โทษที ! พี่มากับระบบ X100 – 42

ตอนที่ 42  เจ้าหมาแก่ เจ้าไม่คู่ควรเป็นหัวหน้าตระกูลเจียง ! 

หลังจากผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมง เจียงเฉินก็พาเหมิงชิงซู และ เจียงขุย กลับมาที่บ้านตระกูลเจียง

เมื่อเดินผ่านประตูทางเข้าตระกูลเข้าไป เจียงเฉินก็เหลือบมองไปรอบๆและก็พบว่าลานด้านนอกของตระกูลนั้นรายล้อมไปด้วยผู้คนนับร้อยซึ่งพวกเขาดูมีชีวิตชีวาอย่างมาก   

เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้เป็นแขกรับเชิญของเจียงเฉียนเหอที่ถูกเชิญมาเพื่อเป็นสักขีพยานในการขึ้นรับตำแหนงหัวหน้าตระกูลเจียง  

และบนแท่นสูงใจกลางจัตุรัส เจียงเฉียนเหอที่กำลังสวมชุดคลุมงดงามก็กำลังทำการบูชาบรรพบุรุษอยู่ภายใต้พิธีของนักบวช

“ขอให้ข้าพเจ้าระลึกถึงความกรุณาของเหล่าท่านบรรพบุรุษ โดยมิลืมเลือน เพื่อสานต่อรากฐานของบรรพบุรุษที่เหลือทิ้งไว้ เราจะสานต่อเจตจำนง…”

“ผู้นำคนปัจจุบันของตระกูลเจียงได้หายตัวไปอย่างไรเหตุผล ทำให้ตระกูลเจียงของเราเป็นเหมือนกับมันกรที่ไร้หัว  “

“ แม้ว่าข้าเจียงเฉียนเหอจะไร้ซึ่งพรสวรรค์แต่ข้าก็ยินยอมที่จะขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลเจียงเพื่อสืบทอดมรดกของเหล่าบรรพบุรุษเราและฟื้นฟูตระกูลเจียงขึ้นมาอีกครั้ง   !

“…”

หลังจากที่เจียงเฉียนเหอกราบไหว้บรรพบุรุษเสร็จ เขาก็นั่งลงบนที่นั่งหลักของแท่นสูงพร้อมกับดาบสีทอง และกล่าวอย่างแข็งกร้าว: “ทุกคน วันนี้ ข้าเจียงเฉียนเหอ … “

“เจียงเฉียนเหอ ถ้าเจ้าคิดจะเป็นหัวหน้าตระกูลเจียง ทำไมไม่ลองส่องกระจกชะโงกดูเงาของตัวเองซะก่อนหละ เจ้าจะได้รู้ว่าตัวเองคู่ควรหรือไม่  !”

“เมื่อไหร่กันที่ปรมาจารย์เจียงเช่นข้ายอมให้เจ้าทำเช่นนั้น”

อย่างไรก็ตาม คำพูดของเจียงเฉียนเหอยังไม่ทันถึงครึ่งทาง  คำพูดที่ดูถูกเหยียดหยามก็ดังก้องขึ้นในจัตุรัสอย่างฉับพลัน มันได้ขัดจังหวะเจียงเฉียนเหออย่างกะทันหันทันที

เมื่อทุกคนมองไปตามที่มาของเสียง พวกเขาก็เห็นร่างสามร่างค่อยๆเดินเข้ามาที่ใจกลางของจัตุรัส  

“จิจิ เด็กคนนี้เป็นใครกัน ทำไมถึงกล้ามาสร้างปัญหาที่บ้านตระกูลเจียงเช่นนี้  ?”

“เขาคือเจีย เฉิน นายน้อยของตระกูลเจียง และเป็นลูกชายของเจียงวู่หยา อดีตผู้นำตระกูลเจียง”

“โอ้… คือนายน้อยตระกูลเจียงเองหรอกรึ  ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่กัน  หรือเขาคิดจะแย่งชิงตำแหน่งหัวหน้าตระกูลกับเจียงเฉียนเหองั้นรึ ?”

“ของเสียที่อยู่เพียงขั้นสองหรือจะกล้าแย่งชิงตำแหน่งผู้นำตระกูล ข้าคิดว่าเขาคงได้แค่คิดเท่านั้นแหละ !”

เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาของเจียงเฉิน ผู้คนจำนวนมากในจัตุรัสก็แสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยาม

นี่คือโลกที่เคารพนับถือผู้แข็งแกร่ง

นี้สมองเจ้าพังไปแล้วรึไง

ต่อให้เจ้าจะเป็นคนอารมณ์ร้อนแต่ของเสียอย่างเจ้าก็ไม่ควรมาหาเรื่องตายเช่นนี้ไม่ใช่รึไง  ?

“เจ้าเด็กน้อย เจ้ากลับมาแล้วสินะ?”

เจียงเฉียนเหอมองไปที่เจียงเฉินด้วยท่าทีเยาะเย้ยพร้อมกับมีแสงเย็นวาบในดวงตาของเขา

เจียงเฉียนเหอ ไม่เคยสนใจนายน้อยที่เป็นของเสียของตระกูลเจียงคนนี้มาก่อน

แต่ใครจะไปรู้ จู่ๆนายน้อยผู้เป็นของเสียของตระกูลกลับกลายเป็นปีศาจร้ายที่ถูกปลุกขึ้นมา  

เขาไม่เพียงแต่เอาชนะเจียงหยุนหงและชิงโอกาสเข้าหลิงหยุนวู่ฟู่ไปเท่านั้น 

แต่สิ่งที่เขาทำให้เจียงเฉียนเหอเหลือเชื่อยิ่งกว่าคือนายน้อยของเสียคนนี้กลับกลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ !

เจียงเฉียนเหอ รู้สึกได้ถึงอันตรายอย่างมากจากเจียงเฉิน

เขาไม่ต้องการให้ จียงเฉินมีโอกาสได้เติบโตอีกต่อไป!

ด้วยเหตุนี้เขาจึงควบคุมตระกูลเจียงอย่างเด็ดขาดเพื่อล่อให้เจียงเฉินกลับมา

คราวนี้เขาจะมีเหตุผลในการฆ่าเจียงเฉินได้อย่างสมบูรณ์ซะที!

“เจียงเฉิน ข้าเป็นผู้อาวุโสของตระกูลเจียง ตอนนี้ท่านหัวหน้าตระกูลหายตัวไป ทำไมข้าจะไม่คู่ควรขึ้นรับสืบทอดตำแหน่งหัวหน้าตระกูลกัน ?”

“วันนี้เป็นวันที่ตระกูลเจียงของเราเฉลิงฉลองยินดี เจ้าอย่ามาสร้างปัญหาเลยดีกว่า ”

“มิฉะนั้น ก็อย่าได้มาโทษข้าหากข้าจะหยาบคายกับเจ้า  !”

เจียงเฉียนเหอยืนขึ้นและมองลงไปที่เจียงเฉินอย่างวางตัว จากนั้นก็พูดอย่างเย็นชา

“หัวหน้าตระกูลเจีงคือพ่อของข้าเจียงวู่หยา แม้ว่าท่านพ่อของข้าจะออกไปจากตระกูลเจียงแล้วก็จริง หากแต่ว่าหัวหน้าตระกูลเจียงคนใหม่นั้นจะต้องไม่ใช่เจ้า   ”

เจียงเฉินเหลือบมองไปเจียงเฉียนเหอ และพูดอย่างนิ่งเฉย: “อย่าลืมว่าข้าเองก็เป็นนายน้อยของตระกูลเจียงเช่นกัน  !”

ทันทีที่เจียงเฉินกล่าวคำเหล่านี้ ผู้คนจำนวนมากในจัตุรัสก็ตื่นตาขึ้นทันที

จริงรึ?

นี่นายน้อยของเสียของตระกูลเจียงคิดจะแข่งขันกับเจียงเฉียงเหอเพื่อชิงตำแหน่งหัวหน้าตระกูลงั้นรึ ?