ตอนที่ 29 ต่อหน้าข้า เจ้าจบไม่สวยแน่
ถังเฉิงตื่นเต้นเป็นอย่างมากเมื่อคิดว่าจะได้เจียงเฉินมาเป็นหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุของสาลาเปาตันหลังจากได้เห็นความสามารถอันน่าสะพรึงของเขา
เขาเหลือบมองที่ จูหมิงหยวน ที่ซีดลงและพูดอย่างแผ่วเบา: “อาจารย์จู พี่ชายเจียงเฉินของข้าจะเป็นหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุของศาลาเปาตันตั้งแต่นี้ไป ท่านไม่ว่าอะไรใช่ไหม “
“แม้อาจารย์เจียงจะยังเด็ก แต่การเล่นแร่แปรธาตุของเขานั้นอยู่เหนือกว่าข้านัก นับเป็นเกียรติสำหรับเราที่ได้เขามาเป็นหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุของศาลาเปาตัน ”
จูหมิงหยวนยิ้มอย่างบิดเบี้ยว
เขามองไปที่เจียงเฉินด้วยความละอาย: ” ไม่คิดเลยจริงๆว่าอาจารย์เจียงจะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสามชั้นสูงเช่นนี้ ข้าผู้น้อยช่างเป็นคนไม่รู้จักเขาไทซานอย่างแท้จริง ดังนั้นข้าจึงหวังว่าอาจารย์เจียงจะโกรธเคือง “
ในที่สุด ตอนนี้จูหมิงหยวนก็ยอมก้มศีรษะที่จองหองของเขาลง
ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเขาตอนนี้คือนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสามขั้นสูงซึ่งนับได้ว่าเป็นตัวตนสูงส่งกว่าเขาอย่างสิ้นเชิง
และเมื่อพูดถึงความสามารถแล้ว ตัวเขายิ่งน่าผิดหวังเข้าไปใหญ่
นักเล่นแร่แปรธาตุระดับสามขั้นสูงนั้นนับได้ว่าเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดในเมืองหลิงหยุน
ถ้าเขาทำให้เจียงเฉินโกรธเคืองเข้าจริงๆ เขาก็เกรงว่าชีวิตเขาในเมืองหลิงหยุนคงไม่ง่ายอีกต่อไปแล้ว
ส่วนเจียงเฉินนั้น เขาไม่ได้ใส่ใจจูหมิงหยวนแม้แต่น้อย ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่ถือสาเอาความอะไรอีกฝ่าย
เขาเพียงหันไปพูดกับถังเฉิง : “ถังเฉิง ถึงข้าจะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุของศาลาเปาตันก็จริง แต่เจ้าก็น่าจะรู้ว่าข้าเองก็เป็นนักเรียนของหลิงหยุนวู่ฟู่ ดังนั้น … “
“พี่ชายเจียงเฉิน ข้าเข้าใจเรื่องนั้นดี”
“ท่านไม่จำเป็นต้องมานั่งเฝ้าศาลาเปาตันแต่อย่างใด ข้าจะใส่ชื่อท่านเป็นหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุของเราและจะส่งวัสดุต่างๆไปให้ท่านหลอมยาในหลิงหยุนวู่ฟู่เอง ”
“เมื่อเราสามารถขายเม็ดยาที่ท่านกลั่นขึ้นมาได้ เราก็จะแบ่งผลกำไรที่ได้ให้แก่ท่าน 30% ”
ถังเฉิงยิ้มเล็กน้อย
ด้วยศักยภาพของเจียงเฉินเขาจะต้องกลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่มีชื่ออันยิ่งใหย่ในโลกได้อย่างแน่นอน
แม้ว่าศาลาเปาตันจะทำได้เพียงใส่ชื่อของเจียงเฉินไว้เท่านั้น แต่มันก็นับได้ว่าเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาอย่างไม่มีสิ้นสุดแล้ว
“ข้าจะไม่เอาผลกำไรแต่อย่างใด!”
เจียงเฉินส่ายหัว: “ข้าต้องการเพียง 30% ของเม็ดยาที่ข้าหลอมขึ้นมาก็เท่านั้น”
“ไม่มีปัญหา!”
ถังเฉิงไม่คัดค้านคำขอของเจียงเฉินแต่อย่างใด
“งั้นก็ตามนั้น หากศาลาเปาตันต้องการให้ข้าหลอมยาอะไรให้ เจ้าก็แค่ส่งวัสดุมาให้ข้าที่ลานหมายเลข 68ในลานพักอาศัยของนักเรียนระดับทองก็เท่านั้น ”
หลังจากเขาออกมาจากศาลาเป่าตัน มันก็เป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว
เจียงเฉินหยุดอยู่ที่หน้าร้อนอาหารที่ชื่อว่า เทียนเซียงโหล เขาวางแผนที่จะรับประมานอาหารที่นี่
“เจียงเฉิน ช่างเป็นความบังเอิญจริงๆ ไม่คิดว่าจะได้มาเจอเจ้าที่นี่!”
เมื่อเจียงเฉินกำลังจะเดินเข้าไปในตึกเทียนเซียงโหล เสียงดูฟังดูเยาะเย้ยก็ดังขึ้นด้านหลังของเจียงเฉิน
เจียงเฉินถึงกับถูกผงะไปครู่หนึ่ง
เขาหันศีรษะไปและก็เห็นร่างที่คุ้นเคยสองคนกำลังเดินมาที่หอคอยเทียนเซียงโหล
เจียงหยุนหงและเจียงเฉียนเหองั้นรึ ?
ทำไมพวกเขาถึงอยู่ที่นี่?
เจียงเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย: “เจียงหยุนหงไม่ใช่ว่าเจ้าอยู่ที่ตระกูลเจียงหรอกรึ ? ทำไมเจ้าถึงมาที่เมืองหลิงหยุนได้กัน?”
“เฮ้…เจียงเฉิน เจ้ายังไม่รู้สินะ หึ อาจารย์จูหัวหน้านักเล่นแร่แปรธาตุของศาลาเปาตันนั้นรับปากที่จะรับข้าเป้นศิษย์ของเขา ”
“แม้ว่าเจ้าจะเข้าหลิงหยุนวู่ฟู่ได้แต่เจ้าก็เป็นได้เพียงนักเรียนระดับทองแดงที่ไร้ซึ่งอนาคตเท่านั้น “
“ส่วนข้า อีกไม่นานตัวข้านั้นจะกลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่น่านับถือ!”
เจียงหยุนหงมองไปที่เจียงเฉินอย่างเยาะเย้ยและเขาก็แสดงออกราวกับว่าได้รับชัยชนะ เขาเชิดหน้าอย่างหยิ่งผยองทันที
“จริงรึ ? แต่ถ้าข้าเป็นเจ้าข้าจะไม่ไปที่นั่นนะ เพราะมันจะทำให้เจ้าเจอกับจุดจบอันน่าสังเวชต่อหน้าข้า !”
มุมปากของเจียงเฉินก็โค้งขึ้นเล็กน้อย
“ข้ากล้าพูดได้เลยว่าไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุคนไหนในศาลาเปาตันรับเจ้าเป็นศิษย์อย่างแน่นอน !“
ตอนนี้แปลถึง 260 ตอนแล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่นกลุ่ม 1 มีถึงตอนที่ 50 ท่านอ่านถึงตอนที่ 39 แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 1 ได้ด้วยราคา 1 บาทเท่านั้น !
