ตอนฉลองงานวันเกิดของปู่ปรัณ ชลธีก็กลับมาไม่ได้จริงๆ งานเลี้ยงวันเกิดนั้นคึกคักมาก มีคนมากมายต่างมาอวยพรให้กับคุณท่านของตระกูลสุวรรณเลิศ
รวมถึงคุณโจนส์ก็พาภรรยาของตัวเองมาแสดงความเคารพต่อคุณท่านเหมือนกัน พอทุกคนเห็นว่าคุณโจนส์ยังมา แล้วคนอื่นยังจะมีเหตุผลอะไรให้ไม่มาอีก
วันนี้ชุติภาสไม่อยู่ ชลธีก็ไม่อยู่ เพราะฉะนั้นธีร์ธวัชกับนิตย์รวีร์ก็เป็นคนรับแขกสองคน แล้วห้องด้านในกรณีนีรชากับลูกสะใภ้ทั้งสองคนจัดที่นั่งให้แขก
วันนี้ปู่ปรัณสวมใส่เสื้อคอจีนสีแดง ดูมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ
เขานั่งอยู่ในห้องโถง กำลังน้อมรับคำอวยพรของทุกคน ยิ้มจนปากฉีกถึงหู
คุณโจนส์กับคุณนายโจนส์ ทั้งสองท่านถือว่าเป็นแขกผู้มีเกียรติ นีรชาจัดตำแหน่งที่นั่งที่เงียบสงบให้กับพวกเขา แล้วก็ให้มุกดาไปต้อนรับ
“คุณโจนส์และท่านหญิงตามฉันมาได้เลยค่ะ” วันนี้มุกดาสวมใส่ชุดกี่เพ้าสีแดงม่วง มวยผมขึ้นสูงเผยให้เห็นคอที่เรียวงาม
คุณโจนส์ไม่ได้ละสายตาไปจากมุกดาเลย วรรณวิมลสังเกตเห็นสิ่งนี้ คุณโจนส์รู้สึกสนใจในตัวมุกดาอย่างนั้นเหรอ? ดีจังเลย อีกหน่อยเธอต้องทำให้มุกดารู้สึกลำบากใจให้ได้
“คุณโจนส์ ท่านหญิง พวกคุณฉันพักผ่อนที่นี่ก่อนนะคะ เดี๋ยวงานเริ่มที่ฉันจะมาเชิญทั้งสองท่านอีกครั้ง” ใบหน้าของมุกดาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ทำให้คู่สามีภรรยาโจนส์ชื่นชอบเป็นอย่างมาก
“เป็นเด็กดีจริงๆ ” คุณโจนส์ชื่นชม
“คุณโจนส์ชมเกินไปแล้วค่ะ พวกคุณเชิญดื่มกันก่อนเลยนะคะ เดี๋ยวฉันขออนุญาตไปรับแขกท่านอื่นก่อน” มุกดาบอกลาคู่สามีภรรยาโจนส์อยากมีมารยาทมาก แล้วเธอก็ออกมาจากตรงนั้น ไปจัดการกับแขกท่านอื่นๆ
“นิตย์ พี่สะใภ้รอง ยุ่งอยู่เหรอคะ?” ธินิดาก็ตามคนในครอบครัวมาที่งานเลี้ยงเหมือนกัน
ธินิดาทักทายทุกคน โดยเฉพาะมุกดา ถึงแม้ว่าใบหน้าของเธอจะมีรอยยิ้ม แต่ว่ากลับทำให้มุกดารู้สึกหนาวเหน็บ
วรรณวิมลเป็นคนดูแลธินิดาและครอบครัว จะต้องไปนั่งตรงไหนมุกดาเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ว่ายังไงเธอก็ไม่อยากจะเจอธินิดาอยู่แล้ว
งานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้นแล้ว มุกดาไปเชิญคุณโจนส์กับคุณนายเข้ามา แล้วก็จะจัดเข้าไปในโซน VIP ตอนที่เธอเดินออกมานั้น กลับเห็นนิตย์รวีร์กับธินิดาอยู่ด้วยกัน ท่าทีดูสนิทสนมกันมาก
“มุก พวกเราไม่ได้เจอกันนานมากเลยนะ” ธินิดาเรียกมุกดา มุกดาก็แค่พยักหน้า แล้วก็ไปทำธุระต่อ
ใบหน้าของธินิดาดูไม่ได้รับความเป็นธรรม นิตย์รวีร์ก็มองมุกดาอย่างเย็นชา ผู้หญิงคนนี้ ไม่มีมารยาทเลยแม้แต่นิดเดียว
“น้ำผึ้ง ไม่ต้องลดระดับไปอยู่ระดับเดียวกับเธอหรอก มาจากบ้านเล็กบ้านน้อย ก็เป็นได้แค่แบบนี้แหละ” นิตย์รวีร์ปลอบธินิดา
“เดี๋ยวคุณจะบอกคุณปู่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเราหรือเปล่า?” ธินิดากอดแขนของนิตย์รวีร์แล้วพูดอย่างออดอ้อน
“แน่นอน คุณคือแฟนของผม ผมอยากให้คนทั้งโลกใบนี้รู้อยู่แล้ว เดี๋ยวผมจะประกาศที่งานค๊อกเทลปาร์ตี้” วันนี้นิตย์รวีร์อารมณ์ดีเป็นพิเศษ ในที่สุดตัวเองก็ได้ใจสาวงามแล้ว เขาจีบผู้หญิงที่เขารักมากที่สุดติดแล้ว
“อืม นิตย์ คุณดีกับฉันจริงๆ เลย” ท่าทีเขินอายของธินิดาทำให้นิตย์รวีร์พึงพอใจเป็นอย่างมาก
มุกดาคือคนที่เคยแต่งงานมาแล้ว ทั้งตระกูลสุวรรณเลิศก็ต่างรู้เรื่องนี้ แต่ว่าธินิดามันไม่เหมือนกัน เธอคือผู้หญิงที่ใสซื่อบริสุทธิ์ราวกับหิมะ ทำให้นิตย์รวีร์มีหน้ามีตา
“มันเป็นสิ่งที่คุณควรได้อยู่แล้ว คุณคือผู้หญิงที่ดี ผมจะรักคุณให้ดีที่สุด” นิตย์รวีร์สาบานกับธินิดา
ธินิดาใช้มือของตัวเองปิดปากของเขาไว้ ท่าทางดูใส่ใจเขามาก
งานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้นแล้ว ทุกคนต่างชูแก้วอวยพรให้คุณท่านปรัณสุขภาพร่างกายแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ คำพูดประเภทที่ว่ามีโชคลาภดุจทะเลบูรพา อายุยืนยาวเหมือนเขาทักษิณ พูดจาใหญ่โต
คุณท่านปรัณก็ดื่มไวน์แก้วนั้นลงไปภายในอึกเดียวอย่างมีความสุข
ภายในงานเลี้ยงนั้น มุกดา นีรชา และวรรณวิมลก็ต่างยุ่งวุ่นวายกับการคอยเช็กว่าอาหารแต่ละโต๊ะนั้นเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง คนเยอะเกินไป อาหารก็เยอะเหมือนกัน ก็เลยกลัวว่าจะมีตรงไหนที่ดูแลได้ไม่ครอบคลุม
อาหารเสิร์ฟไปจะหมดแล้ว ทุกคนก็เตรียมเข้างานแล้ว โต๊ะของปู่ปรัณก็นั่งกันจนเต็มแล้ว ธินิดาก็นั่งอยู่ข้างๆ นิตย์รวีร์ มุกดาก็ไม่มีที่ให้นั่งแล้ว
“มุก ตรงนี้มีว่างที่หนึ่ง” คุณนายโจนส์มองมุกดาแล้วก็เรียกให้เธอเข้ามานั่ง
วรรณวิมลเห็นว่าคุณโจนส์เห็นว่ามุกดาไม่มีที่นั่ง ก็เลยให้คุณนายโจนส์เรียกมุกดามา เธอก็ยิ่งแน่ใจ ว่าคุณโจนส์ต้องมีความรู้สึกที่ไร้ยางอายกับมุกดาแน่นอน เธอวางแผนไว้ในใจเรียบร้อยหมดแล้ว
ตอนที่ทุกคนกินข้าวกันอยู่นั้น นิตย์รวีร์ก็ยืนขึ้น
“สวัสดีครับทุกท่าน ยินดีต้อนรับทุกท่านที่มางานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ผมในวันนี้ ผมขอเป็นตัวแทนตระกูลสุวรรณเลิศของพวกเราในการแสดงความขอบคุณ” พอเขาพูดจบก็ยกแก้วขึ้นชน คนอื่นก็ยกแก้วขึ้นชนเหมือนกัน
“แก้วที่ 2 นี้ผมขอประกาศเรื่องที่น่ายินดีหนึ่งเรื่อง ก็คือผมคือคุณชายของตระกูลสุวรรณเลิศ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะเลิกเป็นโสดแล้ว ผมมีแฟนแล้ว นั่นก็คือคนธินิดา” พอเขาพูด ก็ดื่มไวน์ที่อยู่ในมือลงไป
ทุกคนก็ต่างอึ้งไปในทันที ธินิดาคนนี้เป็นคนที่ชลธีชอบไม่ใช่เหรอ ทำไมกลับกลายมาเป็นผู้หญิงของพี่ใหญ่ได้ แต่จริงๆ แล้วเรื่องเกี่ยวกับตระกูลที่ร่ำรวยก็ไม่มีใครสามารถตอบได้ชัดเจนหรอก
พอมีคนดื่ม คนอื่นๆ ก็ดื่มลงไปเหมือนกัน
“สุดท้ายนี้ ผมขออวยพรให้คุณปู่ของผมมีโชคลาภดุจทะเลบูรพา อายุยืนยาวเหมือนเขาทักษิณ!” วันนี้นิตย์รวีร์อารมณ์ดี วาทศิลป์ของเขาก็เลยดีมากเป็นพิเศษ ปลุกเร้าบรรยากาศในสถานที่แห่งนี้
หลังจากเขาดื่มเข้าไปสามแก้ว สถานที่นั้นก็คึกคักขึ้นมาทันที ทุกคนต่างพากันดื่มและพูดคุยกัน
ปู่ปรัณได้ยินว่าหลานคนโตของตัวเองมีแฟนแล้ว ก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก แต่ว่าฟังไปฟังมาก็รู้สึกว่าทำไมถึงเป็นธินิดาอีกแล้ว พวกหลานๆ ของเขานี้เป็นอะไรกัน? ช่างมันเถอะไม่สนใจแล้ว เขารักใครชอบใครก็ปล่อยเขาไปดีกว่า
พอปู่ปรัณกินข้าวเข้าไปก็เริ่มรู้สึกเหนื่อย ก็เลยกลับไปพักผ่อนก่อน
มีคนขอดื่มอวยพรกับมุกดา มีแก้วแรกก็มีแก้วที่ 2 มุกดาไม่ได้ดื่มเหล้า ดื่มแต่น้ำผลไม้
ตอนนี้เองวรรณวิมลก็เดินเข้ามา เธอกับคนอื่นกำลังชนแก้วกันอยู่ แล้วก็ถือโอกาสชนแก้วกับมุกดา แก้วในมือของมุกดานั้นก็ว่างอยู่พอดี
“มานี่หน่อย ขอเครื่องดื่มแก้วหนึ่ง” วรรณวิมลให้คนเอาเครื่องดื่มเขามา ส่งให้มุกดา
“มุก พวกเราเข้ามาอยู่ในประตูของตระกูลสุวรรณเลิศแล้ว ต่อไปพวกเราก็จะได้เป็นครอบครัวเดียวกัน ก่อนหน้านี้มีอะไรที่ไม่มีความสุข พวกเราก็ลืมมันไปเถอะ มา พี่สะใภ้ลองขอชนแก้วด้วยหน่อย” วรรณวิมลชูแก้ววายขึ้นมาชนแก้วกับมุกดา แล้วทั้งสองคนก็ดื่มลงไป
หลังจากดื่มเสร็จแล้ว วรรณวิมลก็ออกมาจากโต๊ะตัวนั้น เธอกลับไปที่ตำแหน่งเดิมของตัวเองอย่างรวดเร็ว กินข้าว มุกดาดื่มน้ำผลไม้ลงไปเยอะมาก เธออยากจะไปเข้าห้องน้ำ ตอนที่ลุกขึ้นยืนนั้น เธอรู้สึกเวียนหัวแล้วก็เลยเอามือค้ำโต๊ะไว้
