A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World – ตอนที่ 110

Chapter 110 : พ่อธรรมดา

 

 

คำพูดของซาเจราวทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของยาเบะมิยะกลับมาอีกครั้ง ความเครียดของยาเบะมิยะหายไปในทันที ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่าปีศาจนั้นดูน่ากลัวน้อยลงถ้าเขาเป็นลูกค้า เธอพยักหน้า “ยินดีต้อนรับ”

 

รอยยิ้มของเธอทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ มันช่างเป็นรอยยิ้มที่ไร้เดียงสาเหมือนกับน้ำค้างยามเช้าที่สดชื่นบนยอดเขา มันทำให้หัวใจลาวาของเขาอ่อนยวบ

 

ช่างเป็นรอยยิ้มที่สวยงาม ! เขาคิด แค่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอก็เพียงพอแล้วที่จะขับไล่ความเศร้าโศกของเขาออกไป เขายิ้มกลับและวางเก้าอี้เหล็กของเขาแล้วนั่งลงที่โต๊ะข้างประตู เธอควรจะเป็นพนักงานเสิร์ฟ เขาควบคุมยิ้มของเขาเอาไว้ “ฉันต้องการโร่วเจียหมัวห้าอัน” เขาพูดและพยายามลดเสียงของเขาลง

 

ยาเบะมิยะพยักหน้าและยิ้ม “โอเคค่ะ รอสักครู่นะคะ” เธอเดินไปที่ห้องครัว ตอนนี้เธอรับออเดอร์ทั้งหมดมาแล้วและเธอก็เริ่มเสิร์ฟอาหาร

 

“อรุณสวัสดิ์หัวล้านใหญ่” เอมี่พูดกับซาเจราสเหมือนกับเพื่อนเก่า เขาอาจจะดูน่ากลัวแต่เอมี่พบว่าจิตใจเขาไม่ได้เป็นแบบนั้น

 

“อรุณสวัสดิ์” ซาเจราสรีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่าเอมี่จะเป็นคนสุดท้ายที่เขาอยากจะยุ่งด้วย แต่เขาก็ชอบเธอโดยเฉพาะตอนที่เธอหลอกครัสซู เขาหัวเราะเมื่อเธอเผาเคราของครัสซู เมื่อเห็นชายชราคนนั้นนั่งอยู่กับเธอเขาก็อยากจะหัวเราะออกมาอีกครั้ง

 

แม็กซ์จำเป็นต้องเน้นไปที่การทำอาหารภายในครัว ส่วนยาเบะมิยะก็กำลังเสิร์ฟโร่วเจียหมัวและข้าวผัดให้กับลูกค้าอย่างรวดเร็ว เธอช่วยเพิ่มประสิทธิภาพให้กับร้านอาหารอย่างน้อยหนึ่งในสาม

 

“ระบบ ฉันจะได้รับเตาอบขนาดใหญ่กว่านี้มั้ย ?” แม็กซ์ถามในขณะที่มองดูขนมปังในเตาอบ พวกมันต้องใช้เวลาอบประมาณ 10 นาที

 

“คุณยังไม่มีสิทธิ์อัพเกรดเครื่องครัวในตอนนี้” ระบบตอบ

 

“งั้นก็เอาอันที่มีขนาดเท่ากันมาให้ฉัน” แม็กซ์พูดตรงๆ

 

“คุณต้องอัพเกรดเป็นระดับ 2 ก่อน” ระบบบอก

 

แม็กซ์ยกคิ้ว “ระบบ นายเคยได้ยินเรื่องของโจวป้าผีมั้ย ? นายเป็นเหมือนกับเขาเลย” (อันนี้งงมาก หาข้อมูลไม่เจอ)

 

“ขอโทษด้วย การเปรียบเทียบของคุณใช้ไม่ได้ที่นี่ ฉันไม่เคยรวมกลุ่มเหมือนกับไก่ในตอนกลางคืน” ระบบพูดอย่างจริงจัง “ฉันขอแนะนำว่าคุณควรจะขยายเวลาทำการเพื่อรับเงินให้มากขึ้น”

 

“ยังไงซะนายก็คือโจวป้าผี นายไม่ได้ขันเหมือนไก่ แต่นายต้องการยืดเวลาทำงานของฉันออกไป” แม็กซ์พูดด้วยความดูถูก “ระบบ ฉันจะไม่ขยายเวลาทำการ ฉันชอบชีวิตในปัจจุบันของฉัน ฉันรวยมาก การทำเงินเป็นงานหนัก ฉันจะไม่ใช้เงิน 50,000 เหรียญทองเพื่อซื้อของที่ไร้ประโยชน์จำนวนมาก ฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องอัพเกรด”

 

ระบบเงียบไปเป็นเวลานาน “คุณจะได้รับประโยชน์มากมายจากการอัพเกรด” มันพูดอย่างลังเล “คุณจะได้รับสิทธิ์ในการซื้อเครื่องครัวที่คุณมีอยู่ในตอนนี้และเครื่องครัวขนาดกลาง คุณจะสามารถเพิ่มระบบป้องกันให้กับร้านอาหารได้ คุณจะได้รับโอกาสปรับเปลี่ยนร้านอาหารฟรี และเราจะมีเซอร์ไพรส์บางอย่างสำหรับคุณด้วย”

 

“เอมี่มีพรสวรรค์ทางด้านเวทย์มนตร์ที่น่าทึ่ง ฉันเป็นคนธรรมดาและฉันอยากจะใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ ฉันไม่สนใจระบบการป้องกันของนายหรอก” แม็กซ์พูดอย่างคล่องแคล่ว

 

หลังจากที่ได้ยินระบบก็เงียบไป หลังจากที่แม็กซ์ทำข้าวผัดหยางโจวสองจานเสร็จแล้วในที่สุดระบบก็พูดขึ้นมาว่า “เตาอบขนาดเล็กราคา 15 เหรียญทองต่อเตา ปริมาณที่ซื้อได้สูงสุด : หนึ่งเตา !”

 

แม็กซ์ขมวดคิ้ว “ไม่ลดให้หน่อยเหรอ ?” เขาถามพร้อมกับเบะปาก

 

ระบบพูดอย่างจริงจัง “เตาอบมีความน่าเชื่อถือมาก ขนมปังที่ทำด้วยมัน – ”

 

“รู้แล้วๆ ฉันไม่อยากฟัง” แม็กซ์ขัดจังหวะและส่ายหัว จากนั้นเขาก็พูดเสริมว่า “งั้นฉันจะซื้อหนึ่งเตา แต่เอามาให้ฉันตอนกลางคืนนะ”

 

ถึงแม้ว่าภายนอกจะดูสงบนิ่งแต่ภายในใจของแม็กซ์ก็มีความสุขมาก การเสื่อมราคาของสินค้าจะลดลงไปในทุกๆครั้งที่ใช้งาน

 

การเป็นพ่อธรรมดาๆนั้นดีและสะดวกสบาย แต่เขาก็ฝันว่าจะมีความสามารถในการปกป้องลูกสาวของเขาได้ในสักวันหนึ่ง

 

มีข้อความปรากฏขึ้นมาในหัวของแม็กซ์ “เงิน 15 เหรียญทองถูกหักออก กำลังผลิตเตาอบ หมายเหตุ : ส่งมอบคืนนี้” จากนั้นระบบก็เงียบไป

 

แม็กซ์ทำอาหารอย่างต่อเนื่องและรู้สึกดีมาก

 

แม็กซ์เตรียมขนมปังเพิ่มอีก 16 ก้อนสำหรับช่วงอาหารเช้า ตอนนี้เขามีพนักงานเสิร์ฟแล้วแต่พวกมันก็ยังถูกขายหมดไปก่อน 9 โมงเช้า ยาเบะมิยะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานอย่างแท้จริง

 

เมื่อถึงเวลาเก้าโมงตรงแม็กซ์ก็เดินออกมาจากห้องครัว ยาเบะมิยะกำลังจะรับออเดอร์ของลูกค้า เขาส่งสัญญาณให้เธอหยุดและเดินไปหาลูกค้าด้วยรอยยิ้ม “ขอโทษด้วยนะครับ เวลาเปิดทำการของเราหมดแล้วและโร่วเจียหมัวก็ขายหมดแล้ว กลับมาใหม่ครั้งหน้านะครับ”

 

“เข้าใจแล้ว…” ลูกค้าคนนั้นพูดอย่างผิดหวัง เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับกฎนี้ดังนั้นเขาจึงออกไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไร

 

“หัวหน้า นี่คือ…” ยาเบะมิยะพูดอย่างลังเลในขณะที่มองดูลูกค้าเดินออกไป เธอรู้สึกไม่เข้าใจ

 

“ที่นี่เราจะเปิดตามเวลาทำการเท่านั้น มันเป็นกฎที่ฉันตั้งขึ้นเมื่อฉันเริ่มทำร้านนี้” เขาอธิบายพร้อมกับยิ้มและเดินไปที่ประตูเพื่อพลิกป้าย

 

ยาเบะมิยะพยักหน้ารับและครุ่นคิด มันเข้าใจได้เพราะว่าร้านนี้แตกต่างจากร้านอื่นๆ เธอกลับมายิ้มอีกครั้ง

 

“เธอทำได้ดีมากสำหรับวันแรกและทำผิดพลาดเพียงแค่สองข้อเท่านั้น พยายามทำงานให้ดีต่อไปนะ” แม็กซ์พูดกับยาเบะมิยะ

 

ยาเบะมิยะพยักหน้า ใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดง ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความดีใจ “ขอบคุณค่ะหัวหน้า ฉันจะทำให้ดี”

 

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้ว่าเธอสามารถทำสิ่งที่ถูกต้องได้และไม่ไร้ประโยชน์

 

แม็กซ์พยักหน้ายิ้ม ยาเบะมิยะผอมแต่ก็กระฉับกระเฉง เธอกำลังทำงานสี่งานด้วยตัวคนเดียว – ทักทายลูกค้า รับออเดอร์ เสิร์ฟอาหาร เช็ดโต๊ะ เธอทำผิดพลาดไปเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แต่เธอก็แก้ไขความอับอายนั้นด้วยรอยยิ้มที่เอาจริงเอาจัง

 

เธอทำงานได้ดีกว่าที่แม็กซ์คาดเอาไว้ เธอมีความสามารถจริงๆ

 

“ใช่แล้ว พี่สาวมิยะน่าทึ่งมาก เช้านี้เราขายได้มากขึ้น” เอมี่พูดในขณะที่เธอนั่งอยู่ด้านหลังเคาน์เตอร์และนับเหรียญ ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น เงินคือสิ่งที่เธอให้ความสำคัญเป็นอันดับสองรองลงมาจากอาหารอร่อยๆ

 

“มานี่มา ฉันจะแสดงวิธีการล้างจานให้เธอดูจากนั้นเธอค่อยทำความสะอาดร้าน” แม็กซ์เดินเข้าไปในครัวกับยาเบะมิยะและพาเธอไปดูวิธีการใช้เครื่องล้างจาน

 

เครื่องล้างจานนั้นใช้ง่ายมาก แม้แต่ยาเบะมิยะก็ยังรู้สึกว่ากล่องเหล็กล้างจานนี่วิเศษมาก เธอใช้เวลาเรียนรู้วิธีการทำงานของมันในเวลาอันสั้น อันที่จริงเธอพบว่าหลายอย่างในร้านอาหารนี้ดูแปลกตามากยกเว้นหม้อและกระทะ

 

“เอมี่ ออกไปซื้อนมให้ลูกเป็ดขี้เหร่กันเถอะ” แม็กซ์พูดแล้วออกไปข้างนอกพร้อมกับลูกสาว ตอนนี้เขามีเวลาว่างมากขึ้นแล้ว มันเป็นประโยชน์ของการมีพนักงานเสิร์ฟ

A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World

A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World

Score 7.9
Status: Ongoing Released: N/A
อ่านนิยายเรื่อง A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate Worldที่เมืองเคออส ณ ทวีปนอร์แลนมีร้านอาหารแปลกๆอยู่ร้านหนึ่ง ที่นี่พวกเอลฟ์กำลังกินเคบับอย่างตะกละตะกลามโดยไม่คำนึงถึงมารยาทที่ควรมี มังกรยักษ์กำลังนั่งอยู่หน้าหม้อไฟอย่างใจจดใจจ่อ ปีศาจกำลังนั่งกินแดงโก้ที่ดูน่าอร่อย… อยู่ที่นี่พวกเขาต้องทำตามกฎที่แปลกประหลาดและเข้มงวด แต่นั่นไม่ได้ทำให้พวกเขาเลิกมาต่อแถวเพื่อกินอาหารที่ร้านอาหารนี้เลย พวกเขาพูดถึงความศักดิ์สิทธิ์ของอาหารที่นี่และความสามารถของพ่อครัวที่แสนวิเศษ ที่นี่ไม่มีใครกล้ากินแล้วหนี “จ่ายเงินมาเดี๋ยวนี้ !” เด็กหญิงตัวน้อยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันแสนน่ารักของเธอ มังกรตัวสูงห้าเมตรถึงกับต้องตัวสั่นเมื่อถูกเธอจ้องมอง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset