เกิดอะไรขึ้นกับตระกูลบุญเยี่ยมแห่งพระนคร มุกดาไม่รู้เรื่องเลย เมื่อกี้หมอเพิ่งเจาะน้ำเกลือให้เธอ เธอยังนอนให้น้ำเกลืออยู่ในห้อง 808 อยู่เลย
คุณโจนส์และคุณนายโจนส์อยู่เป็นเพื่อนมุกดาตลอดทุกขั้นตอน ทำให้ทั้งมุกดาและนีรชารู้สึกผิด
“คุณโจนส์ คุณนายโจนส์ วันนี้ขอบคุณพวกคุณมากนะคะ พวกคุณเฝ้าอยู่นี่นานโขแล้ว ไปพักผ่อนสักหน่อยเถอะค่ะ” นีรชาบอกกับสามีภรรยาโจนส์
“อ๋อ ไม่เป็นไรหรอก ไม่เป็นไร ยังดีที่วันนี้ไม่ได้ปรักปรำคุณมุกดา ถ้าเธอถูกทำร้ายเพราะเรื่องนี้พวกเราเองก็รู้สึกผิด” สามีภรรยาโจนส์พูดอย่างเกรงใจ
นีรชาไม่คิดอะไรมาก เธอคิดว่าการที่มีคนชอบลูกสะใภ้เธอเป็นเรื่องปกติมาก ตัวเธอเองก็ชอบมุกดามากเหมือนกันนี่
“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณค่ะ ตอนนี้มุกไม่เป็นอะไรแล้ว พวกคุณก็เหนื่อยกันมากแล้ว ไปพักผ่อนห้องข้างๆดีมั้ยคะ” ทั้งโรงแรมนี้เป็นของตระกูลสุวรรณเลิศ วรรณวิมลถึงได้มีโอกาสทำเรื่องโง่ๆแบบนี้
ฟ
“ไม่ล่ะๆ พวกเราจะกลับแล้ว รบกวนพวกคุณมานานมากแล้ว” สามีภรรยาโจนส์เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทำชัดเจนเกิดไปหรือเปล่า นี่ก็อยู่รอกันมาหลายชั่วโมงแล้ว
สามีภรรยาโจนส์ลุกขึ้นเตรียมตัวกลับ
นีรชาส่งทั้งคู่ไปที่ลานจอดรถ เธอพบว่าตัวเองถูกชะตากับคุณนายโจนส์มาก คุยกันถูกคอด้วย และเธอได้ขอบคุณคุณนายโจนส์ที่เอาของมาฝากเธอกับมุกดาตั้งเยอะคราวก่อน
และนัดแล้วว่าคราวหน้าให้เธอเป็นฝ่ายเลี้ยงบ้าง เธอจะเชิญคุณนายโจนส์ไปดื่มชา
มุกดารู้สึกว่าความรุ่มร้อนในกายค่อยๆถดถอยไปแล้ว ร่างกายเย็นสบายสุดๆจึงผล็อยหลับไป
ตอนที่นีรชาขึ้นมาก็เห็นว่ามุกดาหลับไปแล้ว เธอจึงปิดประตูและนอนพิงโซฟา คอยเฝ้าสายน้ำเกลือให้มุกดา
เรื่องวันนี้เป็นอย่างที่คุณนายโจนส์ว่า ชัดเจนสุดๆว่าวรรณวิมลเป็นคนทำแน่นอน แต่มุกดาเพิ่งแต่งเข้าบ้านมาได้ไม่นาน จะไปมีความแค้นอะไรกับวรรณวิมลมาจากไหน เธอถึงต้องใส่ร้ายลูกสะใภ้ตัวเองถึงขนาดนี้
นีรชาไม่ชอบลูกสองคนจากภรรยาเก่าของชุติภาสเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตัวเธอเองเอาใจใส่พวกเขาทุกอย่าง แต่พวกเขากลับตั้งแง่เป็นปฏิปักษ์กับตัวเองมาโดยตลอด โดยเฉพาะกับลูกของตัวเอง พวกเขาชอบคิดว่าชลไปแย่งของของพวกเขา
นึกไปถึงตอนนั้นที่นิตย์รวีร์และธีร์ธวัชไม่พอใจชลธีมาก ปู่ปรัณยุติธรรมมาก เขาสั่งให้พวกเขาผลัดกันดูแลคนละครึ่งปี ปรากฏว่าเจ้าเด็กสองคนนั้นเกือบทำบริษัทฮอนดากรุ๊ปล้มละลายถึงได้ยอมเลิกรา
พอนึกถึงชุติภาส นีรชานึกโมโหอยู่ในใจมาก ยายเฒ่าตระกูลสุวรรณเลิศไม่ค่อยชอบตัวเองมาแต่ไหนแต่ไร ชอบคิดว่าแม่ของนิตย์รวีร์และธีร์ธวัชคือเจ้าบ้านของตระกูลสุวรรณเลิศ ต่อให้เจ้าตัวป่วยก็ไม่ยอมให้ตัวเองไปปรนนิบัติดูแล กลับให้สิริกรไปดูแล
นีรชาคิดแล้วน้อยใจนัก แต่ยังดีที่ลูกชายตัวเองเอาอ่าว ถึงยายเฒ่าจะไม่ชอบตัวเอง แต่ก็ดีกับลูกตัวเองมาก เจ้าตัวยังพูดเลยว่าบริษัทฮอนดากรุ๊ปไม่เป็นของใครอื่นนอกจากชลธี
ขณะที่กำลังฟุ้งซ่านอยู่ นีรชามองสายน้ำเกลืออีกครั้งและพบว่าน้ำเกลือหมดแล้ว เธอตกใจมากรีบเดินไปปิดเครื่องเดินสายน้ำเกลือ ก่อนจะเปิดประตูเรียกหมอเข้ามา
ขณะนั้นมุกดาตื่นแล้วเหมือนกัน เธอสบายตัวขึ้นมาก เห็นสีหน้ารู้สึกผิดของนีรชาแล้วยังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น
“มุกเอ๋ย แม่ขอโทษนะ เมื่อกี้แม่เกือบหลับ ทำให้เลือดของมุกถูกดึงออกมาด้วย” นีรชาเป็นคนโกหกไม่เป็น เธอบอกให้มุกดารู้ถึงความผิดพลาดของตัวเอง
“ไม่เป็นไรค่ะแม่ หนูสุขภาพแข็งแรง เลือดแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างนี่ก็ให้เลือดกลับคืนไปแล้วนี่” มุกดายิ้มและปลอบนีรชา
นีรชายิ้ม เด็กคนนี้เป็นเด็กดีจริงๆ ขนาดเจอเรื่องแบบนี้นอกจากจะไม่โทษตัวเองแล้วยังพยายามทำให้ตัวเองยิ้มอีก
“มุก วรรณวิมลเธอ….” ใจนีรชาไม่อยากให้อภัยวรรณวิมล แต่อย่างไรซะก็ครอบครัวเดียวกัน ถ้ามีเรื่องกันใหญ่โต ปู่ปรัณรู้เข้าต้องเสียใจมากแน่ๆ
“แม่ แม่ไม่ต้องพูดให้เธอดูดีหรอก” มุกดาหน้าบึ้งตึงขึ้นมา สองพี่น้องนี่น่าสนใจจริงๆ ใส่ร้ายตัวเองด้วยวิธีเดียวกัน
“แม่ไม่ได้จะพูดให้เธอดูดี ที่แม่จะบอกคือสุขภาพปู่ปรัณไม่ค่อยดีแล้ว หมอบอกว่าดูเหมือนแข็งแรงมาก แต่จริงๆแล้วปู่ปรัณป่วย แม่ไม่อยากให้พวกแกทะเลาะกันซึ่งๆหน้า ขอแค่ไม่ให้ปู่ปรัณรู้ มุกจะทำยังไงแม่สนับสนุนเต็มที่” ตั้งแต่เข้ามาอยู่ในบ้านสุวรรณเลิศ มีแต่ปู่ปรัณนี่แหละที่ดีกับตัวเองที่สุด นีรชาเองก็เคารพปู่ปรัณมาก
มุกดานึกว่านีรชาจะบอกให้ตัวเองอย่าไปถือสา คิดไม่ถึงว่าเธอเป็นคนมีเหตุผล ปู่ปรัณเป็นคนดี มุกดาไม่ทำให้เขาต้องเสียใจหรอก เธอเป็นคนรู้ขอบเขต
“ปู่ปรัณป่วยหรือคะ” มุกดาตกใจมาก ปู่ปรัณดูเป็นคนชราที่แข็งแรงมาๆ
“ใช่แล้ว ปอดของปู่วิกฤติแล้ว ตอนกลางคืนเขาจะปวด แต่เขาไม่ได้บอกพวกเรา ชีวิตของเขาเหลืออีกเพียงหนึ่งปี ตอนนี้พวกเราถึงตามใจเขามาก เขาอยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็ซื้อไปให้” พูดมาถึงตรงนี้ นีรชารู้สึกตัวเองแสบจมูก
มุกดาไม่ได้ถามอะไรอีก เขาอายุมากขนาดนี้แล้วยังต้องทนทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บอีก ที่น่าปวดใจที่สุดคือเขาไม่ให้ใครรู้ ช่างเป็นคนชราที่ดีจริงๆเลย
“มุกเอ๋ย แม่ได้ยินข่าวประหลาดอีกเรื่องหนึ่ง ไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ” เงียบไปพักหนึ่ง นีรชาพลันนึกถึงเรื่องที่ตัวเองได้ยินคนอื่นคุยกันตอนออกไปเมื่อกี้
“เรื่องอะไรหรือคะ แม่” มุกดามองนีรชาอย่างแปลกใจ
“แม่ได้ยินว่าวันนี้บ้านแม่ของวรรณวิมลล้มละลายภายในหนึ่งชั่วโมงโดยไร้สาเหตุ และล้มละลายอย่างสิ้นเชิงด้วย” นีรชากระซิบบอกมุกดา
“หืม? ทำไมถึงเป็นแบบนั้นไปได้ล่ะ ก่อนหน้านี้ไม่มีวี่แววเลยหรือคะ” มุกดารู้สึกแปลกใจมากเหมือนกัน ได้ข่าวว่าถึงบริษัทบ้านแม่ของวรรณวิมลจะไม่ได้ใหญ่มาก แต่ก็ไม่ถือว่าเล็กนัก ใหญ่กว่าตระกูลแก้วสุทธิเสียด้วยซ้ำ ทำไมถึงหายไปดื้อๆแบบนี้ล่ะ
“ไม่มี ไม่มีวี่แววอะไรทั้งนั้น ทุกคนพูดกันหมดว่าแปลกมาก แม่เองก็รู้สึกว่าแปลก แต่อาจจะบริหารไม่ดีก็เป็นได้” นีรชาและมุกดาคิดไม่ถึงความเป็นไปได้อย่างอื่น
สองแม่ลูกสะใภ้คุยกันอยู่ในห้อง จนกระทั่งโธรณีวิ่งหน้าตั้งเข้ามา
“แม่ แม่ มุก มุก หนูจะเล่าอะไรให้ฟัง ตระกูลบุญเยี่ยมนั่นล้มละลายภายในชั่วโมงกว่า หนูไปสืบข่าวมาแล้วด้วย พวกแม่รู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น?” โธรณีพูดพลางยกแก้วน้ำของนีรชาขึ้นและดื่มอึกใหญ่ วันนี้เล่นเอาเธอเหนื่อยแย่ เพื่อเป็นคนแรกที่ได้ข้อมูล เธอลงทุนรีดเลือดเลยล่ะ
