แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 661 ใช่ว่าคนซวยทุกคนจะโชคดีได้มาเจอประธานเชี่ยน

 
 
“ใช่ เวลานี้ไม่เพียงแต่เขาจะได้ใจ ยังเกิดความพึงพอใจแบบวิปริตอีกด้วย”
 
 
สิ่งที่เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้บอกก็คือ จากการที่เธอได้ทำการวิเคราะห์สัตว์เดรัจฉานตัวนี้ หลังจากที่เรื่องสงบลง เขาก็จะยังลงมือกับเวยเวยต่อ แบบนี้เรียกว่าไร้ซึ่งความหวาดกลัว ถ้าหาตัวเวยเวยไม่เจอแล้วก็อาจจะไปลงกับเด็กคนอื่น ทำผิดจนเป็นนิสัย
 
 
“มันไม่สมควรเป็นคน มีคนแบบนี้ได้ยังไง? คนสารเลวแบบที่ร้อยปีจะมีสักคน!” ฉิวฉิวกัดฟันพูด
 
 
“พวกนายคิดว่าคดีแบบนี้เกิดน้อยเหรอ? ผิดแล้ว คนแบบนี้มีเยอะแยะ ถ้าพวกนายติดตามข่าวสังคมก็จะเห็นว่าช่วงหลายปีมานี้เยาวชนที่ถูกคนคุ้นเคยทำร้ายมีมากแค่ไหน ข่าวที่ออกมาเป็นแค่ส่วนเล็กๆเท่านั้น ยังมีอีกเยอะที่ไม่ถูกเปิดเผย กฎหมายให้น้ำหนักกับอะไรมากที่สุด?”
 
 
“หลักฐาน” อวี๋หมิงหลางตอบ
 
 
เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้า “คดีที่เกิดจากคนคุ้นเคยมีจุดเด่นอยู่ที่ เด็กมักจะไม่กล้าบอกผู้ปกครองทันทีเนื่องจากความกลัวหรืออะไรก็แล้วแต่ พอตั้งตัวได้หรือผู้ปกครองพบเห็นเข้า พอจะไปเก็บหลักฐานก็ยากแล้วทีนี้”
 
 
“โว้ย น่าโมโหที่สุด!” ฉิวฉิวยืนขึ้น เขาเดินไปเดินมาในบ้านอย่างกระวนกระวาย
 
 
“พวกเราไปลักพาตัวมันมากระทืบเถอะ ไม่ไหวแล้ว” หลิวเหมยกัดฟันพูด
 
 
“เด็กผู้หญิงถูกรังแกจากคนคุ้นเคยเป็นเวลานาน—บางครั้งเด็กผู้ชายก็ไม่ถูกยกเว้น อย่าคิดว่ามีลูกชายแล้วจะสบาย! เด็กผู้ชายถูกคุกคามเก็บหลักฐานได้ยากกว่าอีก สัตว์เดรัจฉานบางตัวแม้แต่เด็กผู้ชายก็ไม่ยกเว้น เยียวยาจิตใจเด็กผู้หญิงว่ายากแล้ว เจอเด็กผู้ชายที่ถูกคุกคามถ้ารักษาไม่ดีบาดแผลของเด็กก็จะใหญ่ขึ้น ผู้ปกครองต้องเอาใจใส่เด็กให้มาก โดยเฉพาะคนเป็นแม่ ต้องคอยสังเกตสภาพจิตใจลูกบ่อยๆ การที่เด็กถูกคุกคามมาเป็นเวลานาน ส่วนใหญ่เป็นเพราะผู้ปกครองเอาแต่ทำงาน เอาใจใส่เด็กไม่เพียงพอ”
 
 
“แต่สัตว์เดรัจฉานตัวนั้นมันก็มีลูกสาวนะ มันก็เป็นพ่อคน ทำไมยังทำแบบนี้!” หลิวเหมยมองอย่างคนทั่วไปที่ยากจะเข้าใจความคิดที่วิปริตแบบนี้
 
 
เสี่ยวเชี่ยนตีอวี๋หมิงหลางเบาๆ “ร่มคุ้มกันของประชาชน อธิบายจิตใจอันโหดร้ายของผู้กระทำความผิดหน่อยซิ”
 
 
“หลายครั้งที่พวกเราจะคิดว่า คนทำความผิดต่อคนอื่นย่อมมีความรู้สึกผิดในใจ หรือคิดไปว่าคนที่ฆ่าคนอื่นจะต้องหวาดกลัวจนนอนไม่หลับ อันที่จริงสิ่งเหล่านี้คือความต้องการของคนทั่วไป จุดเหมือนของคนเลวก็คือตกอยู่ในห้วงของความสุขที่ได้ทำร้ายคนอ่อนแออย่างที่ฉุดยังไงก็ไม่ขึ้น ไม่มีจิตใจสงสารเหยื่อเลยแม้แต่น้อย พวกเขาไม่มีความเชื่อ จิตใจไร้ขอบเขต ทำได้ทุกอย่าง”
 
 
อวี๋หมิงหลางพูดถึงความจริงอันโหดร้าย จิตใจที่แท้จริงของคนพวกนี้
 
 
“ต่อไปจะมีลูกดีไหมเนี่ย? น่ากลัวจริงๆ!” หลิวเหมยฟังแล้วก็ปวดใจ
 
 
“รับมือกับเรื่องแบบนี้ คงทำได้แค่ทำเรื่องที่คนเป็นแม่ควรทำแค่นั้นก็พอแล้ว” เสี่ยวเชี่ยนตอบ
 
 
“แม่เหรอ?”
 
 
“แม่ควรปกป้องลูกโดยไม่มีเงื่อนไข นี่คือสัญชาตญาณที่มาจากวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต เป็นแม่ที่ดีไม่ได้ก็อย่ามีลูก ตอนที่ไม่เกิดเรื่องพยายามเอาใจใส่ให้ดีที่สุด พอเกิดเรื่อง ถ้ากฎหมายที่เป็นสัญลักษณ์ของอารยธรรมมนุษย์ช่วยแก้ปัญหาไม่ได้ งั้นก็ใช้วิธีแบบดึกดำบรรพ์แก้ปัญหา”
 
 
แววตาเสี่ยวเชี่ยนเย็นชาลง “ฆ่าคนต้องชดใช้ด้วยชีวิต เป็นหนี้ก็ต้องใช้คืน! ถ้าลูกของฉันถูกรังแกแล้วไม่ได้รับการชดเชยอย่างยุติธรรม งั้นฉันยอมตายไปพร้อมกับสัตว์เดรัจฉาน เมื่อเทียบกับให้ฉันต้องอยู่กับความทรมานที่ช่วยลูกตัวเองไม่ได้ ไม่สู้ให้ฉันไปล้างแค้น แรงมาแรงกลับ ถ้าแม่ทุกคนมีจิตใจที่พร้อมสู้อยู่เสมอ พวกสัตว์เดรัจฉานคิดจะลงมือกับเด็กก็คงต้องคิดให้หนัก”
 
 
“ไม่คิดถึงผลที่จะตามมาเลยเหรอ?” หลิวเหมยถามเสี่ยวเชี่ยน
 
 
“ไม่จำเป็นต้องคิด ถ้าลูกพี่เจอกับเหตุการณ์อย่างเวยเวยก็แสดงว่าพี่ไม่ได้ปกป้องเขาให้ดี พี่บกพร่องเรื่องการอบรมเลี้ยงดู พี่ก็ยอมที่จะเอาชีวิตชดใช้ความผิด แต่สิ่งสำคัญคือ คนที่กล้าแตะต้องลูกพี่มันต้องตายไปกับพี่”
 
 
ผู้หญิงที่การศึกษาสูงพูดแบบนี้ออกมาน่าตกใจจริงๆ
 
 
ทุกคนรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตของเสี่ยวเชี่ยนที่แผ่ซ่าน หลิวเหมยกลืนน้ำลายอึกใหญ่
 
 
“พี่สะใภ้ นี่ไม่เหมือนคำพูดของพี่เลย ฉันคิดว่าพี่จะพูดประมาณว่า คนมีคุณธรรมจะได้รับการยอมรับอะไรแบบนั้น”
 
 
“คุณธรรมสยบคนเลวไม่ได้หรอก สิ่งที่ทำให้คนเลวก้มหัวได้ก็คือหมัด  นี่คือสัญชาตญาณที่มาจากวิวัฒนาการของเผ่าพันธุ์มนุษย์ คนบางคนศีลธรรมต่ำเตี้ยมาแต่กำเนิด คนพวกนี้ไม่มีทางสำนึกผิดในสิ่งที่ตัวเองทำ ต้องใช้ความรุนแรงเท่านั้นถึงจะทำให้รู้สึกหวาดกลัวสำนึกผิด พี่ไม่ได้จะสนับสนุนให้ใช้วิธีร้ายมาร้ายตอบ แต่ถ้าเรื่องบานปลายจนสุดโต่งก็ไม่มีทางเลือก”
 
 
ถึงแม้เมื่อชาติที่แล้วเสี่ยวเหวยไม่ได้เจอกับการทารุณบนร่างกายแบบเวยเวย แต่เธอถูกคนร้ายลักพาตัวจนกระโดดตึกลงมา เสี่ยวเชี่ยนใช้สารพัดวิธีในการแก้แค้นให้ลูกสาว จนสุดท้ายก็เสียสละด้วยชีวิตตัวเอง
 
 
เธอไม่เคยเสียใจกับการกระทำของตัวเองเลยแม้แต่น้อย เมื่อเทียบกับต้องให้เธอเก็บความแค้นไปตลอดชีวิต ไม่สู้ล้างแค้นให้ตายไปพร้อมกับคนเลว บนโลกนี้ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแลกเปลี่ยนได้ อยู่ที่ว่าจะยอมหรือไม่
 
 
“หลิวเหมยเธอร้องไห้ทำไม?”
 
 
“สงสารเวยเวย ถ้าเขามีแม่อย่างพี่สะใภ้ก็คงดี……”
 
 
“มาเจอพี่ตอนนี้ก็ยังทัน พี่ช่วยพาเขาเดินออกมาได้” เสี่ยวเชี่ยนพูดด้วยความมั่นใจ สายตามีความแน่วแน่
 
 
“ฉิวฉิว พวกเราเปิดสถาบันสอนศิลปะการต่อสู้กันเถอะ สอนเด็กๆให้รู้จักป้องกันตัวเอง อย่าปล่อยให้พวกเขาถูกรังแก!” หลิวเหมยอยากทำอะไรบ้าง
 
 
“เอาสิ!” ฉิวฉิวเห็นด้วย
 
 
“มีแค่การป้องกันตัวยังไม่พอ สิ่งสำคัญที่สุดก็คือการปกป้องและการสั่งสอนของผู้ปกครอง การให้ความรู้เรื่องเพศศึกษาต้องทำให้ครอบคลุม เพื่อนพี่อายุ18-19แล้วเพิ่งจะรู้ว่าส่วนล่างของผู้หญิงมีสามรู ไม่เคยมีคนบอกพวกเขาเรื่องนี้ คบกับผู้ชายที่ไม่มีประสบการณ์ก็หากันอยู่นานกว่าจะใส่ได้ถูกรู”
 
 
เสี่ยวเฉียงเลิ่กคิ้ว เมียเขาพูดถึงผู้ชายโง่ที่ไม่มีประสบการณ์ คงไม่ใช่พี่รองของเขาหรอกนะ?
 
 
จึ๊ๆ อวี๋หมิงอี้คนซื่อผู้ไม่เคยดูหนังโป๊ไม่อ่านนิยายอย่างว่า ก็เหมือนคนที่ควรจะหารูไม่เจอเสียบมั่วไปหมดแหละนะ…เสี่ยวเฉียงแขวะพี่ชาย
 
 
“ไม่ต้องคิดเพ้อเจ้อ ไม่ใช่เขา!” เสี่ยวเชี่ยนรีบห้าม เสี่ยวเฉียงเข้าใจแล้ว ฮ่าๆ ความลับของพี่รอง~
 
 
ให้ผู้ปกครองสอนเด็กเรื่องเพศศึกษาเนี่ยนะ ขนาดเปิดสารคดีสัตว์โลกเจอสัตว์กำลังมีอะไรกันยังแทบจะรีบเปลี่ยนช่องทันที ทำให้เด็กรู้สึกว่าเซ็กส์เป็นสิ่งสกปรก คิดว่าเป็นการปกป้องเด็กจากเรื่องพวกนั้น แล้วคิดว่าโลกภายนอกมีพวกสัตว์เดรัจฉานน้อยอย่างนั้นเหรอ? ห้ามความคิดของเด็กแต่กลับไม่สอนให้เด็กรู้จักป้องกันตัวเองจากพวกสัตว์เดรัจฉาน
 
 
เด็กถูกคุกคามมานานแต่ไม่กล้าพูด ปัจจัยส่วนหนึ่งก็มาจากการขาดการให้ความรู้เรื่องเพศศึกษา และผู้ปกครองไม่เอาใจใส่เด็ก
 
 
“หากมองปัญหาในแง่ดี สังคมของเราก็จะมีเกิดการพัฒนาอยู่ตลอดเวลา กฎหมายกับมาตรการป้องกันจะได้มีการปรับปรุงให้ดีขึ้น กฎหมายต้องทำให้รัดกุม ครอบครัวเองก็ต้องปกป้องลูกหลานให้มากขึ้น เรื่องแบบนี้ถึงจะได้ลดน้อยลงเรื่อยๆ”
 
 
 อวี๋หมิงหลางตอบโดยมองอย่างแง่ดี
 
 
เสี่ยวเชี่ยนมองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง “เสี่ยวเฉียง นายรู้สึกอะไรกับคำพูดของฉันเมื่อกี้ไหม?”
 
 
เธออยากรู้มากว่า เมื่ออวี๋หมิงหลางที่รักความยุติธรรมพิทักษ์ความสงบสุขเห็นเธอมีความคิดที่สุดโต่งแบบนี้ เขาจะมีความคิดเห็นอย่างไร ซึ่งก็เกี่ยวเนื่องกับความสงสัยที่เสี่ยวเชี่ยนพกมาตั้งแต่เมื่อชาติก่อน เขาจะเข้าใจเรื่องที่เธอใช้ความรุนแรงโต้ตอบหรือเปล่า?