RC:บทที่ 629 สัตว์ประหลาดปิดผนึก
หลินเฟิงลืมตาขึ้น แต่เขารู้สึกปวดหัวแทบแตก ราวกับมีเลื่อยกำลังทำงานอยู่ในหัวของเขา
เขาใช้เวลาไม่นานในการฟื้นตัวและลุกขึ้นยืน
แสงจันทร์อันเย็นเฉียบส่องบนร่างของเขา ดวงตาของเขาส่องแสงและพร่ามัว
สายลมอันอ้างว้างนี้ พัดพาเศษหญ้าและฝุ่นขึ้นไปเล็กน้อย หลังจากที่พวกมันหมุนไปสองสามรอบ มันก็ตกลงมาสู่พื้นอีกครั้ง
ที่แห่งนี่คือในถิ่นทุรกันดารอันกว้างใหญ่ ดวงจันทร์ขนาดใหญ่ที่ห้อยอยู่บนท้องฟ้าที่มืดมิดราวกับว่าเมื่อใดก็ตามที่มันพร้อมมันอาจกลืนกินโลกทั้งใบไปในความว่างเปล่า
หลินเฟิงมองไปรอบ ๆ และเขาตกอยู่ในความสับสนทันที
ที่นี่ที่ไหน?
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะจำได้ว่าเพียงเขาที่ถูกกลืนหายไปกับคลื่นยักษ์ จากนั้นเขาก็จำภาพที่ม่านพลังวงกลมสีดำได้
เป็นไปได้ไหมว่า?
การแสดงออกของเขาเริ่มตกอยู่ในความกลัวทันที อาการขนลุกปรากฏขึ้นทั่วร่างกายของเขา
นี้เขาอยู่ในวงกลมสีดำนั้น?
เขาดึงโทรศัพท์มือถือออกมาอย่างรวดเร็ว โดยเขาใช้ความสามารถของตัวเองในการระบุระดับพลังของของหลุมดำ: “นี่คือโลกยังงั้นรึ”
“โลกแห่งม่านพลัง?”
เมื่อได้ยินคำนี้หลินเฟิงก็รู้อยู่แก่ใจแล้ว
ในเวลานี้เขาตระหนักได้ทันทีว่าราชามังกรแห่งกาลเวลาและราชินีมังกรได้หายตัวไป
ดูเหมือนว่าหลังจากถูกดูดเข้าไปในวงกลมแล้วทั้งสามคนก็กระจัดกระจายไปตามที่ต่าง ๆ ในโลกแห่งนี้
หลินเฟิงมองไปที่ทุ่งกว้างอันไม่มีที่สิ้นสุด เขารู้สึกสับสนและไร้พลัง
จะไปสำรวจถานที่ที่ไม่คุ้นเคยแบบนี้ได้ยังไง
การอยู่ที่นี่ไม่ใช่ทางเลือกที่ดี ดังนั้นหลินเฟิงจึงก้าวออกไปอย่างไร้จุดหมาย
ทุ่งหญ้านั้นกว้างใหญ่และเงียบสงัด ไร้ร่องรอยของชีวิตราวกับว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นใดในโลกนอกจากเขากับหญ้าเท่านั้น
ขณะที่เขาเดินเขามองไปรอบ ๆ ทันใดนั้นเขาหยุดเดินบนทางลาดสูงชัน
เขามองไปร่างอันสง่างามที่ยืนอยู่บนยอดสันเขาหญ้าที่ห่างออกไปใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจทันที
มันเป็นรูปของม้า ม้าตัวนั้นสูงมากและผู้ชายที่นั่งอยู่บนนั้นก็สูงมากเช่นกัน ทั้งสองคนสวมชุดเกราะสีดำ
ชายคนนั้นหันหลังให้กับหลินเฟิงและมีดในมือของเขาก็ส่องสว่างท่ามกลางแสงจันทร์
นั้นใครกัน?
หลินเฟิงคิดในใจ ตอนนี้ในหัวของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย เขากลืนน้ำลายเต็มปากเข้าไปในเวลาเดียวกันเขาก็การก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างช่วยไม่ได้
ถึงยังงั้นตอนนี้เขาอยู่บนเนินเขาแล้ว
“เห้ย!”
ทันทีที่เขาก้าวขาถอยออกไป เขาก็เสียหลักแล้วกลิ้งลงเนินไป!
หลินเฟิงหมุนเป็นวงกลมอยู่หลายตลบก่อนที่เขาจะหยุดลง เขาจับที่เอวของเขาและพูดด้วยเสียงเซ็ง ๆ “โอ๊ยเอวฉัน… “
ในวินาทีถัดมาการแสดงออกของเขากลับมาสุขุมอีกครั้ง เพราะความมีดที่ส่องประกายมาถึงดวงตาของเขา
เขาเกร็งเล็กน้อยก่อนที่จะยืนขึ้น ทันใดนั้นการเต้นของหัวใจก็ดูเหมือนจะผิดจังหวะไป แม้แต่เส้นประสาทก็ดูเหมือนจะตึงเครียดพร้อมที่จะแตกสลาย
เขาคือใครกันแน่? หรือว่าจะเป็นสัตว์ประหลาด!
ร่างกายของหลินเฟิงนั้นเทียบกันแล้วตัวเขาเล็กกว่ามากราวกับเมล็ดถั่ว
ร่างกายของอีกฝ่ายนั้นแข็งแรงมากสูงประมาณสามหรือสี่เมตรซึ่งเกือบจะเท่าเนินเขาที่เขาตกมาเมื่อกี้แล้ว
ตรงกลางหมวกเหล็กเพียงเปลวไฟสีเขียว เปลวไฟนั้นออกมาจากรูหมวกและมีใบหน้าที่ดุร้ายน่ากลัวคล้ายกับปีศาจอยู่ในนั้น
“แกเป็นตัวบ้าอะไรกันแน่” หลินเฟิงร้อง
แต่สัตว์ประหลาดนั้นสามารถพูดได้จริง เสียงของเขาต่ำและแหบแห้ง: “มนุษย์ … “
หลินเฟิงยังคงมีสงสัย แต่ทันใดนั้นสัตว์ประหลาดก็ยกดาบของตนขึ้นมาฟาด!
หลินเฟิงกลัวมากจนเขาล้มลง แต่เขาไม่ได้ปรับท่าทางของเขา สิ่งต่อไปที่เข้ามานั้นมาพร้อมกับลมหนาว
ปีศาจโจมตีอย่างไม่เลือกหน้า ดาบนั้นถูกกวัดแกว่งอย่างรุนแรง การฟันแต่ละครั้งมีพละกำลังมากพอที่จะตัดต้นไม่ได้
หลินเฟิงรู้สึกกังวล เขาเลือกที่จะหลีกนี้ไม่เข้าปะทะ หัวใจเต้นแรงมาก หลายครั้งคมดาบนั้นห่างไม่ไกลจากหน้าของเขาไม่ถึงสามนิ้วด้วยซ้ำ
และในที่สุดก็เขาก็พบโอกาสหนี หลินเฟิงบินหนีออกไปได้ ทิ้งระยะห่างสัตว์ประหลาดกว้างขึ้นไปอีกระยะหนึ่ง
ในมืออีกข้างของหลินเฟิงนั้นถือหอกยาวไว้ในมือขวา
“พลังนั้น … ” สัตว์ประหลาดส่งเสียงพึมพำและทันใดนั้นเปลวไฟของหมวกเหล็กก็ลุกขึ้นราวกับเทน้ำมันเบนซินลงไปในกองไฟ
มันส่งเสียงคำรามออกมาเป็นเวลานานด้วยความประหลาดใจและความโกรธ ตามด้วยลมหายใจที่ไหลเวียนไปทั่วร่างกาย!
ทันใดนั้นหลินเฟิงก็ตื่นตระหนกได้เรื่องหนึ่งเกียวกับปีศาจตัวนี้ พลังของมันนั้นมาถึงจุดแข็งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขั้นสามแล้ว!
อยู่ ๆ ความรู้สึกถึงภัยอันตรายปกคลุมอยู่ในหัวใจของเขา ในขณะนั้นเขาร้องออกมาทันที: “มังกรดำ!”
แต่ไม่มีเสียงตอบรับ!
“มังกรดำ?” เขาเรียกอีกครั้งด้วยความสงสัย จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของมังกรดำ
“นายท่าน พลังของข้าถูกกลืนกินไปมาก ข้ากลัวว่าข้าจะออกไปไม่ได้ในตอนนี้”
ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งระหว่างหลินเฟิงและมังกรดำทำให้เขารู้ได้ว่านั้นไม่ใช่เรื่องเล่น ในขณะนี้เขาตระหนักได้ทันทีว่ามังกรดำนั้นอ่อนแอมาก
ดูเหมือนว่าความเสียหายครั้งนี้ จะเป็นผทจากการแบกรับความกดดันส่วนใหญ่ตอนที่ต้องต่อสู้กับการดูดของม่านพลังสีดำ
ถ้ามันไม่ช่วยเขาเอาไว้ เขาเองก็กลัวว่าตัวเองอาจจะไม่สามารถยืนขึ้นได้แบบในตอนนี้ด้วยซ้ำ
“โอเค” หลินเฟิงกล่าวเบา ๆ
ทันทีที่เขาตัดสินใจเผชิญหน้า เขาก็คำรามออกมา: “มังกรคุนหลากสี ออกมา!”
ในพื้นที่ของสัตว์เลี้ยงแห่งสงครามของเขา ‘คุน’ มังกรหลากสีตกตะลึงเล็กน้อย มันทำการเรียกพลังของตนออกมาและเข้าช่วยหลินเฟิงทันที
แสงหลากสีในดวงตาของหลินเฟิงไหลออกมาทันที ปีกที่สวยงามก็แผ่ออกมาจากด้านหลังเขา
ปีกนั้นกระจัดกระจายไปด้วยแสงหลากสี มีฝุ่นปกคลุมร่างของหลินเฟิงด้วยหมอกเจ็ดสีที่ขุ่นมัว
นี่เป็นครั้งแรกที่หลินเฟิงและมังกรเจ็ดสีเสริมพลังเข้าด้วยกันได้สำเร็จ แม้ว่าความแข็งแกร่งจะไม่ดีเท่ามังกรดำ แต่ก็กำลังดี
ในตอนนี้เขาคงเดาตัวตนของสัตว์ประหลาดได้บ้างแล้ว
เนื่องจากราชามังกรแห่งกาลเวลากล่าวว่าม่านพลังสีดำเป็นจุดผนึกเห็นได้ชัดว่ามันคือสัตว์ประหลาดที่ถูกปิดผนึกเอาไว้
ในเวลานี้ความแข็งแกร่งของหลินเฟิงถูกดันขึ้นไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ระดับสาม พร้อมกับถูกกระตุ้นด้วยชิป SSS สามตัว ความแข็งแกร่งนั้นเท่ากันและปีศาจตัวนี้อย่างแน่นอน
เพื่อให้ตรงกับคุณสมบัติของมังกรหลากสีแล้ว เขาจึงเลือกเฉพาะชิปที่มีคุณสมบัติน้ำแข็งเท่านั้น
ในสถานการณ์ปัจจุบัน พลังทางจิตวิญญาณที่มีอยู่ในชิปไม่สามารถรองรับได้แม้แต่นาทีเดียว
นอกจากนี้นี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำงานร่วมกับมังกรหลากสี ดังนั้นจึงไม่เหมาะสำหรับการต่อสู้ที่ยาวนานนักมันอาจจะเกิดการระเบิดได้!
เพียงแค่จังหวะเดียวเท่านั้นที่เขาจะต้องชนะ!
แรงในการจับปืนก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ แสงหลากสีในดวงตาของหลินเฟิงก็ค่อย ๆ แสดงให้เห็นถึงลมหายใจของอันดุดัน
ปีศาจนั้นไม่รอให้เขาเตรียมตัวมากว่านี้ กีบม้ายกขึ้นสูงขึ้นจากนั้นมันก็วิ่งไปหาหลินเฟิงด้วยความเร็วสูง
ออร่าเต็มไปด้วยความกดดันและความรุนแรงนั้นมากพอที่จะทำให้ผืนดินสั่นสะเทือน
มันเหวี่ยงดาบยาวในมือและมีเปลวไฟสีเขียวเข้มติดอยู่บนตัวของมัน
ในเวลานี้หลินเฟิงก็ลืมตาขึ้น!
ปีกที่มีสีสันของปีกของเขากางเปิดออก ขนแต่ละเส้นแข็งราวกับลูกศร การระเบิดออกของออร่านั้นทำให้หลินเฟิงพอใจ เขายื่นหอกออกแล้วแทงออกไปอย่างสมบูรณ์
“ หอกไอเย็น!”
ในพริบตาลำแสงสีขาวและสีน้ำเงินพุ่งออกจากหัวหอก มันถูกยิงออกไปเป็นเส้นตรงผพุ่งตรงไปยังร่างของปีศาจ!
จุดที่ลำแสงผ่านไปนั้นมีน้ำค้างแข็งจาง ๆ ปกคลุม
หลินเฟิงถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็ไม่แม้แต่จะมองดูผลลัพธ์ของการยิง เขานั่งลงบนพื้นหญ้าตรงนั้น
ไม่กี่วินาทีต่อมาร่างกายของสัตว์ประหลาดก็ถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว และในไม่ช้าก็กลายเป็นรูปสลักน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่สง่างามแทน
