Chapter 67 : หางานซะ ปีศาจ !
ลูกไฟสีม่วงอมน้ำเงินห่อหุ้มมือของซาเจราสเอาไว้และกระจายไปตามเปลวไฟสีแดงราวกับว่าพวกมันเป็นแอลกอฮอล์
เปลวไฟของเอมี่กระจายไปทั่วทั้งตัวของเขาเกือบจะในทันที เปลวไฟสีม่วงอมน้ำเงินกำลังลุกไหม้อยู่เหนือเปลวไฟสีแดง ดูเหมือนว่าพวกมันจะพยายามกลืนกินกันและกัน
ลูกค้าคนอื่นๆต่างก็รู้สึกแปลกใจ พวกเขาไม่เคยคิดว่าลูกไฟลูกเล็กๆของเอมี่จะลุกท่วมไปทั่วทั้งตัวของซาเจราส แต่พวกเขาก็ยังไม่รู้ถึงพลังของเปลวไฟของเธอ
ซาเจราสมองดูไฟสีม่วงอมน้ำเงินบนตัวของเขาแล้วพูดอย่างไม่แยแสว่า “เธอต้องฝึกให้หนักกว่า…” ทันใดนั้นคำพูดของเขาก็หายไปในลำคอเมื่อเขามองเห็นมือข้างขวาของเขา เปลวไฟสีแดงที่ใช้ป้องกันเปลวไฟสีม่วงอมน้ำเงินตอนแรกนั้นหายไปจนหมดแล้ว เปลวไฟสีม่วงอมน้ำเงินนั้นมีเหลืออยู่แค่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่พวกมันก็ยังคงเผาไหม้ร่างกายของเขาอยู่
และนั่นเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น เปลวไฟสีม่วงอมน้ำเงินที่เหลือนั้นได้กระจายไปตามมือขวาของเขาอย่างรวดเร็ว ซาเจราสที่ไม่เคยรู้สึกร้อนมาตลอดชีวิตของเขา ทันใดนั้นก็รู้สึกร้อนขึ้นมา เขารู้สึกว่าผิวที่แข็งกระด้างของเขากำลังถูกเข็มทิ่ม
แม็กซ์รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเมื่อเขามองเห็นใบหน้าที่เปลี่ยนไปของซาเจราส เขาคิดว่าลูกไฟของเอมี่จะไม่ได้ผลกับปีศาจลาวาเพราะว่ามันไม่ได้ฆ่าถ่านดำ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะคิดผิด พลังของลูกไฟของเธอดูเหมือนว่าจะไม่ธรรมดา
ความแข็งแกร่งของแม็กซ์มีเพียงแค่ 1.5 หน่วยเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงรู้ดีว่าเขาไม่ควรเอาตัวเองเข้าไปใกล้ซาเจราส เขาไม่ต้องการฆ่าตัวตาย
แม็กซ์ไม่ได้กังวลว่าซาเจราสจะพังร้านอาหารเพราะแม็กซ์เห็นว่าเขาชอบและอยากได้โร่วเจียหมัวมากจนแทบจะมนไม่ไหว
นี่คือที่มาของความเชื่อมั่นของแม็กซ์ ไม่มีร้านอาหารที่ไหนอีกในทวีปนอร์แลนด์ที่จะสามารถทำโร่วเจียหมัวได้
ดังนั้น ไม่ว่ายังไงก็ตาม ปีศาจลาวาที่บ้าคลั่งคนนี้จะไม่แตะต้องร้านอาหาร ตัวเขาหรือว่าลูกสาวของเขาอย่างแน่นอน เขาเป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์แบบในการทดสอบพลังของเอมี่ เพราะว่าร่างกายที่ปกคลุมไปด้วยไฟของเขาไม่ควรที่จะได้รับบาดเจ็บ
เอมี่มองซาเจราสและขมวดคิ้ว “คุณต้องการเพิ่มอีกมั้ย ?” จากนั้นเธอก็ยื่นมือออกมา “ถ้าลูกเดียวยังไม่พอ หนูจะให้คุณสองลูกเลย” เธอพูด
“ไม่ ! หยุด ! มันร้อนมาก !” ซาเจราสพูด ในขณะเดียวกันเขาก็กระโดดถอยไปด้านหลังและโบกมืออย่างแรงเพื่อปฏิเสธเอมี่ ลาวาในตัวของเขาไหลเร็วขึ้นจนทำให้ผิวของเขาครุกรุ่น จากนั้นเขาก็สามารถทนทานต่อเปลวไฟสีม่วงอมน้ำเงินที่กำลังกลืนกินเปลวไฟสีแดงทั้งหมดของเขาได้โดยสมบูรณ์
เขาสะบัดแขนของเขาสองสามครั้งและไฟก็ดับลงในที่สุด ซาเจราสถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อเขามองเห็นเอมี่ที่ยังคงยื่นมือของเธอออกมาอยู่เขาก็โบกมืออีกครั้ง “ฉันพอแล้ว แค่หนึ่งลูกก็เพียงพอแล้ว !” เขาพูดอย่างหมดหนทาง มีความรู้สึกกลัวอยู่ในแววตาของเขา
ลูกค้าบางคนหัวเราะออกมา ซาเจราสที่มีร่างกายขนาดใหญ่และลุกโชนไปด้วยเปลวไฟกำลังยืนอยู่ต่อหน้าเอมี่ตัวน้อยที่น่ารักเหมือนกับหนูที่เจอเข้ากับแมว มันดูน่าขบขันจริงๆ
ในขณะที่พวกเขาหัวเราะพวกเขาก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย ปีศาจลาวาไม่ใช่แค่ดูน่ากลัวเท่านั้น แต่ปีศาจลาวายังเป็นปีศาจที่ทรงพลังมาก ถ้าพวกเขามีกันเป็นจำนวนมากพวกเขาก็คงจะกลายเป็นหนึ่งในเผ่าย่อย 10 อันดับแรก
แต่ปีศาจที่ทรงพลังแบบนี้กลับถอยหนีไปเพราะลูกไฟของเอมี่และกลัวว่าเธอจะเรียกมันออกมาเพิ่ม
เขากำลังต่อสู้กับพลังธาตุเดียวกันกับเขา แต่เขาก็ยอมแพ้ ? ถ้างั้นเปลวไฟของเอมี่จะน่ากลัวมากขนาดไหน ! ลูกค้าคนอื่นๆต่างก็รู้สึกสงสัย พวกเขามองไปที่แม็กซ์ด้วยสายตาที่ต่างไปจากเดิม
ไม่มีทางที่เจ้าของร้านอาหารที่พิเศษแบบนี้จะเป็นคนธรรมดา
แม้แต่ลูกสาวอายุสี่ขวบของเขาก็ยังมีพลังที่ทำให้ปีศาจลาวารู้สึกหวาดกลัว ลูกค้าคนอื่นๆต่างก็ตัดสินใจว่าพวกเขาจะไม่จู้จี้จุกจิกหรือว่าแสดงความไม่พอใจในร้านอาหารแห่งนี้และพวกเขาจะจ่ายเงินอย่างแน่นอนหลังจากที่กินเสร็จ พวกเขาไม่มีพลังมากพอที่จะยืนรับลูกไฟของเอมี่
เสียงหัวเราะของพวกเขาทำให้ใบหน้าของซาเจราสแดงขึ้นมา เขาเป็นนักรบปีศาจลาวา แต่ตอนนี้เขากลับถูกบังคับให้ยอมจำนนต่อสาวน้อยลูกครึ่งเอลฟ์ มันช่างน่าอับอายจริงๆ
เปลวไฟสีม่วงอมน้ำเงินนั้นน่ากลัวมาก แต่มันไม่ใช่เหตุผลหลักที่ทำให้เขายอมแพ้ ก่อนที่เปลวไฟของเอมี่จะได้เผาร่างกายของเขา เขามีเวลาเพียงพอที่จะเรียกอุกกาบาตลาวาลงมาทำลายร้านอาหารแห่งนี้ถึงสามครั้ง
แต่เขาไม่มีทางเลือก ถ้าเขาทำลายที่นี่วิธีการที่เขาตามหามานานถึง 50 ปีก็จะสูญหายไปด้วย เขาไม่สามารถปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้
ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถแตะต้องร้านอาหาร เจ้าของร้านหรือว่าลูกสาวของเจ้าของร้านได้ !
ถ้าเขาต้องจัดการกับลูกไฟของเอมี่เพิ่มอีก ผิวของเขาก็อาจจะไหม้เกรียม มันเจ็บปวดและเขาไม่อยากจะเจอกับความรู้สึกแบบนั้นอีก
ทางออกที่ดีที่สุดคือการยอมแพ้
“ทุกอย่างโอเคแล้ว” แม็กซ์วางมือของเขาลงบนหัวของเอมี่เบาๆเพื่อส่งสัญญาณให้เธอหยุดเปลวไฟที่เธอกำลังจะเรียกออกมา รอยยิ้มของเขาหายไป “คุณต้องทำตามกฎของที่นี่” แม็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเมื่อเขามองไปที่ซาเจราส “ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ต่อสู้กันภายในร้านอาหาร ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้คุกคามเจ้าของร้านและพนักงาน มิฉะนั้นเขาจะถูกแบนไปตลอดชีวิต”
เมื่อซาเจราสได้ยินว่าเขาอาจจะถูกแบน เขาก็เก็บเปลวไฟทั้งหมดบนร่างกายของเขาในทันที “เจ้าของร้าน ฉันแค่ล้อเล่น ดูสิ ? สาวน้อยกำลังมีช่วงเวลาที่ดีมาก” เขาเกาหัวล้านๆของเขาและยิ้มแห้งๆออกมา จากนั้นเขาก็วางเหรียญทองลงบนโต๊ะอย่างรวดเร็ว “ฉันจะจ่าย 10 เหรียญทองเป็นค่าเก้าอี้ และนี่คือ 3 เหรียญทองสำหรับโร่วเจียหมัว แต่ฉันสั่งโร่วเจียหมัวเพิ่มอีกสิบอันแล้ววางบิลเอาไว้ก่อนได้มั้ย ด้วยเกียรติของฉันในฐานะนักรบปีศาจลาวา ฉันจะกลับมาจ่ายเงินให้คุณทันทีที่ฉันทำภารกิจเสร็จและได้เงินมา”
แม็กซ์ส่ายหัว “ขอโทษด้วย ที่นี่มีกฎอยู่ว่าเราจะไม่ยอมรับคำสัญญาใดๆ รับแค่เงินสดเท่านั้นไม่อนุญาตให้ใช้เครดิต” เขาเดินไปที่โต๊ะและพลิกเมนู ด้านหลังมีกฎสามข้อที่เขียนเอาไว้อย่างชัดเจน
“ระบบ นายฉลาดมาก” แม็กซ์พูดในใจเมื่อเขามองเห็นกฎข้อที่สามเกี่ยวกับการไม่ต่อสู้กันและคุกคามเจ้าของร้าน
“16 เหรียญเงินเพื่อเพิ่มกฎ เงินจะถูกหักโดยอัตโนมัติ” ระบบบอก
“หยุดคิดเกี่ยวกับวิธีการหาเงินตลอดทั้งวันบ้าง…น่าจะดีนะ ?” แม็กซ์ไม่สามารถอดทนที่จะวิพากษ์วิจารณ์ได้
“แต่…” ซาเจราสไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เขาต้องการที่จะกินโร่วเจียหมัวอีก 10 อันในทีเดียว ผลของมันที่สามารถช่วยให้เขาทะลวงคอขวดได้ทำให้เขายกให้โร่วเจียหมัวกลายเป็นของศักดิ์สิทธิ์ในทันที
เอมี่นั่งยองลง ทันใดนั้นลูกเป็ดขี้เหร่ก็วิ่งมาหาเธออย่างมีความสุข เธออุ้มมันขึ้นมา “หางานซะ ปีศาจ ! ถ้าคุณต้องการกินโร่วเจียหมัวแสนอร่อยนี้คุณต้องพยายามอย่างหนักเพื่อหารายได้” เอมี่พูดกับซาเจราสในขณะที่เธอกำหมัดเล็กๆของเธอ
