โลกแห่งเหล่าทวยเทพ The World of Deities – ตอนที่ 98 – พบกันอีกครั้ง

บทที่ 98 – พบกันอีกครั้ง

 

 

ชัยชนะและความพ่ายแพ้ได้รับการตัดสินแล้ว

 

ถอนหายใจเต็มห้องโถงและข้างนอก

 

กิ่งมะกอกเหนือศีรษะของซูเย่กลายเป็นลำแสงและหลอมรวมเข้ากับร่างกายของเขา

 

ซูเย่ไม่ยิ้ม และไม่มีท่าทีใดๆ เขาสงบจนค่อนข้างน่ากลัว

 

เขาหันไปมองเพื่อนร่วมชั้นนอกประตูและพูดอย่างใจเย็นว่า “ ข้ามีความสุขเพียงเพราะข้าเอาชนะศัตรู ไม่ใช่เพราะข้าชนะเพื่อนร่วมชั้น ข้าหวังว่าหลังจากวันนี้ เราจะจำได้ว่าดาวเด่นของการพิจารณาคดีอนุญาโตตุลาการนี้คือเทคนิคของไฟน์แมน ไม่ใช่ทั้งคาร์ลอสหรือตัวข้าเอง เหตุผลที่ข้าสามารถหยุดคาร์ลอสไม่ให้เหยียบย่ำข้าได้ก็เพราะวิธีการของข้า ไม่ใช่การทำงานหนักของข้า ”

 

หลังจากพูดอย่างนั้น ซูเย่ก็คำนับอาจารย์และนักเรียนนอกประตู และหันหน้าไปเคารพที่นั่งสูงสุด แล้วเคารพอาจารย์ทางซ้ายขวาตามลำดับ ในที่สุดเขาก็เดินออกไป

 

จนกระทั่งซูเย่เดินไปที่ประตู ในที่สุดฮอร์ตก็ตอบสนองและปรบมือด้วยสุดกำลังของเขา

 

ผู้คนที่อยู่ข้างหน้าเขาปรบมือขณะที่พวกเขาแยกจากกันเหมือนกระแสน้ำ หลีกทางให้ซูเย่

 

ดวงตาของแต่ละคนที่ปรบมือเป็นเหมือนดวงดาว

 

ซูเย่ขอบคุณทุกคนและเดินไปที่โรงอาหารพร้อมกับหนังสือเวทมนตร์ในมือ

 

ทุกคนยังคงมองที่หลังของซูเย่และปรบมืออย่างหนัก

 

ข้างหลังซูเย่ ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว

 

ครอมเวลล์เฝ้าดูซูเย่หายตัวไปในตอนกลางคืนและมองไปที่คาร์ลอสซึ่งล้มลงกับพื้น เขาหลับตาลงและกล่าวว่า “ ผลการพิจารณาของอนุญาโตตุลาการนี้ได้รับการประกาศแล้ว ข้าตัดสินว่าเทคนิคไฟนย์แมน เป็นของซูเย่และ คาร์ลอส ขโมยความสำเร็จของผู้อื่นเพื่อความปรารถนาที่เห็นแก่ตัวของเขาเอง เขาใส่ร้ายเขาและต่อต้านจิตวิญญาณแห่งเวทมนตร์ ดังนั้น สภาเวทมนตร์ จะห้ามไม่ให้เขาเข้าร่วมตลอดไป และสมาชิกอย่างเป็นทางการของ สภาเวทมนตร์ จะไม่ได้รับอนุญาตให้รับเขาเป็นศิษย์อนุญาโตตุลาการได้ข้อสรุป หากมีข้อโต้แย้งใด ๆ เจ้าสามารถยื่นคำร้องต่อคณะรัฐมนตรีเพื่อพิจารณาคดีได้ ”

 

ขณะที่เขาพูด ครอมเวลล์ลุกขึ้นยืน ถือคทาเอเวอร์กรีนในมือขณะที่เขาค่อยๆ เดินจากไป

 

ขณะที่ครอมเวลล์เดินจากไป อาจารย์และนักเรียนจากสถาบันเพลโตก็รู้สึกเห็นใจเขาเล็กน้อย

 

มาสเตอร์ระดับนักบุญคนนี้ไม่ได้ดีไปกว่าคาร์ลอส วันนี้

 

อาจารย์ลอว์เรนซ์ลุกขึ้นยืน “ เกี่ยวกับการลงโทษของสถาบันศึกษาสำหรับคาร์ลอส จะมีการประกาศอย่างเป็นทางการในวันพรุ่งนี้ เลิกประชุม ”

 

ทุกคนก็จากกันไป

 

ตอนนั้นเองที่นักเรียนรู้ว่าพวกเขากำลังหิว จึงเดินไปที่โรงอาหารด้วยกัน

 

ระหว่างทาง แต่ละทีมเป็นเหมือนประทัดประทัดไม่ขาดสาย

 

พวกเขาตื่นเต้นเกินไป พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับฉากที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้

 

โดยเฉพาะนักเรียนสามัญชน ทุกคนมีจิตใจที่เบิกบาน

 

เนื่องจากขุนนางบางคนได้รับการศึกษาที่เหนือกว่าสามัญชนมาก แม้ว่านักเรียนสามัญชนจะมีความสามารถบางอย่าง พวกเขาก็ยังด้อยกว่าพวกขุนนางมาเป็นเวลานาน

 

ดังนั้น ต่อให้นี่ไม่ใช่สถาบันขุนนาง แต่พวกขุนนางก็ยังปราบปรามสามัญชน

 

คราวนี้ซูเย่สามารถเอาชนะขุนนางได้อย่างสมบูรณ์ ยิ่งกว่านั้น สิ่งนี้สำเร็จได้แม้อนุญาโตตุลาการสนับสนุนขุนนาง เรื่องนี้ก็เพียงพอที่จะกลายเป็นหัวข้อสนทนาเป็นเวลาหลายเดือน

 

นักเรียนขุนนางถูกแบ่งขั้วในระดับสูงสุด

 

บางคนคิดว่าซูเย่ทำได้ดี แม้ว่าซูเย่จะเป็นสามัญชน แต่เขาก็ยังเป็นเพื่อนเพื่อนร่วมชั้น และผลลัพธ์ก็ควรได้รับการปกป้อง

 

อีกกลุ่มหนึ่งคิดว่าซูเย่โหดร้ายเกินไป และไม่ควรปฏิบัติกับขุนนางเช่นนี้ คาร์ลอสทำผิดพลาดเพียงเล็กน้อย ดังนั้นเขาควรให้อภัยเขา ตอนนี้มันจะทำให้สถาบันศึกษาเกลี้ยกล่อมให้คาร์ลอสออกไป นี่จะเป็นการระเบิดครั้งใหญ่สำหรับคาร์ลอส

 

นอกจากนี้ยังมีขุนนางที่ตำหนิโรลอน พวกเขาคิดว่าโรลอนละทิ้งเกียรติของการเป็นขุนนางสำหรับสามัญชน

 

นักเรียนขุนนางอีกกลุ่มหนึ่งชมเชย โรลอน ที่ยึดมั่นในจิตวิญญาณอันสูงส่ง

 

ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจึงเริ่มสงครามคำพูด ในท้ายที่สุดพวกเขาตกลงที่จะไปที่ลานประลองจริงและมีการแข่งขันส่วนตัวที่ไม่น่าเป็นไปได้

 

นักเรียนสามัญชนไม่ไปโรงอาหารอีกต่อไป พวกเขาไปที่สนามกีฬาเพื่อดูอย่างมีความสุข นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นความขัดแย้งภายในวงกว้างระหว่างบรรดาขุนนางในสถาบันเพลโต ดังนั้นพวกเขาจึงแอบสาบานในใจว่าในอนาคตหากซูเย่มีปัญหา พวกเขาจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยเขา

 

หลังจากซูเย่กินเสร็จ เขาก็เดินกลับบ้าน ระหว่างทาง นักเรียนทุกคนทักทายเขาอย่างอบอุ่น

 

นอกจากนี้ยังมีสิ่งที่พวกเขาไม่เคยมีมาก่อน

 

ในสายตาของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 นอกจากความเคารพแล้ว ยังมีความเจือจางไปด้วยการชื่นชม

 

ซูเย่เป็นเพียงเพลโตมาตรฐานที่สุดในใจของพวกเขา

 

ซูเย่อ่านจดหมายเวทย์มนตร์ตลอดทาง นักเรียนหลายร้อยคนส่งจดหมายเวทย์มนตร์เพื่อหวังจะผูกมิตรกับเขา มีแม้กระทั่งนักเรียนหญิงที่ริเริ่มชวนเขาออกเดท

 

“ ฮิฮิ การออกเดทไม่สนุกเท่าการเรียน ” ซูเย่ปฏิเสธนักเรียนหญิงทุกคนโดยไม่ลังเล

 

เมื่อเขาใกล้จะถึงบ้าน ซูเย่เก็บหนังสือเวทมนตร์และเงยหน้าขึ้นมอง รถม้าที่แคบมากจอดอยู่ข้างหน้า

 

รถม้าเป็นสีดำสนิท มีรอยขีดข่วนสีน้ำตาลจำนวนมากบนพื้นผิว ทำให้ดูขาดรุ่งริ่งมาก

 

อย่างไรก็ตาม ซูเย่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังเวทย์มนตร์ที่เพิ่มขึ้นจากภายในรถม้า

 

มันไม่ใช่รถม้าวิเศษธรรมดา แต่เป็นเครื่องมือวิเศษที่ทรงพลังเป็นพิเศษ

 

การแสดงออกของซูเย่เปลี่ยนไปเล็กน้อย

 

แค่รถม้าวิเศษก็ไม่ทำให้ซูเย่เป็นแบบนี้

 

สิ่งที่กระตุ้นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของซูเย่คือไข่แดงที่โรยด้วยน้ำตาลทรายขาว

 

ดวงตาของซูเย่ขยับ และเขากวาดสายตาไปรอบๆ จากหางตา จากนั้นเขาก็เปิดหนังสือเวทย์มนตร์อีกครั้งและเลือกภาพสามมิติของเพลโตอย่างชำนาญ

 

“ ท่านมาสเตอร์ครอมเวลล์ที่ ใจดีและมีเมตตา การฆ่าข้าไม่ช่วยแก้ปัญหา ทุกเรืองสามารถคุยกันได้ ”

 

ซูเย่มีรอยยิ้มที่ไม่เป็นอันตรายและใจดีบนใบหน้าของเขา น้ำเสียงกึ่งล้อเล่นของเขาทำให้เขาดูเหมือนเด็กไร้เดียงสา

 

ซูเย่เชื่อว่าไม่ว่าครอมเวลล์จะโง่ขนาดไหน เขาจะไม่มาฆ่าเขาก่อนที่กลิ่นของกิ่งมะกอกระหว่างนิ้วมือของมหาปุโรหิตแห่งเทพีแห่งปัญญาจะจางหายไป

 

อย่างไรก็ตาม ครอมเวลล์ต้องป้องกันไม่ให้ซูเย่ทำสิ่งที่ยากสำหรับเขาในอนาคต

 

ครอมเวลล์ยิ้มปลอมและกล่าวว่า “ การแสดงของเจ้าในห้องประชุมค่อนข้างดี ”

 

ซูเย่หัวเราะ “ ท่านชมเชยการแสดงของข้า ซึ่งพิสูจน์ว่าข้าฉลาดมาก เนื่องจากข้าฉลาดมาก หมายความว่าข้าจะไม่ทำผิดพลาด ตัวอย่างเช่น ความผิดพลาดเช่นการขัดขวางมาสเตอร์ระดับนักบุญผู้ใจดีและมีเมตตา และทรงพลังอย่างหาที่เปรียบมิได้เช่นท่าน ข้าจะไม่ทำผิดพลาดเช่นนั้น ”

 

ซูเย่รู้สึกอีกครั้งว่าเขามีศักยภาพที่จะเป็นคนทะเยอทะยาน

 

” เจ้าแน่ใจไหม ? ” ครอมเวลล์กล่าว

 

“ ข้าสาบานได้ในนามของอาจารย์ที่รักที่สุดของข้า ท่านอาจารย์นีเดิร์น ข้าสาบาน ! ” ซูเย่มีสีหน้าจริงจัง

 

“ แล้วการโชว์รูปเพลโตหมายความว่าอย่างไร ? ” ครอมเวลล์ถาม

 

“ ข้าเป็นแค่ผู้วิเศษฝึกหัดที่อ่อนแอ ถ้าข้าไม่ได้รับการสนับสนุนจากท่านเพลโต ข้าคงไม่สามารถระงับความเคารพในหัวใจของข้าที่มีต่อท่านได้ ข้าไม่สามารถยืนได้ ” ซูเย่กล่าว

 

ครอมเวลล์ก็หัวเราะออกมาทันที “ เจ้าคิดว่าข้าเป็นมาสเตอร์ระดับนักบุญจะดูหมิ่นวิหารแห่งปัญญาอย่างนั้นหรือ ? เจ้าคิดว่าข้าจะสร้างปัญหาให้กับเจ้าในอาณาจักรแห่งตำนานของท่านเพลโตงั้นรึ ? มาสเตอร์จะโจมตีก่อนที่ข้าจะทำได้ด้วยซ้ำ ”

 

“ ระดับตำนานจริงหรือ ? อาณาจักรตำนานของมาสเตอร์เพลโตครอบคลุมทั่วทั้งเมืองเอเธนส์จริงหรือ ? ” ซูเย่ถาม

 

“ เพลโตอาจไม่สนใจนักเรียนทั่วไป แต่นักเรียนเช่นเจ้า เมื่อถูกโจมตีโดยระดับสูง จะกระตุ้นอาณาจักรในตำนานของเขาอย่างแน่นอน แน่นอน ถ้าเจ้าตายด้วยน้ำมือของคนระดับเดียวกัน มาสเตอร์จะไม่โทษใครเลย ” ครอมเวลล์กล่าว

 

“ งั้นข้าก็โล่งใจ ขอบคุณสำหรับการเตือนความจำของท่าน ” ซูเย่ปิดหนังสือเวทย์มนตร์

 

ซูเย่กล่าวเสริมว่า “ ดูสิ ข้าเชื่อใจท่านมาก ”

 

ครอมเวลล์ส่ายหัว “ ไม่คิดว่าเจ้าจะเข้าใจข้าผิดขนาดนี้ ”

 

ซูเย่กล่าวอย่างสุภาพในทันทีว่า “ ข้ามีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับท่านจริงๆ ท้ายที่สุดข้าเป็นแค่เด็ก ข้าจะทำผิดพลาดเล็กน้อยทุกประเภท แต่เมื่อมาสเตอร์ระดับนักบุญชี้ให้เห็น ข้าจะแก้ไขให้ถูกต้อง ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อขจัดความเข้าใจผิดทั้งหมดและทำความรู้จักกับท่านอีกครั้ง ”

 

ครอมเวลล์ตกตะลึงกับคำพูดของซูเย่ “ เจ้ากำลังพูดความจริง ? ”

The World of Deities

The World of Deities

ที่ศูนย์กลางของโลก ราชาแห่งเหล่าทวยเทพ ซุส ยืนอยู่บนยอดเขาโอลิมปัส ด้วยหอกสายฟ้าในมือ เขามองดูโลกพร้อมเสียงหัวเราะ ในขณะที่เหล่าทวยเทพมารวมตัวกันเหมือนต้นไม้ในป่า ทางตอนเหนือ โอดินนั่งอยู่บนบัลลังก์สูงภายในห้องโถงสีเงิน หอกสวรรค์กุงเนียร์อยู่ในกำมือของเขา มองลงมาเห็นลมและหิมะที่ไร้ขอบเขต ทางใต้ อามุนคัดท้ายเรือสุริยันไปตามแม่น้ำไนล์ ก่อนที่ดวงตาของเขาจะส่องไปในทะเลอีเจียนและตัวเขาเองบนภูเขาแห่งกระดูก และในเมโสโปเตเมีย มาร์ดุก ราชาแห่งราชันย์ จ้องมองไปยังดินแดนตะวันตก กิลกาเมช ราชาวีรบุรุษของเขานำคำพยากรณ์ของเขามาที่กรีซ ไกลสุดลูกหูลูกตา เรือรบแล่นไปตามน่านน้ำ ในที่สุด ที่สถาบันศึกษาเพลโต เด็กหนุ่มชื่อซูเย่ เดินขึ้นไปบนภูเขาเพื่อค้นหาจุดสูงสุด . . .

Options

not work with dark mode
Reset