ตอนที่ 93 ข้อความ
เช้าวันเสาร์ หนึ่งวันหลังจากที่แวนส์แพ้ให้กับมิสเอลตัลอย่างขาดลอย เขาล้มลงกับพื้นโดยที่เขายังไม่ได้ต้องสู้กันเลย ทั้งชั้นเรียนของแวนส์กําลังอยู่ในพื้นที่แห่งความตาย โดยมีประตูมิติสีขาวที่ถูกปิดผนึกอย่างสมบูรณ์อยู่ด้านหน้า และมันถูกกั้นไว้โดยหน่วยสแตนด์บาย
และถึงแม้ว่านี่จะเป็นประตูมิติระดับต่ํากว่าที่แวนส์สํารวจในสุสานของเก่า แต่มันก็ได้รับการปกป้องอย่างดี นั่นอาจเป็นเพราะว่านักเรียนของสถาบันจะเป็นคนที่เข้าไปข้างใน ดังนั้นมันควรจะมีอันตรายน้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ถึงเวลาสําหรับการทัศนศึกษาในชั้นเรียนของเขาแล้ว แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ยังคงอยู่ในใจของแวนส์หลังจากตื่นนอน เขาได้ต่อสู้กับมิสเอลตันอีกครั้ง แต่ผลลัพธ์ก็ยังเหมือนเดิม
แน่นอน แวนส์อาจจะคิดมากกว่านั้นว่าเขาจะชนะได้ยังไง แต่ตอนนี้ความสนใจของเขาแตกสลายเพราะวิคตอเรีย
เธอให้เขาซึ่งเป็นคนที่ไม่มีการศึกษานอนบนตักของเธอ ถึงเขาจะเป็นคนที่ไม่ได้รู้อะไรขนาดนั้น แต่เขาก็รู้ความหมายของคําพูดวิคตอเรีย
“ฉันเป็นคนที่ไม่สงบเอง”
นั่นคือคําพูดของเธอในขณะที่เธอปิดตาของเขา และเมื่อเธอเอามือออก ใบหน้าของเธอก็ไร้ความรู้สึกเหมือนเคย แต่ใบหน้าของเธอที่เหมือนกับเชอร์รี่แสดงให้เห็นเป็นอย่างอื่นวิคตอเรียชอบเขา
แน่นอนว่าวิคตอเรียเป็นสาวสวย แต่แวนส์ไม่มีประสบการณ์ในการออกเดทกับใครเลย แม้แต่การมีอะไรที่ใกล้เคียงกับความสัมพันธ์แบบโรแมนติกเขาก็ไม่มี
หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับเขา…ที่เขาได้ทํา
…เขาสมควรได้รับความรักจริงๆหรอ?
เขาต้องการมีโอกาสพูดคุยกับวิคตอเรีย แต่พวกเขาไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และตอนนนี้ทุกคนมองมาที่เขา เพราะเขาสวมเครื่องแบบที่แตกต่างจากคนอื่น ทําให้เกิดการนินทาขึ้นอีกครั้ง
“ทําไมเขาถึงใส่ชุดที่ไม่เหมือนพวกเราล่ะ”
“นั่นไม่ใช่ชุดที่นักเรียนชั้นปีที่สองผมสีแดงที่เขาปฏิเสธใส่งั้นหรอ เธอตามเขามาเพื่อที่พวกเขาจะได้สวมเสื้อผ้าชุดเดียวกัน!?”
“แล้ววงนั้นที่แขนของพวกเขา…สภานักเรียนงั้นหรอ?”
“เรามีอะไรแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“เอ๊ะ! หมายความว่าเรามีเพื่อนร่วมชั้นที่เป็นส่วนหนึ่งของสภานักเรียน!”
“เท่มาก! และเครื่องแบบของพวกเขาก็ดูดีมาก!”
“ฉันสงสัยว่าเราจะเข้าร่วมกับพวกเขาได้ยังไง!?”
“นั่นคนผมทองที่แวนส์สู้ด้วยไม่ใช่เหรอ”
“โอ้…ฉันเดาว่ามีเพียงผู้ที่มีความสามารถโดดเด่นเท่านั้นถึงได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมสภานักเรียน
ประธานฮันนาห์ไม่สามารถซ่อนรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอได้ เมื่อความรู้สึกภาคภูมิใจเพิ่มขึ้น จากส่วนลึกที่สุดของกระดูกของเธอ ดูเหมือนว่านี่จะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องในการสร้างเครื่องแบบใหม่
อาจารย์ใหญ่เป็นอัจฉริยะ เธอคิด หากนักเรียนใหม่รู้ถึงการมีอยู่ของพวกเขา ในอีกไม่กี่ปี ทุกคนก็จะรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร ท้ายที่สุดแล้วนักเรียนใหม่ก็จะมาแทนตําแหน่งไปเรื่อยๆ
“ฟุฟุฟุ” เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างพึงพอใจ โดยที่เธอไม่รู้ว่าเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นในตอนที่เธอจากไปนานมากๆแล้ว
และด้วยเสียงครวญครางของประธานนักเรียนฮันนาห์ ความไม่พอใจของเจอรัลด์และเจมม่าก็เกิดขึ้น
ข่าวลือที่เธอถูกแวนส์ปฏิเสธยังคงมีต่อไป? ใครกันที่คอยแพร่ข่าวและทําไมมันดูแย่ลงทุกครั้งที่เธอได้ยิน เจมม่าทําได้แค่หลับตา ใบหน้าของเธอแดงเล็กน้อยจากความเขินอาย
สําหรับเจอรัลด์ ตอนนี้เขากําลังจ้องมองนักเรียนที่บอกว่าเขาเกือบถูกแวนส์ทุบตีตาย เขาไม่ได้พ่ายแพ้ การต่อสู้ของพวกเขายังไม่เริ่มต้นด้วยซ้ํา!
“แวนส์ ไปหาเพื่อนของนายเถอะ” ประธานฮันนาห์ส่งสัญญาณให้แวนส์ไปเรียนในชั้นเรียนของเขา
“ฉันคิดว่าเราแนะนําตัวเองมามากพอแล้ว”
แวนส์พยักหน้าตอบ ในขณะที่เขาเดินเข้ามาใกล้ฮาร์วีย์และพวกสาวๆ
“ว้าว ชุดนั่นเท่มาก!”
ฮาร์วีย์รีบเดินไปรอบๆแวนส์ และสแกนเครื่องแบบที่เขาสวมอยู่ มันเป็นสีดําและสีทองมันเข้ากับหน้าตาแวนส์เป็นอย่างมาก
“ถ้าฉันรู้ว่าชุดเครื่องแบบจะเท่ขนาดนี้ ฉันก็คงจะเข้าร่วมสภานักเรียนเหมือนกัน” เบียทริซพูดขณะจับแว่นตาและตรวจดูเครื่องแบบอย่างระมัดระวัง
“ใครเป็นคนออกแบบกัน น่าจะเป็นร้านตัดเสื้อในตลาดหรูใช่มั้ย? ฉันสัมผัสได้ถึงความหรูหราของมัน”
ถ้าเพียงแต่พวกเขารู้ว่าเป็นเจอรัลด์ที่ออกแบบมันละก็
“นายดูดี”
ในทางกลับกัน วิคตอเรียกําลังมองไปด้านข้าง เธอเหลือบมองไปทางแวนส์เล็กน้อย ขณะที่เธอชมเขา ไม่ใช่เครื่องแบบของเขา
”..ขอบคุณ”
แน่นอนว่าสิ่งนี้ไม่ได้หนีจากสายตาที่เฉียบแหลมและอยากรู้อยากเห็นของฮาร์วีย์ไปได้ เขารู้ทันทีว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น และอะไรก็ตาม..เขาควรรู้
“มี ”
“รวมตัว!”
แต่ก่อนที่ฮาร์วีย์จะได้เริ่มถามเรื่องนี้ เสียงคํารามของจาค็อบส์ก็ดังทะลุหูของพวกเขา เกือบจะทําให้พวกเขาหูหนวกด้วยเสียงปรบมือที่ตามมา ทันทีที่มิสเตอร์จาค็อบส์ก้าวไปข้างหน้า หน่วยสแตนด์บายก็เปิดรั้วกั้นที่พวกเขาตั้งขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยเผยให้เห็นประตูมิติสีขาว
“ที่นี่คือประตูมิติระดับ F” มิสเตอร์จาค็อบส์เริ่มอธิบาย
“แม้แต่เด็กที่มีระบบอย่างพวกเธอก็สามารถเคลียร์มันได้”
“เราจะรู้ได้ยังไงว่ามันคือประตูมิติระดับ F เพราะสีของมันรึเปล่า? ตอนนี้มาดูกันว่ามีใครในพวกเธอที่ได้เรียนรู้อะไรในชั้นเรียนบ้าง ใครช่วยอธิบายให้เราฟังหน่อยว่าแต่ละระดับต่างกันยังไง!?”
และเหมือนไก่ที่มองเห็นแสงเป็นครั้งแรก นักเรียนใหม่ทุกคนมองไปด้านข้าง ยกเว้นเบียทริซที่ยกมือขึ้นอย่างรวดเร็ว
“เธออีกแล้วเหรอ ได้ อธิบายให้เราฟังสิ”
“ค่ะ!” เบียทริซพยักหน้าขณะเดินไปด้านหน้า และยืนข้างมิสเตอร์จาค็อบส์ เธอไม่จําเป็นต้องออกมาข้างหน้าก็ได้ แต่มิสเตอร์จาค็อบส์ไม่อยากที่จะทําลายความตั้งใจของเธอตอนนี้
“ประตูมิติมีทั้งหมด 7 ระดับ มันถูกวัดระดับจากสีที่ต่างกัน และแต่ละระดับก็สอดคล้องกับความแข็งแกร่งของมอนสเตอร์และระดับของความอันตราย! มีระดับ F แทนด้วยสีขาวและสีเกือบใส ตามที่มิสเตอร์จาค็อบส์อธิบาย ผู้ถือระบบแบบไหนก็สามารถเคลียร์มันได้ แม้แต่นักสํารวจ เพียงคนเดียวก็สามารถสํารวจและฆ่ามอนสเตอร์ที่อยู่ภายในได้ แต่อย่างไรก็ตามเราไม่ควรที่จะไปคนเดียว สมาคมนักสํารวจต้องการคนอย่างน้อย 2 คนเพื่อเข้าไปในประตูมิติเสมอ”
“ระดับต่อไปคือ สีเขียว สีเหลือง สีฟ้า สีแดง สีม่วง และสีดํา แสดงถึงระดับ E ถึง S ตามลําดับ เมื่อคุณไปถึงระดับ B ขึ้นไป จะต้องใช้ทั้งกิลด์นักสํารวจเพื่อเคลียร์พวกมัน สําหรับประตูมิติระดับ S มีเพียงผู้สํารวจระดับแพลตตินั่มเท่านั้นที่ถูกบันทึกว่าเคลียร์มันได้ ประตูมิติสีดําเป็นเรื่องราวในตํานาน มันปรากฏขึ้นเพียง 2 ครั้งเท่านั้นในประวัติศาสตร์ และมันก็เพียงพอแล้วที่จะทําลายประเทศในทีเดียว…”
“ฉันคิดว่าเพียงพอแล้ว” มิสเตอร์จาค็อบส์รีบผลักเบียทริซออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เธอจะกินเวลาที่พวกเขามีอยู่จนหมด ดูเหมือนว่าเธอยังมีเรื่องจะพูดอีกมาก แม้แต่ฮาร์วีย์ก็ดึงเธอกลับมาที่กลุ่ม
“สําหรับเรื่องน่าสลดใจพอเท่านี้ก่อน!” มิสเตอร์จาคอบส์ตบแขนเพื่อเรียกนักเรียน
“พวกเธอพร้อมที่จะเข้าสู่โลกใหม่แล้วใช่มั้ย!?”
” พร้อม!”
“ฉันไม่ได้ยินเลย!”
” พร้อม!”
เสียงคํารามและเสียงกรีดร้องของนักเรียนก็เพียงพอที่จะเขย่าโลกและสิ่งกีดขวางข้างหน้าได้แล้ว
“ไปกันเถอะ!”
สมาชิกสภานักเรียนสามคนเข้าไปก่อน ฮาร์วีย์ เกรตา และเจนิส ขณะที่ประธานฮันนาห์และเจมม่าต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีคนแตกแถว
“อย่ากังวลไปเลย แวนส์ คุณเป็นส่วนหนึ่งของสภานักเรียน!”
ประธานฮันนาห์ตะโกนเพื่อให้แน่ใจว่าคนอื่นๆได้ยิน
ดังนั้น ชั้นเรียนของมิสเตอร์จาค็อบส์จะได้สัมผัสประสบการณ์การเป็นนักสํารวจเป็นครั้งแรก
อนาคตที่สดใสรอพวกเขาอยู่
[…]
[เทพแห่งโอลิมปัสฝากข้อความไว้ให้คุณ]
