RC:บทที่ 645 การต่อสู้
เมื่อเห็นว่าหลินเฟิงไม่ได้พูดอะไรออกมาแล้ว แจ็คก็คิดว่าหลินเฟิงกลัว เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและพูดว่า
“นายกำลังกลัวสินะ”
“ถ้านายฉลาดหน่อยก็อย่าขัดขืนเลย ลองมาเข้าร่วมกับพวกเราจะไม่ต้องทุกข์ทรมานอีกต่อไป”
“อย่างไรก็ตาม พวกเราก็ไม่ได้เลวร้ายแบบนั้น หากนายเต็มใจที่จะร่วมมือกับพวกเรา บางทีเราอาจจะช่วยชีวิตเหลือกันได้”
หลินเฟิ่งพึมพัมกับตัวเอง: “ถ้านายกัดฉัน ฉันก็บ่นเรื่องแวมไพร์ไม่ได้แล้วหนะสิ”
แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้หรือเปล่า แต่ในเรื่องราวเกี่ยวกับแวมไพร์มักจะอธิบายไว้ในลักษณะนี้
ความเงียบของหลินเฟิงก็ทำให้แจ็คร้อนรนเล็กน้อยและพูดว่า “ฉันให้โอกาสนายแล้ว นายไม่ต้องการความทะนุถนอมใช่ไหม”
“ เอาล่ะฉันจะไม่พูดอะไรแล้ว ตายซะ!”
เมื่อนั้นใบหน้าของแจ็คก็เต็มไปด้วยความดุร้าย เขี้ยวทั้งสองของเขาก็เผยออกมา
เขากวาดตามร่างกายและรีบวิ่งไปหาพวกพ้องอีกสองคน
ภายใต้การทำอะไรไม่ถูกนี้หลินเฟิงต้องบังคับให้เข้าร่วม
แม้ว่าเขาจะกลายร่างเป็นสัตว์วิญญาณได้ แต่เขาก็ต้องต่อสู้อย่างหนักโดยไม่มีแรงจากภายนอก นับประสาอะไรกับตอนนี้
เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะต้านทาน แต่ภายใต้การโจมตีทั้งสองครั้ง ช่องว่างของความแข็งแกร่งก็ถูกเปิดออก การสูญเสียพลังวิญญาณทำให้เขาถูกโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้ง ๆ ที่เกือบจะสวนกลับได้แล้วตั้งหลายครั้ง
แจ็คกระแทกหมัดเข้าที่จมูกของหลินเฟิง ความเจ็บปวดทำให้น้ำตาเริ่มไหลออกมาและเลือดกำเดาไหลก็ไหลลงมาเช่นกัน
หมัดของแจ็คยังคงเหลือแรงอยู่ แต่เลือดของหลินเฟิงก็เริ่มไหลออกมาแล้ว เขาเอื้อมมือไปที่หัวของหลินเฟิงและเลียไปที่แก้มของหลินเฟิง ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกดูประหลาดใจทันที
“อร่อยมาก!” “ ฉันอยู่มาหลายปีแล้ว ยังไม่ได้ชิมเลือดที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย!” เขาอุทาน
เขามองไปที่หลินเฟิงดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโลภ
“ เด็กหนุ่มคนนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันนี้ห้ามให้เขาหนีไปเป็นอันขาด!”
หลินเฟิงเช็ดเลือดระหว่างจมูกของตัวเอง หัวใจของเขาเป็นกังวลเช่นกัน
สถานการณ์ในตอนนี้เลวร้ายเกินไปมาก เขามีลางสังหรณ์ว่าหากอีกไม่กี่นาทีความแข็งแกร่งของเขาไม่ฟื้นขึ้นมาอีก พลังของเขาจะตกลงไปที่ระดับ SSS อย่างแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้นความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาก็สูญเสียไปมากเช่นกัน ซึ่งหมายความว่าเขาไม่สามารถเปิดใช้งานพลังวิญญาณได้ใหม่ในภายหลังอย่างแน่นอน
ถึงเวลานั้นอย่าพูดถึงระดับพลังของอีกฝ่ายเลย เขาเกรงว่าแค่ลูกกระจ็อกปลายแถวก็จับเขาได้สบาย ๆ
เขาควรทำอย่างไรดี? เขาคิดแบบนั้นอยู่ในความเงียบ
ในเวลานี้เสียงของมังกรดำดังขึ้นในร่างกายของเขา: “นายท่าน ท่านสามารถใช้พลังในชิปได้อีกหรือไม่?”
ราวกับว่าลำแสงพุ่งผ่านด้านหลังสมองของหลินเฟิง พลังนั้นทำให้สมองของหลินเฟิงปลอดโปร่งทันที
ใช่แล้ว เขาลืมใช้ชิปไปได้ยังไง
ดูเหมือนว่าการสูญเสียพลังวิญญาณและความแข็งแกร่งทางกายภาพทำให้สมองของเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างสะดวกนัก
มีพลังจิตอยู่ในชิป หากดูดซับพลังวิญญาณจากชิบเข้าไป มันจะเติมเต็มในช่วงว่างที่หายไปได้อย่างแน่นอน
แม้ว่าครั้งสุดท้ายที่เขาใช้มันจะอยู่ในโลกแห่งม่านพลัง เขาได้ทำลายชิปทั้งหมดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ไปแล้ว
แต่พอกลับถึงบ้านเขาก็เพิ่มตัวใหม่เข้าไปทันที
อย่างไรก็ตามเนื่องจากชิปดินแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นหายากเกินไป เขาจึงมีเพียงสองตัวสุดท้ายในตอนนี้
ชิป SSS สิบห้าอันและชิปดินแดนศักดิ์สิทธิ์สองอัน หากเขาใช้ทั้งหมดนี่ แม้ว่าพลังวิญญาณจะอยู่ได้ไม่นาน แต่ก็ยังสามารถเดิมพันความอยู่รอดครั้งนี้ได้
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ได้ หลินเฟิงก็ตัดสินใจแล้ส คิ้วของเขาขมวดและชิบทั้ง 17 ตัวชิ้นก็ส่องแสงทั้งหมด!
พลังวิญญาณวิ่งไปในร่างของหลินเฟิงทันที ดวงตาของหลินเฟิงซึ่งเสื่อมโทรม ก็ค่อย ๆ สว่างขึ้น
แจ็คยังตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวหลินเฟิง เขาระมัดระวังทันที: “นั้นมันอะไร?”
หลินเฟิงไม่ได้ใส่ใจเขา เขาปล่อยให้พลังวิญญาณให้หล่อเลี้ยงร่างกายของเขา ในกรณีที่มีออร่าเพียงพอความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วเช่นกัน ในช่วงเวลาสั้น ๆ ร่างกายทั้งหมดก็ใกล้เข้าสู่สภาวะปกติเต็มที่
แจ็ครู้สึกแย่มากขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเขาตะโกนว่า “มีไพ่ตายซุกไว้อีกอย่างงั้นเรอะ!
ร่างทั้งสามพุ่งเข้าหาหลินเฟิงทันที
ในเวลานี้หลินเฟิงลืมตาขึ้นอย่างกะทันหัน : “มังกรดำ คำราม!!”
โฮก!!!
เสียงร้องของมังกรอันยิ่งใหญ่ดังก้องไปบนท้องฟ้า และเกล็ดสีทองสีดำก็ปกคลุมร่างของหลินเฟิงอีกครั้ง
“ไปให้พ้น!” ดวงตาของหลินเฟิงกลายเป็นความดุดัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาส่งเสียงคำรามที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจออกมาทันที ลมหายใจแรงกระจายไปรอบ ๆ ราวกับเปลวเพลิงสีดำ
ทันทีที่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ผลิกหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้ สีหน้าของแจ็คเปลี่ยนไป พวกเขาใช้ท่าป้องกันอย่างรวดเร็วจากนั้นพวกเขาก็ถูกไล่ต้อนแทน
ทั้งสามมองไปที่หลินเฟิงอย่างสงสัย รู้สึกถึงลมหายใจของหลินเฟิง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความกลัว
“ เป็นไปได้ยังไง … ” แจ็คเค้นเสียงออกมาจากคอ
ในขณะนี้ความแข็งแกร่งของหลินเฟิงได้มาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ ออร่าได้กดดันทุกคนโดยตรง ตอนนี้เกินกว่าเขตที่ม่านพลังโบราณจะกักเอาไว้ได้แล้ว!
ในช่องว่างแห่งความแข็งแกร่งนี้สามารถจัดการอีกฝ่ายได้สบาย ๆ !
แต่หลินเฟิงไม่ได้มองโลกในแง่ดีแต่อย่างใด ในทางกลับกันหัวใจของเขากลับความกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ
ออร่าที่เพิ่มเข้ามาใหม่เหล่านั้นกำลังสูญเสียอย่างรวดเร็ว ในขณะนี้ทุกวินาทีจะเสียไปนั้นมีค่ามาก
ดังนั้นเขาจึงริเริ่มที่จะโจมตีแจ็คทันที เกล็ดบนร่างกายของเขาเปิดออกอย่างโกรธเกรี้ยว ไฟที่รุนแรงพอที่จะเผาเหล็กได้ก็พวยพุ่งออกมา
หัวใจของแจ็คเริ่มวูบแล้ว เขาไม่เข้าใจว่าทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้นได้
หลินเฟิงฟาดเขาด้วยหมัดหนัก เสียงของการทำลายล้างนั้นดังก้องไปทั่วท้องฟ้าราวกับเสียงมังกรที่คำราม ราวกับแรงผลักดันของมังกรที่แท้จริง!
เขารู้สึกถึงมือของเขาที่ยกขึ้นเพื่อปัดป้อง ในเวลาเดียวกันหมัดของเขาก็โดนเขาอากาศบีบอัดและร่างของเขาก็ถูกเป่าออกไป
ผู้ติดตามอีกสองคนเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้วจึงรีบลอบโจมตีหลินเฟิง หลินเฟิงไม่ได้ทิ้งความรักใด ๆ ให้ใครเป็นพิเศษ เขาซัดร่างของอีกสองคนขึ้นไปบนฟ้า
บนท้องฟ้ามี มีร่างของคนสามคนกำลังปล่อยท่าและความสามารถมากมายใส่กันอย่างดุเดือด
การโจมตีของหลินเฟิงนั้นดุเดือดเป็นพิเศษ แม้ว่าฝั่งของแจ็คจะมีสามคนก็ตาม แต่พวกเขาก็ยังถูกหลินเฟิงอัดจนเละ พลังของเหล่านักล่ากระหายเลือดค่อย ๆ หายไปอย่างสิ้นเชิง
เมื่อทั้งสองฝ่ายแยกจากกันแล้ว แจ็คก็หน้าซีดลงอย่างมากราวกับคนกำลังจะตาย
แต่ด้านข้างของหลินเฟิงแม้ว่าใบหน้าและการหายใจของเขาจะดูไม่เลวร้ายนัก แต่ในความเป็นจริงแล้วสถานการณ์ก็ไม่ดีเช่นกัน
ดินแดนศักดิ์สิทธิ์นี้เคยอยู่ในกลุ่มผู้แข็งแกร่งระดับสูง แถมอีกฝ่ายยังเป็นสามนักรบ ตราบใดที่อีกฝ่ายไม่ตายก็ยากทีจะตามเก็บกวาดได้อีก
มันยากที่จะรักษาสถานะพลังให้อยู่ในสภาพใกล้ล่มสลายแบบนี้ได้ เขาจึงต้องกวาดล้างศัตรูทั้งสามคนด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว!
ในทางกลับกันในจังหวะที่แจ็คสบตากับหลินเฟิง เขาก็มีความคิดเดียวกัน
ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายแข็งแกร่งมากจนหากพวกเขาโจมตีแยกกัน พวกเขารู้สึกว่าจะแพ้ ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะรวบรวมความแข็งแกร่งและเปิดการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของทั้งสาม!
สามคนระดมพลังวิญญาณจากนั้นก็ปล่อยเลือดไหลออกมา กระแสเลือดรวมตัวกันเป็นงูหลามเลือดที่ดุร้ายและน่ากลัวซึ่งกัดกินยอดป่าอย่างดุเดือด
และหลินเฟิงยังรวบรวมพลังทางจิตวิญญาณและทำการระเบิดอย่างหนักในอากาศ
“หมัดมังกรหลับ!”
ทันใดนั้นเสียงทุ้มลึกของมังกรก็ดังขึ้นอย่างช้า ๆ และเงามังกรดำก็บินออกจากร่างของหลินเฟิงปะทะกับงูที่กระหายเลือด ด้วยพลังที่หมายจะทำลายอีกฝ่าย
