โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】 – ตอนที่ 484

โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ Ep.484 – เมืองลอยฟ้าเผยโฉม

 

“นี่นาย … ตั้งใจจะร่วมงานประลองจริงๆหรอ!” โจวฮ่าวไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาด่าเพื่อนของเขาดี

 

เป็นถึงบุคลคลอันทรงเกียรติในเลเวล C แต่กลับกระโจนเข้าร่วมสังเวียนเลเวล E อย่างกะทันหัน ในสังเวียนที่แม้แต่โจวฮ่าวก็ยังไม่คิดให้ความสนใจมากนัก

 

งานประลองในครั้งนี้ จัดขึ้นแบบวันต่อวัน และการคัดเลือก ต้องใช้เวลาอีกหลายเดือนกว่าจะเสร็จสิ้น

 

อย่ามองว่าโจวฮ่าวแม้อายุเพียง 17 ปี แต่กลับเป็นถึงเลเวล E แล้วจะมีพลังมากเชียว ขนาดฉินเฟิงที่มั่นใจในพลังของตัวเองสุดๆ ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างต้องจัดการ ใครมันจะเอาเวลาไปทิ้งเพื่อมาเข้าร่วมงานประลองลูกรักของพระเจ้ากัน?

 

แต่ฉินเฟิงคิดมาดีแล้ว ว่าเขาอยากไปจริงๆ

 

โจวฮ่าวไร้คำจะกล่าว

 

“เถอะน่า รางวัลของมันก็ฟังดูไม่เลว อีกอย่าง บางทีอาจเจอคนที่มีพรสวรรค์ในงานก็ได้”

 

‘เมื่อเจอคนที่ฉันจำได้ว่าอาจเป็นตัวตนทรงอำนาจในอนาคต ก็ชิงเชิญพวกเขามาเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาซะเลย นี่ฟังดูเป็นกลยุทธ์ที่ดีเหมือนกัน’ ฉินเฟิงคิดในใจ

 

แต่ในเวลานั้นเอง ลู่เหมิงจู่ๆก็เอ่ยปากออกมา “งั้นฉันเองก็จะเข้าร่วมด้วย! โจวฮ่าว นายก็เหมือนกันใช่ไหม”

 

โจวฮ่าวเบนสายตามองฉินเฟิง ทันใดนั้นเขาเกิดความรู้สึกว่า บางทีงานประลองลูกรักพระเจ้าอาจไม่ง่ายดายอย่างที่คิด ดังนั้นตัดสินใจพยักหน้าทันทีและกล่าว “ไปก็ไป”

 

ท่าทีห่อเหี่ยวของเติ้งเหนียนกำลังจะเปลี่ยนเป็นสุขสม แต่สุดท้ายถูกลู่เหมิงสาดน้ำเย็นใส่เสียก่อน “พวกเราจะไปเมืองเฟิงหลี แล้วลงทะเบียน ถึงเวลาประลอง พวกเราก็จะได้เป็นตัวแทนของเมืองเฟิงหลี!”

 

เติ้งเหนียนในเวลานี้ โกรธมากซะจนหนวดเคราลุกชัน 

 

การร้องขอให้ช่วยลงทะเบียนเข้าร่วมงานประลองของเขา เฝ้าทนอ้อนวอนอย่างยากลำบาก สุดท้ายมีคนตัดสินใจเข้าร่วม และคนอื่นๆก็เข้าตามแล้วแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่า ทุกคนไม่ได้ลงทะเบียนเพื่อเขา

 

“ผู้การรัฐฉิน นี่มัน … ”

 

ฉินเฟิงส่ายมือและกล่าว “นี่เป็นการตัดสินใจของลู่เหมิงเอง ผมไม่สามารถเข้าไปยุ่งได้”

 

เติ้งเหนียนอับจนปัญญา มิอาจทำอะไรได้อีก เขากล่าวหงุดหงิด “งั้นก็ช่างมันเถอะ หลายปีที่ผ่านๆมาก็ไม่มีนักเรียนจากทางเราเข้าร่วมเหมือนกัน เพราะงั้นฉันไม่ได้คาดหวังอะไรอยู่แล้ว”

 

ฉินเฟิงเผยยิ้มเล็กน้อยและกล่าว “แต่ว่า ถ้าอาจารย์ใหญ่เติ้งมาเข้าร่วมกับเมืองเฟิงหลีของพวกเรา แล้วก่อตั้งสถาบันระดับสูง ผมคิดว่า คุณจะมีอัจฉริยะรุ่นเยาว์อยู่ในมือ และสามารถส่งพวกเราในฐานะตัวแทนงานประลองได้เลย”

 

เติ้งเหนียนเงยหน้าขึ้นทันใด จ้องมองฉินเฟิง

 

ฉินเฟิงพยักหน้า แสดงท่าทีออกมาว่าเขาเอาจริง ทั้งยังเป็นการขู่กลายๆ

 

ถึงแม้ว่าเขากับเติ้งเหนียนจะไม่ค่อยได้พบเจอกัน เนื่องจากคุณสมบัติทางอบิลิตี้เป็นขั้วตรงข้าม แต่เมื่อความแข็งแกร่งของฉินเฟิงยกระดับขึ้น ทำให้อบิลิตี้แสงที่คอยข่มเขา ถดถอยอานุภาพลง

 

ตรงกันข้าม กลับกลายเป็นเติ้งเหนียนที่ต้องทานรับอำนาจมืดของฉินเฟิง เป็นฝ่ายถูกข่มซะเอง

 

นี่คือความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อพบเจอกับศัตรูที่แข็งแกร่ง 

 

ยังไงก็ตาม การตัดสินใจนี้ เป็นตัวแปรสำคัญที่จะตัดสินว่า อนาคตของเติ้งเหนียนจะเปลี่ยนไปในทิศทางไหน ต้องรู้นะว่า ฉินเฟิงแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก และการชักชวนโดยผู้ใช้พลังเลเวล C มันจะให้ผลลัพธ์ที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

 

อย่างในสถานชุมชนเฉิงเป่ย เจิ้งหยางและเติ้งเหนียนต่างก็เป็นเลเวล E ทว่าแม้เติ้งเหนียนกับเจิ้งหยางจะร่วมมือกัน แต่กลับเป็นเติ้งเหนียนที่โดนจำกัดสิทธิ์ในหลายๆอย่าง

 

ในทางกลับกัน ฉินเฟิงเป็นถึงเลเวล C !

 

การเชื่อฟังผู้แข็งแกร่ง คือสัญชาตญาณในการเอาชีวิตรอด!

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า ถึงจะยังไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ แต่ฉันก็ยังไม่แก่เกินไปที่จะรับงานนี้” เติ้งเหนียนหัวเราะ

 

“เช่นนั้น ยินดีต้อนรับอาจารย์ใหญ่เติ้ง” ฉินเฟิงพอได้ยินคำตอบที่น่าพอใจ ก็ยิ้มทันที

 

 

สามวันต่อมา พลเมืองในสถานชุมชนเฟิงหลี ต่างเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทาง คาดว่านี่น่าจะเป็นการย้ายถิ่นฐานที่ยาวไกล และน่าเบื่อหน่าย

 

กระทั่งบนใบหน้าของพวกเขา ยังเผยถึงร่องรอยของความหวาดกลัวและวิตกกังวล เพราะท้ายที่สุดแล้ว ทุกครั้งที่เกิดการโยกย้าย แม้ว่าที่ใหม่จะมีหลายสิ่งดึงดูดใจก็ตาม แต่มันจำเป็นต้องเผชิญกับอันตรายบนท้องถนนในทุ่งล่า 

 

กลิ่นอายของมนุษย์ สำหรับสัตว์ร้าย มันคือเหยื่ออันโอชะ

 

ยิ่งมีการปรากฏตัวของเหยื่อจำนวนมาก มันอาจถึงขั้นล่อลวงกองทัพสัตว์ร้ายให้ออกมาได้

 

“ไม่รู้ว่าการเดินทางในครั้งนี้จะมีผู้ใช้พลังมาคอยปกป้องกันสักกี่คน เพราะทางเรามีคนเยอะมากๆ”

 

“นั่นสิ แต่ท่านผู้นำเหมือนจะไปกับพวกเราด้วยนะ ฉะนั้นคงไม่มีปัญหาหรอก”

 

“ระยะทางจากที่นี่ถึงเมืองเฟิงหลี ต้องใช้เวลาเดินทางนานแค่ไหนกัน?”

 

ฝูงชนจับกลุ่มสนทนา ทั้งหมดมากองรวมกันที่จุดรวมพลของสถานชุมชน แต่พวกเขารอมาครึ่งค่อนวันแล้ว กลับยังไม่เห็นพาหนะลำใด

 

“รถไฟจากกลุ่มซ่งเฉิงยังไม่มาอีกหรอ?”

 

“นั่นมันแพงมากเลยนะ! แต่ฉันได้ยินมาว่ามันปลอดภัยสมราคา” 

 

“ไม่น่าใช่ เพราะถ้าเดินทางโดยรถไฟ พวกเราต้องออกไปรอนอกชุมชน”

 

“ส่วนเรื่องเดินทางในอากาศโดยฮอลศึกนี่ฝันไปได้เลย พวกเรามีกันตั้งเท่าไหร่? อย่างน้อยก็สัก 40,000-50,000 คน!”

 

ทว่าเมื่อเสียงของชายคนนี้ตกลง คนที่ยืนอยู่เบื้องหน้าเขา จู่ๆก็อ้าปากค้างทันที แววตาเหม่อมองไปยังจุดที่ไกลออกไป

 

ต่อมา แสงแดดแผดเผาจากดวงอาทิตย์ จู่ๆก็ถูกบดบังอย่างกะทันหัน เพียงชั่วขณะ ก็มืดมน บดบังไปทั่วผืนดิน

 

ชายคนแรกเงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว และจึงค่อยตระหนักว่า เหนือศีรษะตน ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ปรากฏเครื่องจักรขนาดใหญ่ขึ้น

 

ไม่ว่าจะเป็นรถไฟ หรือฮอลศึก เมื่อเทียบกับยักษ์ใหญ่เบื้องหน้านี้ มันกลายเป็นมีขนาดเล็กไปถนัดตา

 

–เป็นเมืองลอยฟ้า!

 

เมืองลอยฟ้าลดระดับลงจากเหนือเมฆ ผู้คนที่ไม่เคยเห็นมันมาก่อน เมื่อเห็นว่ามันกำลังตกลงมา ใกล้เข้ามามากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ ก็ยิ่งตื่นตกใจ

 

“นี่ … นี่มันอะไรกัน?”

 

“ใช่เครื่องจักรฝีมือมนุษย์จริงๆหรอ? ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย”

 

ขณะที่ฝูงชนกำลังร้องอุทาน เครื่องจักรลอยฟ้าก็ยังคงลดระดับลง ใกล้พวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถมองเห็นปากกระบอกปืนอันน่าสยองขวัญที่ติดตั้งอยู่บนเมืองลอยฟ้าได้อย่างชัดเจน

 

ความรู้สึกของการถูกกดดันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งใกล้ยิ่งทำให้ผู้คนรู้สึกหายใจไม่ออก

 

หากนี่เป็นอุปกรณ์ของศัตรู ตอนนี้พวกเขาคงหวาดกลัวจนฉี่ราดไปแล้ว 

 

เมื่ออยู่ห่างจากพวกเขาในระยะ 100 เมตร เมืองลอยฟ้าก็หยุดนิ่ง เพราะหากลงไปลึกกว่านี้ มันอาจชนอาคารสูงในชุมชนได้

 

แต่ถึงกระนั้น ในระยะห่างขนาดนี้ ขนาดของเมืองลอยฟ้าก็ยังครอบคลุมได้ทั้งพื้นที่ของสถานชุมชนเฟิงหลี

 

ฮั่นเจียนพยายามรักษาความสงบ สายตาของเขามิอาจละจากเมืองลอยฟ้า ในหัวใจเกิดความรู้สึกช็อกจนไม่สามารถบอกบรรยาย

 

เดิมที ฮั่นเจียนรู้สึกขอบคุณที่ฉินเฟิงมอบยกตำแหน่งผู้ว่าการให้แก่ตน ในเวลานั้นเขาคิดว่าฉินเฟิงจำเป็นต้องทิ้งสิ่งปลูกสร้างอันล้ำค่าไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ รู้สึกดีใจที่ได้รับชุมชนมาครอบครอง

 

แต่ขณะนี้ เมื่อเห็นเมืองลอยฟ้า เมืองที่เหนือยิ่งกว่าชุมชนของเขา ความรู้สึกทั้งหมดที่มีก่อนหน้านี้ มลายหายไปสิ้น

 

“นี่มันจะเวอร์เกินไปไหม .. ”

 

เลเวล E อย่างฮั่นเจียน ไม่มีคุณสมบัติมากพอที่จะทราบเรื่องราวของเมืองลอยฟ้า

 

และขณะนั้นเอง จากหลายสิบทิศทางของเมืองลอยฟ้า จู่ๆพลันแสงสาดลงบนพื้นดิน ปรากฏลิฟต์ค่อยๆลดระดับลงมา โดยลิฟต์แต่ละตัวกางออกเป็นบันไดให้เดินขึ้นไปจากสี่ทิศทาง แต่สำหรับเมืองลอยฟ้าอันใหญ่โต นี่ไม่ต่างไปจากเส่นขนเล็กจิ๋ว คุณลองจินตนาการดูเถอะ ว่าเมืองลอยฟ้ามีขนาดใหญ่เพียงใด

 

“เริ่มทยอยกันเข้ามาอย่างเป็นระเบียบ อย่าผลัก อย่าดันกัน”

 

เสียงของฉินเฟิง ส่งเข้ามาในหูของพลเมืองสถานชุมชนเฟิงหลี

 

ณ ตอนนี้ ฝูงชนที่แต่เดิมราวกับถูกกดปุ่มSTOP ก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง

 

เมื่อได้ยินคำสั่งของฉินเฟิง พวกเขาไม่กล้าชักช้า หลังจากก้าวขึ้นมาจนเต็ม ลิฟต์ก็เริ่มลอยขึ้นอย่างรวดเร็ว นำพาพวกเขาขึ้นไปยังเมืองลอยฟ้า เปิดเผยโลกอีกใบหนึ่งสู่สายตาของพวกเขา

 

และมันเป็นโลกที่ก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่เคยจินตนาการถึงมันอย่างสิ้นเชิง

 

เมืองที่ถูกสร้างขึ้นให้ลอยลำบนท้องฟ้า , จุผู้คนได้หลายหมื่นคน , ลิฟต์ที่เชื่อมต่อระหว่างผืนฟ้ากับผืนดิน ฯลฯ

 

ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที งานลำเลียงผู้คนก็จบลง 

 

จากนั้น ลิฟต์ก็เริ่มหดตัวกลับเข้ามา เมืองลอยฟ้าค่อยๆลอยลำสูงขึ้น สุดท้ายกลืนหายไปกับหมู่เมฆ มุ่งหน้าสู่สี่เมืองทะเลเหนือ

 

เหล่าผู้คนที่ตัดสินใจรั้งอยู่ในสถานชุมชนเฟิงหลี ต่างเฝ้ามองเมืองลอยฟ้าจากไปด้วยความตื่นตะลึง ดวงตาของพวกเขาฟุ้งไปด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง

 

เพราะหากพวกเขารู้แบบนี้ คงยอมติดตามไปยังเมืองเฟิงหลีแล้ว

 

“ผู้ใช้พลังเลเวล C ทรงพลังถึงขั้นสามารถครอบครองของแบบนี้ได้เชียวหรือ?” ฮั่นเจียนรู้สึกว่า ภาพของฉินเฟิงในจิตใจของเขา กำลังค่อยๆห่างไกลออกไปเหมือนกับเมืองลอยฟ้า กลายเป็นมิอาจคาดหยั่ง

 

**ประกาศเนื่องจากเจ้าของเว็บไม่ให้ลง จะเลิกลงในเนโกะนับแต่นี้ไป ติดตามทางdek d หรือ ธัญวลัย เอานะครับ

โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】

โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】

โคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】
Status: Ongoing
อ่านนิยายโคตรพยัคฆ์โลกาวินาศ【之全能大師 】ภายในตัวอาคารที่ถูกเสริมแกร่งด้วยเหล็กกล้า พื้นโถงทางเดินราวกับกระจกใส ทั้งแพทย์และพยาบาลต่างเดินกันให้วุ่นไปตลอดเส้นทาง   ที่นี่คือสถาบันวิจัยเขตชานเมืองใหม่ของเมืองเฉิงหยาง   ณ หนึ่งในพื้นที่บริเวณของสถาบัน กลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาวที่ทั้งตื่นเต้นระคนวิตกกังวล กำลังเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ   “กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง! หมายเลข 2318 ฉินเฟิง กรุณาไปเข้ารับการฉีดยากระตุ้นในแอเรียที่ 3 ด้วย!”   “ถึงตาของฉันแล้- โครม!”   วัยรุ่นชายผุดลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว จนเจ้าตัวเสียหลัก สะดุดขาตัวเองล้มคะมำลงกับพื้น   เพียงได้ยินเสียงกระแทก ทุกคนก็พอจะรับรู้ได้ว่าการล้มหน้าฟาดของอีกฝ่ายรุนแรงขนาดไหน   “อ๊า! ฉินเฟิง!” เห็นถึงฉากนี้ โจวฮ่าวก็กลายเป็นตื่นตระหนก เขาเร่งก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยเหลือสหายของตนอย่างร้อนรน   แล้วก็พบกับผลลัพธ์คาดไม่ถึง -ฉินเฟิงที่ล้มลงดันสลบไปซะอย่างงั้น!   “ชิบหายแล้ว ฉินเฟิง! นายคงไม่ได้หมดสติจริงๆหรอกใช่ไหม เล่นตลกอะไรในเวลาสำคัญแบบนี้เนี่ย? รีบตื่นขึ้นมาเร็วเข้า! ถึงเวลาฉีดยา ‘กระตุ้นพลัง’ ของนายแล้วนะ!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset