เฮอร์มีส ระบบเปลี่ยนโลก – ตอนที่ 83

แวนส์ เบียทริซ และฮาร์วีย์กําลังอยู่ในห้องโถงของเกตต์ กับอัลเบิร์ต

“เราควร…กลับบ้านไหม”

เบียทริซจับแว่นตาของเธอ ขณะที่เธอมองดูเพื่อนทั้งสองของเธอ พวกเขาควรจะทานอาหารเย็นกับครอบครัวของวิคตอเรีย แต่เมื่อปารีสเห็นลูกชายของเธอ เธอร้องไห้ออกมาอย่างรวดเร็วและกอดเขา

ฮาร์วีย์เกือบจะไม่สามารถไปที่ห้องของเอ็ดเวิร์ดได้ เนื่องจากปารีสทําให้เขาเคลื่อนไหวได้ยาก เอ็ดเวิร์ดยังคงมีห้องอยู่ในบ้านของเขาซึ่งมันได้รับการปรับปรุงใหม่ทุกปีและทําความสะอาดทุกวัน แม้จะไม่รู้ว่าเอ็ดเวิร์ดจะกลับมาได้เป็นเหมือนเดิมได้เมื่อใด

เบียทริซและคนอื่นๆรอคอยมาระยะหนึ่งแล้ว และอัลเบิร์ตบอกให้พวกเขาเริ่มกินโดยไม่มีพวกเขา แต่แม้ว่าพวกเขาจะกินเสร็จแล้ว แต่วิคตอเรียและคนอื่นๆก็ยังไม่กลับมาที่นี่

ดวงจันทร์โบกมือทักทายใบหน้าของพวกเขาแล้ว ขณะที่มันเล็ดลอดผ่านหน้าต่างที่เพิ่งซ่อมแซมใหม่ แวนส์และฮาร์วีย์ดูเหมือนจะไม่สนใจความอึดอัดนี้ ดังนั้นเบียทริซจึงตัดสินใจเข้าหาอัลเบิร์ตซึ่งรออยู่ด้านข้างอย่างเงียบๆ

“คุณ.อัลเบิร์ต?” เธอกล่าว

“ครับ คุณเบียทริช อัลเบิร์ตรีบหันไปหาเบียทริซ

“ฉันคิดว่าเราควรบอกลาวิคตอเรียตอนนี้” เบียทริชถอนหายใจเบาๆ

“มันดึกแล้ว แล้วรู้สึกเหมือนกําลังบุกรุกบ้านนี้อยู่เลย”

“ไม่ใช่ยังงั้นครับ” อัลเบิร์ตส่ายหัวอย่างรวดเร็ว

“ไม่ใช่ยังงั้นเลย คุณหนูวิคตอเรียและคุณหญิงปารีสยังไม่ได้ขอบคุณคุณเลย ห้องยังว่างสําหรับพวกคุณทั้งสามคน ถ้าคุณอยากพักค้างคืนที่นี่”

“ ห้อง?” เบียทริซอดไม่ได้ที่จะถอยออกมาเล็กน้อย

“แต่…”

ก่อนที่เบียทริซจะพูดจบ เสียงเปิดประตูก็เข้ามาในหูของเธอ

วิคตอเรียกําลังเป็นใครบางคนในรถเข็น ข้างหลังเธอคือชาร์ลอตต์และแม่ของเธอ แม้ว่าพวกเขาจะตัดผมของเขาแล้ว แต่คนที่นั่งอยู่บนรถเข็นก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเอ็ดเวิร์ด

ตอนนี้ผมยาวๆที่น่าหัวเราะของเขาหายไป และทุกๆคนสามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน ขนตาของเขายาวอย่างน่าขนลุก และเขามีใบหน้าที่เฉียบคม แม้จะมีเสื้อผ้าหนาๆอยู่รอบตัวเขา แต่กล้ามเนื้อของเขาก็ยังสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน

“โอ้” ฮาร์วีย์ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและเข้าหาเอ็ดเวิร์ด

“ดูสิว่าใครยังมีชีวิตอยู่” จากนั้นเขาก็พูดขณะยื่นมือไปทางเอ็ดเวิร์ด

เอ็ดเวิร์ดมองกําปั้นของฮาร์วีย์อย่างสับสน ไม่ มันไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น ทุกคนในห้องโถงรับแขกต่างก็สับสน แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เอ็ดเวิร์ดก็ยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้าขณะที่ยื่นมือออกไป

“มาแข่งกันใหม่เมื่อนายดีขึ้นแล้ว” ฮาร์วีย์หัวเราะลั่นขณะที่เขาจับมือเอ็ดเวิร์ดแล้วเขย่า

คนอื่นๆอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ทั้งสองคนนี้ไปสนิทกันแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? พวกเขา ทั้งหมดคิด อย่างไรก็ตามปารีสอดไม่ได้ที่จะสูดจมูกอีกครั้งเมื่อเอ็ดเวิร์ดได้เพื่อนใหม่อย่างรวดเร็ว

เอ็ดเวิร์ดหันไปหาแวนส์

“อาจารย์…ขอบคุณ” เขาพูด

อาจารย์? ดวงตาของแวนส์ส์อดไม่ได้ที่จะกระตุกเมื่อได้ยินสิ่งที่เอ็ดเวิร์ดเรียกเขา

เอ็ดเวิร์ดมองไปทางเบียทริซอย่างรวดเร็ว

“สวัสดี…”

“อยากได้อะไรเป็นของขวัญงั้นหรอ?”

ก่อนที่เบียทริชจะทักทายเธอ จู่ๆเอ็ดเวิร์ดก็เป็นเก้าอี้รถเข็นมาหาเธอ

“ขะ…ของขวัญ?” เบียทริซอดไม่ได้ที่จะเอียงศีรษะด้วยความสงสัย

ในทางกลับกันแวนส์อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง บนใบหน้าของเขาเหงื่อของเขาค่อยๆออกทีละหยดๆ

“วิคตอเรีย…บางทีพี่ชายของเธออาจจะต้องการพักผ่อน?” แวนส์รีบพูด

“ไม่…” เอ็ดเวิร์ดส่ายหัวอย่างรวดเร็ว

“ฉัน…ให้ของขวัญ”

“อะ..อะไรเพื่ออะไร?” เบียทริชหันไปมองทุกๆคนในครอบครัวของเอ็ดเวิร์ดเพื่อหาคําตอบ แต่พวกเขาทําได้เพียงแค่ยักไหล่

“อยาก…จับคู่…กับคุณ”

“อะ…เอ็ดเวิร์ด!” ปารีสอดไม่ได้ที่จะพูดติดอ่าง ขณะที่เธอรีบเร่งที่จะตําหนิลูกชายของเธอ ชาร์ลอตต์เริ่มหัวเราะคิกคักอย่างควบคุมไม่ได้

“แม่ นี่มันไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะ!” ปารีสโบกมือ

“เธอไปเรียนมาจากไหน!” แล้วเธอก็ตะโกน

เอ็ดเวิร์ดค่อยๆยกนิ้วขึ้น

แวนส์ส่ายหัวซ้ําๆทันทีที่เอ็ดเวิร์ดพูดถึงการให้ของขวัญกับเบียทริช เขารู้แล้วว่ามันหมายถึงอะไร

เขาเป็นคนที่บอกเอ็ดเวิร์ดว่าถ้าเขากลับไปเป็นมนุษย์ เขาจะสามารถทําสิ่งนี้กับเบียทริซได้ แน่นอนว่าเขาต้องขึ้นให้ของขวัญและทําหลายๆอย่างก่อน

เขาคิดว่าเอ็ดเวิร์ดจะลืมสิ่งที่เขาพูดหลังจากที่ตื่นขึ้น

แต่อนิจจานิ้วของเอ็ดเวิร์ดชี้มาที่เขา ทุกคนหันมองไปที่ทิศทางที่เอ็ดเวิร์ดกําลังชี้ไป และสิ่งที่พวกเขาเห็นคือแวนส์ ด้วยดวงตาของเขาว่างเปล่าเป็นอย่างมาก

“วะ…แวนส์?” เบียทริซอดไม่ได้ที่จะกระพริบตาสองสามครั้ง

“…มันจําเป็น” เป็นคําเดียวที่แวนส์ตอบ

“แวนส์!” เบียทริซกรีดร้องด้วยความหงุดหงิดเมื่อใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเขินอาย

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วขณะมองกลับไปกลับมา ตอนแรกเขาสับสนในตอนแรกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ทันทีที่เขารู้ว่าแวนส์ทําอะไร เขาก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต

แล้วเขาก็ปล่อยมันออกมาด้วยเสียงหัวเราะ

” ทําไมไม่ล่ะ! ทําไมล่ะ!” เขายังคงหัวเราะในขณะที่เขาตบไหล่ของเบียทริซ

“เอ็ดเวิร์ดเป็นผู้ชายที่หล่อมาก เธอว่าไหม หรือเธอคิดว่าเขา…เป็นเหมือนสัตว์เดรัจฉานสํา หรับเธองั้นหรอ”

“อะไร..ไม่” เบียทริซเลิกคิ้วอย่างรวดเร็ว

“ไม่ใช่…แบบนั้น!”

เบียทริซได้แต่คร่ําครวญด้วยความหงุดหงิด เพราะเธอไม่รู้จะพูดอะไรอีกแล้ว

“โอ้ ถ้ายังงั้นวิธีการจัดการกับสามีที่โกรธจัดคือ…”

“ไม่!”

ดังนั้นที่บ้านของตระกูลเกตส์จึงเต็มไปด้วยชีวิตชีวาอีกครั้ง ความโกลาหลดําเนินต่อไปจนถึงเกือบเที่ยงคืนโดยปารีสขอบคุณแวนส์ซ้ําแล้วซ้ําอีก

ในท้ายที่สุดพวกเขาเลือกที่จะไม่ค้างคืน และกลับไปที่สถาบัน

***

หลายวันผ่านไป และตอนนี้วิคตอเรียดูเหมือนจะเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการของกลุ่มแวนส์ แม้ว่าเธอจะยังห่างไกลอยู่บ้าง แต่อย่างน้อยเธอก็พูดมากกว่าเดิม และเธอเคยไปที่บ้านของแวนส์ด้วยซ้ํา

“ไปกันเถอะ!”

ทันทีที่ผู้สอนออกจากห้องฮาร์วีย์ก็กระโดดลงจากที่นั่งอย่างรวดเร็ว

“คราวนี้คุณแอนเดรียทําอาหารอะไร!?” เขาตะโกนเรียกขณะที่วิ่งไปทางแวนส์

“ฉันเกรงว่าครั้งนี้จะต้องผ่านไปก่อนนะ” อย่างไรก็ตามเบียทริชโบกมือขณะที่เธอลุกขึ้นจากโต๊ะ

“อะไรนะ…อีกแล้วเหรอ?” ฮาร์วีย์เหล่ตาของเขาขณะที่เขาจ้องไปที่เบียทริซตรงเข้าไปในดวงตาของเธอ

“ช่วงนี้เธอกําลังทําอะไรอยู่?”

“ก็แค่…” เบียทริซถอนหายใจ

“พ่อแม่ของฉันต้องการความช่วยเหลือเกี่ยวกับกิลด์ ฉันก็เลยต้องช่วยพวกเขา”

“ให้เราไปด้วยไหม?” วิคตอเรียพูด

“ไม่..ไม่” เบียทริชส่ายหัวอย่างรวดเร็ว

“ฉันไม่เป็นไร”

“หืม…เธอแน่ใจนะว่าเธอไม่ได้แอบออกเดทกับพี่ชายของวิคตอเรีย?” ฮาร์วีย์เหล่ตาของเขามากยิ่งขึ้นในขณะที่เขาเอนตัวเข้าไปใกล้เบียทริซ

“อะไรนะ!? ไม่!” เบียทริชกระทืบเท้าขณะที่เธอหยิบของขึ้น

“พรุ่งนี้ฉันจะชดใช้ให้พวกนาย!” เธอพูดก่อนจะรีบออกจากห้องเรียนไป

เมื่อเห็นเบียทริซจากไปอย่างกะทันหัน ฮาร์วีย์อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ

“ฉันเดาว่าคงเป็นช่วงเวลานั้นของเดือน” เขาถอนหายใจขณะที่ส่ายหัว

ในทางกลับกัน แวนส์ส์อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว มันเลือนลางแต่สายตาของเบียทริชก่อนที่เธอจะไป…

เธอค่อนข้างกังวล