Chapter 323 : พ่อคิดว่ามันคงสุก
ลูกไฟสีขาวอมฟ้าพุ่งเข้าใส่ลูกเป็ดขี้เหร่ที่กําลังจะวิ่งหนีไป ดูเหมือนว่ามันจะเคลื่อนที่ได้ไม่เร็วนักแต่มันยังเร็วกว่าลูกเป็ดขี้เหร่อยู่มาก ดังนั้นลูกไฟจึงตกลงบนตัวของลูกเป็ดขี้เหร่และปะทุขึ้นในทันทีและปกคลุมร่างกายของมันเอาไว้
ร่างของมันแข็งตัวทันทีที่เปลวไฟสีขาวอมฟ้าสร้างน้ำแข็งก้อนใหญ่ขึ้นมาปกคลุมมันเอาไว้ ลูกเป็ดขี้เหร่ถูกแช่แข็งในขณะที่ขนของมันชี้ฟูและใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“นี่” แม็กซ์อยากจะเข้าไปปกป้องลูกเป็ดขี้เหร่แต่เขาก็เร็วไม่พอ เขาไม่คิดว่าเอมี่จะใช้ลูกเป็ดขี้เหร่เป็นหนูทดลองวิชาของเธอ เพื่อนตัวน้อยนี้มีอายุน้อยกว่าหนึ่งเดือนซะอีก ดังนั้นมันอาจจะตายได้ง่าย ๆ
“มันคือเพลิงเยือกแข็งบริสุทธิ์” แซลลี่ค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเธอเห็นว่าเอมี่ได้เรียนอะไรมาจากอูเรี่ยนในตอนเช้า มันผ่านไปแค่ครึ่งวันเท่านั้นและเธอก็เชี่ยวชาญเพลิงเยือกแข็งบริสุทธิ์นี้แล้ว เธอตกตะลึงกับพรสวรรค์ของเอมี่จริง ๆ
“ลูกเป็ดขี้เหร่จะไม่ถูกแช่แข็งจนตายใช่มั้ย?” ยาเบะมิยะรู้สึกกังวลอยู่เล็กน้อย ถึงแม้ว่าลูกเป็ดขี้เหร่จะไม่ได้สนิทกับเธอ แต่เธอก็ชอบที่จะเล่นกับมันเมื่อเอมี่ไปเรียนหนังสือ
“พ่อคะ นี่คือคาถาเพลิงเยือกแข็งที่หนูเรียนรู้มาเมื่อเช้านี้ มันน่าทึ่งมั้ยคะ?” เอมี่เก็บมือกลับมาพร้อมกับแสดงสีหน้าภาคภูมิใจ
“ใช่ มันน่าทึ่งจริง ๆ แต่ลูกเป็ดขี้เหร่” แม็กซ์พยักหน้าเห็นด้วย มันน่าทึ่งมากที่เอมี่สามารถใช้เวทมนตร์ที่ทรงพลังแบบนี้ได้ในเวลาเพียงแค่ครึ่งวัน แต่เขาก็ยังกังวลเกี่ยวกับลูกเป็ดขี้เหร่อยู่ดี
ดูเหมือนว่าเอมี่จะรู้สึกได้ถึงความกังวลของแม็กซ์เธอจึงพูดอย่างมั่นใจ “ลูกเป็ดขี้เหร่จะไม่เป็นไรค่ะ อาจารย์เต่าบอกหนูว่าถึงแม้ว่าจะถูกเพลิงแช่แข็งแช่แข็งไป มันก็ยังมีโอกาสมากที่เป้าหมายจะมีชีวิตรอดได้”
“มีโอกาส..?” สีหน้าของแม็กซ์เคร่งเครียดมากขึ้น เป็นสาวน้อยที่ไร้ความรับผิดชอบเกินไปแล้ว มันจะเป็นเรื่องที่ขําไม่ออกถ้าลูกเป็ดขี้เหร่ตายจากการทดสอบนี้
“ใช่ค่ะ โอกาสสูงมาก” เอมี่พยักหน้าอย่างจริงจัง
“งั้นช่วยละลายน้ำแข็งให้มันก่อนเถอะ” แม็กซ์ถอนหายใจออกเมื่อเขาเดินไปที่ห้องครัวเพื่อหยิบมีดของเขา ก้อนน้ำแข็งนี้ไม่เล็กเลยและอาจจะต้องใช้เวลานานกว่ามันจะละลาย
“หนูจัดการเอง” แม็กซ์หันกลับมาในขณะที่เอมี่จุดลูกไฟสีม่วงอมน้ำเงินขนาดเล็กขึ้นมาแล้วเธอก็โยนมันไปที่ลูกเป็ดขี้เหร่ที่ถูกแช่แข็งอยู่
“พ่อคิดว่ามันคงสุกแน่ถ้าหนูทําแบบนั้น” สายเกินไปที่แม็กซ์จะหยุดเอมี่อีกครั้งและทําได้แค่ยืนดูลูกไฟนั้นพุ่งเข้าไปหาลูกเป็ดขี้เหร่
มันเป็นลูกไฟที่ระเบิดนักดาบและนักเวทระดับ 3 ให้กระเด็นออกไปได้ ถ้ามันโดนลูกเป็ดขี้เหร่ เจ้าแมวตัวนี้น่าจะกลายเป็นกองขี้เถ้า
แต่เขากลับต้องประหลาดใจ ลูกไฟขนาดเล็กไม่ได้ระเบิดออกทันทีที่มันสัมผัสกับก้อนน้ำแข็งแต่มันห่อหุ้มก้อนน้ำแข็งเอาไว้ก่อนที่จะละลายมันและทําให้น้ำระเหยไป เปลวไฟสีขาวอมฟ้าและม่วงอมน้ำเงินหักล้างและสลายหายไปพร้อม ๆ กัน ในขณะเดียวกันน้ำแข็งและไฟรอบตัวของลูกเป็ดขี้เหร่ก็หายไปโดยสมบูรณ์
ขนที่ชี้ฟูของลูกเป็ดขี้เหร่ยังอยู่ครบสมบูรณ์ เป็นเวลาสองวินาทีหลังจากที่ก้อนน้ำแข็งหายไปก่อนที่มันจะตัวสั่นอย่างรุนแรง มันกระโดดขึ้นไปที่เคาน์เตอร์และมองมาที่เอมี่และแม็กซีด้วยท่าทางโง่ ๆ ราวกับว่ามันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
“มันไม่เป็นไรเลยเหรอ?” นอกจากความกลัวแล้วลูกเป็ดขี้เหร่ก็ยังอยู่ดีและแม็กซ์ก็ค่อนข้างประหลาดใจที่ได้เห็นแบบนั้น ทักษะการแช่แข็งและการละลายน้ำแข็งของเอมี่เป็นอะไรที่สุดยอดมาก
“ว้าว ลูกเป็ดขี้เหร่ แกกระโดดขึ้นไปบนเคาน์เตอร์ได้ด้วยตัวเองแล้ว ดูเหมือนว่าฉันคงไม่ต้องอุ้มแกอีกแล้วเพราะว่าแกทํามันเองได้” เอมี่เองก็ค่อนข้างประหลาดใจเมื่อเธอมองดูลูกเป็ดขี้เหร่
“เหมียว” ลูกเป็ดขี้เหร่ถอยหลังไปสองก้าวด้วยท่าทางขี้ขลาดเมื่อได้ยินแบบนั้นและส่ายหน้าปฏิเสธด้วยสีหน้าที่น่าสงสาร
“ฉันไม่สน ความจริงของเรื่องนี้คือแกขึ้นเคาน์เตอร์ได้ด้วยตัวเองแล้ว” เอมี่ส่ายหัวและปฏิเสธที่จะฟังคําอ้อนวอนของลูกเป็ดขี้เหร่
แม็กซ์มองเข้าไปในดวงตาของเอมี่และแสดงท่าที่จริงจังในขณะที่เขาพูด “เอมี่ ถึงแม้ว่าลูกเป็ดขี้เหร่จะไม่เป็นไรแต่หนูอย่าใช้สิ่งมีชีวิตเป็นตัวทดลองวิชาสําหรับคาถาของหนูอีกนะ ถ้ามีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นเราจะไม่สามารถแก้ไขข้อผิดพลาดของเราได้”
“แต่หนูแน่ใจแล้วว่ามันจะไม่เป็นอันตรายกับลูกเป็ดขี้เหร่ก่อนที่หนูจะร่ายคาถา” เอมี่ทําปากยื่นและแสดงสีหน้าไม่พอใจ
“โอ้ งั้นพ่อขอโทษนะที่กล่าวหาหนูผิด ๆ” แม็กซ์รีบขอโทษในทันทีที่เขาเห็นท่าทีที่น่าสงสารของเอมี่ เธอใจดีมากดังนั้นจึงไม่มีทางที่เธอจะเสี่ยงกับลูกเป็ดขี้เหร่ อูเรี่ยน่าจะบอกเธอแล้วว่าคาถาพวกนี้จะไม่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิต
“หนูลองใช้มันกับถ่านดํามาหลายครั้งแล้วและมันก็ใช้ได้ดี” เอมี่พยักหน้าด้วยสีหน้าภูมิใจในตัวเอง
“…” แม็กซ์ก็รู้สึกเห็นใจอีกาที่น่ารําคาญตัวนั้นเล็กน้อย ใครจะคิดว่า “ผู้มีเกียรติ ฟามา โอดินเบน” จะถูกลดขั้นไปเป็นหนูลองวิชาของเอมี่ ยิ่งไปกว่านั้นอูเรี่ยนก็เป็นคนอนุญาตให้เธอทดลองวิชากับมัน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ บางทีมันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้กับประสบการณ์จริง
“เอาล่ะ มากินอาหารกันเถอะ ตอนบ่ายหนูก็ต้องตั้งใจเรียนนะ วันพรุ่งนี้หนูไม่มีเรียนดังนั้นเราออกไปเล่นว่าวกัน” แม็กซ์ลูบหัวเอมี่ด้วยรอยยิ้มก่อนที่เขาจะยกตัวเธอขึ้นและวางเธอลงบนเก้าอี้
“จริงเหรอคะ? พ่อจะออกไปเล่นว่าวกับหนูเหรอ? เป็นแบบที่มันบินขึ้นไปได้สูง ๆ บนฟ้าใช่มั้ยคะ?” เอมี่ถามอย่างมีความสุขมาก
“ใช่แล้วล่ะ ว่าวของเราจะต้องบินได้สูงกว่าคนอื่น ๆ แน่” แม็กซ์พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ใกล้จะฤดูใบไม้ร่วงแล้วและลมก็แรงมาก หลาย ๆ คนพาลูกออกมาที่ลานเอเดนและเล่นว่าวด้วยกัน วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของร้านและเอมี่ ดังนั้นมันจึงเป็นโอกาสที่ดีสําหรับการพาเธอออกไปเล่นว่าว
เอมี่โบกมือน้อย ๆ ของเธอไปรอบ ๆ อย่างร่าเริง “เย้! พ่อเป็นพ่อที่ดีที่สุดเลย!”
“ไอช่า มิยะ พวกเธอสองคนมานั่งได้แล้ว เราจะเปิดร้านหลังจากที่กินข้าวกันเสร็จ” แม็กซ์พูดด้วยรอยยิ้ม เอมี่มักจะพึงพอใจกับสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดายอยู่เสมอ เขาเดินเข้าไปในห้องครัวและถามระบบในใจ “ระบบ นายเปลี่ยนรางวัลทั้งหมดของกงล้อเสี่ยงโชคเป็นสูตรปลาย่างรสเผ็ดได้มั้ย? ฉันไม่อยากได้อย่างอื่น สิ่งที่ฉันอยากได้ตอนนี้คือสูตรปลาย่างรสเผ็ด”
“ไม่! กงล้อเสี่ยงโชคเป็นสิ่งที่ระบบสร้างขึ้นและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้! คุณสามารถเลือกสูตรปลาย่างรสเผ็ดให้เป็นหนึ่งในรางวัลที่เป็นไปได้ได้ ดังนั้นหลังจากที่ภารกิจสําเร็จคุณจะมีโอกาสหนึ่งในเจ็ดในการได้รับสูตรนี้เป็นรางวัล” เสียงของระบบดูเข้มงวดมากและไม่มีที่ว่างสําหรับการเจรจา
