ทำไมฮัตตันถึงถูกทุบตีในสภาพเช่นนี้ ?
มีคนต้องการแก้แค้นหรือไม่ ?
นักเรียนยังเดาไม่จบเมื่อพวกเขาเห็นฮัตตันคุกเข่าต่อหน้าซูเย่ เขายอมรับความผิดพลาดของเขาดังๆ โดยมีอากาศรั่วไหลผ่านฟันของเขา
“ ซูเย่ ข้าคิดผิด ข้าจะไม่รังแกใครอีกในอนาคต… ฮึก ฮึก… ข้าจะไม่รังแกใครอีกเลย ! มันเป็นความผิดของข้าทั้งหมด ข้ามันเลว ข้าน่ารังเกียจ ข้าแยกแยะเพื่อนกับศัตรูไม่ได้…”
ชั้นเรียนระเบิดด้วยความโกลาหล
ทุกคนหันกลับมามองซูเย่ที่โต๊ะที่ห้า
สายตาทั้งหมดของพวกเขาได้รับการฝึกฝนจากคนคนหนึ่ง ราวกับว่าซูเย่กลายเป็นอาจารย์ใหญ่ที่เข้ามานั่งในห้องเรียน
คราวนี้ไม่มีใครมีรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา
นักเรียนที่เพิ่งหัวเราะเยาะเขาในตอนเช้าตอนนี้ก็มีท่าทีหวาดกลัวเล็กน้อย
แม้ว่าสถานะตระกูลของ ฮัตตัน จะไม่สูง แต่ก็ยังถือว่าอยู่ในระดับปานกลางใน สถาบันศึกษาเพลโต ประกอบกับความเอื้ออาทรและความรักที่เขามีต่อเพื่อน ทำให้สถานะของเขาในสถานศึกษาอยู่ภายใต้กลุ่มขุนนาง
แม้ว่าซูเย่จะแก้แค้นฮัตตัน แต่ฮัตตันก็จะหาวิธีล้างแค้นอย่างแน่นอน นอกจากนี้ นักเรียนหลายคนรู้สึกว่าซูเย่กำลังจะมีปัญหาเมื่อสองสามวันก่อน
ในท้ายที่สุด ซูเย่ไม่ได้รับบาดเจ็บ ขณะที่ฮัตตันคุกเข่า
พวกเขาตระหนักว่าพวกเขาประเมินซูเย่ต่ำเกินไป
ในชั้นเรียนนี้ ไม่มีใครอื่นนอกจากโรลอนและนักเรียนขุนนางอีกสองสามคนที่จะสามารถบังคับฮัตตันให้อยู่ในสภาพเช่นนี้ได้
ฮอร์ต หันไปมอง ซูเย่ อย่างตกตะลึง
อีเบิร์ต เป็นเหมือน ฮอร์ต ไม่เชื่ออย่างสมบูรณ์
จิมมี่มีสีหน้าแปลกใจ
เลเกอร์หัวเราะอย่างมีความสุขและส่งซิกซูเย่ดูให้กำลังใจ
โรลอนที่ดูถูกซูเย่มาตลอด สังเกตซูเย่อย่างจริงจัง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมชั้นที่ไม่ใช่ชนชั้นสูงอย่างจริงจัง
ในอดีตเขาไม่เคยสนใจที่จะสังเกตเลเกอร์อย่างใกล้ชิด
นีเดิร์น มองไปทาง ซูเย่ และสั่งให้เขาจัดการกับเรื่องนี้อย่างเหมาะสม
ซูเย่ยิ้มและเดินไปทางฮัตตัน
ฮัตตัน ตัวสั่นอย่างรุนแรงเมื่อเห็นรอยยิ้มของ ซูเย่ เขาเกือบจะสูญเสียการควบคุมลำไส้ของเขา
ซูเย่ยิ้มแบบนี้เมื่อวานนี้
พาลอส ครุ่นคิดลึกๆ ขณะที่เธอมองไปที่แผ่นหลังของซูเย่
ซูเย่เดินไปข้างหน้าฮัตตันและหัวเราะ “ เกิดอะไรขึ้นฮัตตัน ? โดนบิดาตีเหรอ ? ”
ฮัตตัน เช็ดน้ำตาของเขาและน้ำมูกอย่างรวดเร็วเมื่อเขาได้ยิน ซูเย่ และพยักหน้าด้วยกำลัง “ ใช่ บิดาของข้าเฆี่ยนตีข้าแรงๆ เพราะข้ารังแกเพื่อนร่วมชั้น ! ”
“ ลุกขึ้น เราทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้น นี่ไม่เหมาะสมสำหรับเจ้า ” ซูเย่กล่าว
“ ก็ได้ ก็ได้… ” ฮัตตันลุกขึ้นอย่างกังวล แต่ร่างกายของเขาอ่อนแรง และเขาก็ทรุดตัวลงกับพื้นทุกครั้งที่พยายาม
เขาไม่สามารถยืนขึ้นได้ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม
ทุกคนในที่นี้รู้สึกหนาวสั่นเมื่อเห็นฉากนี้ ไม่ใช่ว่าฮัตตันไม่ต้องการยืน แต่ขาของเขากลัวซูเย่ ไม่มีทางที่เขาจะยืนได้
ซูเย่เป็นปีศาจหรือไม่ ?
ซูเย่ก้มลงหลังจากที่เขาพูดและพยุงฮัตตันขึ้น
ขาของฮัตตันยังคงล้มอยู่ ขาของเขาสั่นอย่างควบคุมไม่ได้
ซูเย่ตบไหล่ของฮัตตันและค่อยๆ ช่วยเขาไปที่โต๊ะที่สี่ เขากล่าวว่า “ เราทุกคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน ตอนนี้เราลืมเรื่องนั้นไปได้แล้ว บุคคลที่พยายามทำร้ายผู้อื่นลับหลังจะต้องรับโทษ มองดูเจ้า มองดูครั้งเดียว ข้าบอกได้เลยว่าเจ้าต้องรับโทษ เป็นคนดีในอนาคต ใจดีกับเพื่อนร่วมชั้นของเจ้า เราทุกคนเป็นหุ้นส่วน ไม่ใช่ศัตรู เข้าใจไหม ? ”
“ เข้าใจแล้ว ! เข้าใจแล้ว ! เราทุกคนเป็นหุ้นส่วน ไม่ใช่ศัตรู ” ฮัตตันพยักหน้าอย่างแรง
“ ดีที่เจ้าเข้าใจ ” ซูเย่ยิ้มขณะที่เขาช่วยฮัตตันนั่งลง จากนั้นเขาก็ตบไหล่และกลับไปที่โต๊ะที่ห้า
ซูเย่นั่งลง ทุกคนยังคงมองมาที่เขา
ฮอร์ทอดไม่ได้ที่จะกระซิบ “ เจ้าทำอะไร ? ”
“ ข้าแค่ไปหาบิดาของเขาและให้เขาดื่มไวน์สักแก้ว ”
ฮอร์ต ไม่ได้สอบสวนเพิ่มเติมเมื่อเขาเห็นว่า ซูเย่ ไม่ต้องการอธิบายอย่างละเอียด ในใจของเขาเต็มไปด้วยคำถาม
“ เจ้าทำได้ดี ! ” เลเกอร์กล่าว
ซูเย่จำได้เพียงเมื่อเขาได้ยินคำชมของเลเกอร์ว่าเลเกอร์ได้ก้าวไปข้างหน้าเป็นครั้งคราวเพื่อช่วยเปรุสเมื่อเปรุสถูกรังแกเมื่อปีที่แล้ว เขาเป็นคนชอบธรรม อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าการศึกษาของเขาจะดีแค่ไหน เลเกอร์ก็เป็นเพียงพลเมืองกรีกธรรมดาๆ เขาหยุดฮัตตันและคนอื่นๆ ในกลุ่มไม่ได้
จิมมี่มองไปที่ซูเย่อย่างสับสน เขาคาดเดาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“ ซูเย่ ออกไปกับข้า ” นีเดิร์นพูดขณะเดินออกจากประตู
ซูเย่มีท่าทางหงุดหงิด เขาถือหนังสือคาถาและเดินออกไปข้างนอก
เขาโชคไม่ดี เขาถูกเรียกให้ออกจากชั้นเรียนแม้ว่าวันนี้เขาจะมาไม่สายก็ตาม
อย่างไรก็ตาม วันนี้ไม่เหมือนเมื่อวาน
ไม่มีใครหัวเราะเยาะซูเย่
ซูเย่ตาม นีเดิร์น ไปยังสถานที่ที่พวกเขาไปเมื่อวานนี้
“ อาจารย์ ข้ารู้ว่าข้าเป็นผู้วิเศษฝึกหัด แต่ข้ายังมีเรียนตอนเช้านี้ ! ” ซูเย่ไม่ทราบว่า นีเดิร์น ยังคงต้องการให้เขาได้รับการฝึกฝนพิเศษ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ต่อต้านการฝึกพิเศษ แต่เขาหาเวลาที่ดีกว่านี้ไม่ได้เหรอ ?
นีเดิร์น ไม่ได้ให้คำตอบกับ ซูเย่ เขาถามกลับว่า “ เจ้าทำอะไรกับฮัตตัน ? ”
ซูเย่ยักไหล่และกล่าวว่า “ ไม่มีอะไรมาก บิดาของเขาเลี้ยงอาหารให้ข้ากินเมื่อวานนี้ และตระหนักว่าข้ากลายเป็นผู้วิเศษฝึกหัด ดังนั้นเขาจึงลงโทษฮัตตันให้ ท่านไม่ได้อยู่ที่เกิดเหตุเมื่อวานนี้ มันน่าตื่นเต้นทีเดียว ”
นีเดิร์น สำรวจ ซูเย่ เป็นเวลานานแล้วกล่าวว่า “ ถ้าเจ้าเป็นเช่นนี้ในระดับของ ผู้วิเศษฝึกหัด ข้าไม่รู้ว่าเจ้าจะสร้างปัญหามากแค่ไหนเมื่อเจ้าไปถึงระดับตำนาน เอาล่ะมีสองเป้าหมายสำหรับวันนี้ อย่างแรกคือการฝึกฝนเชือกวิเศษต่อไป และอย่างที่สองคือเทคนิคการต่อสู้ที่ใช้งานได้จริง อย่าลังเลใจไปที่นั่น เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าต้องเสียค่าใช้จ่ายเท่าใดต่อชั่วโมงในการเรียนรู้เวทมนตร์จากข้า สองอินทรีทองคำ ! จดจ่อ เจ้าอาจต้องใช้ความรู้นี้ทันที ”
“ ท่านอาจารย์ ข้ารู้สึกราวกับว่าท่านกำลังทำร้ายข้า ” ซูเย่กล่าวอย่างผิดหวัง
“ ความรู้สึกของเจ้าถูกต้องแล้ว ” นีเดิร์นตอบ
ซูเย่มองขึ้นไปบนท้องฟ้า อาจารย์ทุกคนในสถาบันศึกษาเพลโต ไร้มนุษยธรรมหรือไม่ ?
“ ข้าเรียกผู้ติดตามระดับฝึกหัดอีกครั้ง ตอนนี้ข้ากำลังจะเรียกผู้ติดตามระดับเหล็กดำ ”
นีเดิร์น ท่องคาถาต่อหน้าซูเย่หลังจากที่เขาพูด
อาร์เรย์เวทมนตร์ สีน้ำเงินปรากฏขึ้นบนพื้น หมาป่าสีขาวขนาดยักษ์ที่มีความยาวประมาณสองเมตรเดินออกมาจากแสง ไหล่ของมันไปถึงหน้าอกของซูเย่ ขนของมันยืนอยู่ตรงปลาย และเขี้ยวของมันถูกแยกออกขณะที่มันแสดงท่าทีไร้ความปราณี
ความหนาวเย็นแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ อุณหภูมิภายในรัศมี 30 เมตรลดลงเป็นศูนย์
มีความโหดเหี้ยมในสายตาของหมาป่าสีขาวยักษ์ เจตนาฆ่าพุ่งสูงขึ้น
หมาป่าตัวนี้ตัวใหญ่กว่าสิงโต มันมีขนาดประมาณช้างน้อยตัวหนึ่ง
“ ท่านอาจารย์ ท่านเพิ่งเรียกผู้ติดตามระดับเงินมาเหรอ ? มาเปลี่ยนกันเถอะ ” นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นสัตว์อสูรจากระยะใกล้นี้ เขาเคยเห็นสัตว์อสูรมาแต่ไกลเมื่อเขาเล่นอยู่ที่ท่าเรือไพรีอุส
“ ข้าลืมบอกไป ข้าเชี่ยวชาญในคาถาธาตุน้ำ หมาป่าเยือกแข็ง นี้ได้รับอิทธิพลจากข้า แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสัตว์อสูรเหล็กดำ แต่ก็สามารถต้านทานสัตว์อสูรระดับทองแดงที่อ่อนแอกว่าได้ ” นีเดิร์น กล่าว
ซูเย่สังเกตหมาป่าเยือกแข็งอย่างใกล้ชิด เขาคาดว่าจะรู้สึกกลัวเมื่อเห็นสัตว์อสูรที่ดุร้ายนี้เป็นครั้งแรก อย่างไรก็ตาม แทนที่จะรู้สึกกลัว เขากลับรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
แทนที่จะรับแรงกดดันของโลกนี้อย่างอดทน เขาอาจท้าทายทุกสิ่งใหม่อย่างแข็งขัน
การต่อสู้กับเสือชีตาห์สามตัวฉายผ่านสมองของเขา ตามด้วยเนื้อหาที่เขาทบทวนเมื่อวานนี้
ในสายตาของซูเย่ หมาป่าเยือกแข็งตัวนี้ไม่ใช่สัตว์อสูรที่ทรงพลังอีกต่อไป แต่เป็นการรวมกันของปัจจัยต่างๆ ปัจจัยเหล่านี้รวมถึงอำนาจ ท่าทาง การจู่โจม การจู่โจม การกัด การเคี้ยว การลอบโจมตี การซุ่มโจมตี เป็นต้น
หลังจากที่เขาใช้วิธีคิดที่ถูกต้องแล้ว เขายังรู้สึกว่า หมาป่าเยือกแข็ง นี้ไม่มีความลับที่เขาไม่รู้
