บทที่ 115 – มองไปข้างหน้า
* อย่างนั้นหรือ…” ซูเย่ก้มศีรษะและครุ่นคิด
หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ขั้นตอนต่อไปสําหรับเขาก็คือการทดสอบเหล็กดํา ถ้ามันเป็นเพียงการทดสอบธรรมดา เขาควรจะสบายดี อย่างไรก็ตาม เขาอาจต้องเผชิญกับอันตรายอย่างใหญ่หลวง ถ้าเขาลงเอยในมิติพลังศักดิ์สิทธิ์
มีหลายวิธีในการลดความเสี่ยง ตัวอย่างเช่น เขาสามารถข่มขู่ศัตรูล่วงหน้า และทําให้ศัตรูธรรมดาเหล่านั้นปล่อยให้เขาอยู่ตามลําพังโดยสิ้นเชิง ท้ายที่สุด ไม่ว่าแรงจะน้อยแค่ไหน มันก็ยังสามารถทําให้เกิดเอฟเฟกต์ของผีเสื้อได้
อีกวิธีหนึ่งคือให้เขาแสดงความแข็งแกร่งล่วงหน้าเพื่อให้สถาบันศึกษายินดีจ่ายราคาที่สูงขึ้นเพื่อช่วยเขาหากเขาตกอยู่ในอันตราย
เขายังสามารถแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเขาบางส่วน แต่ซ่อนกลอุบายอื่นๆ ไว้ในแขนเสื้อเพื่อหลอกล่อศัตรูที่จะโจมตีเขาอย่างแน่นอน
อีกวิธีหนึ่งคือหาเครื่องมือเวทมนตร์เพิ่มเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของเขา นอกจากนั้นเขายังสามารถเสนอเครื่อง มือเวทย์มนตร์เป็นของบูชาเพื่อแลกกับความสามารถเพิ่มเติม การทําเช่นนี้จะเพิ่มผลประโยชน์เป็นสองเท่า
ภาพของแท่นบูชาปรากฏในจิตใจของซูเย่ ไม่ว่าเขาจะมองอย่างไร ด้วยแท่นบูชานี้ เขาต้องใช้ความคิดริเริ่มในการโจมตีบ่อยครั้ง ท้ายที่สุดเขาจะได้รับรางวัลสองเท่า ถ้าเขาเจอภูติพรรสวรรค์ที่ดีเป็นพิเศษหรือแม้แต่รางวัลใหม่ ผลประโยชน์ที่เขาได้รับจะเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่า สี่เท่า หรือมากกว่าสิบเท่า
ดูเหมือนว่าโอกาสได้แสดงตัวต่อหน้าเขาในวันนี้
ไม่ใช่ว่าเขาต้องการจะรักษาชื่อเสียงให้สูงส่ง แต่แท่นบูชาก็มีความต้องการที่จําเป็นต้องได้รับเช่นกัน
หลังจากนั้นไม่นาน ซูเย่ถามว่า “ ข้าสามารถหลีกเลี่ยง การท้าทายของยูจีนได้หรือไม่ ? ”
โรลอนยิ้มอย่างขมขึ้นและพูดว่า “ เท่าที่ข้ารู้ไม่ว่าเจ้าจะ แพ้ยูจีนหรือเอาชนะยูจีน ไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงการท้าทายของเขาได้ เพื่อหลีกเลี่ยงเขา มีคนเคยหนีไปมีเลทัสข้ามทะเลอีเจียน ยูจีนไล่ตามบุคคลนั้นไปจนถึงมิเลทัสเพื่อท้าทายเขา คนนั้นก็เป็นคนที่ไม่ควรล้อเล่นด้วย จากนั้นเขาก็หนีไปที่ซีราคิวส์ในซิซิลี ข้ามผ่านเกือบทั้งหมดของกรีซ อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุด บุคคลนั้นก็ยังไม่สามารถซ่อนตัวจากยูจีนและถูกบังคับให้ต่อสู้กับเขา ข้าสงสัยว่ายูจีนไม่สนใจเจ้าในตอนแรก ท้ายที่สุดเจ้าเป็นเพียงผู้วิเศษฝึกหัด แต่ด้วยคนที่พยายามจะหว่านความบาดหมางกันอยู่ตลอดเวลา ข้าไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
ซูเย่มองไปที่เลเกอร์และกล่าวว่า “ เจ้าได้ยินไหม ? ไม่ว่าเจ้าหรือฮอร์ตจะมีส่วนเกี่ยวข้องก็ตาม ยูจีนก็จะตั้งเป้าข้าอยู่ดีเจ้าทั้งคู่ที่เจอยูจีนน่าจะเป็นอุบัติเหตุมากที่สุด กล่าว อีกนัยหนึ่งใครก็ตามที่อยู่ใกล้ข้าอาจต้องเผชิญกับอุบัติเหตุดังกล่าว ”
เลเกอร์พยักหน้าอย่างเข้าใจ ฮอร์ต รู้สึกสับสนเล็กน้อย
“ เราแค่ซ่อนตัวใน สถาบันศึกษาเพลโตไม่ได้เหรอ? ” ฮอร์ตแนะนํา
“ ถูกต้อง เราสามารถหลีกเลี่ยงยูจีนได้ตราบเท่าที่เรา ไม่ไปแข่งขันแบบส่วนตัว และไม่ออกจากสถาบันศึกษาเพลโต แต่ถ้าเราเดินออกจากประตูสถาบันศึกษา เราจะเจอเขาใช่ไหมล่ะ?” ซูเย่ตอบด้วยคําถามอื่น
“ ใช่ เราจะ” ฮอร์ตพูดอย่างช่วยไม่ได้
“ ถ้าเราเจอเขานอกสถาบันศึกษา เราจะยังซ่อนตัวจากเขาได้ไหม ?” ซูเย่ถาม
” ได้สิ เราสามารถหนีไปได้ ” ฮอร์ตตอบ
“ อะไรทําให้เจ้าคิดว่าคนที่เจ้าไม่สามารถโจมตีได้จะวิ่งช้ากว่าเจ้า ? ” ซูเย่ถาม
“ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าข้าหมายถึงถ้าเลเกอร์ปวยหนักที่บ้านในอีกสองสามวันต่อมา และเราจําเป็นต้องส่งขวดยาวิเศษให้เขาเพื่อช่วยชีวิตเขา แต่ยูจีนรออยู่ข้างนอก ? หาก เราหน่วงเวลาสิบวินาที เลเกอร์จะตาย แล้วเจ้าคิดว่าเลเกอร์จะตายไหม ? ” ซูเย่ถาม
ซูเย่ถามอีกครั้ง “ คราวนี้ยูจีนใช้เจ้าสองคน เพื่อบังคับให้ข้าต่อสู้กับเขา ครั้งต่อไปเขาจะทําร้ายใคร? แล้วในอนาคตล่ะ ? ข้าไม่สามารถปล่อยให้เพื่อนร่วมโต๊ะของข้า เพื่อนของข้า และคนที่ข้าห่วงใยถูกทุบตีตายทีละคนก่อนที่ข้าจะเผยตัวเองเพื่อทําความสะอาดความยุ่งเหยิงนี้ ”
เหงื่อเย็นเยียบมาปกคลุมหน้าผากของเลเกอร์ในขณะที่เขาพูดขึ้นทันทีว่า “ ถ้าเขาขู่ข้ากับน้องสาวของข้าและขอให้ข้าล่อเจ้าออกไป…”
ซูเย่ถอนหายใจและตบไหล่ของเลเกอร์ ซูเย่กล่าวว่า “อย่าคิดที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาเสมอไป ลองคิดดูว่าจะใช้ความคิดริเริ่มในการแก้ปัญหาได้อย่างไร เพราะการหลีกเลี่ยงจะกลายเป็นนิสัยของเรา เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เราจะซ่อนตัวอยู่ในเขตสบายใจของเราเสมอเพื่อเลียบาดแผลของเรา เมื่อเราพบกับความยากลําบาก แล้ววันหนึ่ง เมื่อเจ้าพบกับสิ่งหรือบุคคลที่เจ้าต้องการมีมากที่สุดในชีวิต เจ้าจะวิ่งหนีและหวนคิดถึงฟองสบู่ของตัวเองเป็นนิสัย เมื่อเจ้าตระหนักว่าเจ้าสูญเสียโอกาสที่จะได้มันมาโดยสมบูรณ์ มันจะสายเกินไปที่จะเสียใจในตอนนั้น สุดท้ายเจ้าจะอยู่ในฟองสบู่ของตัวเองต่อไป และใช้เวลาทั้งชีวิตเสียใจกับการตัดสินใจของเจ้า ถึงเวลานั้นต่อให้มีคนใช้กําลังทั้งหมดหรือแม้แต่ชีวิตเพื่อบุกเข้าไปในโลกใบเล็กๆ ของเจ้าเพื่อเอื้อมมือออกไปดึงเจ้าออกมา…”
ซูเย่มองไปที่เพื่อนร่วมโต๊ะของเขา ความอบอุ่นในดวงตาของเขาเพียงพอที่จะละลายฤดูหนาวอันหนาวเหน็บในขณะที่เขาจบประโยคอย่างช้าๆ –
“เจ้าจะไม่เห็นความพยายามของพวกเขาเพราะเจ้า ก้มหน้าลง”
เลเกอร์ค่อยๆ ก้มศีรษะและกัดฟัน พยายามควบคุมอารมณ์อย่างเต็มที่
อีเบิร์ตก็ก้มหน้าลงเช่นกัน
โรลอนหันศีรษะมองออกไปนอกหน้าต่าง
พาลอส จ้องไปที่หนังสือเวทมนตร์ของนางอย่างเงียบๆ ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความสับสน
รอยยิ้มที่ปฏิเสธตนเองปรากฏขึ้นที่มุมปากของจิมมี่ แต่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว
ห้องเรียนก็เงียบ
ทุกคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขาเข้าใจอะไรบางอย่าง แต่พวกเขาก็รู้สึกราวกับว่าพวกเขาไม่ได้เข้าใจอะไรเลย
ฮอร์ต พยายามคิดอย่างหนักเช่นกัน แต่ความพยายามของเขากลับไร้ผล
ซูเย่ยิ้มอย่างอ่อนโยนและกล่าวต่อ “ ดังนั้น เมื่อเราประสบปัญหา เราควรเงยหน้าขึ้นและพยายามก้าวไปข้างหน้า เราแค่ต้องก้าวเล็กๆ ต่อให้ล้มเหลวก็ต้องตั้งหน้าตั้งตาตั้งหน้าตั้งตารอเพื่อจะได้เห็นมือที่เอื้อมมาหาเราใช่ไหม? ”
ซูเย่กล่าวว่า “ ดังนั้น ข้าจะก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อยในตอนนี้ ข้าจะใช้ความคิดริเริ่มเพื่อท้าทายยูจีนในการดวล ”
“ ข้าว่าเจ้าก็ควรเหมือนกัน ” โรลอนพยักหน้าเห็นด้วย
ซูเย่ยิ้มและหันไปมองเลเกอร์ขณะที่เขาพูด “ เห็นไหม ? โรลอนก็พูดเช่นกัน ”
“ เขาเป็นขุนนางด้วย ” เลเกอร์โต้กลับอย่างรวดเร็ว แต่เขาไม่กล้ามองโรลอน
โรลอนดูเหมือนจะคุ้นเคยกับทัศนคติของเลเกอร์แล้ว เขาเอาแขนกอดหน้าอกของเขาและไม่กังวลกับการปฏิเสธเลเกอร์
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซูเย่ เขาพูดว่า “ ข้าจะออกไปทําธุระวันนี้ ข้าจะจัดการเรื่องนี้ก่อนหลังจากที่ข้าออกจากสถาบันศึกษา มันจะสะดวก ”
ซูเย่พูดกับเลเกอร์ว่า “ หาใครสักคนเพื่อส่งข้อความเวทมนตร์ถึงยูจีนและคนอื่นๆ เขาจะต้องชดเชยให้เจ้า สองคน 50 อินทรีทองคําก่อน บอกยูจีนว่าข้าจะไม่ยอมรับ คําท้าของเขาเว้นแต่เขาจะตกลงตามนี้ ถ้าเขาตกลงขอให้ เขารอข้าที่ด้านนอกประตูสถาบันศึกษาของสถาบันศึกษาเพลโต หลังจากจบชั้นเรียนศึกษาด้วยตนเองในคืนนี้ เราจะมีการต่อสู้ที่ยุติธรรม นอกจากนี้ ข้า ซูเย่ เป็นนักเรียนชั้นนําของสถาบันศึกษาเพลโต ข้าได้รับชัยชนะสามครั้งติดต่อกันในการแข่งขันกับเหล่าขุนนางและข้าเป็นผู้ใช้เชือกวิเศษที่ดีที่สุด ข้าไม่ใช่คนที่สามารถท้าทาย ทอม, ดิกค์ หรือ แฮรี่ ได้อย่างง่ายดาย บอกยูจีนให้นาอาวุธเวทมนตร์ระดับทองแดงมาด้วย ถ้าชนะก็เอาคืนได้ ถ้าเขาแพ้ ข้าจะเก็บไว้ ”
ทุกคนมองไปที่ซูเย่อย่างว่างเปล่า แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่า เขาล้อเล่น แต่นักเรียนชั้นยอด ? เขามีความเข้าใจ ผิดเกี่ยวกับคําว่า “ นักเรียนชั้นยอด ” รึเปล่า ?
” เจ้าแน่ใจไหม ? “ เลเกอร์ถาม
“ ข้าจะต่อสู้เพื่อตัวข้าเอง” ซูเย่กล่าว
เลเกอร์ไม่เห็นความไม่เต็มใจในสายตาของซูเย่
“ ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ควรทําร้ายเพื่อนร่วมโต๊ะของข้า! ” เสียงของซูเย่เบามาก แต่ก็ทรงพลังมาก
นักเรียนมองไปที่ซูเย่
“ ตกลง ข้าจะติดต่อเขาเดี๋ยวนี้! ” เลเกอร์กล่าว
เสียงกริ่งดังขึ้นและทุกคนก็กลับไปนั่งที่ของตน
หลังจากวิชาเรียนแรกจบลง ทันทีที่นีเดิร์น ออกจากห้องเรียน นักเรียนชายก็มารวมตัวกันที่โต๊ะที่ห้า
“ เป็นยังไงบ้าง? เขาเห็นด้วยหรือไม่? ”
“ ข้าไม่คิดว่าเขาจะกล้ายอมรับ! ”
“ ยูจีนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซูเย่เลย ”
เลเกอร์พูดอย่างช่วยไม่ได้ “ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ยูจีนสัญญาไว้แล้วว่าเขาจะมาถึงก่อนเวลาและรออยู่นอกสถาบันศึกษา เขาจะนําอินทรีทองคํา 50 เหรียญและอาวุธเวทมนตร์ระดับทองแดงมาด้วย เขายังจะสวมสายรัดข้อมือเพื่อคงพลังอันศักดิ์สิทธิ์ของเขาไว้ที่ระดับของนักรบฝึกหัด เขาจะไม่ใช้พลังของนักรบเหล็กดํา ”
“ ซูเย่จะต้องชนะอย่างแน่นอน !”
