บทที่ 37: เฮอคิวรีสที่ถูกสาป
นีเดิร์นพยักหน้าและพูดว่า “ ดี เจ้ายังคงยิ้มได้ นั่นหมายความว่าเจ้ามีแรงกดดันน้อยเกินไป ”
ซูเย่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ ท่านอาจารย์ ท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้าแกะสลัก อาร์เรย์เวทมนตร์สำเร็จแล้ว ข้าทั้งโชคดีและเก่งมากในการเดาแบบคนตาบอด ”
นีเดิร์นขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็จ้องไปที่ซูเย่อย่างลึกซึ้ง
” จริงๆ ” ซูเย่จริงใจมาก
นีเดิร์นสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับความตกใจในหัวใจของเขา
ในไม่ช้านีเดิร์นก็สงบลง เขาพยักหน้าและกล่าวว่า “ เปิดใช้งานอาร์เรย์เวทมนตร์ เหมือนกับที่เจ้าเปิดใช้งานพลังเวทมนตร์ก่อนหน้านี้จากนั้นเชื่อมโยงกับเชือกวัววิเศษ ที่ข้าให้เจ้า ถ้ามันขยับก็หมายความว่า อาร์เรย์เวทมนตร์ ของเจ้าประสบความสำเร็จแล้ว ”
ซูเย่วางเชือกวัววิเศษไว้บนพรม จากนั้นสูดหายใจเข้าลึกๆ
ภาพหนึ่งผุดขึ้นในใจของเขาในเวลาต่อมา ใบไม้ของต้นไม้แห่งเวทมนตร์ก็กลายเป็นขนาดมหึมา ใหญ่เท่ากับดาวเคราะห์ จากนั้นของเหลวสีน้ำเงินก็ซึมเข้าไปใน อาร์เรย์เวทมนตร์บนใบไม้
อาร์เรย์เวทมนตร์ เป็นเหมือนมหาสมุทร ในขณะที่ พลังเวทมนตร์ เป็นเหมือนกระแสน้ำที่โหมกระหน่ำ
หลังจากที่พลังเวทไหลผ่านอาร์เรย์เวทมนตร์บนเส้นทางที่กำหนดไว้แล้ว อาร์เรย์เวทมนตร์ทั้งหมดก็ปะทุขึ้นพร้อมกับแสงที่จ้าจนมองไม่เห็น
ลำแสงสีขาวเข้มข้นพุ่งออกมาจากหอคอยเวทมนตร์และขึ้นไปบนท้องฟ้า จนถึงปลายสุดของโลกแห่งจิต
เหตุการณ์ต่อเนื่องนี้อาจดูเหมือนค่อยๆ พัฒนาขึ้น แต่ใช้เวลาเพียงสองวินาทีเท่านั้น
ซูเย่รู้สึกถึงกระแสน้ำอุ่นผ่านกลางคิ้วของเขา มันแข็งแกร่งกว่ากระแสน้ำอุ่นที่เขารู้สึกมาก่อนร้อยเท่า
ซูเย่ยกมือขวาขึ้นตามสัญชาตญาณและยื่นนิ้วชี้ไปที่เชือกวัววิเศษ
เกิดฉากที่น่าตกใจ เชือกวัววิเศษ ค่อยๆขยับขึ้นราวกับว่ามันยังมีชีวิตอยู่ มันเหมือนงูตัวยาว
ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ผุดขึ้นในใจของซูเย่เมื่อเขาเห็นฉากนี้ เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะควบคุมเชือกได้อย่างแท้จริง เขาได้เรียนรู้ที่จะเข้าใจเวทมนตร์ที่แท้จริงแล้ว !
จากนั้นซูเย่ขยับนิ้วชี้ขวาอย่างต่อเนื่อง เชือกวัววิเศษ เป็นเหมือนผู้รับใช้เวทย์มนตร์ที่เชื่อฟัง มันเคลื่อนไหวเมื่อซูเย่นำทางต่อหน้าต่อตาเขา
ซูเย่เข้าสู่สภาวะสังเกตโดยสัญชาตญาณ เขาสัมผัสถึงสภาพร่างกายของเขาด้วยหัวใจ และใช้สายตาสังเกตการเปลี่ยนแปลงของ เชือกวัววิเศษ นี่เป็นความสามารถที่เขาค่อยๆ เชี่ยวชาญหลังจากที่เขานั่งสมาธิมาเป็นเวลานาน
นีเดิร์นอ้าปากค้างเมื่อเห็นฉากนี้ “ การคิดว่าในขณะที่เจ้าเป็นคนงี่เง่าเมื่อพูดถึงเรื่องการศึกษา แต่เจ้ากลับเป็นอัจฉริยะในเรื่องการทำสมาธิเสียได้ ”
เชือกวัววิเศษตกลงบนพื้น
ซูเย่หันไปมองนีเดิร์นและกล่าวว่า “ ท่านอาจารย์ ท่านไม่สามารถเป็นเหมือนฮัตตันได้ ! ”
ในเวลานี้ ทันใดนั้นนีเดิร์นก็พลิกเปิดหนังสือคาถา เปิดข้อความวิเศษ และอ่านมัน
ไม่นานนีเดิร์นก็จ้องไปที่ซูเย่
ขนทุกเส้นบนร่างของซูเย่ลุกขึ้นในขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงความระมัดระวังและความสงสัยในการจ้องมองของนีเดิร์น
“ ท่านอาจารย์… เกิดอะไรขึ้น ? ” คำถามของซูเย่เพิ่มความวิตกกังวลในใจของเขา
“ มีความแตกต่างมากเกินไประหว่างเจ้าในปัจจุบันและอดีตของเจ้า ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเจ้าสามารถเข้ามาในสถาบันศึกษาเพลโตได้อย่างปลอดภัยและเดินผ่านน้ำพุเจ็ดปีศาจ รวมทั้งข้อเท็จจริงที่ว่าเจ้าได้ถูกสอบสวนอย่างละเอียดแล้ว ข้าคงสงสัยว่าเจ้ามีวิญญาณอื่นแอบแฝงอยู่ภายในร่างกายของเจ้า ”
ซูเย่ถอนหายใจยาว “ ข้ารู้ว่าข้าเปลี่ยนไปจากวันที่เจ็ดที่บิดามารของข้าเสียชีวิต ”
นีเดิร์นกล่าวอย่างเห็นใจ “ ข้าเข้าใจ มีผู้คนจำนวนมากเกินไปในประวัติศาสตร์ที่มีพรสวรรค์ของพวกเขาถูกกระตุ้นหลังจากถูกปลุกปั่น เฮอร์คิวลีส เป็นต้น ความสามารถของเขาพัฒนาขึ้นอย่างมากหลังจากที่เขากลายเป็นคนคุ้มคลั่งและฆ่าอาจารย์ของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นเขาก็ฆ่าภรรยาและลูกชายของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เช่นเดียวกับเพื่อนสนิทของเขา แต่ตอนนี้เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นราชาผู้กล้า น่าเสียดายที่ทุกคนสงสัยเขา พวกเขายังคิดว่าเขาเป็น “ปีศาจบ้า” ที่ฆ่าเพื่อนของเขา อย่างไรก็ตาม ผู้วิเศษทุกคนสามารถเดาได้ว่าเขาถูกสาป ”
“ ใครดสาปเขา ? ” ซูเย่ถามโดยแสร้งทำเป็นไม่สุภาพ
นีเดิร์นส่ายหัวขณะที่เขาพูด “ เราเดาว่าน่าจะเป็นคนที่อย่างน้อยก็อยู่ในระดับครึ่งเทพ อาจมาจากกรีซหรืออาจมาจากประเทศอื่น ”
“ เช่นนั้นก็คงเป็นเช่นนั้น ” ซูเย่ไม่ได้คาดหวังว่าชาวกรีกจะไม่รู้เกี่ยวกับความจริงเบื้องหลังคำสาปของเฮอร์คิวลีส ดูเหมือนว่าความลึกลับของโลกแห่งเหล่าทวยเทพนั้นลึกกว่าที่เขาคิดไว้
ซูเย่มีความคิดในทันใด
“ ข้าพบลอว์เรนซ์ในวันแรกและฮัตตันในวันที่สอง ข้าอาจถูกสาปด้วยเหรอ ? นั่นไม่ควรเป็นอย่างนั้น วันนี้และพรุ่งนี้จะต้องผ่านไปด้วยดี ! ”
ความคิดในหัวของซูเย่ผ่านไปในพริบตา
นีเดิร์นมองไปที่ซูเย่ และกล่าวว่า “ ข้าไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าจะมีความสามารถพิเศษเช่นนี้ในด้านเวทมนตร์ เราทุกคนตัดสินเจ้าผิด อย่างไรก็ตาม มีประโยชน์สำหรับเจ้าและ สถาบันศึกษาเพลโต เท่านั้น ย้อนกลับไปในตอนนั้นสี่อัจฉริยะจากสถาบัน ได้ออกแรงกดดันไปทั่วกรีซและแม้แต่ทั่วโลก อย่างไรก็ตาม ทุกวันนี้ อัจฉริยะถูกผลิตขึ้นทุกชั่วอายุคนผ่านสถาบันศึกษาขุนนาง บางปีพวกเขายังผลิตอัจฉริยะหลายคนด้วยเวทมนตร์ สิ่งนี้สร้างแรงกดดันอย่างมากต่อ สถาบันศึกษาเพลโต หลายปีที่ผ่านมา สถาบันศึกษาเพลโต ถูกทำให้เสียเปรียบ อนาคตของสถาบันการศึกษาขึ้นอยู่กับพวกเจ้าแล้ว ”
“ ท่านอาจารย์ ข้ายังเป็นเด็กฝึกหัดอยู่เลย ” ซูเย่กล่าวด้วยความหงุดหงิด
“ ถูกต้อง เจ้ายังเด็กเกินไป อย่าพูดถึงเรื่องนี้ การควบคุม เชือกวิเศษ ของเจ้าตอนนี้ถือว่าดีแล้ว นั่นหมายความว่าพลังจิตของเจ้าแข็งแกร่งมาก เจ้าสามารถใช้คาถานี้ได้โดยตรงแล้ว ตอนนี้เจ้าต้องเรียนรู้วิธีการใช้คาถา พยายามโจมตีข้าด้วย เชือกวิเศษ ถ้าเจ้าจับข้าได้ แสดงว่าเจ้าเข้าใจคาถานี้ครบถ้วนแล้ว ”
นีเดิร์นพูดในขณะที่เขาถอยกลับ “ แม้ว่าเจ้าจะสามารถควบคุม เชือกวิเศษ ได้ แต่เจ้าต้องใช้พลังแห่งคาถาหากเจ้าต้องการปลดปล่อยพลังเวทย์มนตร์ทั้งหมดของเจ้าทันที การศึกษาคาถาเป็นวิชาที่แตกต่างจากวิชาภาษาอื่นอย่างสิ้นเชิง ทั้งการออกเสียงและความหมายของมันไม่สามารถเข้าใจได้โดยตรง ใครจะเข้าใจได้ก็ต่อเมื่ออ่านด้วยใจ ดังนั้นสำหรับคนอื่น คาถาเป็นเหมือนเสียงที่คลุ้มคลั่งที่จะเข้าใจได้ก็ต่อเมื่อพวกเขาเข้าใจมันเท่านั้น เจ้ายังไม่ได้เรียนคาถา แต่ข้าสามารถสอนมันให้เจ้าโดยใช้เวทย์มนตร์เพื่อที่เจ้าจะได้เข้าใจมันในเวลาอันสั้น แต่เจ้าต้องทบทวนและศึกษาอย่างต่อเนื่องเมื่อเจ้ากลับมา มิฉะนั้นเจ้าจะลืมพวกมันไม่นานหลังจากนั้น ”
ซูเย่จ้องมองที่ริมฝีปากของนีเดิร์นเขาทุ่มเทสมาธิทั้งหมดให้กับการมองเห็นและการได้ยินของเขา
ซูเย่ตัวแข็งกระทันหัน ดูเหมือนว่ากระแสของเวลาก่อนที่ดวงตาของเขาจะเปลี่ยนไปนีเดิร์นดูเหมือนจะส่งเสียงโหยหวนทุกพยางค์ของคาถาอย่างช้าๆ
คาถานี้จะมีห้าพยางค์ถ้าพูดโดยใช้ภาษาธรรมดา แต่มีสามพยางค์เมื่อใช้ในคาถา นอกจากนี้ น้ำเสียงของทุกพยางค์ยังฟังดูปกติ แต่ทุกพยางค์จะเปลี่ยนตัวเองเป็นประโยคที่สมบูรณ์ในหัวของเขา
ซูเย่ไม่เข้าใจความหมายของสามประโยคในขณะนั้น เขามีเพียงความรู้สึกจางๆ ที่คาถาดูเหมือนจะประกอบด้วยสามส่วนซึ่งทำหน้าที่ควบคุมพลังลึกลับ ควบคุมพลังลึกลับและเจ้าจะเปิดใช้งานพลังลึกลับตามลำดับ
ในที่สุด ซูเย่ก็ตระหนักได้เล็กน้อยว่า “ซิเคนี” สามารถตีความได้ว่า “เชือกที่ประดับด้วยเวทมนตร์” หรือย่อเป็น “เชือกวิเศษ”
ชั่วครู่ต่อมา กระแสของเวลาก็กลับคืนสู่สภาวะปกติ
“ เจ้าเข้าใจสิ่งนั้นหรือไม่ ? ”
“ นิดหน่อย ข้ายังสับสนอยู่นิดหน่อย ” ซูเย่กล่าว
นีเดิร์นเพียงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจในการพยายามนับสิครั้งต่อมา เขากล่าวว่า “ไม่เลว ตอนนี้เจ้าลองอีกที ”
ซูเย่มองไปที่นีเดิร์นที่กำลังถอยช้าๆ เขามีความตื่นเต้นระยิบระยับในดวงตาของเขา
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะโจมตีโดยใช้คาถา
อย่างไรก็ตาม ซูเย่สังเกตเห็นว่าเขาตื่นเต้นมากเกินไป จึงใช้นิ้วชี้และนิ้วหัวแม่มือขวาแตะกันตามสัญชาตญาณ เขาหายใจเข้าลึก ๆ และยืดไหล่เพื่อผ่อนคลายร่างกาย
นีเดิร์นอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็กน้อย แววตาของเขามีแววเห็นชอบ
ซูเย่สูดหายใจเข้าลึก ๆ อีกครั้ง ทันใดนั้นก็ยื่นมือออกและชี้ไปที่นีเดิร์นในเวลาเดียวกัน เขาตะโกนว่า “ซิเคนี”
