมตาขึ้น ก็เป็นเวลากลางคืนแล้ว
“พ่อคะ พ่อตื่นแล้ว!” หลินเสี่ยวเหยา ซึ่งรีบไปโรงพยาบาลหลังเลิกเรียนทันที อุทานอย่างมีความสุข
ต้าเหว่ยสัวกระซิบ “เสี่ยวเหยา ลดเสียงลงหน่อยลูก!”
จากนั้นเธอก็ถามเบา ๆ “หลินเถา ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า”
ลินฟานถามว่า “พ่อรู้สึกยังไงบ้าง?”
หลินเถาพยักหน้าและพูดว่า “ฉันรู้สึกดีมาก”
เมื่อได้ยินหลินเถาพูดเช่นนั้น ทุกคนรู้สึกมีความสุขมากขึ้น
…
ในทางกลับกัน สำนักงานของประธานหยินซานกรุ๊ป
ซงจื้อเฟิง ตรวจสอบข้อมูลตรงหน้าเขาหลายครั้งและถอนหายใจ”ในตอนแรก หุ้นจำนวนมากไหลเข้าสู่ตลาดเพื่อการเติบโต”
“ตอนนี้คุณหลินฟานได้เข้าซื้อหุ้น 51% ของกลุ่มหยินซานของเรา…”
เมื่อซงจื้อเฟิงกล่าวเช่นนี้ ใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความเสียใจ
51% ของหุ้น เขากลายเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย!
หยินซานกรุ๊ปเป็นอาณาจักรธุรกิจที่ซงจื้อเฟิงสร้างขึ้นมา จนทุกวันนี้มันกลายเป็นรูปเป็นร่างแล้ว แต่สุดท้ายมันกลับไม่ได้เป็นอาณาจักรของเขาอีกต่อไปแล้ว
นี่จะไม่ทำให้เขาเสียใจได้อย่างไร
ซงจื้อเฟิงลังเลอยู่นาน สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจกดเบอร์ตามหมายเลขในเอกสาร
“สวัสดีครับคุณหลิน ผมซงจื้อเฟิง ประธานของหยินซานกรุ๊ป” ซงจื้อเฟิงกล่าวอย่างระมัดระวัง
ทางโทรศัพท์ เสียงต่ำของหลินฟานก็ดังขึ้น “โอ้ เกิดอะไรขึ้น”
หลินฟาน คิดได้อย่างรวดเร็วเกี่ยวกับการถือหุ้น 51% ในหยินซานกรุ๊ปที่เขาเพิ่งได้มาเมื่อตอนเที่ยง ดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจมากเมื่อซงจื้อเฟิงโทรมาหา
“ตอนนี้คุณเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดของหยินซานกรุ๊ป คุณมีอะไรจะแนะนำสำหรับการพัฒนาหยินซานกรุ๊ปในอนาคตหรือเปล่า” ซงจื้อเฟิงถาม
หลินฟานพูดตอบ “คุณทำทุกอย่างไปเหมือนเดิมนั่นแหละ แค่พัฒนาให้ดีขึ้น ผมขอแค่รอรับเงินปันผลจากหุ้นของบริษัทก็พอ”
หลินฟานไม่มีความสนใจในการพัฒนาหยินซานกรุ๊ป
ถ้าเขาทำได้ เขาต้องการขายหุ้นทั้งหมดของเขาทันที
น่าเสียดายที่ทุกสิ่งที่ได้รับจากระบบนั้นถูกห้ามไม่ให้ทำการซื้อขาย
เมื่อซงจื้อเฟิงได้ยินเช่นนี้ ความยินดีก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาในทันทีและพูด “ได้ครับ เราจะส่งเงินปันผลเข้าบัญชีของคุณอย่างตรงเวลาแน่นอน”
ซงจื้อเฟิงกลัวมากว่าผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุดจะเข้ามาควมคุมบริษัท ถ้าเขารับแต่เงินปันผล ถือเป็นข่าวดีสำหรับเขาแน่นอน ข่าวดีจริงๆ!
…
หลินฟานอยู่ดูแลหลินเถาต่ออีกสองสามวันในโรงพยาบาล และขอให้แพทย์ใช้ยาที่ดีที่สุด เช่น โกลบูลินเพื่อรักษาหลินเถา
ค่ารักษาพยาบาลครั้งเดียวต้องใช้เงินหลายหมื่นหยวนต่อวัน
ร่างกายและผิวพรรณของหลินเถาเองก็ดีขึ้นทุกวัน เขาเริ่มสามารถลุกจากเตียงและเดินได้แล้ว
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ซองแดงที่หลินฟานเปิดนั้นมีแต่เงิน
บวกกับเงินจากทุกลมหายใจ การเดิน และการนอน
ยอดเงินในบัญชีของหลินฟานก็มีมากกว่า 3 ล้านหยวน
[ชื่อ: หลินฟาน]
[ระดับ: LV4]
【รางวัล LV4: รับ 10 หยวนทุกลมหายใจ รับ 10 หยวนทุก ๆ 1 วินาทีเมื่อนอนหลับ รับ 10 หยวนสำหรับทุกการกระทำของคุณ เงินจะถูกโอนเข้าบัญชีเวลา 24 นาฬิกาของทุกวัน 】
【ปริมาณเพื่ออัพเกรด: 750,000 / 10 ล้าน (ของขวัญที่มอบให้ผู้อื่น การพนัน ฯลฯ จะไม่ถูกนับ นอกจากนี้ ไอเทมทั้งหมดที่ได้รับจากระบบจะถูกห้ามทำการซื้อขาย)】
[ทักษะ: ทักษะการขับรถอย่างมืออาชีพ, ออร่าเสน่ห์ (โอกาส 5% ที่จะกระตุ้นความรักตั้งแต่แรกเห็น, ลืมไม่ลง), การโจมตีที่สวยงาม, ยอดนักดื่ม, มุ่งมั่นเต็มที่ (โอกาส 5% ที่จะทำให้เกิดแสงออร่า), ความรู้ด้านคณิตศาสตร์ระดับศาสตราจารย์ 】
เห็นได้ชัดว่าเงิน 5 ล้านที่หลินฟานโอนให้ต้าเหว่ยสัวเมื่อวันก่อน ไม่นับเป็นการใช้จ่าย
อย่างไรก็ตาม หลินฟานเองก็ไม่ได้สนใจมัน
ต้าเหว่ยสัวปลอกแอปเปิ้ลให้หลินเถาและพูด “มันหายากที่เสี่ยวเหยาจะมีเวลาว่างในวันหยุดสุดสัปดาห์ เสี่ยวฟานพาเสี่ยวเหยาออกไปเล่นสนุกๆหน่อยได้มั้ย”
“ใช่แล้ว ออกไปเดินเล่นบ้าง อย่าเอาแต่อุดอู้อยู่แต่ในห้องนี้” หลินเถากล่าว
หลินฟานเองก็รู้สึกว่าสิ่งที่พ่อของเขาพูดนั้นดูสมเหตุสมผล
หลินฟานพยักหน้าและพูด “ถ้าอย่างนั้นพวกเราออกไปเดินเล่นกันดีกว่า”
“ไปกัน!” หลินเสี่ยวเหยาพูดอย่างมีความสุข
หลินเสี่ยวเหยาเศร้าและกลัวมากตอนที่เห็นพ่อของเธอล้มป่วย
แต่ตอนนี้พ่อเองก็เริ่มกลับมาแข็งแรงดีแล้ว
หลินเสี่ยวเหยา ยังคงเป็นเด็กสาวที่ต้องการจะไปเที่ยวเหมือนกับเด็กสาวปกติทั่วไป
หลินฟานมองไปที่เสื้อผ้าสีซีดๆของหลินเสี่ยวเหยาและพูด “เสี่ยวเหยา ไปซื้อเสื้อผ้ากันเถอะ ร้านเสื้อผ้าในชิงซีที่ดูดีที่สุดอยู่ที่ไหน ไม่ต้องเกรงใจละ ใช้เงินของพี่ได้เต็มที่เลย”
หลินเสี่ยวเหยากล่าวอย่างมีความสุข “ไปที่ห้างสรรพสินค้าหยินซานกันเถอะ!”
ถ้าเป็นเมื่อก่อน หลินเสี่ยวเหยาจะไม่ไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าหยินซาน
เสื้อผ้าที่นั่นดูดีก็จริง แต่ราคาก็อภิมหาแพง
แต่ตอนนี้ หลินเสี่ยวเหยาไม่กังวลเรื่องเงินเลย
หลินฟานซื้อรถสปอร์ตในราคาหลายล้านได้
ในขณะที่ใช้เงินของหลินฟานเพื่อซื้อเสื้อผ้าราคาแพงๆ หลินเสี่ยวเหยารู้สึกไม่มีภาระเลย
พี่ชายบอกจะจ่ายเงินให้นตนเอง
นอกจากนี้ หลินฟานยังบอกด้วยว่าให้ใช้เงินของเขาให้เต็มที่
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหลินเสี่ยวเหยา หลินฟานก็ทำรู้สึกแปลกๆ
ห้างสรรพสินค้าหยินซาน?
ที่นี่ไม่ใช่ห้างของเขาเองหรอ?
ไปที่ห้างสรรพสินค้าของตนเองเพื่อซื้อเสื้อผ้า?
หลินฟานยิ้มและพูดว่า “โอเค งั้นไปที่ห้างสรรพสินค้าหยินซานกันเถอะ”
