Advent of the Archmage – ตอนที่ 28: การจากลาเพื่อการเริ่มต้นใหม่

ในที่สุดพระอาทิตย์ก็ขึ้นแล้ว

 

ขณะที่กองทัพดาร์กเอลฟ์ค่อยๆถอยทัพไป ลิงค์ ก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ผลของน้ำยาพร่ำบ่นไกล้จะหมดแล้ว เขารู้สึกได้ถึงความอ่อนเพลียที่ไหลเข้าไปถึงกระดูกของเขา

 

เขาต้องเผชิญหน้ากับโรคมานาซึ่งส่งผลให้มานาของเขาอยู่ในสภาพอ่อนแอเป็นเวลา 3 เดือน และนั่นก็ทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใคร่ครวญถึงสิ่งที่เขาต้องทำอย่างจริงจังในช่วงเวลานี้

 

เมื่อคืนนี้เขาทำตัวโดดเด่นเกินไป พวกดาร์กเอลฟ์ไม่มีทางยกโทษให้กับสิ่งที่เขาทำแน่ เขาอาจจะต้องเผชิญหน้ากับการลอบสังหารนับไม่ถ้วนจากมือแห่งความตายตลอดระยะเวลา 3 เดือนนี้

 

เมืองแกลดสโตนอยู่ใกล้กับป่าแบล็กฟอเรสมาก ยิ่งเขาอยู่ไกลจากเมืองเท่าไหร่เขาก็จะยิ่งปลอดภัยเท่านั้น

 

พอมองไปที่ แอนนี่ อาเบล, ลิงค์ ก็รู้สึกยินดีขึ้นมา เขาไม่ได้แค่ช่วยให้เมืองรอดพ้นจากอันตราย แต่เขายังช่วยเหลือนักฆ่าในตำนานได้อีกด้วย ซึ่งนี่เป็นการเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของทวีปฟิรุแมนอย่างแท้จริง

 

แอนนี่ เดินไปหาเขา ลิงค์ ยิ้มและพยักหน้าให้เธอ จากนั้นเธอก็มองด้วยความตกใจ เขากระโดดออกจากกำแพงเมืองและใช้สนามต้านแรงโน้มถ่วงอีกครั้ง

 

จากผลของเวทมนต์ ลิงค์ ได้ตกลงไปที่ตรอกเล็กๆในเมืองแกลดสโตน เขายังคงได้รับผลของเวทย์มนตร์รวดเร็วดั่งแมวอยู่ทำให้เขาลงพื้นได้อย่างสบายๆ

 

เขาได้ทำภารกิจของเขาสำเร็จและทำทุกๆอย่างที่เขาต้องการหมดแล้ว ทุกวินาทีที่เขาอยู่ในแกลดสโตนนั้นจะยิ่งทำให้มีอันตรายมากขึ้น เพราะฉะนั้นการบอกลาไม่ใช่เรื่องที่จำเป็น

 

เซลีน มารอเขาอยู่ในตรอกก่อนแล้ว

 

“ไปกันเถอะ” ลิงค์ พูดพร้อมทั้งยิ้มให้เธอ พวกเขาได้ตกลงกันมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว

 

เซลีน พยักหน้า พวกเขาเดินผ่านตรอกกันอยู่ครู่นึงก่อนที่จะเลี้ยวเข้าสู่เส้นทางเล็ก ๆ ในตอนที่พวกเขาแอบออกจากเมืองมาได้และไปไกลเกินกว่าที่คนอื่นจะมองเห็น เซลีน ก็กลับเป็นร่างปีศาจของเธอ เธอลาก ลิงค์ เข้ามาใกล้ๆเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการบินระยะไกล ลิงค์ พยายามสงบจิตใจของตัวเองอย่างเต็มที่เนื่องจากตำแหน่งของเขานั้นค่อนข้างอันตราย เธอกระพือปีกของเธอ แล้ว เซลีน ก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า

 

แกลดสโตนยังไม่รู้ถึงการหายตัวไปของ ลิงค์ พวกเขายังคงตามหานักเวทย์อันทรงพลังคนนั้นที่เป็นคนช่วยเมืองเอาไว้ แต่แน่นอนว่าไม่มีทางที่พวกเขาจะหาพบ

 

เรื่องเล่าของนักเวทย์กระจายไปทั่วแกลดสโตน

 

บางคนบอกว่าเขาเป็นผู้ส่งสารของเทพแห่งแสง บ้างก็ว่าเขาเป็นนักเวทย์อัจฉริยะ ในขณะที่คนอื่นๆว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญเวทย์เพลิง

 

ทั้งหมดล้วยเป็นเรื่องคาดเดาล้วนๆ ความจริงนั้นได้ถูกฝังอยู่ในทรายแห่งกาลเวลา

 

ทุกคนรู้ว่าเขามาจากสถาบันเวทมนตร์เฟลมมิ่ง และในสวนดอกไม้ของสถาบันที่สร้างขึ้นมาใหม่ ก็ได้มีการสร้างรูปปั้นที่สูงใหญ่ขึ้นมา

 

รูปปั้นของชายหนุ่มที่มีใบหน้าคล้ายกับเขาที่สร้างขึ้นมาอย่างคลุมเครือ ถือคทาเวทมนต์และสวมเสื้อคลุมสีเทาตาของเขาจ้องมองไปยังที่ห่างไกล รูปปั้นนี้ถูกเรียกว่า เดอะกาเดี้ยน

 

มีคำอธิบายสั้นๆเขียนอยู่ข้างล่าง เขาคือผู้ที่ช่วยแกลดสโตนเอาไว้

 

แน่นอนว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องในอนาคตอันแสนไกล

 

พอ เซลีน บินพ้นเขตแดนของแกลดสโตน ลิงค์ ก็เห็นการแจ้งเตือนใหม่สองรายการปรากฏขึ้นบนอินเทอร์เฟซของเขา

 

แจ้งเตือนอันแรก:

ภารกิจสำเร็จ:ช่วยเหลือแกลดสโตน

ผู้เล่นได้รับ 100 แต้มโอมนิ

 

มันเยี่ยมไปเลย!

 

แจ้งเตือนอันที่สอง:

ผลของน้ำยาพร่ำบ่นหมดลงแล้ว ผู้เล่นจะอยู่ในสถานะเป็นโรคมานาอ่อนแอ ค่าสเตตัสทั้งหมดจะถูกลดลง90%เป็นระยะเวลา3เดือน

 

มันแย่มาก ลิงค์ ถอนหายใจและเปิดดูค่าสถานะของตัวเอง

 

ลิงค์ โมรานี่(ชนชั้นสูง)

นักเวทย์ปกติ เลเวล4

ความเร็วในการฟื้นฟูมานา 0.92

มานาสูงสุด 24.1

อาวุธ:คทาคริสตัลเพลิง

เวทมนต์ขั้นสูงสุด:ยังไม่มี

สถานะ:เป็นโรคมานาอ่อนแอ

 

ความสามารถในการฟื้นฟูมานาและมานาสูงสุดของเขาถูกลดมาอยู่ในระดับ นักเวทย์ฝึกหัด แล้วมันจะอยู่อย่างงี้ไปตลอด 3 เดือน! ซึ่งมันเป็นเรื่องที่แย่มาก

 

ถึงแม้มันจะเขียนเอาไว้ว่าเขาเป็นนักเวทย์เลเวล 4 แต่มันก็เป็นเพียงแค่ชื่อ ส่วนมากมันมาจากเวทย์เลเวล4 ระเบิดเพลิงที่เขาใช้ก่อนหน้านี้ เลเวลของนักเวทย์ในทวีปฟิรุเมนนั้นจะเท่ากับเวทย์ระดับสูงสุดที่คนๆนั้นสามารถร่ายได้

 

ความจริงก็คือ ลิงค์ มีความรู้เกี่ยวกับทฤษฏีเวทมนต์เพียงแค่เล็กน้อย มันยังอีกยาวไกลกว่าเขาจะได้เป็นอาร์ชเมจที่แข็งแกร่ง

 

“นายมั่นใจนะว่านายจะไปที่สถาบันเวทมนตร์อีสโควฟหน่ะ?” เซลีน ถาม

 

“ใช่” ลิงค์ พยักหน้า

 

เขาขโมยหนังสือเกี่ยวกับพื้นฐานเวทมนต์จากสถาบันเวทมนต์เฟลมมิ่งมามากมาย เขาสามารถอ่านและเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว หลังจากที่เขาเรียนรู้เกี่ยวกับพื้นฐานของเวทมนต์ได้อย่างเพียงพอแล้ว เขาก็จะไปลงทะเบียนเรียน แล้วเขาก็จะไม่ล้าหลังคนอื่นอีกต่อไป

 

แต่ยังมีอีกเหตุผลนึงที่สำคัญสำหรับเขาในการไปที่สถาบันอีสโควฟ

 

ตอนที่อยู่ในเกมส์จะมีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นภายในเวลาไม่ถึงครึ่งปีหลังจากเหตุการณ์การเปลี่ยนพระจันทร์สีเลือด ปีศาจที่ชื่อ ทราลเวส จะหนีจากการถูกจองจำเป็นเวลา 300 ปีที่สถาบันเวทมนตร์อีสโควฟ

 

ทราลเวส เป็นปีศาจที่แท้จริงจากหลุมลึก และพลังของเขาก็เกือบถึงระดับตำนาน เหตุผลเดียวที่เขาถูกจับก็คือ มนุษย์ผู้เป็นอัจฉริยะทางด้านเวทมนต์ที่ชื่อว่า ไบรอันท์ แข็งแกร่งกว่าเขา

 

ไบรอันท์ สามารถกลายเป็นบุคคลในตำนานได้สำเร็จ แม้ว่าเขาจะมีความหนาแน่นของมานาน้อยด้วยเวลาและอายุของเขา เขาต่อสู้กับ ทราลเวส อย่างรุนแรงและยาวนาน  มันกินเวลาถึงสองวันสองคืน การต่อสู้ของพวกเขาจบลงด้วยการสร้างหุบเขาลึกขึ้นมา ซึ่งเป็นที่ตั้งของสถาบันเวทมนต์อีสโควฟในปัจจุบัน

 

อย่างไรก็ตามตอนนี้นักเวทย์ผู้ทรงอำนาจก็ได้ล่วงลับไปนานแล้ว แม้ว่ามันจะอ่อนแอลงจากบาเรียเวทมนต์ที่ ไบรอันท์ ร่ายเอาไว้เมื่อสามร้อยปีก่อน แต่ ทราลเวส ก็ยังคงมีความแข็งแกร่งอยู่ในระดับปีศาจเลเวล 8

 

มีเลือดจากสถาบันหลั่งไหลออกมาเป็นสายน้ำเพราะสูญเสียให้กับการหลบหนีของเขา ผู้อาวุโสของสถาบัน จอมเวทย์ เลเวล7 ต้องเสียสละชีวิตของเขาเพื่อขับไล่ ทราลเวส ออกไปด้วยเวทย์มนตร์เลเวล8 กรงขังปีศาจ แต่ถึงอย่างนั้นก็มีนักเรียนเพียงครึ่งเดียวที่รอดมาได้ และหุบเขาก็ราบเป็นหน้ากลอง นี่เป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดนับตั้งแต่เหตุการณ์ดวงจันทร์สีเลือด มันถูกเรียกว่าโศกนาฏกรรมเวทมนต์

 

เหตุการณ์ทั้งสองนี้ได้ทำลายอาณาจักรนอร์ตัน พวกเขาพ่ายแพ้ในการต่อสู้กับอาณาจักรพาลิค ในเวลา 3 ปีต่อมา จากอาณาจักที่แข็งแกร่งในตอนนี้ กลับไม่เหลือแม้แต่เขี้ยวเล็บ ทำให้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะย้ายอำนาจลงสู่ภาคใต้เพื่อลี้ภัยไปอยู่กับสมาคมการค้าเสรี ยังไงก็ตามจากการลอบสังหารพระราชา ลีออน ด้วยฝีมือของ แอนนี่ อาเบล ในอีกไม่กี่ปีต่อมาก็ทำให้อาณาจักรนอร์ตันเกิดการล่มสลาย และทำให้สมาคมการค้าเสรีทางใต้อ่อนแอลง พวกเขาที่เคยได้รับการปกป้องจากทหารอาณาจักรนอร์ตันเมื่อก่อนหน้านี้ จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเผชิญหน้ากับกองทัพดาร์กเอลฟ์โดยตรง

 

อนาคตของเผ่าพันธุ์มนุษย์ช่างมืดมน

 

พอพิจารณาถึงพฤติกรรมของเซิร์ฟเวอร์เกมอย่างถี่ถ้วนแล้ว ภารกิจต่างๆนาๆที่เกี่ยวข้องกับปีศาจ ทราลเวส นั้นน่าจะมีความสำคัญอย่างแท้จริง เขาจะสามารถหาแต้มโอมนิได้มากมายจากพวกมัน

 

“ตามใจละกัน ฉันไม่เข้าใจความคิดของนายเลยจริงๆ” เซลีน ตอบ

 

ถึงอย่างนั้น เซลีน ก็ยังคงแบก ลิงค์ บินขึ้นไปทางเหนือต่อ

 

“ผู้อาวุโสของสถาบันอีสโควฟ เอิร์ล แอนโทนี่ เป็นจอมเวทย์เลเวล 7” เธอเริ่มอธิบาย “ที่นั่นมีอักขระเวทย์บาเรียที่ทรงพลังอยู่รอบๆสถาบัน แม้กระทั่งป่าเกอเวนท์ ที่อยู่รอบๆสถาบันก็ยังอยู่ภายใต้การสังเกตการณ์จากหอคอยของพวกเขา มันว่องไวต่อเวทย์ธาตุมืดมาก มันเป็นเรื่องยากมากๆ ถ้าฉันจะซ่อนตัวอยู่ที่นั่น เพราะฉะนั้นฉันทำได้แค่ส่งนายที่บริเวณชายป่าเท่านั้นนะ”

 

เรื่องนี้ทำให้ ลิงค์ ตกใจมาก เขาคิดว่า เซลีน จะสามารถเข้าสถาบันด้วยกันกับเขาได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นเขากับ เซลีน คงจะต้องแยกทางกัน

 

เขารู้สึกถึงความนุ่มนวลและความอบอุ่นข้างๆเขา ลิงค์ เงียบไป และเต็มไปด้วยความลังเล

 

เซลีน รู้สึกได้เลยพูดพลางหัวเราะไปด้วย “ต่อให้ไม่มีอักขระเวทย์บาเรียฉันก็คงต้องไปอยู่ดี ก็อย่างที่นายรู้ ฉันกลับร่างเดิมของฉันแล้ว ลูกน้องของพ่อฉันต้องไล่ตามฉันมาอีกแน่ๆ ฉันจะต้องสลัดพวกมันออกไปให้ได้ก่อน”

 

“ระวังตัวด้วยนะ” ลิงค์ พูด ใช่แล้วนี่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาโรแมนติก เซลีนอยู่ในอันตราย เขาจะต้องรีบแข็งแกร่งขึ้นให้เร็วทีสุด!

 

“ไม่ต้องห่วงหรอกฉันชินกับมันแล้ว ไอสุนัขพวกนั้นมันโง่จะตาย” เซลีน หัวเราะ

 

พวกเขายังคงสนทนากันต่อไปในระหว่างการเดินทาง เซลีน บินเร็วมาก ครึ่งชั่วโมงต่อมามีต้นยางกว้างใหญ่ปรากฏอยู่ข้างใต้ มันเป็นป่าเกอเวนท์ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นลานของพระเจ้า

 

ต้นไม้สีเขียวชอุ่มและพุ่มไม้ที่มีแสงแดดส่อง นกและกลิ่นหอมของดอกไม้ทำให้รู้สึกประหลาดใจ เส้นทางที่กว้างขวางทอดยาวออกไปเป็นเส้นตรงผ่านป่า และมีที่ราบอยู่ข้างๆทุกๆแนวป่าเป็นผืนป่าใหญ่ไกลออกไป ในตอนกลางของป่ามีเมืองเล็ก ๆ ที่คึกคักอยู่ ซึ่งนั่นก็คือเมือง ริเวอร์ โควฟ ที่นั่นเป็นเมืองที่มีแม่น้ำไหลผ่านตรงกลาง

 

จากบนท้องฟ้าหัวใจของ ลิงค์ เต็มไปด้วยความชื่นชม แต่ก็ยังรู้สึกเสียใจกับภาพอันงดงามนี้

 

ในตำนานของเกม พวกดาร์กเอลฟ์ได้ใช้ไอเท็มระดับพระเจ้าเพื่อเข้ายึดทางตอนใต้ พอดาร์กเอลฟ์มาถึงป่าเกอเวนท์ สถาบันเวทมนต์อีส โควฟ ที่เพิ่งสร้างใหม่ก็ถูกบังคับให้ใช้บาเรียเวทมนตร์อันทรงพลังเพื่อยับยั้งการรุกรานจากกองทัพดาร์กเอลฟ์ ในระหว่างที่ทั้งสองกองกำลังปะทะกัน ป่าเกอเวนท์ที่สวยงามก็ถูกเผาไหม้เป็นเถ้าถ่าน

 

ครั้งนี้, เมืองแกลดสโตนถูกช่วยเอาไว้ได้ แถม แอนนี่ ก็รอด ประวัติศาสตร์จะเปลี่ยนไปเพราะเรื่องนี้ไหมนะ? ลิงค์ ไม่รู้ แต่เขาคิดว่าการเปลี่ยนแปลงแค่เล็กน้อยนี้ ไม่น่าจะมีผลต่อประวัติศาสตร์มากนัก

 

พวกเขามาถึงทางเข้าทิศตะวันตกของป่า เซลีน บินลง “ฉันมาส่งนายได้แค่นี้นะ”

 

“ขอบใจมาก” ลิงค์ ยิ้ม เขาไม่เต็มใจที่จะแยกทางกับเธอ แต่เขารู้ว่าเพื่อที่จะได้เดินไปด้วยกันกับเจ้าหญิงปีศาจในอนาคตเขาต้องตามเธอให้ทัน

 

เซลีน รู้สึกซาบซึ้งมาก ในหัวใจของเธอ เธอมอง ลิงค์ เป็นเพื่อนอย่างแท้จริงและเธอก็เป็นห่วงเขาที่อยู่ในสถานะเวทย์มนตร์อ่อนแอ

 

เธอกัดฟันแล้วดึงขนออกมาสามขนหจากปีกของเธอ เธอตัวสั่นขณะที่เธอดึงพวกมันออก

 

เธอส่งมันให้กับลิงค์ “เอานี่ไปด้วย เผามันตอนที่นายตกอยู่ในอันตราย แล้วชั้นจะรีบมาช่วยนายเอง”

 

ลิงค์ รับขนสีดำเข้มจากเธอ มีข้อมูลปรากฏขึ้นบนอินเทอร์เฟซเกม

 

ขนปีกของเจ้าหญิงปีศาจ เซลีน ฟรังค์

คุณภาพ: อีพิค

ผล: เผามันเพื่อเรียกเจ้าหญิงปีศาจออกมาช่วยเหลือ

(หมายเหตุ: สัญลักษณ์แห่งมิตรภาพ)

 

ลิงค์ กอดขนนกไว้ในอกของเขาอย่างระมัดระวัง ซึ่งนั่นทำให้ เซลีน รู้สึกเขินเล็กน้อย

 

“ฉันจะจดจำมันเอาไว้” เขาพูด

 

เซลีน นำจี้ห้อยคอสีเงินออกมา “แล้วก็นี่จี้เก็บของ หนังสือเกือบทั้งหมดของแกลดสโตนอยู่ในนี้ คทานิวมูนกับคทาคริสตัลเพลิงของนายก็ต้องซ่อนเอาไว้ด้วยนะ— นายเอาของพวกนั้นมาเก็บไว้ในนี้ก็ได้”

 

อุปกรณ์เก็บของต่างมิตินั้นมีราคาแพงมาก อย่างจี้อันนี้ก็น่าจะราคามากกว่า 2000เหรียญทองแล้ว แต่ว่า ลิงค์ ต้องการมัน กับหนังสือที่อยู่ข้างในนั้น น่าเศร้ามากที่เขามัวแต่วิ่งไปรอบๆแกลดสโตน โดยไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้เลย แต่ว่าหนังสือเวทมนต์ตอนนี้มีความสำคัญกับเขามาก และมันน่าประหลาดใจมากที่ เซลีน เตรียมทุกอย่างไว้ให้เขาเสร็จสรรพ

 

“ฉันจะเอาเก็บไว้อย่างดีเลย” ลิงค์ ตอบอย่างสุภาพ เธอใจดีกับเขามาก

 

เซลีน เฝ้าดู ลิงค์ ใส่จี้ ทันใดนั้นเธอก็เดินเข้ามาและจูบบนหน้าผากของเขาก่อนจะถอยกลับ ไปใบหน้าสีขาวเนียนของเธอแดงระเรื่อ “เพื่อน, ฉันไปแล้วนะ”

 

ลิงค์ รู้สึกจั๊กจี้ที่หน้าผากของเขา เขาพยักหน้าอย่างสับสน พอเขาได้สติ เซลีน ก็จากไปแล้ว

 

มันเหมือนกับว่าส่วนนึงของหัวใจของเขาไปกับเธอด้วย เขาสัมผัสจี้ที่วางอยู่บนหน้าอกของเขา เขารู้สึกเหมือนกับว่าเซลีนยังอยู่กับเขา เขารู้สึกเหมือนได้รับการปลอบโยนอย่างแปลกประหลาดจากนั้นเขาก็มุ่งหน้าเดินเข้าป่า

 

เส้นทางที่กว้างใหญ่ในป่ายังเป็นที่รู้จักกันในนามของเส้นทางแห่งราชา มันมุ่งหน้าไปสู่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือผ่านเมืองริเวอร์โควฟ ที่อยู่ตอนกลางของป่าเกอเวนท์, ผ่านสถาบันเวทมนต์อีสโควฟ และจบที่เมืองหลวงของอาณาจักรนอร์ตัน เมืองสปริง

 

มันเป็นเส้นทางเดียวที่ทอดจากทางใต้สู่เมืองหลวง

 

“ตอนนี้เมืองสปริงคงวุ่นวายกันน่าดู” ลิงค์ ถอนหายใจ

 

ภายในเกมส์ ตอนที่อาณาจักรนอร์ตันล่มสลายไม่ได้เพียงเพราะโดนบุกรุกเท่านั้น แต่รวมถึงการทะเลาะวิวาทภายในด้วย เมืองหลวงตกอยู่ในความโกลาหล ส่วนใหญ่มาจากการต่อสู้แย่งชิงอำนาจกันระหว่างกษัตริย์ ลีออน กับน้องชายของเขาดยุคเหล็ก

 

ความสับสนวุ่นวายในเมืองหลวงแพร่กระจายไปทั่วแผ่นดิน เช่นป่าเกอเวนท์ที่ทุกอย่างดูสงบและสวยงามนั้น ก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่ปิดบังอันตรายที่อยู่ภายในเท่านั้น

 

ลิงค์ เจออันตรายในระยะ 12 ไมล์ในระหว่างที่เดินทางบนเส้นทางแห่งราชา

 

ม้าแก่ตัวผอมนอนล้มอยู่ข้างทาง คอมันถูกฟันด้วยมีด เลือดยังไม่ได้จับตัวเป็นก้อนเพราะฉะนั้นมันอาจจะตายไปเมื่อไม่นานมานี้

 

พอฟังเสียงดีๆแล้ว ลิงค์ ก็ได้ยินเสียงดังมาจากต้นไม้ที่อยู่ข้างถนน เสียงนั้นเหมือนกับเสียงคนกำลังต่อสู้กัน

 

พอถึงตอนนั้นอินเตอร์เฟซเกมส์ก็เปลี่ยนไปและมีการแจ้งเตือนใหม่ปรากฏขึ้น

 

ภารกิจ:ช่วยเหลือ

รายละเอียดภารกิจ: ช่วยเหลือเจ้าของม้าแก่

ผลตอบแทนภารกิจ: 5แต้มโอมนิ

 

นี่มันภารกิจ!

 

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเขา ทำให้เขารับภารกิจโดยที่ไม่คิดอะไรเลย จากนั้นเขาก็ปิดบังตัวเองไว้ด้วยเวทย์ เงียบ เขาตามเข้าไปหาต้นกำเนิดเสียงที่อยู่ลึกเข้าไปในป่า

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset