ตอนที่ 108 หากเจ้ายังเสนอหน้ามาให้ข้าเห็นอีก ก็อย่าหาว่าข้าไม่เมตตา
ช่วงเวลาที่เจตจำนงแห่งกระบี่ของเจียงเฉินพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ..
กลิ่นอาบของสวรรค์และโลกเหนือลานบ้านก็รวมตัวกันกลายเป็นกระบี่แสงอย่างรวดเร็ว
กระบี่แสงเหล่านี้ลอยเข้ามารวมกันบนหัวของเจียงเฉินจากทุกทิศทางจนก่อเป็นกระบี่ยักษ์โปร่งใส !
“สะบั้น!”
เสียงที่เย็นยะเยือกของเจียงเฉินก็ดังขึ้น
ด้วยกลิ่นอายที่ไร้เทียมทาน กระบี่ปีศาจยักษ์ก็ฟันออกไปยังแสงคมดาบที่กำลังพุ่งเข้า
เคร้ง!
กระบี่ปีศาจยักษ์บดขยี้แสงคมดาบของเหมิงชิงหยู่อย่างง่ายดายและพุ่งต่อไปที่เหมิงชิงหยูโดยตรง
ในชั่วพริบตา… เหมิงชิงหยูก็ถูกฟันและเสียงกรีดร้องที่น่าเวทนาของเขาก็ดังขึ้นในขณะที่ร่างกายของเขาปลิวออกไป
หลังจากนั้นไม่นาน ร่างของเหมิงชิงหยูก็กระแทกเข้ากับพื้นที่อยู่ห่างออกไปหลายฟุตด้วยสภาพน่าสมเพช
มีรอยแผลลึกที่น่ากลัวปรากฏอยู่บนหน้าอกของเขาลากยาวไปถึงแขนซ้าย มือซ้ายของเขาล่วงหล่นลงพื้นอย่างอ่อนแรงและเลือดสีแดงสดก็ไหลพลั่งพลูออกมาราวกับน้ำพุ
“เจตจำนงแห่งกระบี่!”
“เจ้า…เจ้าเข้าใจถึงเจตจำนงแห่งกระบี่แล้วงั้นรึ!”
เหมิงชิงหยูจับแขนซ้ายของเขาที่ถูกตัดด้วยกระบี่ของเจียงเฉิน
ตอนนี้เอง สายตาของเขาที่มองไปยังเจียงเฉินก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เขาไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นไม่เพียงแต่จะอยู่ระดับก่อกำเนิดเท่านั้น แต่ยังเข้าใจถึงเจตจำนงแห่งกระบี่อีกด้วย !
ด้วยวัยเพียงเท่านี้ เขากลับไปถึงระดับก่อกำเนิดได้และยังเข้าใจถึงแก่นแท้ของวิชาต่อสู้ในตำนานเช่นเจตจำนงอีก
ด้วยพรสวรรค์เช่นนี้ แม้แต่ในหยานหวงหรือหวู่หยวน เขาก็นับได้ว่าเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครสามารถเทียบได้!
“ไสหัวไปซะ!”
“เพื่อเห็นแก่หน้าของชิงซู ข้าจะไว้ชีวิตสุนัขของเจ้า !”
“หากเจ้ายังเสนอหน้ามาให้ข้าเห็นอีก ก็อย่าหาว่าข้าไร้ซึ่งความเมตตา !”
ในขณะที่เหมิงชิงหยู่กำลังหวาดกลัวไปถึงขั้วหัวใจ เสียงที่เย็นชาของเจียงเฉินก็ดังเข้ามาในหูของเขา
“เจียงเฉิน ฝากไว้ก่อนเถอะ!”
เหมิงชิงหยูเหลือบไปที่เจียงเฉินด้วยสีหน้าบูดบึ้ง จากนั้นเขาก็กระโดดและจากไป
“เจ้าหนุ่มนี่… ไม่คิดเลยว่าหลังจากที่ไม่ได้เจอกันเพียงไม่กี่วัน เขาจะทะลวงเข้าสู่ระดับก่อกำเนิดได้แล้ว !”
“ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ มันก็เพียงพอแล้วที่จะแข่งขันกับอัจฉริยะระดับแนวหน้าของวังอื่น”
“อีกสามเดือนข้างหน้า คฤหาสน์หลิงหยุนวู่ฟู่ของเราจะต้องเปล่งประกายอย่างแน่นอนในงานประลองเก้าวัง !”
เมื่อมองไปที่ยังเจียงเฉินที่เอาเหมิงชิงหยูได้ด้วยกระบี่
หยานชางหมิงที่เฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่กลางอากาศห่างออกไปหลายร้อยเมตร ก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำกับตัวเองและหายตัวไปในพริบตา
“เจียงเฉิน ข้าขอโทษด้วย”
“ข้ามาจากตระกูลเหมิง หนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองหลวงอาณาจักรต้าเซี่ย ด้วยเหตุผลบางอย่าง ข้าอาจจะต้องขอตัวกลับไปที่บ้านตระกูลเหมิง”
“แต่ไม่ต้องห่วง อีกไม่เกินหกเดือนข้าจะกลับมาทำตามข้อตกลงเหมือนเดิมแน่นอน !”
หลังจากที่เหมิงชิงหยูจากไป เหมิงชิงซูก็อดไม่ได้ที่จะพูดกับเจียเฉินและขอโทษเขา
เธอนั้นต้องกลับไปที่บ้านตระกูลเหมิง
ไม่อย่างนั้นตระกูลเหมิงอาจจะส่งคนที่แข็งแกร่งกว่านี้มาพาตัวเธอกลับไปก็เป็นได้
ถึงตอนนั้น เธอกลัวว่าตัวเองจะสร้างปัญหาให้กับเจียงเฉินอย่างไม่รู้จบ
“ก็ได้ เจ้ากลับไปเถอะ “
เจียงเฉินหัวเราะคิกคักและกล่าวว่า “อีกสามเดือนก็ถึงวันงานประลองเก้าวังของอาณาจักรต้าเซี่ยแล้ว ถึงตอนนั้นข้าเองก็คงไปที่เมืองหลวงด้วยเช่นกัน “
“ดีเลย เช่นนั้นข้าจะรอเจ้าอยู่ที่เมืองหลวง ”
เหมิงชิงซูพยักหน้าแล้วหันหลังกลับพร้อมกับจากไป
หลังจากที่เหมิงชิงซูจากไปแล้ว เจียงเฉินก็เดินทางออกมาจากหลิงหยุนวู่ฟู่โดยตรง
เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์อสูรเพลิงของเขาสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น เจียงเฉินจึงต้องไปที่หอการค้ารอยพระจันทร์เพื่อซื้อถุงสัต์วอสูรเพื่อเก็บสัตว์อสูรเพลิงไว้ข้างในนั้น
และหลังจากจัดการเรื่องนี้เสร็จ…
เมื่อไม่มีอะไรให้ทำแล้ว เจียงเฉินก็เดินตรงไปยังสมาคมนักปลุงยาของเมืองหลิงหยุน
ตอนนี้เจียงเฉินนั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความสามารถในการปรุงยา อาคม และการฝึกสัตว์อสูรแล้ว แต่ทว่าเขายังไม่ได้ยืนยันตัวตน
ดังนั้นเจียงเฉินจึงตัดสินใจไปที่สมาคมนักปรุงยาก่อนเพื่อรับตราสัญลักษณ์ของนักปรุงยามาไว้ดูเล่น …
ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 400 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น ท่านอ่านถึงตอนที่ 108 แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา 42บาทเท่านั้น !
