ธีรเมทรู้สึกตื่นเต้นมาก เขาหันไปมองเมธพร ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะช่วยตัวเองได้ในช่วงเวลาที่สำคัญแบบนี้
เมธพรมองดูธีรเมทไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรบ้างในโทรศัพท์ แต่ท่าทางตอนนี้ของธีรเมทมันน่ากลัวมากจริงๆ
ธีรเมทกอดเมธพรเอาไว้ เขากอดเธอไว้ในอ้อมกอดแน่น
เมธพรรู้ว่าเรื่องนี้สำเร็จแล้ว เธอก็วางใจแล้ว เรื่องนี้ธีรเมทจะต้องรู้สึกซาบซึ้งในตัวเองมากแน่ คุณนายสามแห่งตระกูลรุ่งเจริญจะต้องเป็นของเธอแน่นอน
“เมย์ เธอทำได้ยังไงกัน ขอบใจเธอมากเลยนะ” ตอนนี้ธีรเมทอารมณ์ดีมาก ผู้หญิงน่ะ เขาเอาไว้หลอกใช้ก็เท่านั้น พอหมดประโยชน์แล้วก็แค่เขี่ยทิ้งไป มุกดาก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกันนี่?
แต่พอนึกถึงมุกดา เขาก็รู้สึกเสียดายในใจ ตอนคืนงานแต่งเอามุกดาให้เจ้าอ้วนนั่นไป มุกดายังบริสุทธิ์อยู่เลยแท้ๆ
“เพื่อนาย ฉันทำได้หมดแหละ” เมธพรก็ดีใจมาก ต่อไปในอนาคตจะได้พึ่งพิงธีรเมทไปนานๆ ชีวิตนี้ของเธอก็สุขสบายแล้วล่ะ
“ไปกันเถอะ พวกเราไปฉลองกัน” ธีรเมทจับมือเมธพรไว้ เตรียมตัวไปฉลอง ครั้งนี้ได้ร่วมงานกับบริษัทฮอนดากรุ๊ป ดิษย์ดนุชจะต้องตะลึงในตัวเองแน่ๆ เขาก็จะได้เลื่อนตำแหน่งในว่องประเสิรฐกรุ๊ปสักที
“ได้สิ” เมธพรกับธีรเมทเดินออกจากตึกทำงานเพื่อไปฉลองพร้อมกัน
“อ่อน เธอเป็นอะไรไป ไม่เห็นเธอโกรธมานานมากแล้วนะ ใครมันทำให้เธอโกรธกัน?” ธีร์ธวัชมองดูภรรยาของตัวเอง ที่ถอนหายใจอยู่ไม่เลิกสักที ยังมีสีหน้ามืดมนอีก เขาก็เดินเข้าไปโอบไหล่เธออย่างเอ็นดู
“ไม่เป็นไร ฉันแค่รู้สึกรบกวนนายน่ะ ฉันก็แค่รู้สึกเกรงใจ” วรรณวิมลเอาหัวซบลงบนอกของธีร์ธวัช
ธีร์ธวัชดีกับเธอมาก แทบจะยอมประเคนทุกอย่างให้ แต่เริ่มแรกคนที่วรรณวิมลคือชลธี ไม่ใช่ธีร์ธวัช
แต่ตอนนั้นชลธีรักธินิดามาก เธอก็เลยยอมแพ้ไป แต่ชลธีในตอนนี้กลับเปลี่ยนความชอบ ไปชอบมุกดาที่แสนจะธรรมดาไม่มีความน่าสนใจอะไร นี่เป็นสิ่งที่เธอไม่มี บวกกับมุกดาที่เสียบริสุทธิ์จากการแต่งงานก่อนหน้านั้น ชลธีกลับยังดูแลยัยนั่นเหมือนกับไข่ในหิน เรื่องนี้ทำให้เธอยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่
“ที่รัก มีอะไรจะพูดกับฉันไหม ถ้าฉันทำได้ ฉันจะให้เธอทุกอย่างเลย ที่รักของฉันจะเสียเปรียบใครไม่ได้” ธีร์ธวัชตามใจวรรณวิมลทุกอย่าง นั่นก็เพราะตอนที่วรรณวิมลนอนกับเขา เธอยัง “บริสุทธิ์” ใสสะอาดเหมือนกับกระดาษหนึ่งแผ่น
ตอนนี้ผู้หญิงแบบนี้มีน้อยมาก ดังนั้นเขาจึงรักและดูแลเป็นอย่างดี ไม่ใช่เพราะเขามีปมหรอก แต่ภรรยาตัวเองเอาบริสุทธิ์ให้เขาคนเดียว นั่นเป็นเรื่องที่น่าอวดของผู้ชาย
“อืม ฉันรู้ว่านายดีกับฉันมาก ที่รัก ฉันเหนื่อยแล้ว อยากพักผ่อนน่ะ” วรรณวิมลพูดออดอ้อนธีร์ธวัช
อยากจะใกล้กับชลธีให้มากๆ เข้าใกล้อีกเล็กน้อย เธอถึงได้แต่งงานกับธีร์ธวัช ในพี่น้องสามคนนี้ ธีร์ธวัชมีหน้าตาธรรมดาที่สุด ยังสวมแว่นตาอีก เห็นแล้วก็เหมือนเป็นคนเรียบร้อย
“ได้ เธอไปพักผ่อนเถอะ ฉันไปดูข่าวก่อน” ธีร์ธวัชยิ้มให้กับภรรยาตัวเอง จากนั้นวรรณวิมลก็กลับเข้าห้องไป
ธีร์ธวัชมองดูแผ่นหลังของเธอ ในใจก็รู้สึกพึงพอใจอย่างมาก ภรรยาที่สมบูรณ์แบบแบบนี้ เขาจะให้เธอได้ของที่ดีที่สุด ตระกูลสุวรรณเลิศจะให้ชลธีเป็นใหญ่คนเดียวได้ยังไง!
มุกดาลงจากรถเดินไปที่โรงน้ำชา เหมือนเธอจะเห็นเมธพรอยู่ด้านหน้าเลย แล้วยังเดินเร็วด้วย เมื่อกี้ตอนที่หยิบของออกจากกระเป๋า มีกระดาษแผ่นหนึ่งตกลงมา
มุกดาเดินเข้าไปเก็บมันขึ้นมา ตอนแรกจะตะโกนเรียกเมธพร แต่หล่อนเดินเร็วเกินไป มุกดาก็ขี้เกียจเรียกหล่อนด้วย
พอเปิดดูแล้ว ด้านในมีกระดาษสองแผ่น แผ่นหนึ่งคือผลตรวจการแท้งลูกของโรงพยาบาล อีกใบคือผ่าตัดซ่อมแซมเยื่อพรหมจารี ลายมือชื่อด้านบนเป็นของวรรณวิมลทั้งสองแผ่น
มุกดารู้สึกแปลกใจ ของพวกนี้ตกลงมาจากกระเป๋าเมธพรได้ยังไงกัน ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ก็เลยเอาของใส่ไว้ในกระเป๋าตัวเองก่อน จากนั้นก็ไปหานีรชา
ปู่ปรัณรู้ว่ามุกดาเคยแต่งงานและหย่ามาก่อนหน้านี้แล้ว ครั้งนี้มาแต่งงานกับหลานตัวเองเป็นครั้งที่สอง
ในใจเขาก็ไม่สบายใจมาก รู้สึกมีอคติกับมุกดามากขึ้น
แต่ชลธีกับนีรชาก็อธิบายกับเขาแล้ว ขนาดคืนงานแต่งของมุกดาที่เป็นเรื่องของตัวเองชลธียังเล่าให้ปู่ปรัณฟังทั้งหมด ปู่ปรัณก็ถึงอารมณ์ดีได้
แต่อายุเขาก็มากแล้ว จะยอมรับผิดขอโทษมุกดา ก็คงไม่มีหน้าทำแบบนั้น ก็เลยให้นีรชาช่วยพูดอีกแรง
พอเข้ามาในห้องส่วนตัวในร้านของนีรชา นีรชาก็รออยู่ในนั้นมานานมากแล้ว
“แม่คะ มาเช้าจังเลยนะคะ หนูก็มาก่อนเวลาด้วย ไม่คิดว่าแม่จะมาเช้ากว่าหนูอีก” มุกดาวางกระเป๋าไว้ข้างๆ รับน้ำชาที่นีรชายื่นมาให้ตัวเอง
ฝีมือการชงชาของนีรชาดีมากจริงๆ ชาที่เธอทำนั้นทั้งหอมทั้งกลมกล่อม
“ก็เธอมีธุระต้องทำไง ฉันไม่มีสักหน่อย ก็เลยมาเช้าน่ะ” นีรชาดันขนมว่างไปให้มุกดา
“แม่คะ มีเรื่องอะไรเหรอคะ? ถึงเรียกหนูมาที่นี่” มุกดาชิมขนมหนึ่งคำ และมองนีรชา คุณแม่คงไม่เรียกตัวเองมาโดยไม่มีเหตุผลหรอก
“อ้อ มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ” นีรชาหัวเราะและพูดกับมุกดา
แม่สามีและลูกสะใภ้สองคนคุยกันถูกคอ จนกระทั่งตกดึก มุกดาลังเลว่าจะเอาผลตรวจโรงพยาบาลที่เก็บได้ให้นีรชาดีไหม
นั่นน่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวของวรรณวิมลนะ ถ้าให้นีรชาผู้ที่เป็นแม่สามีรู้เข้าก็คงไม่ดีเท่าไหร่
มุกดาคิดแล้วก็ไม่เอาออกมาดีกว่า
……..
“ยัยเมธพร เธอหลอกฉัน ไหนเธอบอกว่าฉันช่วยเธอแล้ว เธอก็จะเอาของมาให้ฉันไง?” วรรณวิมลโยนแก้วชาในมือไปทางเมธพร
“พี่คะ อย่าเพิ่งโกรธสิคะ วันนี้ฉันเอามาแล้วจริงๆ แต่ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้ถึงหามันไม่เจอแล้ว” เมธพรร้อนใจจนเหงื่อท่วมหน้าผากไปหมด
กระดาษใบนั้นมีชื่อเขียนติดอยู่ด้านบน ถ้าถูกคนเก็บไปได้ แล้วไปบอกธีร์ธวัช งั้นวรรณวิมลต้องตายแน่
“ฉันว่าเธอคงอยากขู่ฉันต่อไปน่ะสิ หน้าไม่อายจริงๆเลยนะ ฉันจะบอกให้นะยัยเมธพร ฉันสามารถบอกได้ว่าของที่เธอมีอยู่เป็นของปลอม ไปหาคนทำเอกสารปลอมฉบับนี้ที่โรงพยาบาลขึ้นมา” วรรณวิมลโกรธจนสมองแทบระเบิด
เมธพรก็ทำอะไรไม่ได้ ทั้งที่เธอเอาไว้ในกระเป๋าแล้ว แต่ทำไมถึงหาไม่เจอล่ะ เธอไม่รู้จริงๆ
“พี่คะ ฉันจะกลับไปหาดูดีๆ ฉันไม่ได้อยากเอามาขู่พี่นะคะ ฉันอยากเอาของทั้งหมดมาให้พี่จริงๆ พี่เชื่อฉันเถอะนะ” เมธพรก็ไม่มีวิธีอื่น ของพวกนั้นหาไม่เจอแล้วจริงๆ
“ฉันเชื่อเธอก็บ้าแล้ว!” วรรณวิมลแทบจะพังโต๊ะนี้แล้ว ยัยเมธพรริอ่านวางแผนให้ตัวเองติดกับงั้นเหรอ เดี๋ยวได้เจอดีแน่ยัยเมธพร
วรรณวิมลโกรธจนเดินออกไปด้านนอก เมธพรก็ตามหาต่อไป แต่ก็ยังไม่มี ตายแน่เลย คราวนี้ทำให้วรรณวิมลโกรธเข้าแล้วจริงๆ
