48 Hours a Day – ตอนที่ 50 โตเกียวดริฟท์ XX

ตอนที่ 50 โตเกียวดริฟท์ XX

 

“มีคน 3 คนในการแข่งขันครั้งนั้น แต่มีเพียงแกเท่านั้นที่รอดชีวิตมาได้ ฉันตรวจสอบเศษซาก… รถยนต์พี่ชายของฉัน ฉันสังเกตเห็นว่าไม่ได้มีแต่รอยยุบที่หลังคารถเท่านั้น แต่ยังมีร่องรอยบนตัวรถจากการกระแทก และยางรถก็เสียหายอย่างรุนแรง แต่ถึงแม้จะเป็นวินาทีสุดท้ายในชีวิต เขาก็ยังจับพวงมาลัยแน่นและพยายาม ควบคุมรถของเขา ด้วยฝีมือการขับรถที่มีนอกไปจากการโดนรบกวนจากสภาพวิสัยทัศน์ด้านนอก มันไม่มีทางเลยที่เขาจะสูญเสียการควบคุมไปแบบนั้น” “ชาย ร่างเล็กขู่ “แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาเป็น 1 ใน 3 คนที่มีส่วนร่วมในการแข่งขันครั้งนั้น! แล้ว แกก็หายตัวไป! แกกล้าพูดได้ยังไงว่าเรื่องวันนั้นมันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับแก?”

 

แววตาของทาเคดะเท็ตสึยะนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดขณะที่เขาพูดว่า “คุณพูดถูก ที่พี่ชายของคุณต้องจากไปนั่นมันเป็นเพราะฉันเป็นความผิดฉันเอง”

“และคืนนี้ แกจะต้องชดใช้ให้กับชีวิตของพี่ชายฉัน!” ชายร่างเล็กกล่าวส่งท้ายก่อนที่จะเลิกพูดไป

จางเฮงยังคงเงียบสงบ

 

เขาได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของ “ชาย” คนนี้ไป ดังนั้นพวกเขาทั้งคู่จึงสามารถพูดคุยกันและแก้ไขเรื่องราวขัดแย้งได้ จากมุมมองของบุคคลที่ 3 ทาเคดะเท็ตสึยะก็เป็นส่วนหนึ่งของความผิดนี้อย่างไรก็ตามโคบายาชิได้ตัดสินใจที่จะช่วยชีวิตเพื่อนของเขาเอาไว้จนท้ายที่สุดเขาได้ต้องสละชีวิตไป

การกล่าวโทษว่าความตายของพี่ชายเป็นเพราะทาเคดะเท็ตสึยะเพียงคนเดียวก็เป็นเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ แม้แต่การโทษทุกอย่างว่าเป็นความผิดของอาซาโนะนาโอโตะก็ไม่ยุติธรรมเช่นกันเพราะคนที่เขาเข้าไปชนคือทาเคดะเท็ตสึยะ อาจฟังดู ไม่น่ายินดีเท่าไหร่เมื่อได้ยินแต่สิ่งที่ฆ่าโคบายาชิคือความภักดีที่มีต่อ เพื่อนของเขา

 

จางเฮงไม่ต้องการให้ทาเคดะเท็ตสึยะสร้างเรื่องราวอะไรที่น่าประทับใจ – เขาเพียงต้องการบอกความจริงทั้งหมดอย่างน้อยก็นําส่วนที่เข้าใจผิดระหว่างพวกเขาออกได้ แต่จางเฮงประเมินความเสียใจของเจ้าของร้านขายอาหารทะเลต่ออุบัติเหตุในครั้ง นั้นต่ําเกินไปการตายของโคบายาชิเป็นเรื่องที่เขาเสียใจมากที่สุดในชีวิต

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเท็ตสึยะเป็นเหมือนนักโทษที่ถูกจองจําอยู่ในอดีตรอวันพิพากษาที่ล่วงเลยมาจนเกินกําหนดยิ่งไปกว่านั้นจากสิ่งที่เขาเห็น น้องสาวของโคบายาชิเป็นการลงโทษจากพระเจ้าถ้าไม่ใช่เพื่อช่วยลูกสาวเขาคงจะยอมแพ้ไปนานแล้ว

ถึงกระนั้นจางเฮงก็สัมผัสได้ว่าจิตวิญญาณนักสู้ของทาเคดะเห็ตสยะลดลงเรื่อยๆอย่างต่อเนื่องในแบบที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

 

ในทางตรงกันข้าม ชายร่างเล็กที่อยู่ด้านหลังกําลังตามมาอย่างเงียบๆข้างหลังพวกเขา กําลังถูกแผดเผาด้วยไฟโทสะหลังจากการสนทนาครั้งสุดท้าย

รถนิสสัน 180SX สีแดงเร่งความเร็วขึ้นมาและหันหน้าเข้าหารถดอดจ์ไวเปอร์! – ประวัติศาสตร์มักจะหาทางซ้ํารอยอยู่เสมอ

 

“ชาย ร่างบางบังคับให้ทาเคดะเท็ตสึยะไปทางเลนขวาบนถนนทางหลวงแม้ว่าเธอจะไม่เคยเห็นการแข่งขันที่เกิดขึ้นเมื่อ 22 ปีก่อนแต่เธอก็ตัดสินใจเช่นเดียวกับอาซาโนะ นาโอโตะ

 

บังเอิญมีรถยนต์ขับเข้ามาทางพวกเขาแต่มันอยู่ในเลนที่ 3 ดังนั้นรถจึงขับผ่านรถทั้ง 3 คันไป

จางเฮงรู้ว่าพวกเขาคงขับรถไปต่อทั้งๆแบบนี้ไม่ได้ตอนนี้พวกเขาเกือบเข้าส่วนที่ 3 ของทางทั้งหมดแล้วทาเคดะเท็ตสึยะไม่มีโชคเลยและสภาพจิตใจของเขาก็ย่ําแย่ ไม่ช้าก็เร็วเขาคงจะพลาดแน่จางเฮงเปลี่ยนเลนและตั้งใจชะลอความเร็วลง

 

“ชายร่างเล็กไม่ได้ใส่ใจกับการเคลื่อนย้ายของรถคันที่ 3 มากเท่าไหร่คืนนี้เป็นการสะสางเรื่องราวที่คับแค้นใจกับทาเคดะ เท็ตสียะและจางเฮงเป็นเพียงนักแสดงสมทบในฉากอันยิ่งใหญ่

แต่เมื่อรถ L300 คาดว่าเหยียบเบรก ทันใดนั้นก็เร่งความเร็วและครอบครองช่องทางซ้ายมือของเธอ เธอถูกกระตุ้นความสนใจอย่างรวดเร็ว!

 

ตามหลักแล้วการเบี่ยงรถมากันเป็นเรื่องที่อันตรายมาก

 

ไม่ว่าจะเป็นอาซาโนะนาโอโตะเมื่อ 22 ปีก่อนหรือ” ชายร่างเล็กในวันนี้การใช้รถยนต์ของตัวเองเพื่อบล็อกทาเคดะเท็ตสึยะทําให้พวกเขาเสี่ยงต่อการชนเข้ากับรถที่วิ่งตรงมาถึงเมื่อเปรียบเทียบกับทาเคดะเท็ตสึยะที่ไม่สามารถขยับไปทางซ้ายหรือขวาได้ อย่างน้อยพวกเขาก็มีที่ว่างอยู่หนึ่งด้าน

หากมีอันตรายใดๆใกล้เข้ามา “ชาย ร่างเล็กอาจหักเลี้ยวเข้าเลนซ้ายแต่ตั้งแต่จางเฮงเข้ามาเกี่ยวข้องสถานการณ์จึงยิ่งวุ่นวายมากขึ้นกว่าเดิม – ทั้ง 3 คนติดอยู่บนทางของตัวเอง

 

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ หมายความว่าหากมีรถวิ่งตรงเข้ามาใกล้ 1 ในนั้นจะต้องเกิดการปะทะกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

จางเฮงตั้งใจจะใช้กลยุทธ์นี้เพื่อบังคับให้ ชาย”ร้างเล็กคนนี้ยอมแพ้ตราบใดที่เธอยังคงชะลอความเร็วและเร่งความเร็วต่อไปทาเคดะเท็ตสึยะคงจะไม่เอียงไปทางเธอ อนิจจาชาย”ร่างบางดื้อรั้นกว่า ที่จางเฮงคาดไว้

 

แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เธอยังคงมุ่งมั่นที่จะขับรถไวเปอร์เข้าไปที่มุม ราวกับกําลังกดดันจางเฮงให้ยอมแพ้ไปเสีย

 

การเคลื่อนตัวครั้งนี้อาจใช้ได้ผลกับคนอื่นๆ แต่ไม่ใช่กับจางเฮงพร้อมกับตีนกระต่ายนําโชคของเขาโอกาสที่เขาจะชนเข้ากับรถคันอื่นนั้นมีน้อยมากที่สุดใน 3 คน

ถ้าอย่างนั้นก็เพื่อพิสูจน์เรื่องนี้ แสงสว่างวาบก็โผล่มาจากเลนกลาง! ทาเคดะเท็ตสึยะใช้โอกาสนี้ในการชะลอรถของเขาลงเพื่อให้มีพื้นที่ว่างแก่รถนิสสัน 180SX เพื่อหลบยานพาหนะที่กําลังตรงเข้ามาอย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้ทําให้ ชาย”ร่างเล็กลังเลไปชั่วครู่

 

เธอจัดการเรื่องทั้งหมดนี้ขึ้นก็เพื่อแก้แค้นทาเคดะเท็ตสึยะแต่หากเขาช่วยชีวิตเธอ แล้วเธอจะนําความยุติธรรมมาคืนแก่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 22 ปีก่อนได้อย่างไร?

ขณะที่เธอกกําลังชั่งน้ําหนักในสิ่งที่ต้องเลือกรถยนตร์ที่ขับตรงมาจากทิศทางตรงกันข้ามได้อยู่ข้างหน้าเธอแล้ว!ทาเคดะเท็ตสึยะไม่มีเวลาคิดมากโคบายาชิตายเพื่อช่วยชีวิตเขาไว้และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเขาก็ไม่สามารถปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับน้องสาวเพียงคนเดียวของเพื่อนสนิทได้

ทาเคดะเท็ตสึยะดูเหมือนจะตื่นตัวขึ้นมาจากความเฉื่อยชาภาวะหมดไฟ: นัยน์ตาของเขาเปล่งประกายและในเวลาเพียง 2 วินาทีเขาก็กลับกลายเป็นแชมป์ D1 คนนั้นที่เข้าแข่งขันในยุโรป!

คนขับรถดอดจ์เปลี่ยนเกียร์ เร่งความเร็วขึ้นมาและขับรถเบี่ยงไปทางท้ายรถนิสสัน 180SX!

ทาเคดะ เท็ตสึยะใช้แรงที่พอเหมาะในการดันรถ180SX ออกไปให้พ้นทางเพื่อจะได้ไม่ชนกับรถบรรทุกหนักที่กําลังจะมาถึงไปอย่างเฉียดฉิว!

 

“ชายร่างเล็กได้แสดงฝีมือว่าเป็นนักขับที่ยอดเยี่ยมเช่นกันเธอควบคุมรถยนต์อย่างทันท่วงทีและในขณะที่ตัวรถกําลังเสียดสีอยู่กับราวกั้นจนเกิดประกายไฟสีสว่าง ยานพาหนะไม่ได้พลิกคว่ํา ไปด้านข้างแม้จะพยายามหลบเลี่ยงรถบรรทุกขนาดใหญ่!

ตรงกันข้ามกับทาเคดะเท็ตสึยะเขาไม่ได้โชคดีอย่างนั้น เมื่อคุมให้รถนิสสันเบี่ยงไปด้านข้าง รถไวเปอร์ก็เข้ายึดเลนกลางและมุ่งหน้าไปยังรถบรรทุกแทนที่” ชายร่างเล็ก!

ในเสี้ยววินาทีต่อมารถ L300 ก็เร่งความเร็วโผล่ขึ้นมาเหมือนผีในทันทีและรีบเข้าไปที่รถดอดจ์!

 

ภายในรถตู้ จางเฮงสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วดึงเบรกมือ

เสี้ยววินาทีนั้นรู้สึกราวกับว่าเวลาหยุดนิ่ง

 

รถบรรทุกขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางที่ด้านหน้าของรถบรรทุกนั้นมีทั้งรถไวเปอร์และรถ L300 ที่สไลด์เข้าโค้งจากแรงเฉื่อยอย่างสวยงาม! รถ L300 ดริฟท์จากเลนขวาไปทางเลนซ้าย ในขณะที่รถดอดจ์ไวเปอร์ของทาเคดะเข้าไปอยู่ข้างใต้รถบรรทุกขนาดใหญ่

 

นี่จะเป็นจุดจบหรือเปล่า?

 

“ชาย”ร่างเล็กดูตกใจ! เธอดูการถูกลงโทษที่เธอได้วางแผนเอาไว้นานกว่า 20 ปีก่อน กําลังจะประจักษ์ต่อสายตาของเธอ เธอไม่ได้รู้สึกโล่งใจหรือพอใจ

เธอยังคงนึกถึงเหตุการณ์ครั้งนั้นซ้ําไปซ้ํามาในความคิดของเธอทันใดนั้นรถไวเปอร์ก็ชนท้ายรถเธอ

ทันใดนั้นเธอก็เข้าใจว่าทําไมพี่ชายของเธอถึงเสียชีวิตในการแข่งขันที่ไม่ควรเกิดขึ้นเลยครั้งนั้น ความรู้สึกผิดแบบเดียวกันกับที่ทาเคดะเท็ตสึยะเคยประสบมาตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว

 

ถ้าทําได้ เธอจะแลกทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอมีเพื่อย้อนเวลากลับไปก่อนที่ทุกอย่างจะเกิดขึ้น!

 

ราวกับว่าเป็นการตอบสนองต่อความต้องการของเธอรถดอดจ์ไวเปอร์แล่นออกมาจากใต้รถบรรทุกขนาดใหญ่อย่างน่าอัศจรรย์มีรอยขีดข่วนอยู่บนหลังคารถนอกจากนั้นก็แทบจะไม่มีรอยเลย!

“ไม่เป็นไร!” เสียงของจางเฮงดังขึ้นผ่านอินเตอร์คอม

“ฉันไม่ได้จะขอบคุณสักหน่อย!” ทาเคดะเท็ตสึยะตะคอก! “แกทํามุมผิดไปหมดถ้าฉันไม่ได้ปรับความเร็วให้ดีฉันก็คงจะลงไปอยู่ใต้ล้อนั้นแล้ว!”

“ชาย”ร่างบางอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็รู้สึกตัวในตอนที่จางเฮงพูดผ่านอินเตอร์คอมขึ้นมาว่า “ไม่ว่าพวกคุณทั้งคู่จะอยากคุยกันมากแค่ไหนแต่ขอให้แข่งกันจบก่อนนะฉันต้องไปฉีจริงๆ!”

 

48 Hours a Day

48 Hours a Day

เติบโตมากับพ่อแม่ที่เป็นนักวัตถุนิยมพิสดาร คนที่ทิ้งเขาไว้กับตาเพื่อไปทำงานที่ต่างประเทศ จางเฮงเรียนรู้ที่จะปรับตัวและไม่ยึดติดกับการเปลี่ยนแปลงในชีวิต แต่ไม่นานเขาก็ได้เรียนรู้ความจริงที่ประหลาดของโลกใบนี้ ในวันหนึ่งตอนเที่ยงคืนเวลาหยุดชะงักลงและเขาพบว่าตัวเองอยู่ในโลกที่เงียบงัน คืนนั้นเขาค้นพบว่าตนเองมีเวลาเพิ่มขึ้นมามากกว่าคนอื่นอีก 24 ชั่วโมง และมันคือจุดเริ่มต้นของการผจญภัย ความสามารถที่เพิ่งค้นพบนี้มีแต่จะยิ่งรายล้อมไปด้วยปริศนาเมื่อชายชราแปลกหน้ามาบอกว่าตนคือคนให้ของขวัญแก่จางเฮง ‘ของขวัญแห่งเวลา’ และเลือกเด็กหนุ่มเข้าให้เป็นส่วนหนึ่งของเกม ‘เปลี่ยนชีวิต’ ลึกลับในนามของเขา หารู้ไม่ว่าการที่จางเฮงตกลงรับข้อเสนอนั้นทำให้ชีวิตเขาเข้าไปพัวพันกับหลากหลายเรื่องราวและรับรู้ความลับของโลกใบนี้ – การตัดสินใจที่ไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้

Comment

Options

not work with dark mode
Reset