โทษที ! พี่มากับระบบ X100 – 145

ตอนที่ 145 ใครที่กล้าล่วงเกินตระกูลเจียงของข้า มันจะต้องตายอย่างอนาถ

เสียงเย็นชาที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนอยู่ในความงุนงง

ก่อนที่พวกเขาจะได้สติกลับมา

ร่างหนึ่งก็เหยียบอากาศและตกลงมาจากฟากฟ้าอย่างรุนแรง เขากระแทกลงมาอยู่ตรงหน้าประตูตระกูลเจียงโดยตรง 

“ท่านผู้นำตระกูลเจียงเฉินกลับมาแล้ว   !”

“ฮ่าฮ่า… ในที่สุดตระกูลเจียงของพวกเราก็รอดแล้ว!”

“ใช่ ท่านผู้นำตระกูลเจียงเฉินเป็นถึงผู้ที่แข็งแกร่งกว่าผู้นำตระกูลอื่น ข้าจะดูสิว่าตอนนี้พวกตระกูลหลินจะหยิ่งผยองได้อีกไหม  !”

เมื่อเห็นเจียงพุ่งลงมาจากฟากฟ้า เหล่าผู้คนจากตระกูลเจียงก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความเห็นอย่างตื่นเต้น 

“ท่านผู้นำ ท่านกลับมาแล้วหรือ ”

เจียงขุย และ ซูชาก็มองไปยังเจียงเฉินที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาด้วยความประหลาดใจ

ตั้งแต่ตระกูลหลินเริ่มงมือ เจียงขุยก็ได้ส่งคนไปยังเมืองหลิงหยุนเพื่อแจ้งข่าวกับเจียงเฉินหลายครั้งแล้ว  

แต่ผู้คนที่ส่งออกไปต่างก็ถูกหลินยู่สกัดกั้นไว้อย่างไม่มีข้อยกเว้น  

เขาได้เตรียมรับมือกับสถานการณ์เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้น  และได้จัดการให้คนจากตระกูลใเจียงส่วนใหญ่อพยพออกไปตามเส้นทางลับแล้ว

แต่เขาก็ยังคิดไม่ถึงว่าเจียงเฉินจะกลับมาได้ทันในช่วงเวลาที่วิกฤตเช่นนี้ 

เจียงเฉินพยักหน้า เขาหันไปมองเจียงขุย และซูชาที่แสดงออกอย่างตื่นเต้นด้านหลังเขา เขาขมวดคิ้วและถามเล็กน้อย  “ลุงขุย ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม ?”

“ไม่เป็นไร แค่บาดเจ็บเล็กน้อยจากการต่อสู้”

เจียงขุย ส่ายหัวแล้วยิ้มอย่างขมขื่น: “ท่านผู้นำ เจียงเชียนเหอถูกหลินยู่ฆ่าตายเมื่อสองวันก่อนเพื่อซื้อเวลาให้กับพวกเรา !”

“ไม่ต้องห่วง ข้าจะชำระหนี้แค้นให้พวกเขาเอง”

การแสดงออกของเจียงกลายเป็นเยือกเย็นและความโกรธมหึมาก็ผุดขึ้นในใจของเขาทันที 

ตอนนี้เจียงเฉินรู้สึกโกรธเป็นอย่างมากแล้วจริงๆ!

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาตัดสินใจกลับมาหาตระกูลเจียงชั่วคร่าว เขาก็เกรงว่าตระกูลเจียงของเขาคงถูกหลินยู่ทำลายไปแล้วแน่ๆ !

“ท่านผู้นำ โปรดระวังด้วย หลินยู่ได้เชิญยอดฝีมือระดับก่อกำเนิดและผู้ฝช้อาคมจากที่ไหนสักแห่งมาด้วย ”

“ถ้าไม่ใช่เพราะสองคนนี้คอยช่วยเหลือหลินยู่หละก็ ตระกูลเจียงของเราก็คงไม่พ่ายแพ้เร็วเช่นนี้แน่  !

ตอนนี้เองจิตวิญญานฆ่าฟันก็ได้เลือดพล่านอยู่ในเลือดของเจีนงเฉิน  

เจียงเฉินยังคงแสดงออกอย่างไร้อารมณ์ ดวงตาของเขากวาดมองไปที่หลินยู่และคนสองคนที่อยู่ข้างๆเขา

หลินยู่เมื่อสัมผัสการจ้องมองของเจียงเฉินหัวใจของเขาสั่นสะท้าน  ความหนาวเย็นที่อธิบายไม่ได้เริ่มกระจายไปทั่วร่างกายของเขา 

“เจียงเฉิน ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะกลับมาที่บ้านตระกูลเจียงในเวลานี้  !”

“ไม่มันก็ไม่สำคัญว่าเจ้าจะมาหรือไม่มา หลังจากข้าจัดการตัวปัญหาเช่นเจ้าได้ ตระกูลเจียงของเจ้าก็จะถูกลบล้างออกไปจากเมืองคังซานอยู่ดี  !”

เมื่อรู้สึกถึงการจ้องมองของเจียงเฉิน รูม่านตาของหลินยู่ก็หดตัวเล็กน้อย

เขาฝืนทนกับความกลัวที่อธิบายไม่ได้ในหัวใจ และตะโกนใส่เจียงเฉินด้วยสีหน้าบูดบึ้ง

“ฆ่าข้ารึ ? คิดว่าทำได้รึไง  ม”

“ในตอนแรก เพราะเห็นแก่หน้าของหยานชางหมิงข้าจึงไว้ชีวิตสุนัขของเจ้าไว้ แต่คิดไม่ถึงเลบว่าเจ้ากลับไม่รู้ผิดชอบชั่วดีเช่นนี้ !”

“วันนี้ ! ไม่ว่าใครก็ไม่อาจช่วยเจ้าได้”

เจียงเฉินจ้องไปที่หลินยู่อย่างเย็นชาและเจตนาฆ่าฟันที่เฉียบคมก็แผ่ออกมาจากเขาในทันที

“หึ…เจียงเฉิน อย่าได้คิดหยิ่งผยองต่อหน้าข้าดีกว่า!”

“ข้ารู้ว่าข้านั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้า แต่การที่ข้ากล้าลงมือกับตระกูลเจียงเช่นนี้ เจ้าคิดหรือว่าข้าจะไม่เตรียมตัวมา  !”

“ถึงแม้ข้าจะฆ่าเจ้าไม่ได้ แต่ก็ยังมีอีกหลายคนในโลกนี้ที่ทำได้  ”

หลินยู่ยิ้มและพูดว่า “ถ้าหากต้องมีใครสักคนตายในวันนี้ ข้าก็กล้าพูดได้เลยว่าคนๆนั้นก็คือเจ้า  !”

“คงเป็นสองคนข้างๆเจ้าสินะที่เจ้าคิดจะพึ่งพา”

“แต่ว่า… เพียงอาศัยแค่ยอดฝีมือระดับก่อกำเนิดและผู้ใช้อาคมระดับ 3  เจ้าคิดหรือว่าพวกเจ้าจะสามารถจัดการกับข้า เจียงเฉิน ได้!”

เจียงเฉินเหลือมองไปที่พวกเขาทั้วามเบาๆและเสียงที่หนักอึ้งของเขาก็ดังไปทั่วรอบๆทันที  !

“ในเมื่อพวกเขากล้าเสนอหน้าเข้ามาช่วยเจ้า ข้าก็ไม่รังเกียจที่จะฆ่าพวกเขาด้วยเช่นกัน   ”

“พวกที่กล้าล่วงเกินตระกูลเจียงของข้า พวกมันจะต้องถูกฆ่าอย่างไร้ความปราณี ! “

ตอนที่ 141 นอกจากข้าไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์รังแกพวกเขา

“ผิดปกติ ! ศิษย์พี่เจียงเฉินไม่ใช่คนแล้ว!”

“พรสวรรค์ในการปรุงยาของเขาเองก็ถึงระดับที่เหนือคาดแล้วเช่นกัน !”

“มันไม่ใช่แค่แค่ผิดปกติแล้ว !  แม้แต่อัจฉริยะของตระกูลตันก็ยังถูกรังแกอย่างทารุณกรรมราวกับเป็นขยะซะงั้น  !”

ช่วงเวลานี้เอง… …

นักเรียนเกือบทั้งหมดของวังหลิงหยุนต่างก็มองมาที่เจียงเฉินด้วยความชื่นชม  

เมื่อเขาได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ของเจียงเฉินและเสียงที่ดูแปลกประหลาดใจของเหล่านักเรียนวังหลิงหยุนรอบๆ 

ใบหน้าที่หล่อเหลาของตัเสี่ยวหมิงก็กลายเป็นแดงขึ้นทันทีและเขารู้สึกราวกับว่าต้องการเอาหน้าแทรกลงไปที่แผ่นดินร 

แต่ไม่ว่าใบหน้าของเขาจะอยู่ที่ใด เขาก็ยังคงอยู่ที่นี่ ท่ามกลางสายตาที่จ้องมองมานับไม่ถ้วน  

หลังจากเอาชนะหวู่เฟยหลงและแก้ไขปัญหาตันเสี่ยวหมิงให้ซูหลิงเซียงได้แล้ว  

เจียงเฉินที่ไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขนักในวังหลิงหยุนก็เริ่มมีเวลาผ่อนคลาย   

อย่างไรก็ตาม……

วันที่สงบสุขเช่นนั้นกลับคงอยู่ได้ไม่นาน

วันนี้เอง ในขณะที่เจียงเฉินกำลังนั่งสมาธิอยู่ในห้อง ทันใดนั้นกระแสลมที่ทรงพลังก็ตกลงมาที่ลานบ้านของเขา  

“นี่เป็นกลิ่นอายของผู้อาวุโสวังชั้นใน หยานชางหมิง หนิ ? เขามาทำอะไรที่นี่กัน?”

เจียงเฉินพึมพำกับตัวเองแล้วลุกขึ้นยืน จากนั้นก็ออกจากห้องไป

หลังจากออกจากห้อง เจียงเฉินก็พบกับหยานชางหมิงที่ยืนอยู่ที่ลานบ้าน  

“ผู้อาวุโสหยาน ท่านมาที่นี่ด้วยเหตุอันใดรึ  ?”

เจียงเฉินมองไปที่ หยานชางหมิงด้วยสายตาที่แปลกใจ  

“ข้ามีเรื่องมาขอให้เจ้าทำ”

“นักเรียนหลายคนจากวังชางเหล่ยนั้นได้มาท้าทายนักเรียนของวังหลิงหยุนเราที่ลานประลองของวัง และตอนนี้นักเรียนที่งหมดของวังหลิงหยุนก็กำลังถูกทุบตีไปทีละคน  ”

หยานชางหมิงกล่าวด้วยท่าทางที่ไม่น่าดู

 เพราะความหยิ่งผยองและการดูดถูกจากเรียนวังชางเหล่ยมีหรือที่พวกเขาจากวังหลิงหยุนจะยอมเสียหน้า

เจียงเฉินมองด้วยความประหลาดใจและพูดว่า: “หวู่เฟยหลงกับหลินยู่ก็พ่ายแพ้เหมือนกันรึ   ?”

“เจ้ายังมีหน้ามาพูดอีกเรอะ”

“หลังจากที่หลินยู่แพ้ให้กับเจ้า เขาก็ออกจากวังหลิงหยุนไปแล้วและไม่ได้กลับมาอีกเลย  ”

“ส่วนหวู่เฟยหลงเองก็ถูกใครแถวนี้ทุบตีมาเมื่อสองวันก่อน ตอนนี้ยังรักษาตัวอยู่เลย”

หยานชางหมิงพูดด้วยสีหน้าหงุดหงิด  “ตอนนี้วังหลิงหยุนของเราเหลือเจ้าเพียงคนเดียวแล้วที่จะสามารถจัดการกับเด็กพวกนั้นได้ อีกอย่างมีเด็กจากวังชางเหล่ยกล่าวท้าทายชื่อของเจ้าอีกด้วย  !”

เมื่อได้ยินคำพูดของหยานชางหมิง เจียงเฉินก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาลง 

เด็กนักเรียนจากวังชางเหล่ยเพียงคนเดียวที่เขารู้จักก็คือ เหล่ยชิง ที่เขาเคยพบเจอเมื่อตอนไปยังภูเขาเมฆอัศนี  

เป็นไปได้ไหมว่าชายคนนั้นจะมาที่วังหลิงหยุน ?

“ก็ได้ ข้าจะไปเจอกับพวกเขาเอง!”

เมื่อเขาถูกกล่าวชื่อท้าทายแล้ว มีหรือเจียงเฉินจะปล่อยให้คนอื่นมองว่าเขาเป็นเต่าหัวหด  

อย่างไรก็ตาม ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ เขาเองก็กำลังรู้สึกร่างกายคันมือเช่นกัน หากได้ขยับกล้ามเนื้อกับกระดูกซะบ้างก็คงจะดี

หลังจากนั้นไม่นาน

เจียงเฉินก็มาถึงลานประลองของวัง

ทันทีเสียงเยาะเย้ยดูถูกก็ดังขึ้นในหูของเขาโดยตรง

“ฮี่ฮี่… นักเรียนของวังหลิงหยุนตกต่ำลงเรื่อยๆจริงๆ ”

“ใช่ พี่ใหญ่เหล่ยชิงคนเดียวก็สามารถเอาชนะอัจฉริยะทั้งหมดในรายชื่ออันดับของวังหลิงหยุนได้แล้ว  ”

“พี่ใหญ่เหล่ยชิงทะลวงผ่านเข้าสู่ระดับก่อกำเนิดแล้ว ฉะนั้นในวังหลิงหยุนแห่งนี้สมควรไม่มีใครสามารถหยุดเขาได้อย่างแน่นอน   !“

เจียงเฉินเดินตามเสียงเหล่านี้และมองไป  จากนั้นเขาก็เห็นนักเรียนโหลหนึ่งจากวังชางเหล่ยยืนอยู่ตรงกลางจัตุรัส

ชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่หน้าสุดคือเหล่ยชิงที่เขาเคยเจอเมื่อตอนที่อยู่ภูเขาเมฆอัศนี

ข้างหน้าเหล่ยชิงมีนักรเยีนของวังหลิงหยุนห้าถึงหกคนกำลังตกอยู่ในสภาพทุกข์ทรมานอยู่ และเห็นได้อย่างชัดเจนว่าพวกเขาได้รับบาดเจ็บจากฝีมือของเหล่ยชิง

เมื่อเจียงเฉินเห็นฉากนี้ ดวงตาของเขาก็หรี่ลง และเสียงอันเย็นชาของเขาที่แผ่วเบาดัก็งก้องอยู่ในจัตุรัสโดยตรง

“หึ นักเรียกจากวังชางเหล่ยเพียงไม่กี่คนกลับช่างเหิมเกริมนักที่กล้ามาสร้างปัญหาให้กับวังหลิงหยุนของข้า  !”

“นอกจากข้าแล้ว ! ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์มารังแกคนของวังหลิงหยุนเด็ดขาด  !“

 


ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 850 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่   https://www.facebook.com/ReadGOS/ 
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น  ท่านอ่านถึงตอนที่ 145แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา  5 บาทเท่านั้น !

โทษที ! พี่มากับระบบ X100

โทษที ! พี่มากับระบบ X100

Status: Ongoing
อ่านเรื่อง โทษที ! พี่มากับระบบ X100 ข้าตาย ! ข้ามาอยู่ในร่างของคนที่ถูกเรียกว่าเป็นขยะของอีกโลก ! ข้าได้สุดยอดระบบโคตรขี้โกงมา! ก็มาสิ ! ข้าในร่างเศษขยะคนนี้จะทำให้พวกเจ้าดูเองว่าจะขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดได้อย่างไร   ! ---------------------------------------- ด้วยร่างของไอ่กากกับระบบที่ได้มาโดยบังเอิญ และด้วยเจตจำนงของผู้ที่ตกเป็นขยะเสมอมา  ข้าจะขึ้นไปอยู่เหนือทุกสิ่งให้พวกเจ้าดูเอง ! ---------------------------------------- นิยายเรื่องนี้ตัวเอกเป็นแนวไล่ตบพวกปากดีไปเรื่อย ไม่ค่อยยุ่งเรื่องผู้หญิง  เนื้อหารวดเร็วไม่มีคำอธิบายยืดเยื้อและคำพรรณาที่สวยหรูเน้นตบตีและโชวน์เทพอย่างเดียว

Comment

Options

not work with dark mode
Reset