แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 892 เทพบุตรตัวจริงต้องอีคิวต่ำ

แม่อวี๋แสดงอำนาจอย่างคนเป็นผู้ใหญ่ในบ้าน ต่อหน้าลูกสะใภ้เธอไม่กล้าต่อว่าลูกชาย แต่อย่าคิดว่าเธอจะปล่อยคนเย็นชาที่รังแกต้าอีที่ถูกสงสัยว่ากำลังตั้งท้องไปหรอกนะ

 

 

“ผมอธิบายไปแม่ก็ไม่เข้าใจหรอก” อวี๋หมิงอี้โมโหจนถลกแขนเสื้อขึ้น ตอนนี้เขาจะไปตามต้าอีกลับมา

 

 

ผู้หญิงบ้านนี้ปล่อยให้อยู่ด้วยกันไม่ได้เลยจริงๆ ตั้งแต่เด็กยันแก่ไว้ใจไม่ได้สักคน

 

 

เมียที่ว่านอนสอนง่ายของเขายังถูกพาหนีไปด้วย…

 

 

เสี่ยวเชี่ยนปอกผลไม้ให้ต้าอีกับพ่านพ่าน ต้าอีไม่สบายใจ เธอกินไม่ลง

 

 

“ออกมาโดยไม่บอกพี่รองก่อน…มันไม่คอยเหมาะมั้ง?”

 

 

เสี่ยวเชี่ยนเห็นต้าอีเป็นแบบนี้ก็ไม่คิดจะปิดบังอีก จึงพูดไปตามตรง

 

 

“ไม่มีอะไรไม่เหมาะ ถ้าเกินยี่สิบนาทีแล้วเขายังไม่โทรมาฉันจะไม่ให้เขาเจอเธอสองวัน ถ้าเกินหนึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่มา ฉันก็จะให้เขาหาเธอไม่เจอเลยหนึ่งเดือน ถ้าวันนี้ก่อนถึงตอนเย็นเขาเลือกที่จะนิ่งเงียบ ต่อไปก็อย่ามาให้เห็นหน้าอีก”

 

 

“ฉันไม่อยากไปจากพี่รอง”

 

 

“เธอคิดจะยอมไปถึงเมื่อไรกัน?”

 

 

ต้าอีอึ้ง

 

 

“ถ้าฉันไม่ลากเธอออกมา ถ้าเขายังไม่แสดงท่าทีอยู่แบบนั้น เธอก็จะไม่สบายใจอยู่อย่างนั้น พวกเธอสองคนจะอยู่กันแบบปากหนักแบบนี้ไปถึงเมื่อไร? เธอกลัวอะไรกันแน่?”

 

 

“ฉัน…” ต้าอีก้มหน้า อันที่จริงสิ่งที่เธอกลัวมีเยอะแยะ

 

 

เสี่ยวเชี่ยนโบกปัดมือ “พอละ ไม่ต้องบอกฉันหรอก เก็บไว้คุยกับพี่รองเถอะ”

 

 

เสียงเคาะประตูดังขึ้นพอดี

 

 

เสี่ยวเชี่ยน หึ ออกมา มาไวจริงนะ

 

 

พอเปิดประตูก็เห็นอวี๋หมิงอี้ยืนอยู่หน้าประตูแบบไม่ต้องสงสัย หน้าบึ้ง ต้าอีพอเห็นเขาก็ตกใจ

 

 

“กลับบ้านกับผม”

 

 

“ยังพูดกันไม่รู้เรื่องก็คิดจะพาคนไปแล้วเหรอ?” เสี่ยวเชี่ยนพูดดักก่อนที่ต้าอีจะพูด

 

 

น้ำเสียงไม่ถึงกับบังคับแต่มีพลัง ท่าทีชัดเจน

 

 

“รอเจ้าเล็กกลับมาให้เขาคุยกับเธอเอง” อวี๋หมิงอี้เป็นคนที่ไม่ถนัดอธิบายอย่างแรง

 

 

“เธอว่าไงล่ะ?” เสี่ยวเชี่ยนถามต้าอี

 

 

ต้าอีมองหน้าพี่รอง เธอตกใจสีหน้าดุดันของเขาจนถอยหลังออกไปเงียบๆ

 

 

“โอ๊ะโอ ดูจากท่าทางแล้วต้าอีคงไม่อยากกลับไปสินะ?”

 

 

เสี่ยวเชี่ยนแอบสะใจ

 

 

อวี๋หมิงอี้มองเมียตัวเองค่อยๆถอยห่างออกไป แล้วมองเสี่ยวเชี่ยนตัวแสบที่กำลังสะใจ ความโกรธในใจปะทุพลางคิดว่าไว้วันไหนเขาต้องอัดน้องชายให้ได้ ดูยัยตัวแสบนี่ทำกับเมียเขาสิ

 

 

พอเห็นต้าอีกลัวแบบนั้นเขาจึงได้แต่ระงับความโกรธแล้วอธิบาย

 

 

“ผมไม่ได้โกรธ ผมแค่…ผมแค่กังวลนิดหน่อย”

 

 

เสี่ยวเชี่ยนใส่ไฟเพิ่ม “ใช่ พี่รองเป็นกังวล สีหน้าวิตกกังวลหน้านิ่งของพี่ทำเมียตกใจหนีออกจากบ้าน…”

 

 

อวี๋หมิงอี้แสร้งทำเป็นไม่ได้ยินที่เสี่ยวเชี่ยนพูด เขารู้ว่าถ้าวันนี้ไม่พูดให้รู้เรื่องต้าอีจะต้องอึดอัดใจแน่นอน

 

 

แต่จะให้เขาพูดต่อหน้าเฉินเสี่ยวเชี่ยนจอมวายร้าย…มันจะทิ้งเงามืดในใจของเขาอย่างใหญ่หลวงนะ…

 

 

“ต้าอี พวกเรากลับบ้านกัน ผมมีบางอย่างอยากพูดกับคุณ”

 

 

ในใจของต้าอีเวลานี้กำลังสับสน เธอเฝ้ารอที่จะคุยกันให้รู้เรื่องแต่ก็แอบกลัวพี่รองนิดหน่อย ทำได้แค่ขอความช่วยเหลือจากประธานเชี่ยน

 

 

“เอาล่ะ ในเมื่ออยากกลับไปคุยกันก็อย่ามัวลีลาอยู่ตรงนี้ รีบๆกลับไปคุยกันสักที แต่ฉันขอบอกไว้ก่อนนะ ถึงการหนีออกจากบ้านครั้งนี้จะเป็นแค่การลองใจ แต่ถ้ามีครั้งหน้าที่ไม่ยอมพูดจากัน เอาแต่คิดในใจล่ะก็ อาจไม่ใช่แค่การลองใจ”

 

 

พอได้ฟังผู้หญิงตัวแสบคนนี้คิดจะพาเมียเขาหนีอีกพี่รองก็ถลึงตาใส่ เสี่ยวเชี่ยนถลึงตากลับ

 

 

“มองอะไร จะอวดว่าตาโตเหรอ? ฉันจะบอกให้นะ เรื่องวันนี้แม่เป็นคนอนุญาต ถ้าพี่เก่งนักก็ไปเอาเรื่องกับแม่สิ”

 

 

พี่รองกัดฟัน ยัยตัวแสบ…

 

 

เสี่ยวเชี่ยนโบกมือไล่ รีบๆพาคนกลับไปเลยไป เธอรู้อยู่แล้วว่าอวี๋หมิงอี้ไม่กล้าเอาเรื่องแม่ นั่นคนที่มีอิทธิพลที่สุดของบ้านเลยนะ ขนาดพลโทอวี๋ยังไม่กล้าทำอะไร เจอเรื่องแบบนี้เอาแม่สามีมาอ้างเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

 

 

ต้องบอกเลยว่าความรู้สึกที่ได้ทำลายภูเขาน้ำแข็งจนกลายเป็นภูเขาไฟ โกรธแต่ทำอะไรไม่ได้แบบนี้…มันสะใจสุดๆ ฮ่าๆ

 

 

ต้าอีกลับบ้านกับพี่รอง เธอรู้สึกกล้าๆกลัวๆ พี่รองเองก็ไม่พูดอะไร คล้ายกับกำลังบ่มความรู้สึกบางอย่าง ต้าอีหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ เธอกังวลมาก พ่านพ่านที่อยู่ข้างๆก็มีสีหน้ากังวลไปด้วย พี่รองเห็นสองแม่ลูกคู่นี้ดูตกใจกลัวมากก็ทั้งโกรธทั้งขำ

 

 

เขาน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ? กลัวมากขนาดนี้เลย?

 

 

เวลานี้ต้าอีรู้สึกขอบคุณประธานเชี่ยนมาก ถึงประธานเชี่ยนจะไม่ได้พูดอะไร แต่กลับใช้วิธีลองใจเพื่อช่วยเธอกับพี่รอง ต้าอีรู้ว่าจุดประสงค์ของประธานเชี่ยนก็คือต้องการให้เธอกับพี่รองได้คุยกัน เธอเองก็ตัดสินใจแล้วว่าจะเปิดอกคุยให้หมด แต่พอเห็นหน้านิ่งๆของพี่รองแล้วก็รู้สึกหวั่นใจขึ้นมาอีกรอบ

 

 

ฮือๆ กลัวเขาอะจะทำไงดี ใบหน้าแบบนี้มันดูดุๆไงไม่รู้

 

 

พอกลับถึงบ้านต้าอีก็เห็นพี่รองหิ้วกระเป๋าเข้าไปไว้ในห้องนอน เธอยืนลังเลอยู่หน้าประตู ส่วนพ่านพ่านในฐานะที่เป็นผู้ติดตามในการหนีออกจากบ้านครั้งนี้ด้วยก็รักษาสีหน้าหวาดกลัวตามแม่ไปด้วย

 

 

ต้าอีหันไปขอความช่วยเหลือจากแม่อวี๋ แม่จ๋าช่วยหนูด้วย

 

 

แม่อวี๋แกล้งไอ “พ่านพ่านจ๊ะ ย่าพาออกไปเล่นข้างนอกดีไหมจ๊ะ?”

 

 

“แต่ว่าหม่าม้า…” พ่านพ่านรู้จักเห็นใจคนอื่น รู้จักคติที่ว่ามีสุขร่วมเสพมีทุกข์ร่วมต้าน

 

 

เด็กดี ไม่เสียทีที่รัก ต้าอีมองลูกชายด้วยสายตาซึ้งใจ ส่วนขาก็ขยับไปทางลูกชาย

 

 

“หม่าม้ากับป่าป๊ามีเรื่องต้องคุยกัน ออกไปเล่นกับย่าข้างนอกดีกว่าเนอะ”

 

 

“อ่อ…” ถึงพ่านพ่านจะอยากช่วยแม่ แต่เด็กน้อยก็กลัวพ่อ ทำได้แค่ยืนลังเลอยู่ที่เดิมไม่ขยับ มองต้าอีอยู่แบบนั้น

 

 

“ป่าป๊าหม่าม้าไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ไปกับย่านะเด็กดี” แม่อวี๋อุ้มพ่านพ่านไป

 

 

ต้าอีมองประตูพลางคิดในใจว่า ถ้าเธอออกไปด้วยได้คงดี…

 

 

พี่รองเดินเข้ามาคิดจะจูงมือเธอ แต่ต้าอีดึงมือไปด้านหลังอัตโนมัติ พี่รองจับมือเธอเอาไว้โดยไม่ลังเล เดิมคิดจะพาเธอไปนั่งคุยที่โซฟา แต่เห็นเธอหวาดกลัวเป็นกระต่ายน้อยแบบนี้จึงคิดว่าควรทำอะไรให้ทั้งสองฝ่ายต่างสบายใจกันก่อนค่อยเริ่มคุย

 

 

ต้าอีเห็นเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น…เขาจับเธอเข้าชิดกำแพงแล้วก้มลงมาประกบปากเธอ

 

 

ปากที่เย็นหน่อยๆ อ่อนนุ่ม ตอนแรกก็นุ่มนวลดี แต่สักพักกลับหนักหน่วง นี่แหละมาตรฐานจูบของพี่รอง ต้าอีถูกเขาจูบจนตัวอ่อนยวบ ค่อยๆเริ่มลืมความหวาดกลัวแล้วเคลิ้มไปกับเขา

 

 

พอได้สติขึ้นมาอีกครั้งพี่รองก็อุ้มเธอไปที่โซฟาแล้ว เดิมคิดจะเอาหัวเธอพิงกับไหล่ตัวเองเพื่อปลอบให้เธอหายกลัว แต่สายตาที่ดูเหม่อลอยของเธอกลับทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะกดเธอลงบนโซฟาแล้วจูบอย่างร้อนแรงอีกรอบ

 

 

ถ้าไม่ติดว่าอีกเดี๋ยวแม่อวี๋พาหลานกลับมาแล้วพวกเขายังไม่ได้คุยอะไรล่ะก็ คงไปต่อที่เตียงแล้ว

 

 

อวี๋หมิงอี้สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำออกมาดื่มจนหมดรวดเดียว น้ำเย็นไหลลงไปในท้องของเขาช่วยดับความร้อนรุ่มในร่างกายได้ ใบหน้าแดงๆของต้าอีมองเขาดื่มน้ำ เธอรู้สึกว่าพี่รองเหมือนเทพบุตรมาก แม้แต่ตอนดื่มน้ำยังดูเท่ห์ได้ขนาดนี้

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย

Status: Ongoing
หลังจากตรอมใจตายจากการเสียลูกสาวสุดที่รักไป เสี่ยวเชี่ยน จิตแพทย์สาวชื่อดังก็ได้ย้อนเวลากลับมาเป็นตัวเองเมื่อตอนอายุสิบแปดปีอีกครั้ง คราวนี้เธอจะแก้ไขเรื่องในอดีตทุกอย่างที่เธอเคยผิดพลาดไป เธอจะคิดบัญชีทุกคนที่เคยทำร้ายเธอและคนที่เธอรัก ทั้งพ่อที่เอาใบเรียนต่อมหาวิทยาลัยของเธอไปซ่อนเพื่อบังคับให้เธอต้องแต่งงานกับผู้ชายที่จะเอาเธอมาแต่งงานบังหน้าทั้งที่ตัวเองเป็นเกย์ ทั้งอาจารย์ที่รับเงินพ่อเพื่อปิดบังเรื่องผลสอบของเธอ ยังมี หนีเจี้ยนเหริน คนสารเลวที่ทุบตีเธอไม่เว้นวันในชาติที่แล้ว เธอจะเอาคืนทุกคนให้หมด ชาตินี้เธอตั้งใจไว้แล้วว่าจะมีชีวิตอยู่เพื่อการแก้แค้นเท่านั้น! แต่เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกทำให้เธอต้องมาพบกับเขา อวี๋หมิงหลาง ทหารที่รักเธออย่างสุดใจเมื่อชาติก่อน ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามแผนการของเธอแล้วแท้ๆ แต่พอตานี่โผล่มาทุกอย่างก็ยุ่งเหยิงผิดพลาดไปหมด นี่เธอต้องทำยังไงถึงจะสลัดอีตากอเอี๊ยะนี่ทิ้งไปได้กันเนี่ย!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset