เศรษฐีผู้ร่ำรวย เริ่มจากการได้รับซองแดง 7 พันล้านซอง – ตอนที่ 92 : ปฏิเสธ

________________________________________

หลังจากผ่านไปสักพัก หูเทียนก็เป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน “ทำไมพระเอกของงานเลี้ยงในวันนี้ถึงออกมาเร็วจัง”

“อีกสักครู่ ฉันคิดว่าน่าจะมีนักข่าวมาสัมภาษณ์นายนะ”

หลินฟานพูด “ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ผมก็คงคิดถูกแล้วละที่ออกจากงานมาก่อน”

ในตอนที่อยู่ในงานเลี้ยง เขาปวดหัวกับคำถามของนักคณิตศาสตร์มามากพอแล้ว

และถ้าเกิดมีนักข่าวมาสัมภาษณ์อีกละก็…ไม่อยากจะคิดเลย

ยิ่งไปกว่านั้น หลินฟานไม่ชอบที่จะต้องออกกล้องสักเท่าไหร่

มิฉะนั้น ในตอนที่พวกเขาไปกินข้าวด้วยกันเมื่อครั้งก่อน หลินฟานและหูเทียนคงจะไม่ปฏิเสธแมวมองที่ชวนให้เขาไปเล่นหนัง

หูเทียนยิ้มแล้วพูด “ดูเหมือนว่า…นายไม่ใช่ชอบการมีชื่อเสียงนะ”

“ผมชอบอยู่แบบเงียบสงบอย่างนี้มากกว่า” หลินฟานพูด

ทั้งสองพูดคุยกันขณะเดินไปด้วยอย่างผ่อนคลาย

เนื่องจากหูเทียนสนุกกับการพูดคุยมากเกินไป เธอจึงไม่ได้สังเกตเห็นพื้นต่างระดับข้างหน้า เลยทำให้เธอเสียการทรงตัวและกำลังจะล้ม

ปฏิกิริยาของหลินฟานนั้นว่องไวมาก เขารีบเอื้อมมือไปโอบที่เอวของหูเทียน

ทั้งสองมองหน้ากันอยู่สักพัก

เวลา…เวลาในตอนนี้เหมือนกับถูกหยุดลง

จากนั้น เหมือนหูเทียนจะถูกดึงดูดด้วยอะไรบางอย่าง และเริ่มเอาหน้าของเธอเข้าไปใกล้หลินฟาน

o(￣ε￣*)

(*￣3)(ε￣*)

…………

ในวันนี้ หลินฟานได้มาที่บ้านของหูเทียน

ด้วยบรรยากาสที่เร้าร้อน

บางทีนี่อาจเป็นครั้งแรก

หูเทียนและหลินฟานมาหยุดอยู่ที่โซฟา…

…………

……

…

ทั้งสองคนไม่ได้นอนเลยทั้งคืน!

และในชั่วพริบตา เช้าวันใหม่ก็มาเยือน

หลินฟานมองดูหูเทียที่นอนอยู่บนเตียงเหมือนกับลูกแมวตัวน้อยด้วยรอยยิ้ม

เขาก็อดไม่ได้ที่จะมองเธอด้วยดวงตาแห่งความจริง

【คะแนนรูปร่างหน้าตา: 98】

【คะแนนความชื่นชอบ: 95】

นี่มัน…

หลินฟานเข้าใจในทันที

เพราะเมื่อวานนี้ ทักษะออร่าเสน่ห์ได้ถูกทำงานแต่เขาไม่คิดว่าคนที่โดนออร่าเสน์ห์จะเป็นอาจารเทียนเถียน

“จิ๊บ จิ๊บ!”

นกกระจอกตัวน้อยที่อยู่นอกหน้าต่างส่งเสียงร้องออกมาทำให้หูเทียนลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ

หลินฟานยิ้มและพูดว่า “ตื่นแล้วหรอ”

“อื้มมม” หูเทียนพูด

“ผมทำบะหมี่เสร็จพอดี ลุกมากินก่อนสิ” หลินฟานพูด

หูเทียนพยักหน้า

หลังจากนั้น ทั้งสองก็มาถึงห้องทานอาหาร

ขณะที่หูเทียนกำลังกินบะหมี่อยู่เธอก็พูดขึ้นมา “นายไม่คิดว่ามันแปลกหรอ ที่พักหลังๆมานี้นายไม่ได้เจอฉันเลยนะ?”

หลินฟานเองมีความรู้สึกแปลกๆเกี่ยวกับเรื่องนี้

ในการประกวดแบบจำลองทางคณิตศาสตร์นั้น

อาจารย์จางหยงบอกกับเขาว่า หูเทียนเป็นผู้เชี่ยวชาญในการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ แต่เธอกลับไม่ได้มาสอนเขาด้วยตัวเอง แต่กลับให้อาจารย์จางหยงมาช่วยสอนเขาแทน

หลังจากครั้งนั้น หลินฟานก็ไม่ได้เจอกับหูเทียนอีกเลย

หลินฟานพยักหน้าแล้วพูด “แปลกสิ”

“ก็เพราะว่าที่จริงแล้วฉันมีแฟนอยู่แล้ว” หูเทียนพูด

“แฟน?”

หลินฟานรู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด

หูเทียนถามอย่างระมัดระวัง “นายรังเกียจรึเปล่า”

หลินฟานส่ายหัว

นี่…

หูเทียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะพูดว่า “เธอกับฉันต่างก็ยังไม่แต่งงาน เดิมที ฉันคิดว่าจะรักษาความสัมพันธ์แบบนี้ต่อไป จนฉันได้พบกับนาย”

“ในวันนั้น หลังจากที่ฉันทานอาหารกับนายที่อาคารพาณิชย์จีนเสร็จแล้ว ความรู้สึกแบบนั้นก็ค่อยๆเด่นชัดขึ้นมา”

“ในวันเดียวกันนั้นเอง ฉันก็ได้ไปพบกับเธอ ซึ่งมันทำให้ฉันรู้สึกลังเล ดังนั้นฉันจึงเลือกที่จะหลีกเลี่ยงนาย”

“เพราะฉันคิดว่าเมื่อเวลาผ่านไป ฉันก็จะค่อยๆลืมนายไปได้”

หลินฟานกระพริบตาและถามว่า “แล้วทำไมเมื่อวานนี้ คุณถึงตัดสินใจมาเจอผม?”

“เพราะฉันควบคุมตัวเองไม่ได้!” หูเทียนยิ้ม “นอกจากนี้ ฉันพบว่า…นายมีแฟนอยู่สองสามคนแล้วแต่ก็ยังทำตัวเป็นโสดได้อยู่”

หลินฟานอดไม่ได้ที่จะยิ้มและแตะจมูกตัวเองอย่างเขินๆ

หลังจากออกจากบ้านของหูเทียน หลินฟานก็ขึ้นรถปากานีเฟิงเชินทันที

ตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาก็สั่นขึ้น

12:00!

ซองแดงปรากฎ!

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 5 หยวน”

“ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 10,000 หยวน”

……

หลังจากผ่านไป 1 นาที หลินฟานได้เงินมาจากซองแดงทั้งหมด 34,511 หยวน

หลินฟานพูด “ทำไมสองสามวันนี้ ถึงเปิดซองแดงได้เงินหมดเลย?”

จากนั้นเขาก็หันความสนใจไปที่ระบบ

[คุณต้องการเปิดซองแดงสีเงิน 5 ซองหรือไม่? 】

“ถ้าซองแดงธรรมดาได้แต่เงิน งั้นมาลองดูซองแดงสีเงินกันบ้าง” หลินฟานพูด

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 700,000 หยวน 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 800,000 หยวนแล้ว 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงินบัตรคืนเงิน 10 เท่า 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับประสบการณ์ชงชาระดับผู้เชี่ยวชาญ 】

【ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับเงิน 500,000 หยวนแล้ว 】

ซองแดงสีเงิน 5 ซอง ที่หลินฟานเปิดไปทำให้เขาได้เงินมา 2 ล้านหยวน และบัตรคืนเงิน 10 เท่าอีกหนึ่งใบ

สำหรับของชิ้นนี้ หลินฟานไม่สนใจมากนัก

เขามุ่งความสนใจไปที่ประสบการณ์ชงชาของผู้เชี่ยวชาญโดยทันที

【ประสบการณ์ชงชาระดับผู้เชี่ยวชาญ ชงชา ชิมชา ทุกการกระทำมีมาตรฐานความสง่างามซึ่งสร้างเสน่ห์ได้ไม่จำกัด 】

นี่มัน…

หลินฟานอดไม่ได้ที่จะขดริมฝีปากและพูดอย่างช่วยไม่ได้ “มันเป็นทักษะการชงชาสินะ”

จากนั้นเขาก็สตาร์ทรถปากานีเฟิงเซินทันที

“ตืดด!”

ตอนนั้นเอง ก็มีสายเรียกเข้ามาจากโทรศัพท์ของหลินฟาน

เขามองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะเห็นว่ามันเป็นเบอร์ของหูชวน

หลินฟานจึงกดรับโทรศัพท์

“หลินฟาน นายว่างอยู่หรือป่าว” หูชวนถาม

น้ำเสียงที่ดูมีความสุขของคณบดีหูดังออกมา

เห็นได้ชัดว่าหูชวนอารมณ์ดีมากๆ

นี่ก็เป็นเรื่องปกติ…

ท้ายที่สุด หูชวนก็เป็นคณบดีของมหาวิทยาลัยเจียงเป่ย

ในแผนกคณิตศาสตร์ มีนักศึกษาแก้ไขปริศนาของโจวและการคาดการณ์จำนวนเฉพาะคู่ได้

นี่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อคณบดีอย่างเขา

หลินฟ่านถามกลับ “มีอะไรรึเปล่าครับ?”

“คือแบบนี้ มีคนจากสถานีโทรทัศน์ต้องการจะสัมภาษณ์…”

แต่ก่อนที่หูชวนจะพูดจบ หลินฟานก็พูดขัดขึ้นมาทันที “ผมไม่สนที่จะให้สัมภาษณ์เรื่องแบบนั้น ถ้าเป็นไปได้ ช่วยอธิบายให้ผมหน่อย”

หลายคนชอบออกทีวีเพราะมันจะทำให้พวกเขามีชื่อเสียงและยังทำเงินได้ อีกประการหนึ่งเป็นเพราะพวกเขาจะได้หน้าตาและชื่อเสียง

แต่หลินฟานไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้

เงินหรอ? ทุกวันนี้เงินของหลินฟานยังใช้ไม่หมดเลย

สำหรับหน้าตาและชื่อเสียง? หลินฟานยิ่งไม่อยากมีเข้าไปอีก ตอนนี้เขาแค่ต้องการสนุกกับชีวิตอย่างเงียบๆก็เท่านั้น

ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากโทรศัพท์อยู่พักหนึ่ง

เห็นได้ชัดว่าคำตอบของหลินฟานเกินความคาดหมายของหูชวนมาก

นี้คือการสัมภาษณ์จากสถานีโทรทัศน์เลยนะ!

ไม่รู้มีคนกี่คนที่ภูมิใจที่ตัวเองได้ออกทีวี!

แต่หลินฟานกลับปฏิเสธ?

หลังจากนั้นไม่นาน หูชวนก็พูดตอบกลับ “โอ้…โอ้ ได้สิ”

หูชวนไม่ได้เลือกที่จะบังคับหลินฟานมากเกินไป

แม้ว่าเวลาในการติดต่อจะสั้นลง

แต่เขายังเข้าใจว่า หลินฟานเป็นคนที่มีความคิดเป็นของตัวเองและไม่ชอบการถูกบังคับ

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเป็นเพราะการโน้มน้าวของเขานั้นทำให้หลินฟานรู้สึกไม่ชอบและออกจากมหาวิทยาลัยเจียงเป่ยไป

ได้ไม่คุ้มเสียเลยจริงๆ

หูชวนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “หนังสือพิมพ์รายวันแห่งชาติ…อาจรายงานข่าวของนาย…”

หลินฟานพูด “ไม่ต้องไปสัมภาษณ์ใช่ไหม”

“ไม่ต้อง” หูชวนพูดอย่างเร่งรีบ

“ถ้างั้นก็โอเค” หลินฟานพยักหน้า “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมจะวางสายแล้วนะ”

“ตกลง” หูชวนพูดต่ออีก “ถ้านายไม่ชอบถูกสัมภาษณ์ ฉันก็จะพยายามไม่ให้สื่อข่าวพวกนี้มารบกวนนายในอนาคต”

หลินฟานพูด “ถ้าได้อย่างนั้นก็ดีมากเลย”

หลังจากพูดจบ เขาก็กดวางสายไป