Chapter 346 : เสื้อผ้าที่ฉีกขาด!
ปลาย่างหนังกรอบสีทองยาวครึ่งเมตรและเกล็ดยังคงมีสีรุ้งอยู่จาง ๆ โดยเฉพาะบริเวณหัวและหางที่ยังคงรักษาสีสันที่สวยงามเอาไว้
น้ําซอสสีแดงถูกเทลงบนตัวปลา โดยมีหัวหอมสไลซ์และวันเส้นรองอยู่ด้านล่างพริกแห้งสีแดงสดและพริกไทยปาถูกโรยอยู่ด้านบนพร้อมกับต้นหอมซอยทําให้เกิดเป็นภาพที่สวยงาม
“อีก”
ทั้งสี่คนนั่งอยู่รอบโต๊ะกลืนน้ําลายพร้อมกัน
มันเป็นปลาที่สวยจริง ๆ กลิ่นของมันไม่อาจต้านทานได้ ดูเหมือนว่ามันจะมีพริกจํานวนมากแต่กลิ่นของมันกลับไม่ฉุนเลย ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าอาหารรสเผ็ดจะน่ากินขนาดนี้ ลองกินสักหน่อยคงไม่เป็นไรใช่มั้ยนะ? แซลลี่มองปลาย่างด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้ชอบปลาหรืออาหารรสเผ็ดแต่การทําอาหารของแม็กซ์ทําให้เธอไม่อาจต้านทาน
“มันต้องอร่อยแน่ ๆ เลย!” ยาเบะมิยะเต็มไปด้วยความคาดหวัง เธอได้เห็นกระบวนการทําอาหารทั้งหมดและรู้สึกราวกับว่ามือของแม็กซ์นั้นมีเวทมนตร์บางอย่างอยู่ ถึงแม้ว่าจะมีวัตถุดิบบางอย่างที่เธอไม่รู้จัก แต่เธอก็ยังตกตะลึงกับวิธีการที่แม็กซ์ทําจนมันออกมาเป็นอาหารที่มีรสชาติสีและกลิ่นที่สมบูรณ์แบบแบบนี้ ในขณะเดียวกันเธอก็อยากจะกินมันมากยิ่งขึ้น
“เหมียว!” ลูกเป็ดขี้เหร่ตะกุยขาเก้าอี้เพื่อแสดงความไม่พอใจ มันอยากให้ใครสักคนอุ้มมันขึ้นไปบนโต๊ะเพื่อที่มันจะได้เห็นอาหารจานนี้ด้วยตัวเอง
“ลองชิมดูสิ ปลาย่างรสเผ็ดนี้เป็นเมนูใหม่ที่ฉันจะขายในวันนี้ ลองกินด้วยตัวเองกันก่อน” แม็กซ์หยิบตะเกียบของเขาขึ้นมาและใช้มันตัดส่วนที่ชุ่มฉ่ําที่สุดของปลาออกมา
ในขณะที่ตะเกียบของเขานั่นผ่านเนื้อปลาน้ําซอสสีแดงก็ซึมเข้าไปในรอยแยกของเนื้อปลาสีขาวนวลนั้นในทันที รสชาติแสนอร่อยของมันถูกอัดแน่นอยู่ในนั้น แม็กซ์วางมันลงในถ้วยของเอมีเขามองเธอด้วยรอยยิ้มและพูดเตือน “ระวังด้วยนะ มันอาจมีก้างปลาอยู่”
“อื้ม ยิ้ม” เอมีพยักหน้าอย่างมีความสุขแล้วหยิบตะเกียบขึ้นมาด้วยมือข้างหนึ่งพร้อมกับถือถ้วยเอาไว้ในมืออีกข้างหนึ่ง เธอคีบปลาเข้าปากจากนั้นสีหน้าของเธอก็สว่างขึ้นมาในทันที
“ปลามันมีรสชาติแบบนี้นี่เอง! มันอร่อยมาก! แต่…แต่มันเผ็ดหน่อย ๆ” เนื้อปลาถูกเคลือบเอาไว้ด้วยน้ําซอสรสเผ็ดและหนังปลากรอบ ๆ เอมเคี้ยวอีกสองสามครั้งก่อนที่เธอจะแลบลิ้นเล็ก ๆ ของเธอออกมาแล้วหันมามองแม็กซ์ด้วยสายตาประหลาดใจ “พ่อคะ หนูอยากได้เพิ่มอีก! หนูอยากกินปลามากกว่านี้! ปลาอร่อยมากและมันก็ไม่มีก้างเล็ก ๆ เลย! พ่อเป็นพ่อที่ดีที่สุดเลย!”
“ได้เลย เดี๋ยวพ่อคีบเพิ่มให้นะ” เอมี่แลบลิ้นของเธอออกมาเหมือนกับว่าเธอเป็นลูกหมาติวน้อย ๆ แม็กซ์ยิ้มและคีบปลาใส่ไว้ในถ้วยของเธออีก เป็นอย่างที่ระบบสัญญาไว้ ปลาไม่มีก้างเล็ก ๆ อยู่เลย ดังนั้นมันจึงสะดวกในการกิน
ดูเหมือนว่าเอมีจะเพลิดเพลินกับการกินมาก ส่วนแซลลี่และยาเบะมิยะเองอดใจไม่ไหวและใช้ตะเกียบของตัวเองคีบปลาไปใส่ไว้ในถ้วยของตัวเอง
แซลลี่ใช้ตะเกียบคีบเนื้อปลาขึ้นมาดูด้วยความสงสัย เนื้อปลานั้นนิ่มและละเอียดจนขาดได้ง่าย ๆ ถ้าเธอออกแรงเพิ่มมากกว่านี้อีกเล็กน้อย อย่างไรก็ตามมันยังคงมีความสมบูรณ์ของโครงสร้างและสัมผัสที่ดี น้ําซอสสีแดงเคลือบเนื้อปลาเอาไว้โดยสมบูรณ์และมีกลิ่นหอมของรสเผ็ดลอยฟังอยู่ในอากาศ เธอกลืนน้ําลายโดยไม่ได้ตั้งใจก่อนที่จะนําเนื้อปลาเข้าไปในปากของเธอเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเคี้ยวมัน
โอ้! มันเผ็ดมาก! ทันทีที่เธอนําเนื้อปลาเข้าไปในปากรสชาติของน้ําซอสรสเผ็ดก็ปะทุขึ้นแซลลี่รู้สึกราวกับว่ามีประกายไฟพุ่งเข้ามาในปากของเธอและมีเวทลูกไฟเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนถูกปลดปล่อยออกมา ตาของเธอเบิกกว้างในทันที แต่ลิ้นของเธอกลับรู้สึกชาไปครู่หนึ่งก่อนที่จะกลับมามีความรู้สึกอีกครั้ง
ตรงกันข้ามกับน้ําซอสรสเผ็ด รสชาติของปลานั้นนุ่มและมากทําให้แชลลี่รู้สึกราวกับ ว่าเธอแหวกว่ายอยู่ในมหาสมุทรสีฟ้าใสและมีฝูงปลาสายรุ้งว่ายอยู่ข้าง ๆ เธอ ราวกับว่าเธอว่ายน้ําอยู่กับพวกมันด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า นี่คือรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ของมหาสมุทร มันอร่อยมาก!
ในขณะที่เธอกลืนเนื้อปลาเธอรู้สึกราวกับว่าลูกไฟกําลังไหลผ่านคอของเธอลงไป ความรู้สึกแสบร้อนนั้นแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเธอทันทีและทําให้เธอนั่งตัวตรงโดยไม่ได้ตั้งจะพร้อมกับส่งเสียงครางอันแสนอ่อนโยนออกมา
“บิ๊ก!”
ทันใดนั้นเสียงบางอย่างก็ดังขึ้น กระดุมเม็ดหนึ่งบริเวณด้านหน้าของชุดกี่เพ้าขาดออกและกระเด็นออกไปเผยให้เห็นผิวที่ขาวราวกับหิมะและลูกไม้สีดํา
“อื้มม…”
เกือบจะในเวลาเดียวกัน ยาเบะมิยะก็ครางออกมาเมื่อเธอกลืนเนื้อปลาลงไป กระดุมสองเม็ดที่ด้านหน้าของชุดเมดหลุดออกมากในทันที ถึงแม้ว่าตอนนี้หน้าอกของเธอจะยังมีไม่มากแต่เห็นได้ชัดว่าหน้าอกของเธอมีพัฒนาการที่ค่อนข้างดี
อะไรกันเนี่ย? แม็กซ์ที่กําลังจะลองชิมปลาที่ตัวเองทํากรอกตาไปมาและคิดทบทวน ทําไมเขาถึงได้รับแฟนเซอร์วิสแบบนี้ได้ล่ะ? เขาไม่ได้ใส่อะไรแปลก ๆ ลงไปในอาหารสักหน่อย!
“เอ๊ะ? พี่สาวไอช่า พี่สาวมิยะ กระต่ายน้อยของพวกพี่โผล่ออกมาแล้วค่ะ ฮิฮิ”เอมีหัวเราะเบาๆในขณะที่เธอมองดูพวกเธอทั้งสองคน (กระต่ายน้อย = หน้าอก)
“หม?” ทั้งคู่ก้มหน้าลงพร้อมกันจากนั้นพวกเธอก็พบว่ามีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นกับเสื้อผ้าของตัวเอง
“อ๊ะ!”
“อ้าา”
เสียงกรี้ดแหลมสองครั้งดังขึ้นพร้อม ๆ กัน
หลังจากที่แสดงท่าทีตื่นตระหนก แซลลี่และยาเบะมิยะก็นั่งลงบและหน้าแดราวกับมะเขือเทศ สายตาของพวกเธอมองลงอย่างไม่กล้าสบตาทําให้บรรยากาศออัดขึ้นมาเล็กน้อยในทันใด
แม็กซ์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะเลือกที่จะทําลายความเงียบ “เอ่อ..ฉันไม่เห็นอะไรเลยนะพวกเธอไม่ต้องกังวลหรอก”
แซลลี่และยาเบะมิยะต่างก็หันมามองแม็กซ์ด้วยความสงสัยที่ถูกเขียนเอาไว้ทั่วใบหน้าพวกเธอทั้งสองคนเห็นแม็กซ์มองพวกเธออย่างชัดเจนก่อนที่เขาจะละสายตาออกไป
“งั้นฉันกินก่อนนะ” แม็กซ์ค่อนข้างประหม่าและไม่กล้าสบตัวพวกเธอ สถานการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างกะทันหันและเขาก็เผลอมองไปครู่หนึ่งเหมือนกับคนทั่วไป
เขาคีบปลาชิ้นเล็ก ๆ เข้าปาก น้ําซอสที่มีรสเผ็ดประกอบกับหนังปลาที่มีความกรอบและ เนื้อปลาที่มีความล้ําเข้าไปกระตุ้นต่อมรับรสของเขา
เป็นความรู้สึกที่น่าพอใจจริง ๆ !! แม็กซ์กลืนเนื้อปลาลงไปแล้วหายใจออก ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจในสิ่งที่เขากําลังมองหาในขณะที่ค้นหาร้านปลาย่างในสมัยก่อน
ความรู้สึกแบบนี้แหละ! รสชาติแบบนี้! นี่คือปลาย่างที่ฉันกําลังตามหา!
มันเป็นปลาย่างที่สมบูรณ์แบบที่สุดในใจของเขา!
![เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]](https://novel00.net/wp-content/uploads/2022/11/เจ้าของร้านพิศวง-211x300.jpg "เจ้าของร้านพิศวง [我真不是邪神走狗]")
