โทษที ! พี่มากับระบบ X100 – 123

ตอนที่ 123 ข้าอยู่ที่นี่ทั้งคน ต่อให้มันอยากตายก็ตายไม่ได้ !

คำพูดที่ดูเย็นชาเล็กน้อยของเจียงเฉินั้นทำให้ชายชราตกตะลึงไปครู่หนึ่ง

ในไม่ช้า…

ดวงตาของเขาก็จับจ้องไปที่เจียงเฉินในทันที

เมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มอายุ 15-16ปีคนนี้ตั้งคำถามกับการตัดสินใจของเขา  

จู่ๆ สีหน้าของชายชราก็กลายเป็นไม่พอใจทันที “เจ้าหนู เจ้าบอกว่าข้ามีความรู้ไม่พองั้นเรอะ?”

“แล้วมันไม่ใช่รึไง?”

“เห็นได้ชัดว่าพยัคฆ์เพลิงตัวนี้รอดแล้ว แต่เจ้ากลับบอกว่าไม่มีทางรักษามันได้ซะอย่างนั้น  “

“ถ้าเพราะไม่ใช่ความรู้น้อย แล้วจะให้เรียกว่าอะไร  ”

เจียงเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย

“เจ้าหนู เจ้าเป็นใครกัน?”

“เป็นแค่เด็กน้อยที่ขนยังไม่ขึ้นแท้ๆ มีสิทธิ์อะไรมาพูดต่อหน้าข้า”

เขาจ้องไปที่ เจียงเฉิน ด้วยความรังเกียจ: “ที่พยัคฆ์เพลิงตัวนี้ยังมีลมหายใจอยู่ได้ก็เพราะแบ่งปันชีวิตของเจ้านายอยู่เท่านั้น ถ้ายังรักษามันไม่ได้ ข้อเท็จจริงก็จะเป็นอย่างที่ข้าบอกนั่นแหละ !”

เจียงเฉินขดริมฝีปากของเขาและกล่าวว่า “ในเมื่อเจ้าบอกว่ามันยังมีลมหายใจอยู่ แล้วทำไมถึงจะรักษามันไม่ได้กัน?”

“เจ้าหนู ถ้าเจ้าไม่รู้แม้แต่กระทั่งเรื่องเกี่ยวกับสัตว์อสูร เจ้าก็อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระที่นี่เลยดีกว่า ”

ชายชราพ่นลมหายใจออกมาและพูดด้วยสีหน้าภูมิใจ ” ถ้าข้าบอกว่าพยัคฆ์ตัวนี้ไม่รอด มันก็ต้องไม่รอด ต่อให้เจ้าไปเชิญผู้ฝึกสัตว์อสูรที่เก่งที่สุดในโลกมาเอง มันก็คงไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี”

เจียงเฉินยิ้มจางๆ: “มันก็แค่การรักษาพยัคฆ์เพลิงระดับ 2 เองไม่ใช่รึไง ? ในเมื่อข้าเองก็ทำได้ แล้วทำไมข้าจะต้องไปเชิญคนอื่นกัน  ?”

“เจ้าหน่ะรึ?”

ชายชรามองเจียงเฉินตั้งแต่หัวจรดเท้า 

ปัญหาที่แม้แต่ผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับ 3 ยังไม่สามารถทำอะไรได้ แล้เด็กคนนี้จะทำอะไรได้กัน ?

“อะ…อาจารย์เจียง ท่าน… ท่านช่วยพยัคฆ์เพลิงได้จริงๆรึ ?”

ในขณะี่ชายชราไม่สนใจคำพูดของเจียงเฉิน ฮั่วจื่อหลวนกลับมองไปที่เจียงเฉินด้วยความตื่นเต้น

“แม่นางฮั่ว เขาเป็นแค่เด็กที่แม้แต่ขนยังไม่ขึ้นด้วยซ้ำ เขาจะไปเข้าใจอะไร ท่านอย่าได้โดนเขาหลอกเด็ดขาดนะ  ก”

“ไม่เช่นนั้น… หากท่านปล่อยให้เขาสร้างปัญหาหละก็ อาการท่านพ่อของท่านอาจจะย่ำแย่จริงๆก็ได้ ”

เมื่อเห็นว่าฮั่วจื่อหลวนอยากจะเชื่อคำพูดของเจียงเฉินจริงๆ สีหน้าของชายชราก็เปลี่ยนเป็นไม่น่าดู

“พูดไร้สาระอะไรของเจ้า …  พยัคฆ์เพลิงตัวนั้นทำสัญญาร่วมชีวิตกับพ่อของนางอยู่ ในเมื่อเจ้าบอกว่าไม่สามารถรักษาพยัคฆ์เพลิงได้  “

“นั้นไม่เท่ากับว่าพ่อของนางเองก็คงไม่รอดเหมือนกันไม่ใช่รึไง ฉะนั้นที่เจ้าบอกว่ามันจะย่ำแย่จริงๆคืออะไรกัน ?”

“ตาเฒ่า ข้าคิดว่าสมองของเจ้าคงสับสนแล้วจริงๆนั่นแหละ”

เจียงเฉิน มองดูชายชราอย่างแผ่วเบาและเย้ยหยันในทางที่แท้จริง

“ไอ้หนู เจ้าระวังจะลิ้นจุกปากตัวเองตายเพราะพูดคำใหญ่โตเถอะ  !”

“ถ้าอยากได้ความนับถือก็อย่าเอาแต่พูดเลยดีกว่า ถ้าเจ้ามีความสามารถจริงก็จงช่วยชีวิตพยัคฆ์เพลิงตัวนี้ให้ข้าดูหน่อยเป็นไง  ”

“ถ้าเจ้ารักษามันได้จริง ข้าจะยอมคุกเข่าแล้วเรียกเจ้าว่าอาจาร์ยเลยเอา!”

เมื่อชายชราได้ยินคำพูดของเจียงเฉินเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธทันที หน้าของเขากลายเป็นสีแดงและบิดเบี้ยวอย่างสมบูรณ์

“หึหึ… ข้าแทบจะรอเจ้าเรียกว่าอาจารย์ไม่ไหวเชียวหละ!”

“ในเมื่อข้าอยู่ที่นี่ทั้งคน ต่อให้พยัคฆ์เพลิงตัวนี้อยากตายมันก็ไม่อาจตายได้  !”

หลังจากที่เจียงเฉินพูดจบ เขาก็เพ่งมองไปที่พยัคฆ์เพลิงทันที

“ติ๊ง! ท่านสังเกตพยัคฆ์เพลิง สัตว์อสูรระดับ 2 ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสและกำลังจะตาย  …. ความเข้าใจร้อยเท่าถูกกระตุ้น !”

“ติ๊ง! ท่านเข้าใจถึงวิธีการรักษาพยัคฆ์เพลิงแล้ว!”

หลังจากสิ้นเสียงแจ้งเตือนในใจของเขา เจียงเฉินก็เริ่มแยกแยะข้อมูลชุดใหม่ที่ปรากฏขึ้นในหัวของเขา 

ในไม่ช้า…

เขาเดินตรงไปยังโต๊ะที่อยู่ในห้อง จากนั้นก็หยิบพู่กันขึ้นมาและเขียนกระดาษประมาณสองหน้า ต่อมาเขาก็ยื่นมันให้กับฮั่วจื่อหลวน

“แม่นางฮั่ว เจ้าจงส่งคนของเจ้าไปรวบรวมวัสดุเหล่านี้มา และนำพวกมันไปต้มในน้ำร้อนเป็นเวลาสี่ชั่วโมง จากนั้นก็เอาน้ำสมุนไพรที่ต้มด้วยวัสดุเหล่านี้เสร็จแล้วมาให้ข้า !

ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 700 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่   https://www.facebook.com/ReadGOS/ 
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น  ท่านอ่านถึงตอนที่ 115แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา  40 บาทเท่านั้น !