Ep.557 – สังหารลูกรักของพระเจ้า
วี๊~~
รังสีแสงสาดไสวต่อเนื่อง เฝ้ารออยู่หลายลมหายใจ บอลรังสีแสงถึงค่อยเริ่มหดตัวลงจนสลายไป
ณ ตำแหน่งเดิมที่เคยมีคราคร่ำไปด้วยลูกรักของพระเจ้า บัดนี้กลายเป็นว่างเปล่า!
ลูกรักของพระเจ้าเผ่าพันธุ์อื่นๆ ทั้งหมดจ้องมองฉากนี้ด้วยความหวาดผวา
เพียงกระบวนท่าเดียว แค่เพียงกระบวนท่าเดียวเท่านั้น! แต่กลับสามารถดับชีวิตอัจฉริยะนับร้อย!!
เกราะศักดิ์สิทธิ์ช่างร้ายกาจ อำนาจของมันชวนให้ผู้คนรู้สึกหายใจติดขัด
“บังอาจทำร้ายไป๋หลี พวกแกตาย!”
น้ำเสียงที่ฟุ้งไปด้วยเจตนาฆ่าของฉินเฟิง กวาดไปทั่วบริเวณผ่านพลังสมาธิ
อย่างไรก็ตาม แม้ลูกรักของพระเจ้าหลายร้อยคนจะถูกกำจัดในลมหายใจเดียว แต่ที่นี่ยังเหลืออัจฉริยะอีกมากมาย
ขณะเดียวกัน เมื่อวิญญาณยักษ์ล่มสลาย ความแข็งแกร่งของลูกรักของพระเจ้าคนอื่นๆ ก็เริ่มกลับคืนมา รูนหรือพลังงานต่างๆที่พวกเขาเปิดใช้งานก่อนหน้านี้ เนื่องจากมีมวลน้ำในตัววิญญาณยักษ์คอยขวางกั้น ทำให้ใช้ออกได้ไม่สะดวกนัก แต่ตอนนี้ มวลน้ำเหล่านั้นสลายเป็นไอไปแล้ว
“เพื่อเกราะศักดิ์สิทธิ์ ฆ่าเขา!”
“เกราะศักดิ์สิทธิ์ต้องเป็นของฉัน!”
“เกราะศักดิ์สิทธิ์เอาไว้ก่อน รีบไปเก็บอุปกร์รูนมิติเร็ว! นั่นคือสมบัติของบรรดาลูกรักพระเจ้าที่ทิ้งเอาไว้นานนับร้อยปี ยังไงก็ต้องแย่งมาให้ได้!”
“ฆ่า!”
บังเกิดการต่อสู้ชุลมุนขึ้น
ไป๋หลีเมื่อเห็นว่าฉินเฟิงกลับมาเป็นปกติแล้ว และไม่จำเป็นต้องให้เธอคอยปกป้องอีกต่อไป เธอก็เข้าสู่สภาวะคลุ้มคลั่งทันที
“ไสหัวไป! พวกมันทั้งหมดเป็นของฉันต่างหาก!”
ไป๋หลีวาดมือ รอยแยกมิติปรากฏขึ้นทันใด กลืนกินอุปกรณ์รูนมิตินับไม่ถ้วนเข้าไปทันที
เดิมอุปกรณ์รูนมิติไม่สามารถยัดเข้าใส่ซ้อนกันในอุปกรณ์รูนมิติได้ หากคิดเก็บรวบรวม จำเป็นต้องพกแยกกันเท่านั้น เหตุนี้เองลูกรักของพระเจ้าเพียงคนเดียวถึงต้องพกพาอุปกรณ์รูนมิติหลายชิ้น อย่างไรก็ตาม พื้นที่มิติของไป๋หลีมิใช่อุปกรณ์รูนมิติ ถ้าให้อธิบายมันคล้ายกับเขตแดนลับมากกว่า
มันคือการดำรงอยู่เช่นเดียวกับสุสานเทพสงคราม ดังนั้นสามารถเก็บรวบรวมอุปกรณ์รูนมิติได้!
รอยแยกปริร้าวในอากาศ ขยับขยายเป็นรอยแยกขนาดใหญ่ กลืนกินอุปกรณ์รูนที่กำลังร่วงหล่นลงไปในคราวเดียวได้มากเกือบ 80 %!
ส่วนที่เหลือกระจัดกระจายกันไป ผู้คนที่เห็นฉากนี้ ดวงตากลายเป็นสีแดงฉานด้วยความละโมบ ลูกรักของพระเจ้าจากแต่ละเผ่าพันธุ์ ทั้งหมดต่อสู้แย่งชิงกันอย่างบ้าคลั่ง
ในทำนองเดียวกัน มีผู้ท้าทายมากมาย ถลาเข้ามาเผชิญหน้ากับฉินเฟิง
ฉินเฟิงไม่ได้มีพลังเทเลพอร์ตเหมือนไป๋หลี ดังนั้นมิอาจหลบหนี แต่เขาไม่คิดหลบหนีอยู่แล้ว เจ้าตัวเร่งร้ำกำลังภายใน ปลดปล่อยปราณกำลังภายในสู่ภายนอก ทานรับการโจมตีนับร้อย
และที่เขากล้าทำแบบนี้ บางทีอาจเป็นเพราะลูกรักของพระเจ้าที่บุกเข้ามา มันห่างชั้นกับเขาเกินไป
วิ้งงงงง
และนี่เป็นครั้งแรกเช่นกัน ที่ปราณกำลังภายในของเขาแตกสลาย นับตั้งแต่ก้าวขึ้นสู่เลเวล C
ตูม ตูม ตูม ตูม ตูมมม!
ฉินเฟิงถูกกระหน่ำซัด จมอยู่ภายใต้อบิลิตี้
อย่างไรก็ตาม เมื่ออบิลิตี้เหล่านี้ตกลงบนร่างของฉินเฟิง หรือหากจะพูดให้ถูกต้อง คือตกลงบนชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ มันกลับสร้างผลกระทบเพียงการสั่นสะเทือนเล็กๆเท่านั้น มิอาจสร้างความเสียหายใดๆต่อฉินเฟิงได้เลย
ชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์ ครอบครองพลังป้องกันระดับสูงอย่างแท้จริง
ทว่าเมื่อการโจมตีนับไม่ถ้วนประทังเข้ามาไม่หยุด แม้เกราะศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจทำลาย แต่ฉินเฟิงยังคงได้รับแรงกดดัน แรงสั่นสะเทือนซ้ำๆส่งผลให้ร่างกายของเขาเริ่มบอบช้ำ ลำคอรู้สึกฝาดขม คล้ายกำลังจะมีเลือดกระอักออกมา
ต้องบอกว่าถึงเกราะศักดิ์สิทธิ์จะแข็งแกร่ง แต่ตัวเขามิได้คงกระพัน!
ณ เวลานี้ ลูกรักของพระเจ้าจากเผ่าพันธุ์ทรงพลัง ในที่สุดก็มาถึงเบื้องหน้าฉินเฟิง
พวกมันทุ่มโจมตี เพ่งเล็งตำแหน่งศีรษะและหัวใจของฉินเฟิงอย่างแรง!
อย่างไรก็ตาม พื้นที่รอบตัวฉินเฟิงมีจำกัด ฉะนั้นเมื่อกรูกันเข้ามาถึงช่วงหนึ่ง ก็ไม่มีที่ว่างให้คนอื่นแทรกเข้ามาโจมตีได้อีกต่อไป
ฉินเฟิงหัวเราะฮะฮ่าเสียงดัง
“ไม่เลว งั้นต่อไปตาฉันบ้าง!”
ในชีวิตก่อน ฉินเฟิงเคยถูกเรียกว่าจอมคลั่ง นั่นเป็นเพราะเขาไร้ปราณี ยามศึกสงครามบ้าดีเดือด กระโจนเข้าใส่ศัตรูอย่างไม่กลัวตาย!
ฉินเฟิงยังไม่ชักมีดกษัตริย์ครามออกมา เขาวาดออกด้วยถุงมือของเกราะศักดิ์สิทธิ์ รีดเร้นพลังที่อัดแน่นอยู่ภายในมัน แปรเปลี่ยนเป็นพลังงานรูปแบบหนึ่งออกมาทันที
“ตายซะ!”
หนึ่งในลูกรักของพระเจ้าที่อยู่ใกล้ที่สุด ฟาดอาวุธในมือเขา ฟันฉับลงบนตัวของฉินเฟิง ทว่ากลับมิอาจสั่นคลอนฉินเฟิงได้เพียงนิด รูม่านตาของเขาหดวูบลงทันใด เพราะในสายตา เห็นแค่เพียงกำปั้นของฉินเฟิง กำลังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย บ่งบอกชัดว่ามันกำลังพุ่งมาตรงหน้า
โผล๊ะ!
ลูกรักของพระเจ้า หัวระเบิดแหลกคาหมัด เลือดพุ่งทะลักออกมา
พลังพิเศษดูดกลืนของฉินเฟิง เริ่มหมุนวนทำงาน พลังงานในกายของศัตรู หลอมละลายเข้าสู่ร่างของฉินเฟิงอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเลือดนี้ ที่กระเซ็นใส่เขา มันไหลเข้ามาฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของฉินเฟิง
สังหารเพียงหนึ่ง แต่สามารถลบความเสียหายที่เกิดจากลูกรักของพระเจ้านับร้อย
ธุรกิจนี้ มองอย่างไรก็กำไร ไม่มีทางขาดทุน!
ขณะเดียวกัน ฝูงศัตรูตรงหน้า เมื่อเห็นฉินเฟิงต่อต้าน เป็นธรรมดาที่จะไม่ทันสงสัยในเรื่องนี้ บุกโจมตีต่อไป
“ฆ่าเขา!”
“ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า!”
เสียงแผดร้องคำรามดังสนั่น คนพวกนี้กลายเป็นบ้าไปแล้ว
แผ่นหลังฉินเฟิงถูกอาวุธมีคมหลามอย่างทิ่มแทงเข้าใส่ ปัจจุบันเขามิได้เปิดใช้งานปราณกำลังภายใน ดังนั้นสั่นสะเทือนลงมาถึงร่างกาย เกราะศักดิ์สิทธิ์ระเบิดพลังงานอันน่าอัศจรรย์ใจ กวาดพวกที่อยู่ข้างหลังปลิวกระเด็นออกไป
จากนั้น ร่างของฉินเฟิงขยับวูบ ไวว่องมิอาจมองเห็นตัว ในสายตาศัตรูปรากฏแค่เพียงเส้นแสงสีขาว
ปุ ปุ ปุ ปุ ปุ ปุ
เหล่าลูกรักของพระเจ้าจากหลากหลายเผ่าพันธุ์หัวระเบิดแหลกเป็นทิวแถว
“ไหนใครคิดจะฆ่าฉัน ยังมีอีกไหม?”
ดวงตาของฉินเฟิง วาวโรจน์ด้วยความกระหายเลือด ปากอ้าหัวเราะออกมาดังๆ “อยากเจ็บตัวก็เข้ามา!”
ลูกรักของพระเจ้าเหล่านี้ ล้วนเป็นอัจฉริยะแสนทรนงจากเผ่าพันธุ์ต่างมิติของตน
ทั้งยังมีบางเผ่าพันธุ์ที่เคยรุกรานเข้ามายังมิติของฉินเฟิง และอาจมีบางเผ่าพันธุ์ระดับสูง ที่มักจะดูแคลนเผ่ามนุษย์
“ในวันนี้ ฉันจะกลายเป็นผู้ล่าที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุด จะกลายเป็นการดำรงอยู่ที่ทำให้เผ่าพันธ์ต่างมิติต้องหวาดกลัว!”
การแสดงออกของฉินเฟิงกลายเป็นคลุ้มคลั่ง ท่าทีของเขาปลดปล่อยกลิ่นอายผยองเกล้า และแรงกดดันชนิดหนึ่ง
หลังเกิดใหม่ เขาคือตัวตนที่ขัดเจตจำนงสวรรค์ แต่ละก้าว ที่ใดที่ย่างผ่านล้วนสำแดงฤทธิ์เดชต่อต้านสวรรค์
ฉินเฟิงไล่เข่นฆ่าอย่างเมามัน
แต่ศัตรู ก็เหมือนจะบุกเข้ามาไม่มีที่สิ้นสุดเช่นกัน โถมโจมตีฉินเฟิง กระทั่งชุดเกราะศักดิ์สิทธิ์สีขาวดูบริสุทธิ์อันไร้ที่ติ ภายใต้การต่อสู้นับไม่ถ้วน ยังถูกย้อมเป็นสีแดงของเลือด
ฉินเฟิงเตะกวาดด้วยขาข้างเดียว ลูกรักพระเจ้ากว่าห้าคนปลิวไปตามแรงเหวี่ยงทันที ยามเขาเฉือนออกด้วยฝ่ามือเดียว ลูกรักของพระเจ้าระดับสูง ถูกสะบั้นหัวหลุดจากลำคอ
สังหารไปหนึ่ง , สอง
จนถึงสิบ , มาถึงร้อย
หนึ่งพัน ไปสองพัน!
ฉินเฟิงไม่ยอมใช้มีดกษัตริย์คราม ละทิ้งกระบวนท่าวรยุทธและอบิลิตี้ที่ครอบครอง ใช้ออกเพียงพละกำลังกายมนุษย์ สังหารลูกรักของพระเจ้าไปกว่าเจ็ดคนในลมหายใจเดียว
ลูกรักของพระเจ้าคนอื่นแทบกลายเป็นบ้า ฉินเฟิงทรงพลังถึงเพียงนี้ แต่พวกเขากลับคิดว่านี่มิใช่พลังของฉินเฟิง หากแต่เป็นพลังที่มาจากเกราะศักดิ์สิทธิ์
และนี่เป็นครั้งแรกเช่นกัน ที่พวกเขาสามารถประชิดเกราะศักดิ์สิทธิ์ได้ถึงขนาดนี้
วันเดือนปีผ่านพ้นจนจำไม่ได้ เกราะศักดิ์สิทธิ์ไม่เคยถูกกำราบ ใครๆก็รู้ ว่านี่คือการดำรงอยู่ที่เหนือยิ่งกว่าอาวุธเทวะและเกราะเทวะ
ขอแค่ได้รับมัน โอกาสที่จะได้กลายเป็นหนึ่งในตัวตนทรงอำนาจก็ไม่ใช่ฝัน
ลูกรักของพระเจ้าระลอกแรกตายไป ระลอกหลังก็ตามมาติดๆ พวกเขาทำราวมองไม่เห็นความตาย พุ่งเข้าหาคนตรงหน้า และมักคิดอยู่เสมอว่ายามกระบวนท่าของตนเองปะทุออกไป จะสามารถสังหาร จบชีวิตฉินเฟิงได้จริงๆ
และคนที่ทยอยตามกันมาจากเบื้องหลัง มักจะคิดเช่นนี้เสมอ ตราบใดที่ไม่ถึงมือตนเอง ฉินเฟิงต้องไม่ตาย
ดังนั้นเร่งร้อนบุกด้วยพลังทั้งหมดที่มี เพราะท้ายที่สุดแล้ว ฉินเฟิงไม่สามารถต่อสู้กับศัตรูนับหมื่นได้ในคราวเดียว ดังนั้นฉากในสมรภูมิตอนนี้จึงเป็นไปในรูปแบบสงครามปิดล้อม
เกรงว่าคงเหลือเพียงกลุ่มผู้สมรู้ร่วมคิดในตอนแรก ที่ยังคงใจเย็น
“ถึงจะผิดแผนไปบ้าง แต่ผลลัพธ์ยังเหมือนเดิม แค่ฆ่าเจ้าเผ่ามนุษย์นั่นได้ก็พอ ฮึ่ม เจ้าพวกขยะนั่น ยังสมควรถูกเรียกว่าลูกรักของพระเจ้าอีกหรือ?”
“ฉันว่าใช้วิธีนี้ดีกว่า คว้าชุดเกราะได้เมื่อไหร่ ก็ใช้ตัวเชื่อมมิติทันที พาทั้งเราทั้งมันกลับไปด้วยกันเลย!”
“เห็นด้วย และพวกเราต้องทำมันเดี๋ยวนี้ เพราะบางทีอาจมีคนอื่นๆคิดเหมือนกัน!”
กลุ่มผู้สมรู้ร่วมคิด ในที่สุดก็เริ่มเผยเขี้ยวเล็บแล้ว!
“เกราะศักดิ์สิทธิ์ต้องเป็นของฉัน!” ดวงตาของไป่หยูเปล่งประกายด้วยความปรารถนาและคลั่งไคล้ในความแข็งแกร่ง รังสีแสงสีขาวสาดประกายทันใด หลังจากถอนการควบคุมลูกรักของพระเจ้า ความแข็งแกร่งของเธอก็ค่อยๆฟื้นคืนกลับมา ยกระดับอย่างต่อเนื่อง!
