โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล – ตอนที่ 563

RC:บทที่ 563 เจ้าหญิง

“ตื่นแล้วหรือ?”

ทันใดนั้นเสียหนึ่งงก็ดังขึ้นที่ด้านหลังของหลินเฟิง หลินเฟิงจึงหันหน้าไปมอง เธอเป็นหญิงสาวที่สวยมาก อายุราวสิบเจ็ดถึงสิบแปดปี

เธอมีใบหน้าที่งดงาม ดวงตาเป็นประกายและมีผิวขาวราวกับหิมะ หลินเฟิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาสั่นระรัว

แต่ในช่วงเวลาต่อมา ภาพที่ได้เห็นในสายตาราวทุบสมองของหลินเฟิงเข้าอย่างจังเพราะมันเป็นสิ่งที่เขายอมรับไม่ได้

 

เขาพบว่าภายใต้ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบกลับมีร่างกายที่แปลกประหลาด ส่วนบนนั้นเป็นมนุษย์แต่ส่วนล่างกลับเป็นปลา

“นี่ … ” หลินเฟิงที่ได้เห็นภาพนี้ ทั้งร่างของเขาก็ชะงักค้าง

จากนั้นสายตาของหลินเฟิงก็หันไปมองด้านข้างและพบว่ายังมีหางปลาอีกหลายหางที่อยู่รอบตัวเขา 

พวกเขายืนอยู่ไม่ไกลนัก สองในนั้นดูราวกับสาวใช้ และอีกสองคนก็ดูเหมือนจะเป็นองครักษ์

 

“ที่นี่ ที่นี่ที่ไหน?” หลินเฟิงถามอย่างไม่รู้ตัว

แม้ว่าคำพูดของหลินเฟิงจะไม่ได้ดังมาก แต่เขาก็ยังได้ยินคำตอบจากหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า เธอกล่าวว่า “นี่คือวังเงือกของเผ่าเงือกใต้ทะเล!”

 

“นางเงือกทะเล? ที่นี่คือโลกใต้น้ำหรือ?” หลินเฟิงตกใจ นี่เขาไม่ได้กำลังต่อสู้อยู่กับงูหลามยักษ์หรอกหรือ? แล้วเขามาโผล่อยู่ในสถานที่เช่นนี้ได้อย่างไร

ในเวลาเดียวกัน หลินเฟิงได้มองไปรอบ ๆ แต่เขากลับไม่รู้สึกถึงความผันผวนของน้ำ ณ ที่ตรงนี้เลย

“ที่นี่คือก้นทะเลหรือ? ทำไมถึงไม่มีน้ำเลยล่ะ?” หลินเฟิงถาม

“เพราะที่นี่คือก้นทะเลของเรา เผ่าพันธุ์ปลาที่แข็งแกร่งได้ใช้วิธีลับอันทรงพลังระบายน้ำที่ก้นทะเลออกไป!”

 

มนุษย์ปลาผู้สวยงามคนนี้สงสัยใคร่รู้เป็นอย่างมากจึงนั่งลง บนพื้น เอามือทั้งสองข้างเท้าคางไว้แล้วมองไปยังหลินเฟิง ไม่ว่าหลินเฟิงจะถามอะไร เขาก็ตอบไปทุกสิ่ง

 

“ไม่มีน้ำ? งั้นทำไมเจ้าที่เป็นมนุษย์ปลาถึงยังอยู่ได้ล่ะ?” หลินเฟิงชะงัก ในใจของเขาเต็มไปด้วยความงุนงงและสงสัยจนแทบจะว้าวุ่น

 

“เจ้าเองก็เคยเป็นมนุษย์ปลาและยังคงสามารถเคลื่อนที่ได้โดยไม่ต้องอยู่ในน้ำนี่? เจ้าเพียงแค่ไปอยู่ที่แผ่นดินใหญ่และเก็บเกล็ดกับหางเอาไว้! และแน่นอน เราก็เช่นกัน!” นางเงือกแสนสวยกล่าว

หลินเฟิงตะลึงและอึ้งค้างไปทันที

 

“แม่ของข้าบอกว่าพวกเราสามารถอยู่นอกน้ำได้มาตั้งนานแล้ว แต่เราก็ยังคงเลือกที่จะคงลักษณะของหางปลาและเกล็ดเอาไว้เพราะมันสวยกว่า!” หญิงสาวกล่าว

ใบหน้าของหลินเฟิงตกตะลึงและยังงงงวยอยู่หน่อย ๆ แต่เมื่อมองไปที่หญิงสาวตรงหน้า เธอก็ดูงดงามจริง ๆ

ในตอนแรกที่เห็น เขาคิดว่าหางปลามันดูแปลก ๆ แต่พอมองไปนาน ๆ ฉันก็พบว่าหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าสวยจริง ๆ และไม่ได้สวยแบบทั่วไป

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลินเฟิงพบว่ามนุษย์ปลาสาวที่อยู่ตรงหน้าของเขาแตกต่างจากมนุษย์ปลาคนอื่น ๆ ปลาตัวอื่นนั้นน่าเกลียดมากเช่นเดียวกับมนุษย์ปลาที่หลินเฟิงเคยเห็นในตอนที่พวกเขาต่อสู้กับพลังทะเลที่ขอบเมือง

 

ร่างแปลก ๆ แต่ละคนดูน่าเกลียดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แต่พอมองไปที่หญิงสาวไม่เพียงแต่ไม่มีความรู้สึกน่าเกลียด แต่ยังมีความงามที่แปลกประหลาดอีกด้วย

แม้ว่าสองสาวใช้และยามสองคนที่อยู่ข้างหลังมนุษย์ปลาสาวจะดูไม่ปกติ แต่ก็แตกต่างจากที่เจาเคยเห็นก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง และดูไม่ขัดตาอีกต่อไป

 

ยิ่งไปกว่านั้น หลินเฟิงพบว่ามนุษย์ปลาตรงหน้าเขาน่ารักมาก ร่างที่เป็นปลาในช่วงล่างของเธอมีหลากสีและเกล็ดที่อยู่ส่วนบนก็เหมือนสายรุ้งในแสงแดด

“ทำไมข้าถึงมาอยู่ที่นี่?” หลินเฟิงถามหญิงสาว

ดูเหมือนเธอจะอึกอักและอ้ำอึ้ง: “ผู้แข็งแกร่งของพวกเราชาวปลาพบเจอ เลยจับและลากลงมา!”

ต่อหน้าเขา หญิงสาวดูเหมือนจะรู้สึกผิดและเสียงของเธอก็ช่างแสนเบา

 

หลินเฟิงรู้ได้จากสายตาว่าเด็กสาวคนนี้คงเป็นเด็กสาวที่อ่อนต่อโลกและไม่เคยพบเจอสิ่งต่าง ๆ ในโลกเลย

เมื่อนึกได้อย่างนี้ หลินเฟิงก็รู้สึกโล่งใจทันทีและกล่าวว่า “ทำไมเจ้าถึงขังข้าไว้ที่นี่?”

“ เพราะ เพราะคนอื่นบอกว่าตอนนี้มนุษย์กับพวกเราเป็นศัตรูกัน เจ้าไม่ใช่คนดีดังนั้นเจ้าจึงต้องถูกขังเอาไว้เท่านั้น!” หญิงสาวกล่าว

หลินเฟิงได้ยินสิ่งนี้ก็พูดไม่ออก สิ่งใดกันที่พวกเขาจะเรียกว่าเป็นคนดีล่ะ

 

ตอนนี้พื้นที่ทะเลกำลังจะโจมตีแผ่นดินใหญ่ กองกำลังของทั้งสองฝ่ายถือเป็นศัตรูกัน แต่หากพวกเราอยากจะกล่าวว่าใครไม่ใช่คนดีบ้างก็ต้องกล่าวว่าพื้นที่ทะเลไม่ใช่คนดีสิ

ท้ายที่สุดแล้ว ชาวแผ่นดินใหญ่นั้นไม่มีความคิดที่จะโจมตีพื้นที่ทะเลเลย มีเพียงพื้นที่ทะเลฝ่ายเดียวเท่านั้นที่ต้องการโจมตีแผ่นดินใหญ่

 

หลินเฟิงมองไปรอบ ๆ และพบว่าระดับของคนที่นี่ไม่ค่อยสูงนัก

สถานะของนางเงือกหลากสีคนนี้ดูเหมือนจะไม่ต่ำแต่รัดับของเธอก็เพิ่งถึงเพียงระดับ a ในขณะที่ระดับของสาวรับใช้ทั้งสองกับองครักษ์อีกสองคนอยู่เพียงแค่ระดับ B เท่านั้น

ดังนั้นสถานการณ์ของที่นี่ในเวลานี้จึงไม่ถือเป็นอันตรายสำหรับหลินเฟิง แม้ว่ากรงจะดูแข็งแกร่ง แต่ก็ใช้ได้แค่เพียงกับผู้ที่อยู่ต่ำกว่าระดับ SSS เมื่อไหร่ที่หลินเฟิงกลายร่างสัตว์หรือใช้ชิปพรสวรรค์ เขาก็จะสามารถทำลายกรงและหลบหนีขึ้นไปบนน้ำได้ในพริบตา

 

อย่างไรก็ตามในเวลานี้ ร่างกายของหลินเฟิงยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส และเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะหนีออกจากกรงไปยังแผ่นดินใหญ่ได้หรือไม่

ดังนั้นหลินเฟิงจึงยังไม่เคลื่อนไหว อย่างน้อยก็จนกว่าเขาจะฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์จากอาการบาดเจ็บ เขาจะไม่เคลื่อนไหวสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่อย่างนั้นหากต้องสู้กับชายผู้แข็งแกร่งในโลกใต้ทะเล เขาก็คงจะต้องจบจริง ๆ

ขณะที่หลินเฟิงกำลังคิดเรื่องนี้ เจ้าหญิงอี้เหรินมองดูหลินเฟิงมาตลอด ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น

 

ทันใดนั้นร่างสีฟ้าก็ลอยเข้ามาจากด้านนอก

ใช่ มันกำลังลอยอยู่เหมือนว่ายอยู่ในน้ำ แต่ที่นี่ไม่มีน้ำดูเหมือนว่าจะเป็นก๊าซชนิดหนึ่ง

อย่างไรก็ตามหลินเฟิงพบว่าพลังวิญญาณในวังของมนุษย์ปลานั้นแข็งแกร่งมาก แต่ก็ไม่ได้มีพลังมากไปกว่าภูเขาที่อยู่หลังบ้านตระกูลของหลินเฟิง

ร่างนั้นรีบเข้ามาอย่างลนลาน พอเขาเห็นหลินเฟิงก็ประหลาดใจทันที

 

เธอรีบก้าวเข้ามาข้างหน้าและถอยห่างจากนางเงือกหลากสีเพียงไม่กี่เมตรแล้วพูดว่า “เจ้ามนุษย์ ห้ามทำร้ายเจ้าหญิงของพวกเรานะ!”

“เอ่อ … ” หลินเฟิงตะลึง

เขาต้องการทำร้ายมนุษย์ปลา เจ้าหญิง เมื่อไหร่กัน

“หืม?” แต่ทว่าหลินเฟิงกลับได้ยินคำพูดอีกคำว่ามนุษย์ปลาหลากสีนั้นเป็นเจ้าหญิงหรือ?

ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเธอถึงงดงามมากเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ เจ้าหญิงเงือกนี้มีกลิ่นพิเศษ เกล็ดของเธอมีสีสันและหายาก

เวลานี้หลินเฟิงกำลังมองดูร่างที่เพิ่งเข้ามาอย่างจริงจัง เขาเป็นมนุษย์ปลาเช่นกันแต่ร่างกายส่วนล่างของเขากลับเต็มไปด้วยเกล็ดสีน้ำเงิน

“โอ้ เสี่ยวหลัน ไม่เป็นไรหรอก! ข้าคุยกับเขามาสักพักแล้ว เขาไม่ได้ทำร้ายข้า!” นางเงือกกล่าว

 

มนุษย์ปลาที่ชื่อเสี่ยวหลันได้ยินเช่นนั้นจึงรู้สึกโล่งใจแล้วถามว่า “เขาไม่ได้ทำร้ายท่านจริง ๆ นะ?”

ดูเหมือนเสี่ยวหลันจะยังไม่ค่อยวางใจ เขามองขึ้นและลง ด้านหน้าและด้านหลังของเจ้าหญิงอี้เหริน หลังจากที่ได้รับการยืนยันแล้วว่าไม่เป็นไร เขาก็ค่อยโล่งใจ

 

“เสี่ยวหลัน อะไรที่ทำให้เจ้าดูรีบเร่งเช่นนี้?” เจ้าหญิงปลาเอ่ยถามด้วยความสงสัย

พอเจ้าหญิงปลาถามขึ้น ทันใดนั้นเสี่ยวหลานก็แสดงสีหน้าราวกับเห็นผี และทั้งร่างของเขาก็ตกตะลึง: “โอ้ ข้าจะเกือบลืมธุระซะแล้ว!”

“เรื่องอะไรหรือ?”

 

โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล

โปรดเรียกผมว่า วีรบุรุษรีไซเคิล

หลินเฟิง ผู้ทำงานเกี่ยวกับการกำจัดขยะเพราะเป็นงานที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นและเงินเดือนแสนถูก ในวันที่เขาโดนไล่ออก โทรศัพท์ของเขาก็มีการเปลี่ยนแปลง บนหน้าจอโทรศัพท์เกิดวงวนสีดำ ที่สามารถดูด สิ่งปฏิกูลทุกอย่างเข้าไป แล้วเปลี่ยนเป็น น้ำยาวิเศษ!! แค่น้ำยาสีเขียวหยดเดียวสามารถ ทำให้ต้นไม้กำลังจะตาย ออกผลได้ ไม่เพียงแค่นั้นผลผลิตที่เกิดจากน้ำยาสีเขียว กลายเป็นผลไม้จิตวิญญาณ เพียงแค่ได้กินน้ำยาสีแดง ลูกหมาผอมโซก็วิวัฒนาการเป็น สุนัขจากนรก เพียงแค่มี ขยะ!ขยะ!และขยะ! เขาก็สามารถเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้……

Comment

Options

not work with dark mode
Reset