ขณะที่กำลังเร่งรีบส่งนิตย์รวีร์ไปโรงพยาบาล ธินิดากลับต้องการจะแจ้งความกับตำรวจ
“ไม่ทันแล้ว หากไม่รีบนำตัวส่งโรงพยาบาลอาจจะอันตรายถึงชีวิตก็ได้นะ” มุกดาพูดกับธินิดา
“ไม่ได้ ฉันจะต้องแจ้งความก่อน การที่แฟนของฉันปวดท้องอย่างไร้เหตุผล ที่นี่ต้องมีปัญหาแน่ๆ !”ธินิดาโทรออกไปแจ้งความกับตำรวจ
ท้องของนิตย์รวีร์นั้นปวดจนหมดสติไปหลายครั้ง นีรชาเองก็เดินมาแต่ธินิดานั้นยังคงรอให้ตำรวจมาก่อนแล้วค่อยพูด
ยังดีที่ตำรวจนั้นมาไวและเข้ามาสำรวจที่เกิดเหตุได้อย่างรวดเร็ว เขาได้สั่งให้คนมาดูแลที่เกิดเหตุจากนั้นรีบส่งนิตย์รวีร์ไปที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว
แต่นิตย์รวีร์นั้นถูกวางยาพิษไปแล้ว ขณะที่กำลังส่งไปที่โรงพยาบาลนั้น อวัยวะภายในของเขาก็แหลกสลายไปหมดอีกทั้งยังเป็นพิษร้ายแรง มุกดาและธินิดารวมถึงรณรัตนั้นต่างถูกตำรวจควบคุมและแยกตัวเพื่อทำการสอบสวนและรวบรวมหลักฐาน
“ตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น?”ตำรวจถามมุกดา มุกดาจึงได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนนั้นให้ตำรวจฟัง ตนเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าทำไมนิตย์รวีร์ถึงได้ถูกยาพิษเข้า
“งั้นเอามือของเธอออกมา พวกเราต้องเก็บอะไรบางอย่าง”ตำรวจจับมือของมุกดาออกมาดูอย่างละเอียดจากนั้นพบว่าที่เล็บของเธอนั้นมีอะไรบางอย่างติดอยู่ซึ่งยังไม่ถูกเช็ดออกไปหมด
“นี่คืออะไร?”ตำรวจถามมุกดา
“นี่เหรอคะ?อาจจะเป็นอะไรบางอย่างที่ติดมาจากที่ไหนสักแห่ง บางทีอาจเป็นฝุ่นก็ได้”มุกดาเหลือบมองดู มันเป็นสีเนื้อจางๆ เธอไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำ
“เอาล่ะ งั้นเรามาทดสอบกันเถอะ เนื่องจากนิตย์รวีร์ถูกวางยาพิษดังนั้นทุกอย่างที่น่าสงสัยที่อยู่บนตัวของเธอจะต้องถูกตรวจสอบและทำการทดสอบทั้งหมด”ตำรวจพูดกับมุกดา
“ได้ค่ะ”มุกดาพยักหน้าให้ความร่วมมือกับตำรวจเต็มที่
หลังจากถามเสร็จแล้ว ทั้งสามคนยังไม่ได้ถูกปล่อยตัวให้กลับไปอีกทั้งยังมีการจัดห้องให้พวกเขาได้พักผ่อนและรอจนกว่าผลตรวจจะออกมา
ขณะที่กำลังรออยู่นั้นก็มีข่าวร้ายออกมาว่านิตย์รวีร์นั้นถูกวางยาพิษและเสียชีวิตแล้ว มุกดานั้นตกใจไปครู่หนึ่งจากนั้นเธอลองนึกย้อนไปก็ไม่พบถึงร่องรอยของการวางยาพิษแต่อย่างใด ในตอนนั้นเป็นธินิดาที่ต้องการให้ตนดื่มน้ำของนิตย์รวีร์แต่ตนนั้นไม่ได้ดื่มมันลงไป หรือว่าจะเป็นหล่อนที่วางยาและต้องการทำร้ายตนแต่ถ้าหล่อนเห็นนิตย์รวีร์ดื่มหล่อนก็ควรที่จะห้ามปรามสิ
ขณะที่มุกดากำลังคิดอยู่นั้น จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นมาได้ว่าหลังจากเกิดเหตุ ท่าทีของธินิดานั้นดูสงบนิ่งเป็นอย่างมาก หรือที่หล่อนบอกว่าต้องการแจ้งความกับตำรวจ ตอนนั้นตนได้ตกเข้าไปอยู่ในกับดักของหล่อนแล้วงั้นเหรอ?
ชลธีที่รออยู่ด้านนอกร้อนรนเป็นอย่างมากแต่ตำรวจกลับไม่ให้เขาได้เข้าไปพบมุกดา นีรชาได้โทรหาเขาและบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่โรงน้ำชาให้ฟัง เนื่องจากเป็นเรื่องของการวางยาพิษ การสอบสวนจึงเข้มงวดเป็นอย่างมาก ทั้งสามคนไม่สามารถพบคนในครอบครัวของตนได้
“ภรรยาของฉันมีความกล้าเพียงน้อยนิด เกิดเรื่องนี้ขึ้นมาฉันกลัวเธอจะหวาดกลัว ขอฉันเข้าไปปลอบเธอหน่อย”ชลธีพูดกับตำรวจ
“ไม่ได้ ในตอนนี้ทั้งสามคนตกเป็นผู้ต้องสงสัย อีกอย่างภรรยาของคุณน่ะเป็นคนที่น่าสงสัยมากที่สุดด้วย พวกเราพบบางอย่างอยู่ในมือของเธอและกำลังอยู่ในขั้นตอนนำไปตรวจสอบ รอจนกว่าผลจะออกมาแล้วผมจะให้คุณได้เข้าพบกับเธอ” หัวหน้าทีมเองก็จริงจังในหน้าที่รับผิดชอบ แม้ว่าคนจากเบื้องบนจะบอกว่าสามารถให้ชลธีเข้าพบมุกดาได้แต่เขาไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้
“โอเค แล้วผลจะออกมาเมื่อไหร่กันล่ะ?”เมื่อชลธีได้ยินว่าพบบางสิ่งในมือของมุกดา นั่นทำให้เขารู้สึกมีลางร้าย
“ใกล้แล้วล่ะ ผมได้ส่งไปตรวจสอบที่แล็บแล้ว ประธานชลธี ผมหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือกับงานของผม รอจนกว่าผลจะออกมาแล้วผมจะพาไปพบเธอเอง” หัวหน้าทีมนั้นถือว่าได้ให้เกียรติชลธีแล้ว เขานั้นถือเป็นคนที่เที่ยงธรรมไม่เห็นแก่หน้าใครทั้งสิ้น
“เอาล่ะงั้นฉันจะรอที่นี่” ชลธีโทรหานีรชาบอกว่าไม่ต้องกังวลมากจนเกินไป
เกิดเหตุวางยาพิษในโรงน้ำชา กล้องวงจรผิดในห้องนั้นก็ได้ถูกตำรวจเอาไป แขกในโรงน้ำชาก็ต่างกรูกันกระจายออกไป การวางยาพิษนั้นถือเป็นเรื่องที่ทำให้ผู้คนตกใจหวาดกลัวเป็นอย่างมาก
ในเวลานี้ ไม่ค่อยมีคนอยู่ในโรงน้ำชามากนัก นีรชากลับไปที่ห้องวีไอพีนั้นอีกครั้ง ของของทั้งสี่คนและกาน้ำชาต่างถูกนำออกไปแล้ว เธอมองไปในห้องที่ว่างเปล่า มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่เข้าใจ
หลังจากรับโทรศัพท์ของลูกชาย ลูกชายกับลูกสะใภ้ยังอยู่ที่โรงพัก ซึ่งนั่นทำให้เธอยังรู้สึกไม่วางใจแถมยังไม่มีผลลัพธ์อะไรออกมาเลยสักอย่าง เธอจะวางใจได้อย่างไรกัน
ในที่สุดผลการทดสอบก็ได้ออกมา ขณะที่หัวหน้าทีมถือผลทดสอบอยู่นั้น ใบหน้าของเขาก็ดูซับซ้อนเป็นอย่างมาก เขาบอกชลธีว่าสิ่งที่ติดอยู่ในมือของมุกดานั้นคือสิ่งเดียวกับที่วางยาพิษนิตย์รวีร์
“ประธานชลธี ไหนๆ ผมก็รับปากแล้ว เชิญคุณเข้าไปดูเถอะ หลักฐานในตอนนี้ไม่เอื้ออำนวยกับภรรยาของคุณเป็นอย่างมากเลยนะ”หัวหน้าทีมให้ชลธีเข้าไป
“ชล ชล นายมาแล้วเหรอ ฉันรู้ว่าวันนี้ฉันติดกับดักเข้าให้แล้วล่ะ” ประโยคแรกที่มุกดาพูดกับชลธีก็คือเธอบอกว่าตนถูกหลอกเข้าให้แล้ว
“ใช่แล้ว เธอติดกับเข้าให้แล้วล่ะ ไหนบอกฉันมาว่าของที่ติดอยู่ในมือเธอนั้นมาจากไหนกัน?”ชลธีต้องการทราบว่าของที่ติดอยู่ในมือของมุกดานั้นมาจากไหนกันแน่
“ฉันก็ไม่รู้ ฉันไม่ได้เป็นคนวางยาพิษนั่นนะ ส่วนสิ่งที่มันติดอยู่ที่มือของฉันก็ไม่รู้ว่ามีตั้งแต่เมื่อไหร่ โอ้ ใช่แล้ว มีอยู่ตอนหนึ่งที่ธินิดาดึงมือของฉันไปแต่ฉันก็รีบดึงออกมาในทันทีเลยนะ”มุกดานึกขึ้นได้
“มุก ถ้าหากว่าหล่อนให้เธอ ในมือของเธอมี ถ้าอย่างนั้นในมือของหล่อนก็ต้องมีด้วยสิ ฉันจะให้ตำรวจไปดูอีกทีว่าในมือของหล่อนนั้นมีอะไรติดอยู่ไหม” เมื่อชลธีได้ยินเบาะแส เขาจึงอยากรีบออกไปหาตำรวจ
“แต่ว่า ดูเหมือนว่าหล่อนจะขอไปห้องน้ำในตอนก่อนที่นิตย์รวีร์จะถูกวางยาพิษน่ะ หล่อนบอกว่าต้องการไปเติมหน้าที่ห้องน้ำสักหน่อย หากหล่อนต้องการโยนความผิดให้ฉันล่ะก็ในตอนนั้นหล่อนคงทำลายหลักฐานไปหมดแล้วล่ะ” เมื่อมุกดากล่าวมาถึงตรงนี้ ในใจของเธอก็ห่อเหี่ยวทันใด
“ไม่ต้องกลัวไป ยังไงก็ยังมีฉันนะ!”ชลธีกอดมุกดาไว้ในอ้อมแขนของเขา
“อืม ฉันเองก็ประมาทไม่คิดว่าหล่อนจะใจร้ายขนาดเอาชีวิตของนิตย์รวีร์มาใส่ร้ายฉัน” มุกดารู้สึกว่าร่างกายของตนนั้นเย็นเฉียบไปหมด ผู้หญิงคนนี้โหดร้ายเกินไปถึงขนาดละเลยสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งได้
“หล่อนไม่ใช่คน เธออย่าเอาความคิดแบบคนไปคิดกับหล่อนเลย ยังไงซะเธอก็อย่ากังวลไปเลย ฉันจะไปจัดการให้”ชลธีปลอบมุกดา
“อืม ชล ฉันจะรอนาย”มุกดาฝากความหวังไว้กับชลธี เธอเข้าไปอยู่ในความลำบากอีกครั้ง
ธินิดาถูกปล่อยตัวออกมาในฐานะของครอบครัวของเหยื่อ ขณะที่ทำการสอบสวน หล่อนร้องไห้ออกมาอย่างปวดใจ ไม่มีการสงสัยอะไรในตัวของหล่อนเลยแม้แต่น้อย ตั้งแต่ต้นจนจบหล่อนไม่ได้แตะต้องถ้วยชานั้นเลยด้วยซ้ำ หลักฐานทั้งหมดนั้นพิสูจน์ว่าหล่อนบริสุทธิ์ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับคดีวางยาพิษในครั้งนี้
