แพทย์เทวะ หัตถ์ปีศาจ – ตอนที่ 511

ตอนที่  511 องค์ชายผู้นี้ไม่เคยเป็นสุภาพบุรุษ

รถม้าขององค์ชายเก้ารีบไปที่ตระกูลเฟิงในชั่วข้ามคืน  นอกจากนี้ยังนำหมอผีซางคังมาด้วย

เป่ยจื่อนั่งตรงข้ามจากซวนเทียนหมิง และบอกพวกเขาเกี่ยวกับข่าวจากตระกูลเฟิง  “ เห็นได้ชัดว่าเมื่อท่านฮูหยินเหยาพยายามฆ่าเฟิงจินหยวน นางพึมพำกับการแก้แค้นแทนบุตรสาวของนาง เฟิงจินหยวนทำให้บุตรสาวของนางเสียชีวิต  ความตายจะเป็นการแก้แค้นที่ไม่เพียงพอ ”

เฟิงหยูเฮงรู้สึกหนาวสั่นเมื่อได้ยินสิ่งนี้  นางกอดเข่าและขมวดคิ้วอย่างแน่นหนา  “ ส่งคนไปที่คฤหาสน์ขององค์หญิง และเรียกท่านปู่และน้องชายของข้าไปตระกูลเฟิง ”  นางสั่งอย่างไร้พลัง  ในช่วงเวลานี้นางไม่เพียงต้องการความช่วยเหลือจากเหยาเซียนเท่านั้น แต่นางยังต้องการให้เหยาเซียนและเฟิงจื่อหรูไปหาเหยาซื่อในฐานะบิดา และบุตรชายของนาง อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถให้ความสบายใจกับนาง

ซวนเทียนหมิงเอื้อมมือจับนางเบา ๆ แล้วถามว่าเป่ยจื่อว่า  “ อาการบาดเจ็บของพวกเขาเป็นอย่างไร ? ”

เป่ยจื่อกล่าวว่า  “ ดูเหมือนว่าท่านฮูหยินเหยาแทงหน้าท้องส่วนล่างของเฟิงจินหยวน  หลังจากมีดแทงเข้าไปก็ถูกดึงออกมาเลยทำให้เลือดออกเยอะ  เฟิงจินหยวนพยายามที่จะแย่งมีดแล้ว ….”  ในขณะที่พูดสิ่งนี้เขามองไปที่เฟิงหยูเฮง และพูดอย่างระมัดระวัง  “ จากนั้นแทงหน้าอกของเหยาซื่อ  แน่นอนว่าความรุนแรงของอาการบาดเจ็บจะเป็นที่รู้กันหลังจากองค์หญิงได้ดู ”

การแสดงออกของเฟิงหยูเฮงน่าเกลียดเล็กน้อย  นางไม่สนใจว่าอาการบาดเจ็บของเฟิงจินหยวนจะรุนแรงแค่ไหน แต่ถ้าเหยาซื่อถูกแทงที่หน้าอกจริงนั่นจะเป็นปัญหาสำคัญ

นางถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และมองเป่ยจื่อ สั่งทหารให้รถม้าเร็วขึ้น  นางรู้สึกเหนื่อย นางเอนหลังพิงซวนเทียนหมิงและพึมพำว่า  “ นางบอกว่าข้าไม่ใช่บุตรสาวของนางและขัดแย้งกับข้าหลายครั้ง ”

ซวนเทียนหมิงรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี  เมื่อพูดถึงเรื่องนี้เขาลูบไหล่ของนางด้วยความเงียบเพื่อให้ความสบายใจ อย่างไรก็ตามในหัวใจของเขาเขาไม่สามารถทนเหยาซื่อได้อีกต่อไป

ในที่สุดรถม้าขององค์ชายเก้าก็มาถึงคฤหาสน์เฟิง  เฟิงหยูเฮงรีบวิ่งลงจากรถ ซางคังถูกลากไปด้านข้างโดยนางและเกือบตกลงไป เป่ยจื่อสนับสนุนเขาจากด้านข้าง และทุกคนติดตามเฟิงหยูเฮงเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว

คนที่ได้รับบาดเจ็บสองคนยังคงอยู่ในห้องของเฟิงจินหยวน มีหมอคนหนึ่งมาถึงคฤหาสน์ก่อนพวกเขา  แม้กระนั้นเขายืนอยู่ข้าง ๆ อย่างพ่ายแพ้ เพราะทั้งสองเสียเลือดมากเกินไป

เหยาเซียนยังไม่มาถึง  เฟิงหยูเฮงมองไปที่เหยาซื่อซึ่งนอนจมกองเลือด นางตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วและชี้ไปที่เฟิงจินหยวนโดยกล่าวว่า  “ พาเขาไป ”

บ่าวรับใช้ไม่ได้พูดอะไร  พวกเขาเพียงแค่เดินไปข้างหน้าเพื่อลากเฟิงจินหยวน เขาไม่รู้สึกตัวในขณะนี้และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือด พวกบ่าวรับใช้ปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาตายแล้วลากเขาออกจากเตียง

ตระกูลเฟิงมองและไม่มีแม้แต่คนเดียวที่อยากจะพูดอะไรสักคำ  โดยเฉพาะเฟิงเฟินไดถาม  “ ถ้าอย่างนั้นใครจะรักษาท่านพ่อ  ?  ”

จุนม่านพูดด้วยท่าทางเย็นชา  “ ไม่ได้เชิญหมอมาหรือ  ?  ”  เมื่อพูดอย่างนี้นางก็หันไปหาหมอ  “ ไปรักษาท่านพี่ ”

หมอค่อนข้างลำบากใจเล็กน้อย  “ ข้าผู้ต่ำต้อยขาดความสามารถทางการแพทย์  ข้ากลัวว่าจะทำให้ท่านเฟิงแย่ลง ท่านฮูหยินได้โปรดเชิญหมอคนอื่นมาขอรับ !  ”

จุนม่านกล่าวอย่างใจเย็น  “ หมอคนอื่นไปเชิญมาแล้ว  พวกเขายังมาไม่ถึง แค่ทำให้ดีที่สุดในตอนนี้ ”

ไม่มีอะไรที่หมอจะทำได้  เขาตามบ่าวรับใช้ไปที่ห้องอื่นเพื่อรักษาบาดแผลของเฟิงจินหยวนเท่านั้น เฟินไดกัดฟันของนางแล้วตามพวกเขาไป คนอื่น ๆ ยังคงอยู่ในห้องเพื่อรับฟังอาการของเหยาซื่อ

เหยาซื่อถูกแทงที่หน้าอกของนาง  เมื่อมีดถูกดึงออกมาเลือดก็พุ่งออกมาด้วย ตอนนี้เห็นได้ชัดว่านางเสียเลือดไปมากและใบหน้าของนางซีดอย่างน่ากลัว เฟิงหยูเฮงรู้ว่าอาการบาดเจ็บแบบนี้ไม่สามารถรักษาได้ในที่แห่งนี้ เพื่อให้มั่นใจว่าเหยาซื่อสามารถรอดได้ นางจะต้องเข้าไปในมิติของนาง นางพูดกับซางคัง  “ อีกไม่นานท่านปู่จะมาถึง  อยู่ข้างนอกกับองค์ชายเก้าเฝ้าประตู ไม่อนุญาตให้คนเข้าห้องแม้แต่คนเดียว เข้าใจหรือไม่ ?  “

ซางคังตกตะลึง  “ ท่านอาจารย์ ท่านไม่ต้องการความช่วยเหลือจากข้าหรือขอรับ  ?  ”

เฟิงหยูเฮงส่ายหัว  “ เจ้าไม่สามารถให้ความช่วยเหลือในสถานการณ์นี้ได้ ”  หลังจากพูดอย่างนี้นางกลัวว่าซางคังจะคัดค้าน ดังนั้นนางจึงกล่าวว่า  “ นางเป็นมารดาของข้าและนางก็เป็นหญิงผู้สูงศักดิ์  ด้วยอาการบาดเจ็บแบบนี้ ข้าจะทำให้นางเสื่อมเสียศักดิ์ศรี ไม่ได้”

เมื่อนางพูดแบบนี้ซางคังก็เข้าใจ  จริง ๆ แล้วมีแผลที่หน้าอกของนาง เสื้อจะถูกถอดอย่างแน่นอนเพื่อให้การรักษา มันคงไม่เหมาะสมที่เขาจะยังคงอยู่ สำหรับเฟิงหยูเฮงและเหยาเซียน คนหนึ่งเป็นบุตรสาวและอีกคนเป็นบิดา นั่นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ง่ายมาก หลังจากเข้าใจความคิดเหล่านี้แล้วเขาพยักหน้า  “ อาจารย์ไม่ต้องกังวล  ข้าเข้าใจ”

ซวนเทียนหมิงแลกเปลี่ยนสายตากับนางและเข้าใจแผนของนางทันที  ไม่นานพวกเขาก็แค่รอเหยาเซียน

เฟิงหยูเฮงจับมือเหยาซื่อ  หลังจากคิดไปเล็กน้อย นางใช้เข็มเย็บแผลที่หน้าอกของเหยาซื่อ จากนั้นนางก็สั่งเป่ยจื่อ  “ ไปที่ทางเข้าเร็ว  ดูว่าท่านปู่มาถึงแล้วหรือยัง ”

เป่ยจื่อพยักหน้าและออกไป  ซวนเทียนหมิงจับมือนางแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน  “ อย่าตกใจ  จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ”

เฟิงหยูเฮงรู้ว่าไม่มีอะไรสำคัญเกิดขึ้น  ตราบใดที่เหยาเซียนมาถึง ทั้งสองก็จะพาเหยาซื่อเข้าสู่ห้องผ่าตัดในมิติของนาง แม้จะได้รับบาดเจ็บสาหัสกว่าสิบเท่าก็สามารถรักษาได้ มันจะลำบากมากขึ้น นั่นคือทั้งหมดที่ลำบากมากเช่นกัน

อย่างไรก็ตามในขณะที่นางมั่นใจว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่ มีบางอย่างที่ร้ายแรงเกิดขึ้นทางฝั่งของเฟิงจินหยวน  ไม่กี่นาทีหลังจากที่เป่ยจื่อออกไป เฟิงเฟินไดที่ไปเฝ้าเฟิงจินหยวนก็วิ่งกลับมา นางตื่นตระหนกและลุกลี้ลุกลน

จุนม่านขมวดคิ้ว และถามนางว่า  “ เกิดอะไรขึ้นหรือ  ?  ”

เฟิงเฟินไดไม่สนใจจุนม่านและรีบตรงไปที่เฟิงหยูเฮง  เมื่อมาถึงข้าง ๆ เฟิงหยูเฮง นางเอื้อมมือไปลากเฟิงหยูเฮงแล้วพูดเสียงดัง  “ เจ้าทำอะไรอยู่ที่นี่  ? เหยาซื่อต้องชดใช้ด้วยชีวิตของนางเมื่อฆ่าคนอื่น ปล่อยให้นางตาย ! รีบไปดูท่านพ่อ ท่านพ่อเขา …”

เพี้ยะ !

เฟิงหยูเฮงไม่ได้พูดอะไร นางตบหน้าเฟิงเฟินได  มีการใช้กำลังจำนวนมากในการปะทะครั้งนี้ทำให้เฟินไดล้มลงที่พื้น สะโพกของนางกระแทกที่มุมโต๊ะ และความเจ็บปวดทำให้นางไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้เป็นเวลานาน

“ หุบปาก !  ”  เฟิงหยูเฮงโกรธมาก  นางชี้ไปที่เฟิงเฟินไดอย่างโกรธแค้น  “ ข้าจะบอกเจ้าว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับท่านแม่ของข้า คฤหาสน์เฟิงทั้งหมดของเจ้าจะต้องไปนอนในหลุมศพพร้อมกับท่านแม่ของข้า ”

เฟิงเฟินไดอยากจะพูดเพิ่ม  อย่างไรก็ตามนางถูกหยุดโดยบ่าวรับใช้ส่วนตัวของจุนม่าน จุนม่านยังใช้น้ำเสียงที่เย็นชาเช่นเดียวกับเฟิงหยูเฮง และกล่าวว่า “คุณหนูสี่โปรดระวังปาก”

เฟิงเฟินไดเกือบจะบ้า นางกล่าวเสียงดังว่า  “ บนพื้นฐานอะไร  ? เจ้าช่วยชีวิตเหยาซื่อบนพื้นฐานอะไร เป็นไปได้หรือไม่ที่ผู้หญิงคนนี้สำคัญกว่าท่านพ่อ ”

จุนม่านมองนางด้วยความโกรธ  อย่างไรก็ตามจุนเหม่ยหัวเราะด้วยความโกรธในสิ่งที่เฟิงเฟินไดพูด ไม่สามารถกลั้น นางได้กล่าวว่า  “คุณหนู สี่ หมอคนหนึ่งได้รับเรียกให้ดูแลท่านพี่แล้ว  แต่ท่านฮูหยินเหยาไม่มี บอกสิว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับฝ่ายใด ?  ”

เฟิงเฟินไดจะตอบได้อย่างไร  นางรู้ว่าหมอที่ดีที่สุดคือเฟิงหยูเฮง นางจึงโต้กลับ  “ ใครบอกว่าหมอไม่ได้เรียก  นางกำลังทำอะไรอยู่ ”  นางยื่นมือออกไปและชี้ไปที่เฟิงหยูเฮง  คำพูดของนางไร้มารยาทอย่างมาก

โชคไม่ดีที่นางลืมไปว่าถึงแม้เฟิงหยูเฮงจะไม่ดีกับนาง เพราะทั้งคู่เป็นบุตรสาวของตระกูลเฟิง คนที่อยู่ข้างนางก็ไม่เคยมองว่าตัวเองเป็นสุภาพบุรุษ  แนวคิดของการไม่ทำร้ายผู้หญิงหรือตระกูลไม่เคยมีอยู่ในซวนเทียนหมิง เขารู้แต่ว่าเขาจะตีใครก็ตามที่เขาไม่ชอบ และเขาก็จะตีใครก็ตามที่ไม่เคารพชายาของเขา

เฟิงเฟินไดจึงต้องทนทุกข์ทรมาน  ก่อนที่นางจะลดมือของนางชี้ไปที่เฟิงหยูเฮงลงก็ถูกตวัดด้วยแส้ จากนั้นนางก็ถูกดึงไปข้างหน้าและดูเหมือนว่านางกำลังบินอยู่ เท้าทั้งสองของนางยกขึ้นจากพื้น แต่พวกมันลงจอดอย่างรวดเร็วอีกครั้ง น่าเสียดายที่นางตกลงพร้อมกับเสียง  “ ปัง ”  ที่เกือบจะขยับอวัยวะภายในของนางออกจากที่

เฟินไดพบว่าหายใจลำบาก  เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันนี้ทำให้นางจำได้ทันทีเมื่อปีที่แล้ว ซวนเทียนหมิงทำให้นางตกลงไปในน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า นางถูกตี นางลืมไปได้อย่างไร คนผู้นี้ไม่เคยรู้วิธีแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อผู้หญิงคนใดนอกจากเฟิงหยูเฮง เขาจะสาปแช่งและตีพวกเขาทันที นางลืมไปได้อย่างไรว่านี่คือสิ่งที่ทุกคนกลัวในฐานะองค์ชายเก้า ทุกคนก็รู้ว่าองค์ชายเก้าปกป้องชายาของเขา นางแหย่ต่อมความโกรธของเขา

เฟิงเฟินไดถูกโยนลงพื้นโดยซวนเทียนหมิง แต่นางก็ไม่ได้รับความเห็นใจจากใครเลย  มีเพียงบ่าวรับใช้ 2 คนของนางเท่านั้นที่คอยช่วยนาง เมื่อนางเงยหน้าขึ้นนางก็พบเฟิงหยูเฮงและซวนเทียนหมิงมองนางด้วยสายตาที่เย็นชา

จุนม่านเตือนบ่าวรับใช้สองคน  “ รีบพาคุณหนูของพวกเจ้าไปเร็ว !  ”  หลังจากนี้นางกล่าวเสริมว่า  “ หากไม่มีคำสั่งจากคุณหนูรอง อย่าให้ใครเข้ามาในห้องนี้แม้แต่คนเดียว !  ”

เฟิงเฟินไดไม่กล้าพูดอะไรเลย  ด้วยการสนับสนุนจากบ่าวรับใช้สองคนของนาง นางจึงออกจากห้องไป ซวนเทียนหมิงพูดกับจุนม่าน  “ พวกเจ้าก็ออกไปข้างนอกด้วย  อีกไม่นานเมื่อหมอเหยามาถึงก็พาเขาเข้ามา ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นี่อีก ”  หลังจากพูดอย่างนี้แล้วเขาก็มองที่ซางคัง  “ พาพวกนางออกมาและเฝ้าประตู  ไม่อนุญาตให้ใครอยู่ข้างใน ”

ซางคังพยักหน้าแล้วตามท่านฮูหยินของตระกูลเฟิงออกจากห้อง

เฟิงหยูเฮงถอนหายใจ  มองเห็นความขุ่นเคืองบนสีหน้าของนาง ซวนเทียนหมิงพูดอย่างไร้ปัญหา  “ ในท้ายที่สุด ในตระกูลแบบนี้มันเกินกว่าจะจัดการได้จริง ๆ  ”

นางยิ้มอย่างขมขื่น  “ สามารถทำได้  สิ่งที่ผู้คนสามารถควบคุมได้อย่างน้อยก็คือพวกเขาเกิดที่ไหน ถ้าเป็นไปได้ข้าอยากจะเป็นบุตรที่น่าสงสารของตระกูลสามัญมากกว่าใช้เวลาในการต่อสู้ที่เรือนของครอบครัวใหญ่ ”

ไม่นานเหยาเซียนก็มาถึงพร้อมเฟิงจื่อหรู  แม้ว่าเด็กคนนั้นไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเหยาซื่อ แต่นางก็ยังเป็นมารดาของเขา ในเวลานี้เมื่อเขาเห็นร่างของเหยาซื่อนอนอยู่บนเตียงและปกคลุมไปด้วยเลือด เด็กก็เริ่มร้องไห้ทันที

เฟิงหยูเฮงกลัวว่าการระเบิดอย่างกะทันหันของเขาจะสร้างความเสียหายให้กับเหยาซื่อมากกว่านี้ ดังนั้นนางจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหยุดเขา  โชคดีที่เฟิงจื่อหรูเข้าใจความเป็นจริง จับมือเหยาซื่อไว้แล้วเขากล่าวว่า  “ ท่านแม่ต้องอดทน  ท่านปู่และท่านพี่จะช่วยท่านแม่อย่างแน่นอน ”

ใครจะรู้ว่าเป็นเพราะมีการเชื่อมโยงระหว่างมารดากับบุตรชายหรือไม่ เพราะเฟิงหยูเฮงดูเหมือนจะเห็นมือของเหยาซื่อเคลื่อนไหวเล็กน้อย ในขณะที่เฟิงจื่อหรูจับ นางถอนหายใจด้วยความโล่งอก  เมื่อให้การรักษาเพื่อช่วยชีวิตใครบางคน ผลลัพธ์ที่น่ากลัวที่สุดคือผู้ป่วยยอมแพ้ ตราบใดที่เหยาซื่อยังต้องการมีชีวิตอยู่ นางก็จะสามารถช่วยชีวิตเหยาซื่อได้

นางรู้สึกขมขื่นเล็กน้อย  เมื่อนางเห็นสถานะปัจจุบันของเหยาซื่อเป็นครั้งแรกนางอาจรู้สึกว่าหัวใจของนางเริ่มกระตุก นั่นมาจากความรู้สึกที่เป็นธรรมชาติของร่างกายเดิม เมื่อนางเห็นใบหน้าของเหยาซื่อที่คล้ายกับใบหน้าของมารดาของนางเมื่อก่อน นางมีความรู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป นางยังจับมือเหยาซื่อและพูดหลายอย่าง น่าเสียดายที่มือของเหยาซื่อขยับเพื่อเฟิงจื่อหรูเท่านั้น

นางถอนหายใจอย่างแผ่วเบาและไม่พูดอะไรอีกเลย  นางปลอบโยนเฟิงจื่อหรูอย่างเงียบ ๆ บอกเขาว่าไม่ต้องกังวล นางจะรักษามารดาให้หายดี จากนั้นนางก็ให้หวงซวนพาเฟิงจื่อหรูออกไป

ในที่สุดมีเพียงเฟิงหยูเฮง ,  ซวนเทียนหมิง และเหยาเซียนที่ยังอยู่ในห้อง  เฟิงหยูเฮงพูดขึ้นว่า  “ ท่านปู่ เราต้องไปที่ห้องผ่าตัดในมิติ  เราจะให้องค์ชายอยู่ข้างนอกเพื่อป้องกัน ไม่ต้องกังวล ไม่มีใครกล้าเข้ามาข้างใน ”

เหยาเซียนพยักหน้า  เขาเชื่อมั่นว่าซวนเทียนหมิงทำได้อย่างแน่นอน เมื่อพูดถึงการเฝ้ายาม ดังนั้นเขาจึงจับมือของเฟิงหยูเฮง จากนั้นเขาก็จับเหยาซื่อด้วยมืออีกข้าง คนมีชีวิตสามคนหายตัวไปจากตรงหน้าของซวนเทียนหมิงโดยไร้ร่องรอย

 

แพทย์เทวะ หัตถ์ปีศาจ

แพทย์เทวะ หัตถ์ปีศาจ

Author:
นายทหารนาวิกโยธินระดับสูง ที่เป็นแพทย์อัจฉริยะผู้เชี่ยวชาญทั้งแพทย์สมัยใหม่ของโลกตะวันตกและแพทย์แผนโบราณของจีน ถูกโชคชะตาเล่นตลก นางเสียชีวิตจากการระเบิดของเฮลิคอปเตอร์ นางฟื้นคืนชีพอีกครั้งในอีกโลกที่แตกต่าง ในจักรวรรดิต้าชุน บิดาของนางคือเสนาบดีฝ่ายซ้าย เพราะชาติตระกูลที่ตกอับของมารดา ตัวนาง มารดาและน้องชายจึงไม่เป็นที่รักของท่านย่า พวกนางถูกใส่ร้ายอย่างโหดเหี้ยม จากนั้นจึงถูกตระกูลเนรเทศออกไปอยู่ยังหมู่บ้านทุรกันดาร ญาติฝ่ายบิดาและคนในตระกูลล้วนเกลียดชังพวกนาง การเกิดใหม่ในครั้งนี้ นางจะต้องตอบแทนพวกมันอย่างสาสม เข็มเล่มหนึ่ง มีดผ่าตัดเล่มหนึ่ง ชีวิตของพวกเจ้าก็จะตกอยู่ในมือของข้า ข้าจะไม่กลัวแผนสกปรกของพวกเจ้าอีกต่อไป ข้าสามารถทำให้พวกเจ้าพิการ สามารถสังหารพวกเจ้าได้อย่างไร้ร่องรอย สำนักแพทย์เทวะจะถือกำเนิด ชื่อเสียงความมั่งคั่งจะเข้ามา นางจะเป็นที่ยอมรับของฮ่องเต้แต่เดี๋ยวก่อน เรื่องทั้งหมดนั่นยกไว้เถอะ แล้วข้าจะต้องแต่งงานกับองค์ชายบ้าผู้นี้นะเหรอ นี่มันเรื่องอะไรกัน….!

Options

not work with dark mode
Reset