ตอนที่ 75 เจ้าไปได้ ! แต่เขาต้องตาย !
เสียงที่ดูถูกของเจียงเฉิน ทำให้การแสดงออกของเล่ยชิงกลายเป็นมืดมนทันที
เขายิ้มอย่างเย็นชา: “ช่างน่าไม่อายนักที่พูดเช่นนั้นต่อหน้าข้า หากเจ้ามีความสามารถพอก็จงออกมาจากอาคมให้ได้เถอะ “
“อาคมห้าธาตุนั้นมีองค์ประกอบคือธาตุทั้งห้า ทอง ไม้ น้ำ ไฟ และ ดิน ธาตุเหล่านี้ถูกใช้เพื่อเปลี่ยนแปลงธรรมชาติและสภาพแวดล้อม ผู้ที่ตกอยู่ในอาคมนี้จะหลงอยู่ในภาพลวงตาและไม่มีวันหาทางออกได้ “
“น่าเสียดายที่ธาตุทั้งห้าในอาคมของเจ้านั้นไม่สมดุล และภาพลวงตาที่ถูกสร้างขึ้นนั้นก็เต็มไปด้วข้อบกพร่อง ”
“การทำลายอาคมห้าธาตุของเจ้านั้น เพียงพริบตาเดียวข้าก็ทำได้แล้ว ”
เมื่อเสียงแผ่วเบาของเจียงเฉินจางลง เขาก็รีบจับไปที่หญิงสาวทั้งสองและเดินออกจากอาคมห้าธาตุอย่างง่ายดาย
ฉากแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นตรงหน้า ไม่เพียงแต่จะทำให้คนไม่กี่คนที่อยู่ด้านหลังเล่ยชิงกลายเป็นนิ่งแข็งทันทีเท่านั้น
แม้แต่ใบหน้าที่เคร่งขรึมของเล่ยชิงก็ยังแสดงออกว่าเหลื่อเชื่อ
เขาไม่คิดเลยว่าอาคมห้าธาตุ ระดับ 3 ขั้นกลาง ที่เขาสร้างขึ้นมาอย่างยากลำบากนั้น จะถูกทำลายอย่างง่ายดายเมื่ออยู่ต่อหน้าเจียงเฉิน !
ตลอดช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา
นี่เป็นครั้งแรกที่เล่ยชิงได้พบกับคนวัยเดียวกันที่อยู่เหนือกว่าเขาอย่างสมบูรณ์ !
“เจ้าคือยอดฝีมือด้านการใช้อาคมอย่างแท้จริง”
เล่ยชิงก็สูดลมหายใจเข้าลึกและพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ “ข้าขอถามได้ไหมว่า ยอดฝีมือเช่นเจ้าเป็นใครกันแน่ ?”
เจียงเฉินก็กล่าวอย่างเฉยเมย: “ข้าชื่อ เจียงเฉิน และข้ามาจากหลิงหยุนวู่ฟู่”
“ปรากฎว่าเจ้ามาจากหลิงหยุนวู่ฟู่นี่เอง”
เล่ยชิงก็พยักหน้าและโยนวิชาดาบฟ้าคำรามให้เฉียงเจิน
ในเวลาเดียวกัน เสียงที่เย็นชาของเขาดังขึ้นในหูของเจียงเฉิน
“เจียงเฉิน ข้ายอมรับเลยว่าวันนี้ข้าได้แพ้เจ้าเรื่องการใช้อาคมจริงๆ แต่ทว่า… ในอีกไม่ช้าก็เร็วนี้ ข้าจะไปที่หลิงหยุนวู่ฟู่เพื่อเอาชนะเจ้าให้ได้!”
เล่ยชิงพูดเสร็จก็หันหลังกลับและเดินออกไปพร้อมกับนักเรียนสองสามคนของคฤหาสน์ยุทธ์คังเล่ย
“ดูเหมือนเจ้าจะลืมอะไรบางอย่างนะ!”
ตอนนี้เองเสียงอันแผ่วเบาของเจียงเฉินก็ดังขึ้นจากด้านหลังพวกเขา
เล่ยชิงก็หยุดชั่วคราว
เขาหันกลับไปและมองไปที่เจียงเฉิน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า “เจ้ามีเรื่องอะไรอีกงั้นรึ?”
“พวกเจ้าจะไปก็ได้ แต่เจ้านั่นต้องตาย!”
เจียงเฉินชี้ไปที่เด็กหนุ่มผมม่วงและกล่าวอย่างแผ่วเบา
“ฮึ!”
เล่นชิงพ่นลมออกมาอย่างเย็นชา: “เจียงเฉิน อย่าให้มันมากเกินไปนัก อย่าได้คิดว่าเพียงเพราะเจ้าทำลายอาคมห้าธาตุของข้าได้แล้วข้าจะกลัวเจ้านะ!”
เจียงเฉินก็กล่าวอย่างเย็นชา: “ข้าบอกไปตั้งแต่แรกแล้วว่า วันนี้ไม่มีใครหยุดฆ่าไม่ให้ข้าเจ้านั้นได้!”
“ดี …. ดีมาก!”
เล่ยชิงหัวเราะอย่างโกรธจัด และโบกมือให้เด็กหนุ่มผมสีม่วงและคนอื่นๆ : “พวกเจ้าไปก่อนเลย ข้าเองก็อยากรู้เหมือนว่าเขาจะฆ่าคนต่อหน้าข้าได้ยังไง !”
“ขอรับครับศิษย์พี่เล่ย”
เด็กชายผมสีม่วงตอบ และเขาเหลือบมองเจียงเฉินอย่างประชดประชันก่อนจะหันหลังกลับอย่างภาคภูมิใจ
เจียงเฉินก็จ้องไปที่เด็กชายผมสีม่วงที่หันหลังกลับไป และเสียงที่เย็นยะเยือกของเขาก็ดังก้องในถ้ำทันที
“ใครบอกว่าเจ้าไปได้ จงตายซะ!”
ด้วยเสียงตะโกนที่ดังสนั่น
เจียงเฉินก็ใช้วิชาเหยียบนภาและพุ่งผ่านเล่ยชิงไปราวกับหายตัว จากนั้นเขาก็ปรากฏตัวข้างชายหนุ่มผมม่วง
“ศะ…ศิษย์พี่เล่ย ช่วยด้วย… ช่วยข้าด้วย!”
เด็กชายผมสีม่วงก็แข็งทื่อในทันที ใบหน้าของเขาซีดลงอย่างฉับพลันและเขากรีดร้องออกมาด้วยความสยดสยอง
ทันทีที่เสียงกรีดร้องของเขาดังขึ้น ฝ่าเท้าของเจียงเฉินก็เหยียบลงบนหัวเขาอย่างรุนแรง
ภายใต้ฝ่าเท้าของเจียงเฉิน หัวของเด็กชายผมสีม่วงก็ระเบิดออกในทันที
เขาตายคาที่ทันทีก่อนที่เสียงกรีดร้องของเขาจะหายไป
“เจียงเฉิน เจ้ากล้านักที่ฆ่าเขา!”
เมื่อมองไปยังศพของเด็กชายผมสีม่วง เล่ยชิงก็จ้องไปที่เจียงเฉินอย่างดุร้ายพร้อมกับความโกรธที่ปรากฏอยู่ในม่านตาของเขา มันลุกโชนขึ้นราวกับเปลวเพลิงที่กำลังแผดเผาอย่างรุนแรง…
ตอนนี้แปลถึงตอนที่ 350 แล้วนะครับ หากต้องการอ่านอย่างไม่ขาดตอนสามารถติดต่อเข้ากลุ่มลับได้ที่ https://www.facebook.com/ReadGOS/
เพียงตอนละ 1 บาท เท่านั้น สามารถลดค่าเข้ากลุ่มได้โดยหักลบตามจำนวนตอนที่อ่าน เช่น มีถึงตอนที่ 100 ท่านอ่านถึงตอนที่ 101 แล้วก็สามารถเข้ากลุ่ม 3 ได้ด้วยราคา 49บาทเท่านั้น !
