Advent of the Archmage – ตอนที่ 225: สถานการณ์ล่อแหลม

พรืด, พรืด.

ดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ทั้งสามถูกทหารลาดตระเวนลากไปรวมกันที่ใจกลางพื้นที่เปิด

มันปฏิเสธไม่ได้เลยว่าพลังชีวิตของดาร์คเอลฟ์พวกนี้ทำลายกฎธรรมชาติจริงๆ หนึ่งในพวกเขาโดนธนูเจาะทะลุเข้าไปในดวงตาและเมื่อตัดสินจากความรุนแรงของบาดแผล; สมองของเขาต้องได้รับความเสียหายแน่ๆ ส่วนอีกสองคนก็ถูกทำลายหัวใจจนเละ, และพวกเขาทั้งสามก็มีแร่เงินศักดิ์สิทธิ์วิ่งอยู่ในกระแสเลือด แม้ว่าดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์พวกนี้จะได้รับบาดเจ็บที่รุนแรงจนสามารถฆ่าคนธรรมดาได้ร้อยเท่า, แต่พวกเขาก็ยังหายใจอยู่และมีพลังชีวิตเต็มเปี่ยม!

ลิงค์ออกมาจากที่ซ่อนแต่ก็ยังรักษาระยะจากพวกดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์อยู่ เขายืนอยู่ข้างต้นไม้ที่ห่างออกไปประมาณ 60 ฟุต

แอนนี่เดินตรงไปหาเขาและกระซิบในขณะที่จ้องมองเขาอย่างคาดหวัง “ท่านคะ, พวกเราควรทำยังไงกับพวกมันสามตัวนี้ดี?”

เหตุที่เธอกล่าวเช่นนี้เป็นเพราะไม่มีคำว่าราชวงศ์ในป่าที่มืดมิด; มีแค่หน่วยสอดแนมจาก MI3 เท่านั้น และในเมื่อตอนนี้ลิงค์เป็นหัวหน้า, เธอจึงต้องเรียกเขาว่าท่าน

ถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในอดีต, ลิงค์คงจะมีความรู้สึกอึดอัด อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้เขาเป็นลอร์ดปกครองดินแดนแล้วจริงๆและมีผู้ติดตามมากมาย ดังนั้นเขาจึงชินกับระบบชนชั้นในโลกแห่งฟิรุแมนแล้ว

เขาพูด “พวกมันสามตัวนี้ไม่มีความจำเป็นกับพวกเราหรอก เอาพวกมันไปเผาไฟได้เลย”

ไม่ว่าพลังชีวิตของพวกเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน, แต่การเผาพวกเขาจนเป็นเถ้าถ่านนั้นเป็นวิธีการที่ได้ผล

จากนั้นหน่วยสอดแนมก็รวบรวมกิ่งไม้แห้งๆและเอามาสุมรวมกันก่อนที่จะโยนดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ทั้งสามตัวเข้าไปตรงกลาง จากนั้นลิงค์ก็ปล่อยบอลเพลิงใส่กิ้งไม้ที่ติดไฟได้, แล้วไฟก็เริ่มลุกขึ้น

ภายใต้คลื่นความร้อนอันรุนแรงของเปลวเพลิง, ดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ทั้งสามดิ้นรนตามสัญชาติญาณและพยายามที่จะหนี อย่างไรก็ตาม, ในตอนที่พวกเขาพ้นจากระยะของไฟ, ทหารสอดแนมก็จะใช้แท้งไม้กระทุ้งพวกเขากลับเข้าไปในนรก หลังจากผ่านไปสิบนาทีเต็ม, พอเหล่าทหารสอดแนมได้กลิ่นโชยของเนื้อบาบีคิวแล้ว, พวกดาร์คเอลฟ์ก็หยุดดิ้นรนและตายจากไปในที่สุด

พลังชีวิตแบบนี้ทำลายสมดุลของพลังในโลกแห่งฟิรุแมนจริงๆ มีแค่ความแข็งแกร่งของอุปกรณ์ระดับพระเจ้าเท่านั้นที่จะทำเรื่องแบบนี้ได้

หลังจากจัดการกับดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์สามตัวนี้เสร็จ, ทหารสอดแนมคนนึงก็เข้ามารายงาน “ท่านครับ, มีดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์อีกตัวนึงนอนอยู่ตรงนั้น มันไม่ขยับไปไหนเลย”

แน่นอนว่าลิงค์ไม่ได้ลืมเขา ยังไงซะ, เขาก็เป็นคนทำลายความตั้งใจที่จะต่อสู้ของเขา

“ไปดูกันเถอะ”

ทหารสอดแนมล้อมรอบลิงค์ไว้เพื่อปกป้องเขาและเดินเข้าไปหาดาร์คเอลฟ์ที่ดูเหมือนจะไม่มีบาดแผลอย่างเห็นได้ชัด

ลิงค์หยุดในตอนที่พวกเขายังอยู่ห่างจากดาร์คเอลฟ์คนนั้น 60 ฟุต หน่วยสอดแนมเองก็ระมัดระวังมากขึ้นและเตรียมตัวป้องกันการลอบโจมตีจากดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ที่นอนแน่นิ่งอยู่

แอนนี่รู้สึกกังวลเล็กน้อยแล้วถาม “พวกเราน่าจะยิงธนูให้มันหมดสภาพก่อนแล้วค่อยทำอะไรกับมันดีไหมคะ?”

“ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก” ลิงค์ส่ายหัวก่อนที่จะบอกทหารสอดแนมอีกคน “ช่วยถอยไปหน่อยได้ไหมเผื่อมันจะโจมตีเข้ามา”

จากนั้นลิงค์ก็มุ่งหน้าเข้าไปด้วยตัวเอง

แอนนี่แนะนำอย่างรวดเร็ว “ลิ…เอ่อท่านมิโรส, ระวังตัวด้วยนะคะ”

นี่แตกต่างจากการลอบโจมตีก่อนหน้านี้ ลิงค์ไม่มีความได้เปรียบด้านระยะหากเขาเดินตรงไปหาดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์แบบนี้ ดังนั้นหากเกิดการต่อสู้โดยตรงขึ้น, ดาร์คเอลฟ์ที่มีความเร็วเต็มเปี่ยมอยู่ก็สามารถทำให้ลิงค์บาดเจ็บหนักได้

ทหารสอดแนมเองก็มองลิงค์อย่างกังวล, กลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา ถ้าเขาตาย, พวกเขาทั้งหกก็คงจะไม่สามารถจัดการกับดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์คนนี้ได้

ลิงค์ส่งสัญญาณบอกให้ทุกคนใจเย็นๆในขณะที่เขาเดินหน้าต่อไป ระยะทางระหว่างพวกเขาสั้นลง, 45 ฟุต, 40 ฟุต, 35 ฟุต; ดูเหมือนว่าลิงค์ไม่มีความตั้งใจที่จะหยุด

ตอนแรกดาร์โค่ไม่มีความหวังที่จะรอดแล้ว อย่างไรก็ตาม, นักเวทย์คนนี้ได้เปิดเผยตัวออกมาแล้วจริงๆ นอกจากนี้, เขาก็ไม่ได้ร่ายเวทย์ป้องกันใส่ตัวเองเลย นี่เป็นโอกาสที่พระเจ้าส่งมาชัดๆ!

ความตั้งใจที่จะต่อสู้ลุกไหม้ขึ้นมาในหัวใจของเขาอีกครั้ง ข้าอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าในตอนที่เจ้าซ่อนตัวอยู่ในเงามืด แต่ว่า, ตอนนี้เจ้าปรากฎตัวออกมาโดยไม่มีการป้องกันอะไรเลย, ตอนนี้ข้าสามารถต่อสู้กับเจ้าได้แล้ว!

เขาเกรงกล้ามเนื้อและเริ่มรวบรวมพลังงานของเขา เมื่อฝ่ายตรงข้ามอยู่ในระยะ 30 ฟุต, เขาจะปล่อยพลังงานทั้งหมดออกมาและต่อยหัวของเขาด้วยการโจมตีเดียว! ในสายตาของเขา นักเวทย์คนนี้ดูไร้พลังในขณะที่เดินเข้ามาอย่างโจ่งแจ้ง—33 ฟุต, 30 ฟุต ได้โอกาสหล่ะ!

“ย้ากก!” ดาร์โค่แหกปากตะโกนก่อนที่จะพุ่งเข้าใส่ลิงค์

“ไอนักเวทย์เย่อหยิ่ง, ตายซะเถอะ! อะ…เอื้อ…นี่มันอะไรกันเนี่ย…บ้าชะมัด….ท้องของข้า…”

หลังจากที่ไปถึงได้แค่ครึ่งนึงของระยะที่เข้าตั้งใจจะไป, จู่ๆดาร์โค่ก็จับคอของเขาด้วยความเจ็บปวด ดูเหมือนว่าบอลสีเงินจะเข้าไปในปากของเขาในตอนที่เขาส่งเสียงกู่ร้องออกมา, แล้วกลืนมันลงไปในท้องของเขา

จากนั้น, ความเจ็บปวดอันยากที่จะทานทนก็รู้สึกได้ในท้องของเขา นี่เป็นความเจ็บปวดที่รุนแรงมากๆ, มันเหมือนกับมีมีดนับไม่ถ้วนกำลังกรีดแทงไปทั่วร่ท้องของเขา เขาอดเอามือกุมท้องด้วยความเจ็บปวดไม่ได้

“ไม่! ไม่นะ! ข้าเป็นนักรบของสตรีแห่งความมืด! ข้าจะมาแพ้กับความเจ็บปวดนี้ไม่ได้! ข้าจะฆ่าเจ้า!” ดาร์โค่เอามือกุมท้องในขณะที่เดินตรงไปหาลิงค์ด้วยฝีก้าวเล็กๆ

เขารู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างเข้ามาเจือปนในเลือดของเขาและพลังของเขาก็ถูกสสารลึกลับนี้ดูดไป เขากำลังอ่อนแอลงเรื่อยๆในทุกก้าวที่เขาก้าวไป ในตอนที่เขาก้าวครั้งที่ห้า, เขาก็ไม่สามารถทนได้อีกและคุกเข่าลงด้วยเสียงดังตุบ ตอนนี้นักเวทย์อยู่ห่างจากเขาหกฟุตโดยไม่ขยับไปไหน อีกเพียงแค่ก้าวเดียวเขาก็ไปถึงฝ่ายตรงข้ามแล้ว, พูดให้ชัดๆก็คือ, เขาจำเป็นต้องอดทนให้มากขึ้นอีกนิดเดียวเพื่อเอาชนะฝ่ายตรงข้ามของเขา! แต่ถึงอยางนั้นเขาก็ทำล้มเหลว!

ดูเหมือนว่าระยะทางหกฟุตนั้นจะเป็นระยะห่างที่เอาชนะไม่ได้ในตอนนี้!

พอได้เห็นรอยยิ้มบางๆบนใบหน้าของนักเวทย์, ความรู้สึกไม่พอใจและสิ้นหวังอย่างลึกซึ้งก็ครอบงำดาร์โค่ การกระทำทั้งหมดของข้าอยู่ในการคำนวนของมัน ข้าไม่สามารถเอาชนะมันได้

เขาถูกนักเวทย์คนนี้ยับยั้งตั้งแต่เริ่มแล้ว นักเวทย์คนนี้ไม่ได้ใช้เทคนิคที่หวือหวา, ทั้งหมดที่เขาใช้ก็คือเทคนิคทั่วๆไปที่นักเวทย์ส่วนใหญ่รู้จัก

ความมั่นใจของดาร์โค่แตกสลายเป็นเสี่ยงๆ

เพื่อที่จะเก็บไพ่ตายของเขาให้เป็นความลับ, ลิงค์จึงไม่ได้เอาคทาเพลิงพิโรธแห่งสวรรค์ออกมา, เขาใช้คทาเงินธรรมดาๆและเปิดใช้มือแห่งนักเวทย์ด้วยการขยับคทาเพียงเล็กน้อย จากนั้นดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์ก็ถูกทำให้เงยคางขึ้น

“แกเข้าใจภาษากลางไหม?” ลิงค์ถาม

ดาร์คเอลฟ์พยายามหลบตาลิงค์ ดูเหมือนว่าเขากำลังหลีกเลี่ยงคำถาม, แต่จากที่เห็นแล้วเขาเข้าใจคำพูดของลิงค์เป็นอย่างดี

“แกชื่ออะไร?” ลิงค์ถาม

ยังไม่มีคำตอบ

คทาของลิงค์ส่องแสงอ่อนๆซึ่งทำให้บอลเงินเล็กๆที่ดาร์คเอลฟ์กลืนเข้าไปนั้นสร้างความปั่นป่วนอีกครั้ง

ดาร์โค่เอามือกุมท้องด้วยความเจ็บปวดและขดตัวก้มลงไป จากนั้นเขาก็เอาหัวก้มติดพื้นเหมือนกับว่าเขากำลังขอความเมตตาแล้วพูด “พูดแล้ว!, พูดแล้ว! ข้าชื่อดาร์โค่!”

“ค่ายของเราถูกดาร์คเอลฟ์อย่างพวกแกโจมตี พวกเรามีนักรบที่แข็งแกร่งมากๆชื่อว่านักดาบรุ่งอรุณ แกพอจะคุ้นกับชื่อนี้ไหม?”

นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมลิงค์ถึงไว้ชีวิตดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์คนนี้ เขาจำเป็นต้องมีคนที่สามารถบอกทางพวกเขาได้ จากการสังเกตุของเขา, ดาร์คเอลฟ์คนนี้ค่อนข้างฉลาด ดังนั้นเขาจึงน่าจะใช้เหตุผลคุยด้วยง่ายกว่า

ดาร์โค่ส่ายหัว “ข้าไม่บอกหรอก”

อันที่จริงประโยคนี้ได้เปิดเผยข้อมูลบางอย่างแล้ว การบอกว่าเขาปฏิเสธที่จะเปิดเผยข้อมูล, มันก็หมายความว่าเขารู้รายละเอียดเกี่ยวกับคาร์โนส

ทั้งหมดที่ต้องทำก็คือรีดข้อมูลจากเขา

ลิงค์หันไปหาแอนนี่ “องค์หญิง, MI3 มีเครื่องมืออะไรที่ทำให้มันพูดบ้างไหม?”

แอนนี่กระพริบตาเพราะเธอรู้แผนการของลิงค์แล้ว จากนั้นเธอก็ยิ้มออกมา “ฉันไม่เก่งเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ แต่พวกเรามีคนที่เก่งเรื่องนี้เยอะแยะใน MI3; นายว่ายังไงหล่ะ, ลาร์สัน?”

ทหารสอดแนมคนหนึ่งเดินออกมา, พร้อมกับหัวเราะเบาๆในขณะที่เล่นกับมีดในมือของเขา “ท่านครับ, พวกเรามักใจตัดเนื้อจากร่างกายของเป้าหมายทีละชิ้นในขณะที่ทำให้มั่นใจว่าพวกมันยังมีสติอยู่ แน่นอนว่า, ถ้าพวกเรากำลังจัดการกับดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์, พวกเราจะต้องเสริมพลังให้กับมีดด้วยธาตุเงินศักดิ์สิทธิ์เป็นอันดับแรก ผมคิดว่ามันคงจะได้มีเวลาที่สนุกสนานนะ”

ดาร์โค่กลืนน้ำลายลงไปพอได้ยินคำพูดพวกนี้ เขาได้สัมผัสกับพลังของโลหะเงินนี้มาแล้ว เขายังจำความรู้สึกลุกไหม้ในท้องของเขาได้อยู่เลย และถ้าวัสดุนั้นถูกนำมาใช้ตัดเนื้อสดๆของเขาหล่ะก็…เขาคงไม่อยากที่จะคิดถึงมันเลยด้วยซ้ำ

ลิงค์ส่ายหัวแล้วพูด “ฉันว่าวิธีนี้ใช้ไม่ได้หรอก ดาร์คเอลฟ์พวกนี้มีพลังชีวิตที่แข็งแกร่ง ถ้าพวกเราตัดเนื้อพวกมันทีละชิ้น, มันจะใช้เวลานานขนาดไหนหล่ะ?”

ในตอนที่เขาพูดจบ, ทหารสอดแนมอีกคนก็ออกมาข้างหน้าแล้วพูด “ท่านครับ, ตอนนี้พวกเรามีอยู่หกคน ถ้าพวกเราช่วยกันทำหล่ะก็, ผมมั่นใจว่าพวกเราจะสามารถตัดเนื้อทั้งหมดได้ในเวลาห้านาทีครับ นอกจากนี้, พวกเราจะได้ทดลองด้วยว่าดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์จะยังมีชีวิตอยู่หลังจากที่โดนตัดเนื้อออกจนหมดไหม”

หยดเหงื่อปรากฎขึ้นบนหน้าผากของดาร์โค่

จากนั้นลิงค์ก็แสดงสีหน้าซึ่งบ่งบอกว่าเขากำลังพิจารณาความเป็นไปได้ของวิธีนี้อยู่ ในช่วงเวลานี้, เหงื่อบนหน้าผากของดาร์คโค่ท่วมหนักยิ่งขึ้นเนื่องจากความเครียดที่เพิ่มขึ้นอย่างเป็นเท่าตัวของเขา เขากลัวว่าในจังหวะต่อมาที่ลิงค์พูด, เขาจะถูกตัดสินให้ได้รับบทลงโทษที่โหดร้ายและน่ากลัวนี้

ดาร์โค่ไม่กล้ารับความเสี่ยงอะไรอีก บาเรียป้องกันทางจิตใจของเขาพังไม่เป็นชิ้นดีแล้วเขาก็ตะโกนออกมา “ข้ายอมแล้ว! ข้าจะบอกทุกอย่างที่เจ้าอยากรู้”

ลิงค์แลกเปลี่ยนทางสายตากับทหารสอดแนม ช่างเป็นการร่วมมือที่สมบูรณ์แบบจริงๆถึงทำให้ดาร์คเอลฟ์น่าสงสารคนนี้สติแตกด้วยความกลัวได้

“หรอ, ถ้างั้นนักดาบรุ่งอรุณยังมีชีวิตอยู่ไหม?”

“ยังไม่ตาย, แต่ว่า, เขาได้รับบาดเจ็บหนักและถูกพาไปที่ป้อมโครงกระดูก”

“ป้อมโครงกระดูก?”

ลิงค์คุ้นเคยกับป้อมโครงกระดูกดี ถายในเกมส์, ป้อมโครงกระดูกนั้นเป็นภารกิจเนื้อเรื่องขนาดใหญ่ที่เก็บศัตรูที่แข็งแกร่งเอาไว้มากมาย บอสที่แข็งแกร่งที่สุดในป้อมนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผู้ถืออุปกรณ์ระดับพระเจ้า, อสรพิษทมิฬ

แม้ว่าผู้ถือจะไม่สามารถใช้พลังของอุปกรณ์ระดับพระเจ้าได้อย่างเต็มที่, แต่ความจริงที่ว่าอุปกรณ์ระดับพระเจ้าอยู่ในมือของเธอนั้นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอเป็นบอสโลก

ลิงค์ไม่มีความมั่นใจเลยสักนิดว่าจะเอาชนะเธอได้ด้วยการต่อสู้โดยตรง อันที่จริง, มันก็ถือว่าโชคดีแล้วถ้าลิงค์เอาตัวรอดมาได้หากได้เผชิญหน้ากับคนๆนั้นในการต่อสู้

จากนั้นลิงค์ก็ถามด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว “แกจะทำอะไรกับเขา?”

“ดูเหมือนว่าหัวหน้าของพวกเราจะชื่นชมเขา, และบอกว่าเขาเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่สุดในทวีป ดังนั้นเขาจึงมีสิทธิ์ได้รับพรจากสตรีแห่งความมืด”

พอได้ยินคำพูดพวกนี้, ทหารสอดแนมก็แลกเปลี่ยนสายตากัน พวกเขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของอุปกรณ์ระดับพระเจ้าและแค่รู้สึกโกรธเกรี้ยวกับคำพูดพวกนี้ อย่างไรก็ตาม, ลิงค์นั้นรู้สึกหนาวไปจนถึงสันหลัง

นักรบดาร์คเอลฟ์ธรรมดายังกลายเป็นดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์เลเวล 6 ได้ภายใต้ผลของอุปกรณ์ระดับพระเจ้า ถ้านักดาบรุ่งอรุณถูกพลังนั้นครอบงำหล่ะก็—เขาจะได้รับความแข็งแกร่งขนาดไหนกัน?

ใครจะไปเอาชนะเขาได้หล่ะ?

แม้แต่ลิงค์ก็ไม่มีความมั่นใจว่าจะป้องกันเขาได้ มันคงจะเป็นฝันร้ายอย่างแน่นอน สถานการณ์กำลังจะอยู่เหนือการควบคุมอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม, เขารู้ว่าเขาไม่มีทางเลือกนอกจากทำทุกอย่างในขอบเขตพลังของเขาเพื่อหยุดไม่ให้มันเกิดขึ้น

เขาถามในทันที “ป้อมโครงกระดูกอยู่ที่ไหน?”

“ไม่, ข้าพูดไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว หัวหน้าจะฆ่าข้าและจองจำวิญญาณของข้า…ข้าพูดไม่ได้จริงๆ…ฆ่าข้าเถอะ! ฆ่าเลยเซ่! อา! สตรีแห่งความมืด, ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทรยศท่านเลยนะ! พวกมันบังคับข้า!”

ขณะที่ดาร์โค่พูดพล่ามไม่หยุด, คำพูดของเขาก็เริ่มไม่ต่อเนื่องกันมากขึ้น สีหน้าของเขาดูสับสนและน้ำเสียงของเขาก็แสดงร่องรอยของความเสียสติ เขาเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ

ทหารสอดแนมจาก MI3 มีประสบการณ์ในสถานการณ์แบบนี้ พอเห็นดาร์คเอลฟ์อยู่ในสภาพนี้, ลาร์สันก็เดินมาหาลิงค์แล้วพูดในทันที “ท่านครับ, มันพังแล้วหล่ะ ถามต่อไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรแล้ว”

ลิงค์ก็สังเกตุเห็นมันเช่นกัน จากนั้นเขาก็จุดธาตุเงินศักดิ์สิทธิ์ในร่างกายของดาร์โค่, แล้วแสงสีเงินบางๆก็เจาะเขาจากข้างในออกมาข้างนอก

แล้วดาร์คโค่ก็ล้มลงกับพื้นอย่างไร้อารมณ์

“เผามัน, แล้วพวกเราจะมุ่งหน้าไปยังป้อมโครงกระดูก”

หลังจากนั้น, ลิงค์ก็เริ่มรวบรวมธนูธาตุเงินศักดิ์สิทธิ์และซ่อมมันอีกครั้งเพื่อเตรียมรับการต่อสู้ถัดไป ส่วนทหารสอดแนมก็เริ่มรวบรวมฟืนมาเผาดาร์คเอลฟ์ไสยเวทย์

ทุกอย่างเรียบร้อยอย่างรวดเร็ว, และหน่วยสอดแนมก็พร้อมที่จะเดินทางต่อแล้ว

ลิงค์จ้องไปที่หน่วยสอดแนมแล้วพูดออกมาเบาๆ “ฉันไม่รู้ว่าป้อมแห่งนั้นอยู่ที่ไหน, และไม่สามารถรับประกันได้ว่าภารกิจนี้จะสำเร็จ พวกเราจะเจอกับศัตรูมากมายระหว่างทาง ทุกคนมั่นใจนะว่าอยากจะตามฉันมาในภารกิจที่แสนอันตรายนี้?”

“เพื่ออาณาจักรนอร์ตัน!” หน่วยสอดแนมตอบกลับเป็นเสียงเดียวกัน ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยความแน่วแน่