เฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก – ตอนที่ 31

‘นี่ … ฉันเลือกถูกแล้วเหรอ?’

 

แวนส์อดไม่ได้ที่จะถอยห่างออกไปเล็กน้อย ขณะที่สายตาของเขาสแกนนักเรียนสามคนที่จ้องมองเขาอยู่ เขากำลังพิจารณาว่าจะหนีไปตอนนี้ดีหรือไม่ ในขณะที่เขายังมีโอกาสที่จะทำเช่นนั้น และไปที่คลาสประเภทเพิ่มประสิทธิภาพ

 

อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะก้าวไปอีก หนึ่งนักเรียนคนหนึ่งที่นอนอยู่บนโซฟาก็กระโดดขึ้น

 

“นายหลงทางหรือเปล่าเด็กน้อย” นักเรียนชายพูดขึ้นถุงตาของเขายาวเกือบถึงก้นจมูก และด้วยเหตุผลบางอย่างควันก็ออกมาจากจมูกของเขา

 

“ผม…”

 

“นี่อะไร!?”

 

ก่อนที่แวนส์จะพูดอะไรออกไป นักเรียนที่ดูเหนื่อยล้าก็คว้ากระดาษที่แวนส์ถือไว้ในมือ จากนั้นนักเรียนก็หรี่ตาดึงถุงใต้ตาขึ้นขณะจ้องที่ใบสมัคร

 

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง

 

“นายเป็นนักเรียนใหม่นี่หน่า!?” จากนั้นเขาก็ตะโกน เสียงของเขาดังไปทั่วบ้านขณะที่ควันออกมาจากจมูกของเขาแรง

 

“!!!”

 

ทันทีที่นักเรียนคนอื่นๆที่นอนอยู่บนโซฟาอีกตัวได้ยินเช่นนี้ เขาก็รีบลุกขึ้นนั่งและจ้องมองแวนส์ด้วยสายตาสงสัยอีกครั้ง นักเรียนหญิงที่กำลังกระซิบอยู่ที่มุมกำแพงก็จ้องมาที่เขาเช่นกัน แวนส์สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นดวงตาสีดำสนิทของนักเรียนอยู่ที่มุมห้อง ราวกับว่าดวงตาของเธอพยายามเจาะผ่านความคิดที่ลึกซึ้งที่สุดของแวนส์

 

“นายเป็นนักเรียนใหม่อีแวนส์!?”

 

แวนส์ตื่นขึ้นจากอาการมึนงง ขณะที่นักเรียนที่ดูอ่อนเพลียเข้ามาปิดกั้นมุมมองของเขา เนื่องจากพวกเขาเห็นแบบฟอร์มใบสมัครแล้ว จึงอาจสายเกินไปที่จะออกไป

 

“…ครับ” แวนส์พูดน้ำเสียงของเขามีความลังเลเล็กน้อย

 

“ดี!” นักเรียนที่ดูอ่อนเพลียปรบมือ

 

“มานั่งที่นี่!” เขาพูดอย่างตื่นเต้นขณะกวักมือเรียกให้แวนส์นั่งบนโซฟา

 

“ฉันชื่อชาร์ตนักเรียนปีสาม” นักเรียนที่ดูเหนื่อยล้าพูดขณะที่เขานั่งลงบนโซฟา แม้ว่าใบหน้าของเขาอาจจะเป็นใบหน้าที่ดูเหนื่อยล้าที่สุดเท่าที่แวนส์เคยเห็นมา แต่เขาก็ยังคงมีพลัง

 

ถ้าชาร์ตอาศัยอยู่ในสุสานของเก่าแวนส์คงจะพยายามหลีกเลี่ยงเพราะหน้าตาของเขา เว้นแต่ว่าเขาต้องการที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนติดยา แต่แน่นอนว่านี่ไม่ใช่สุสานของเก่า

 

แวนส์มองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง ขณะที่เขานั่งอยู่บนโซฟา ยิ่งเขามองดูสถานที่นี้มากเท่าไหร่มันก็เหมือนบ้านมากขึ้นเท่านั้น

 

“แล้วอาจารย์…อยู่ที่ไหนกันล่ะ” แวนส์อดไม่ได้ที่จะถาม ถ้าเขาเห็นอาจารย์ผู้สอน นั่นจะพิสูจน์ได้ว่านี่คือชั้นเรียนที่เขาควรจะอยู่จริงๆ

 

“นายหมายความว่าไง” ชาร์ตเลิกคิ้วจากคำถามของแวนส์

 

“มิสเอล…ตันอยู่ไหน” แวนส์ทวนคำถามขณะดูใบสมัคร

 

“ฉันควรจะให้เธอ”

 

เมื่อได้ยินคำถามของแวนส์ ชาร์ตและนักเรียนคนอื่นๆที่นั่งอยู่บนโซฟามองหน้ากันด้วยความสับสน แต่หลังจากนั้นไม่นานชาร์ตก็ชี้ไปที่มุมห้อง

 

“เธออยู่ที่นั่นไง” ชาร์ตกล่าว

 

แวนส์มองไปยังทิศทางที่ชาร์ตชี้ไป

 

ด้วยความประหลาดใจของแวนส์ ชาร์ตชี้ไปที่นักเรียนหญิงที่กำลังกระซิบกับกำแพง ดวงตาสีดำสนิทของเธอยังคงจ้องตรงไปที่ดวงตาของแวนส์

 

“…เธอคือมิสเอลตันเหรอ?” แวนส์กระพริบตาสองสามครั้ง ขณะที่เขามองกลับไปกลับมาไปยังชาร์ตและมิสเอลตัน

 

“ใช่” ชาร์ตพูดโดยไม่ลังเลใดๆ

 

‘…เอาจริงดิ?’ ตาของแวนส์เบิกกว้าง เขาคิดว่าเธอเป็นนักเรียน นอกจากนี้ชาร์ตและนักเรียนคนอื่นๆกำลังนอนหลับอยู่บนโซฟา และเธอก็ไม่ได้ทำอะไรเลย

 

เกิดอะไรขึ้นที่นี่?

 

“อย่าสนใจอาจารย์ผู้สอนของเราในตอนนี้เลย” ชาร์ตโบกมือขณะที่เขาหัวเราะเบาๆ

 

“เธอจะคุยกับเราเมื่อเธอต้องการ”

 

“แล้ว…นายมาที่นี่ทำไม” ชาร์ตพูดขณะที่เขามองแวนส์พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

 

“หืม?” แวนส์เอียงศีรษะเล็กน้อย

 

“นายมีพลังแบบไหนในคลาสเอกลักษณ์เฉพาะตัว” ชาร์ตถามด้วยความตื่นเต้น

 

“อืม…” แวนส์ลังเลที่จะตอบในตอนแรก

 

“ฉัน…เร็ว” จากนั้นเขาก็พูดขณะที่มองไปด้านข้าง

 

“เร็วงั้นหรอ ถ้าอย่างนั้นนายควรอยู่ในคลาสเพิ่มประสิทธิภาพไม่ใช่หรอ”

 

“ฉัน…มีทักษะอื่นๆด้วย” แวนส์พูดเสียงเบา

 

“โอ้โห น่าสนใจน่าสนใจ” ชาร์ตพูดขณะที่ผงกหัวสองสามครั้ง ถุงตาของเขากระตุกเล็กน้อยขณะทำเช่นนั้น

 

“สำหรับฉัน…ฉันสามารถสร้างไฟได้!” ชาร์ตพูดอย่างภาคภูมิใจ ขณะที่เขาลุกขึ้นจากโซฟา

 

“ถ้ายังงั้นนายไม่ควรอยู่ในชั้นเรียนนักเวทย์เหรอ?” แวนส์ทวนคำถามของชาร์ตกลับไปที่เขา

 

“ตอนแรกฉันก็คิดอย่างนั้น…” ชาร์ตอดไม่ได้ที่จะหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดอีกว่า

 

“แต่เพราะว่า…”

 

ทันใดนั้นควันที่ออกมาจากจมูกของชาร์ตก็เริ่มปล่อยออกมาอย่างรุนแรง และในไม่ช้าไฟที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ออกมาจากจมูกของเขา

 

“มันมาจากจมูกของฉันเท่านั้น” เขาหัวเราะเบาๆในขณะที่โบกมือพยายามพ่นควันออกมา

 

“มันออกมาตลอดเวลา ฉันควบคุมมันไม่ได้ในตอนแรก แต่มิสเอลตันสอนฉันให้ควบคุมมันได้” เขากล่าวขณะที่เขามองไปที่มิสเอลตันด้วยสายตาแห่งความเคารพ

 

“แต่มันก็ยังคงออกมาเรื่อยๆอยู่ดี ฉันไม่สามารถปิดมันได้จริงๆ และมันก็ค่อยๆใช้ค่าพลังงานของฉันจนหมด” ชาร์ตถอนหายใจขณะนั่งเอนหลังบนโซฟา

 

“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงต้องนอนเยอะๆ”

 

“ฉัน…เข้าใจแล้ว” แวนส์พยักหน้า ทักษะที่ไม่สามารถปิดได้? มันคล้ายกับทักษะติดตัวของเขา ของขวัญของเฮอร์มีสหรือเปล่า? แต่ทักษะของชาร์ตใช้ SP ของเขาตลอดเวลา ในขณะที่ของขวัญของเฮอร์มีสไม่ได้เป็นแบบนั้น

 

น่าสนใจ แวนส์คิดว่า บางทีเขาอาจจะเลือกชั้นเรียนที่เหมาะสมก็ได้ ถ้าอาจารย์สามารถสอนชาร์ตให้สามารถหายใจโดยไม่ออกมาเป็นไฟได้ บางทีเธออาจจะสอนแวนส์ถึงวิธีใช้ประโยชน์จากระบบของเขาได้อย่างเต็มที่

 

จากนั้นแวนส์ก็มองไปที่นักเรียนอีกคนที่เงียบตลอดเวลา

 

“แล้วนายล่ะ?” เขาถาม

 

“หื้ม? โอ้ฉันชอบนอน” นักเรียนพูดทันทีที่เห็นแวนส์มองมาที่เขา

 

“งี่เง่าน่า เขาหมายถึงระบบของนายเฟร็ด”

 

“อ่า…” นักเรียนคนนั้นที่ชื่อเฟร็ดกะพริบตาสองสามครั้ง

 

“ฉัน…สามารถเปลี่ยนขนาดเป็นตัวเล็กได้” เขาตอบด้วยน้ำเสียงเกียจคร้าน

 

“งั้นหรอ” แวนส์พยักหน้า ชาร์ตและเฟร็ด ทักษะทั้งสองของพวกเขาถือได้ว่าเป็นของประเภทนักเวทย์ และประเภทวิวัฒนาการ แต่ในขณะเดียวกันพวกเขาก็มีบางอย่างที่ทำให้มัน…ไม่เหมือนใคร

 

แวนส์อดไม่ได้ที่จะวางมือบนคางของเขา เขาสงสัยว่าระบบเอกลักษณ์เฉพาะตัวอื่นๆมีอยู่กี่ระบบ และพวกเขาสามารถทำอะไรได้บ้าง โลกของผู้ควบคุมระบบช่างเป็นสิ่งที่น่าสนใจจริงๆ

 

“นักเรียนใหม่”

 

“!!!”

 

ความคิดของแวนส์หยุดชะงักในทันที เนื่องจากมุมมองทั้งหมดของเขาถูกปิดกั้นโดยใบหน้าของมิสเอลตัน ดวงตาสีดำสนิทของเธอยิ่งมองยิ่งสะกดจิตของเขา ตอนนี้เธออยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่ฟุต

 

“มากับฉัน” มิสเอลตันพูด ขณะที่เธอหันหน้าหนีและเริ่มเดินลึกเข้าไปในบ้าน

 

“โชคดีนะอีแวนส์” ชาร์ตยกนิ้วโป้งให้กับแวนส์

 

‘โชค…ดี?’ แวนส์เอียงศีรษะเล็กน้อย เขาหมายถึงอะไรกันแน่?

 

จากนั้นแวนส์ก็เดินตามมิสเอลตันเดินไป จนมาถึงพื้นที่แห่งหนึ่ง อย่างไรก็ตามมิสเอลตันหยุดเดินเมื่อเธอชนกำแพงซึ่งเธอเริ่มกระซิบอีกครั้ง

 

‘มีอะไร…เธอเป็นอะไร?’ แวนส์มองไปที่เธอ

 

มิสเอลตันยังคงกระซิบที่กำแพงเป็นเวลาหนึ่งนาที ก่อนที่จะหันไปเผชิญหน้ากับแวนส์

 

“ทักษะของนายคืออะไร” เธอถามแวนส์พร้อมกับดวงตาของเธอราวกับเจาะลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของแวนส์

 

“…อะไร?”

 

“ทักษะของนาย…” มิสเอลตันพึมพำ

 

“ฉันมองไม่เห็นมันเลย”

 

มองไม่เห็นงั้นหรอ เธอหมายความว่าอย่างไร? แวนส์อดไม่ได้ที่จะถอยห่างออกไปเล็กน้อย เนื่องจากการจ้องมองที่หนักหน่วงของอาจารย์ผู้สอน

 

“ฉันสามารถคัดลอกทักษะของผู้ควบคุมระบบคนอื่นๆภายในพื้นที่ได้ชั่วคราว…” มิสเอลตันบอกกับแวนส์แล้วเธอก็พูดต่อด้วยความงงงวยว่า

 

“…แต่ฉันไม่สามารถคัดลอกทักษะของนายได้”

 

“!!!”

 

“บอกฉันมา…นายเป็นผู้ควบคุมระบบจริงๆหรือเปล่า?”

 

My Hermes System ฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก

My Hermes System ฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก

My Hermes System ฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก
Status: Ongoing Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง My Hermes System ฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลกSpeedster ในโลกแห่งจินตนาการ เมื่อกว่าพันปีที่แล้วพอร์ทัลได้เปิดขึ้นในโลก กลืนโลกทั้งโลกด้วยสัตว์ร้ายที่ออกมาจากโลก มนุษย์ต่อสู้ดิ้นรนมาหลายปีเพราะอาวุธของพวกมันทำได้แค่เอาตัวรอดได้เท่านั้น แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อพบซุปเปอร์มนุษย์คนแรก เด็กที่เกิดหลังจากประตูมิติปรากฏขึ้น นับจากนั้นเป็นต้นมา มนุษย์ได้ค้นพบว่ามีคนอื่นและพวกเขาทั้งหมดมีพลังเดียวกัน... พลังที่เรียกว่าระบบ และผู้ที่เกิดมาพร้อมกับมันจะถูกเรียกว่า System Holders System Holders ที่มีพลังลึกลับคือคนที่ช่วยกอบกู้โลกจากเหล่ามอนสเตอร์ และตอนนี้ ร้อยปีต่อมา ผู้ถือระบบถือกำเนิดขึ้น ผู้ถือครองระบบ Hermes ผู้รวบรวมวิญญาณ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset