Advent of the Archmage – ตอนที่ 309: ชีวิตอันน่าอับอายเหนือความตายอันน่ายกย่อง

ลิงค์ยังคงใจเย็นมากๆ เพราะถ้าอีกฝ่ายสังเกตุเห็นความหวาดหวั่นของเขา, เขาคงจะถูกโจมตีในทันที และนั่นคงจะเป็นจุดจบของพวกเขาทั้งสาม

 

สมองของเขากำลังทำงานอย่างหนัก, ตอนนี้ข้อได้เปรียบเพียงอย่างเดียวของฉันคืออะไรหล่ะ? ใช่แล้ว, เวลาไง, เวลาอยู่ข้างฉัน ยิ่งฉันยืดเรื่องออกไปได้นานเท่าไหร่, มันก็ยิ่งดีสำหรับฉัน, แต่ว่าฉันจะทำได้ยังไงหล่ะ? โดยทั่วไปแล้ว, ฉันคงต้องทำให้ศัตรูกลัวฉันสินะ แต่ว่า, เวทย์มิติของฉันอ่อนแอเกินไป นี่มันยังไม่พอหรอก…เดี่ยวนะ, ฉันยังมีไพ่ตายอยู่อีกใบนึงนี่!

 

เขาคิดวิธีหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ได้แล้ว

 

ลิงค์จ้องไปยังดยุคมังกรแดงที่กำลังใกล้เข้ามา จากนั้นเขาก็หัวเราะเบาๆ “แกจะเหลือพลังซักเท่าไหร่กันเชียวหลังจากที่ระเบิดพลังออกมาติดกันมากขนาดนี้?”

 

ดยุคโอซีริสเขม่นตาแล้วพูด “พอที่จะจัดการกับเจ้าก็แล้วกัน!”

 

แม้ว่าเขาจะพูดออกมาอย่างนั้น, แต่เขาก็ยังถูกลิงค์ข่มขวัญได้อยู่ดีเพราะเขาไม่มีความเข้าใจในเวทย์มิติ เขาหยุดเดินด้วยความรู้สึกกลัวที่ว่าลิงค์อาจจะยังมีไพ่ตายเหลืออยู่ในมือ

 

“ถ้างั้นจะลองดูก็ได้นะ” ลิงค์เอามือจับดาบของลอร์ดพายุและเริ่มใส่มานาเข้าไปในดาบ จากนั้นเขาก็พึมพำออกมา “ขอยืมมือหน่อยสิ ท่านไม่ต้องทำอะไรมากหรอก, แค่ปล่อยตัวตนออกมานิดหน่อยก็พอแล้ว”

 

ถ้าดาบเล่มนี้ไม่ยอมช่วยเหลือเขา, ลิงค์ก็คงจะต้องใช้แผนการอื่นอย่างการทำให้เกิดจุดมิติเอกพจน์เพื่อสลักความกลัวเข้าไปหในหัวใจของโอซีริส

 

แต่ก็โชคดีที่, ดาบของลอร์ดพายุนั้นไม่ได้ทำให้ลิงค์ผิดหวัง เขาพูด “ตอนนี้ข้าอ่อนแอมากๆ มานาแค่นี้ไม่พอหรอก เอามาให้ข้าอีกสิ!”

 

ลิงค์ยังมีมานาเหลืออยู่ 3,500 แต้ม พอได้ยินแบบนี้, เขาก็ส่งมานาแทบทั้งหมดเข้าไปในดาบโดยไม่ลังเล

 

หลังจากนั้น, ดาบของลอร์ดพายุก็ส่งเสียงโหยหวน ด้วยการกระตุกเล็กน้อย, หน้าตาทื่อๆของมันก็เปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์ มันกลายเป็นดาบสีโอปอลแวววาว มีกระแสลมสามวงกำลังหมุนอยู่ในร่องดาบ มีรูนจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฎขึ้นในอากาศรอบๆในขณะที่สายลมเชี่ยวกราดเริ่มส่งเสียงโหยหวนไปทั่วทั้งป่า

 

โอซีริสตกตะลึงกับการเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันนี้ เขาถามอย่างลุกลี้ลุกลน “นี่มันดาบอะไรกัน?”

 

ลิงค์จับด้ามดาบและพูดอย่างใจเย็น “ชื่อเต็มของดาบเล่มนี้ก็คือตุลการแห่งพายุ, เจ้าแห่งสายฟ้า ดินแดนของผู้ลบเสียง ฉันพยายามที่จะไม่ใช้ดาบเล่มนี้มาโดยตลอดเพราะฉันไม่พบศัตรูที่แข็งแกร่งพอ แต่ว่า, ตอนนี้พอได้มาเจอกับแก…ผมเชื่อว่า, ดยุคมังกรแดงผู้แข็งแกร่งน่าจะทำให้ท่านพอใจได้ใช่ไหม?”

 

ส่วนแรกนั้นพูดกับโอซีริส, ในขณะที่ส่วนที่สองพูดกับวิญญาณดาบของลอร์ดพายุ

 

ครืน! ดาบส่งเสียงโหยหวนอีกครั้งนึงในขณะที่กระแสลมรอบๆตัวลิงค์หมุนอย่างรุนแรง ความเข้มข้นของลมในป่านั้นรุนแรงขึ้น, ทำให้เมฆมารวมกันในท้องฟ้า จากนั้นฟ้าก็ผ่าลงมาตรงใกล้ๆเท้าของดยุคมังกร

 

โอซีริสรู้สึกหวาดกลัว เขาอดก้าวไปข้างหลังไม่ได้ มีความไม่เชื่ออยู่บนใบหน้าของเขา

 

“เจ้าครอบครองดาบของลอร์ดพายุได้ยังไง?” โอซีริสอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เขารู้จักดาบเล่มนี้!

 

เหตุผลนั้นง่ายมาก ด้วยความที่เป็นเผ่าพันธุ์ในตำนาน, มังกรจึงมีอายุขัยที่นานมากและมีการบันทึกประวัติศาสตร์ที่ดี ในด้านนี้, มีแค่เผ่าพันธุ์เดียวเท่านั้นที่พอจะแข็งความรู้กับพวกเขาได้, และนั่นก็คือไฮเอลฟ์

 

ยกตัวอย่างง่ายๆ, โอซีริสนั้นมีชีวิตมา 2,356 ปีแล้ว และเมื่อผนวกกับรากฐานทางวัฒนธรรมที่แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์, จึงเป็นธรรมดาที่เขาจะเป็นคนรอบรู้มากๆ มันไม่ใช่เรื่องน่าแปลกเลยที่เขาจะรู้จักดาบของลอร์ดพายุ

 

และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงกลัวด้วย

 

ลิงค์พอใจกับปฏิกิริยาของเขา จากนั้นเขาก็ชักดาบออกมาและจ้องไปที่โอซีริสด้วยสายตาเด็ดขาด, เหมือนกับว่าเขากำลังมองศัตรูที่ตายไปแล้ว

 

“มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันครอบครองมันได้ยังไง เพราะที่สำคัญกว่านั้นก็คือ, วันนี้มันจะเป็นดาบที่เอาไว้ใช้ตัดหัวของแก!”

 

ในตอนที่เขาพูดคำสุดท้ายออกมา, น้ำเสียงของเขาก็สั่นสะเทือนด้วยจิตสังหาร มีสายฟ้าผ่าลงมาจากสวรรค์อีกครั้งตามมาด้วยเสียงฟ้าร้อง

 

สิ่งที่จะแสดงตัวตนระดับนี้ออกมาได้มีแค่อุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น

 

โอซีริสถอยหลังไปอีกก้าว

 

เอลินก็พูดไม่ออกเช่นกัน เธอกระซิบกับลิงค์ “นี่, ทำไมเจ้าถึงไม่ใช้อาวุธที่แข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่แรกหล่ะ”

 

ลิงค์ยิ้มอย่างขมขื่น เอลินไม่รู้ว่าดาบเล่มนี้หยิ่งทะนงขนาดไหน ที่มันยอมช่วยอาจจะเป็นเพราะมันตัดสินใจว่าลิงค์กำลังจะตายก็ได้ นอกจากนี้, ถ้าไม่ใช่เพราะการใช้เวทย์มิติบั่นทอนจิตใจของโอซีริสอย่างช่ำชองของเขา, ดาบเล่มนี้เพียงอย่างเดียวก็อาจจะไม่พอที่จะหลอกเขาก็ได้

 

แน่นอนว่า, สิ่งเหล่านี้อยู่แค่ในความคิดของเขา เขาไม่สามารถพูดต่อหน้าเอลินได้

 

เขาแค่ยิ้มแล้วพูดออกมา “ดาบศักดิ์สิทธิ์นั้นมีวิญญาณสถิตอยู่ ฉันใช้ท่านตามใจไม่ได้หรอกนะ เหตุผลหลักที่ดาบเล่มนี้ตัดสินใจเคลื่อนไหวนั้นเป็นเพราะว่าศัตรูของพวกเราแข็งแกร่ง”

 

จากนั้นเขาก็ถอนหายใจแล้วหัวเราะเบาๆ “โอ้ดาบศักดิ์สิทธิ์, วันนี้ท่านจะได้ดื่มเลือดมังกร!”

 

ในจังหวะนี้เอง, เวลาก็ประจวบเหมาะพอดี มังกรจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้มาถึงแล้ว ลิงค์เห็นพวกเขากำลังบินมาทางนี้ มีประมาณ 30 คนและดูเหมือนว่าหนึ่งในนั้นจะมีขนาดพอๆกับโอซีริสด้วย

 

จากนั้นลิงค์ก็ก้าวมาข้างหน้า, และชี้ดาบไปที่โอซีริส

 

โอซีริสร่ายบาเรียคริสตัลแดงรอบตัวเขาในทันที เขาไม่กล้าปะทะกับอุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ในตำนานแบบนี้ เขาเลือกที่จะตั้งท่าป้องกันในทันที

 

อย่างไรก็ตาม, อันที่จริงลิงค์ไม่เหลือไม่มานาแล้ว ดังนั้นเขาจะปล่อยการโจมตีได้ยังไงกันหล่ะ?

 

เขาถือโอกาสนี้ดื่มยาฟื้นมานาขั้นสูงเข้าไปอีกขวด หลังจากที่ฟื้นมานามาได้ 2,000 แต้ม, เขาก็ร่ายเวทย์ข้ามมิติโดยไม่ลังเล

 

แสงสีขาวห่อหุ้มร่างของลิงค์, เอลิน, นานะและเฟลิน่าที่บาดเจ็บหนัก, และพวกเขาก็หายตัวไปในทันที

 

จากนั้นพวกเขาก็ปรากฎตัวอีกครั้งในระยะที่ห่างออกไปประมาณหนึ่งไมล์

 

ในตอนที่พวกเขาถึงพื้น, ลิงค์ก็คุกเข่าลงอย่างหมดท่า พิษจากยาฟื้นฟูมานาขั้นสูงกำลังส่งผลกับเขาอย่างรุนแรง แต่ว่ามันก็โชคดีที่, เขายังมีน้ำทิพย์เอลฟ์อยู่กับตัวด้วยขวดนึง

 

เขาดื่มน้ำทิพย์เข้าไปครึ่งขวดด้วยมือที่สั่นเทาและรู้สึกสบายท้องขึ้นในทันที จากนั้นเขาก็ส่งน้ำทิพย์ที่เหลือให้เอลินและขอให้เธอป้อนมันให้เฟลิน่า

 

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง, เขาก็เห็นมังกรจำนวนนึงบินผ่าน, กำลังพุ่งไปทางโอซีริส

 

ลิงค์ถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนที่จะนอนแผ่หลาบนพื้นและหัวเราะ “โถโอซีริส, นายคงจะไม่มีวันลืมฉันไปตลอดชีวิตแน่ๆเลย, ถูกไหม?”

 

ซึ่งเขาก็คิดไม่ผิด โอซีริสได้จดจำใบหน้าของลิงค์เอาไว้ในส่วนลึกที่สุดของความทรงจำของเขาแล้ว เขาจะไม่มีวันลืมเลยว่าเขาเคยถูกนักเวทย์มนุษย์คนนี้ปั่นหัว ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่, เขาจะทำทุกสิ่งเพื่อล้างความอัปยศนี้

 

เขาสาบานเอาไว้ชั่วชีวิต!

 

โอซีริสจ้องไปที่มังกรที่กำลังใกล้เข้ามา เขารู้ว่ามังกรตัวใหญ่ที่สุดนั้นคือดาโวซัส, หนึ่งในสามีของราชินีมังกรแดงเหมือนกับเขา

 

ถ้าโอซีริสอยู่ในสภาพเต็มเปี่ยม, เขาคงจะมีความมั่นใจในการเอาชนะดาโวซัส อย่างไรก็ตาม, ลิงค์ได้ผลาญเรี่ยวแรงของเขามากเกินไป เขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่เพียบพร้อมพอที่จะต่อสู้กับดาโวซัส

 

ในตอนนั้นเอง, ผลของเวทย์มิติของลิงค์ก็หายไป โอลิซ่าถูกปลดปล่อยจากเงื้อมมือของเวทย์มิติในที่สุด นักเวทย์มังกรสาวคนนี้จ้องมาที่เขาด้วยน้ำตานองหน้า, กำลังหวังให้เขาพาเธอไปด้วยอย่างเห็นได้ชัด

 

อย่างไรก็ตาม, โอซีริสส่ายหัวในขณะที่พูด “โอลิซ่า, ข้าขอโทษ”

 

เขาไม่มีวันหนีการไล่ตามของดาโวซัสไปได้ถ้าพาคนอื่นไปด้วย

 

หลังจากนั้น, เขาก็กางปีกแล้วรีบออกจากฉากไปอย่างรวดเร็ว

 

เขาไม่สามารถอยู่ในหมู่บ้านมังกรได้อีกแล้ว เขาควรจะไปหลบภัยในดินแดนของอิเซนดิลันรึเปล่านะ?

 

พูดตามตรง, เขาไม่อยากอยู่กับมังกรเสียสติคนนั้นเลย นอกจากนี้, เขายังอ่อนแอกว่าอิเซนดิลันและจะจบลงด้วยการเป็นหนึ่งในลูกน้องของเขาอย่างแน่นอน…ชิ, ตอนนี้ข้าให้ความสำคัญกับการหนีของข้าก่อนก็แล้วกัน

 

จากนั้นโอซีริสก็บินด้วยความเร็วสูงสุด

 

อย่างไรก็ตาม, หลังจากที่ผ่านไปพักนึงเขาก็รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ เขามองไปข้างหลังและรู้ตัวว่าดาโวซัสกำลังไล่ตามเขา เขากำลังใกล้เข้ามาแล้ว!

 

“ดาโวซัส, เจ้าตามข้ามาทำไม?” โอซีริสถาม แม้ว่าเขาจะทำความผิดร้ายแรง, แต่ข่าวก็ไม่ควรแพร่กระจายเร็วขนาดนี้ ดาโวซัสน่าจะยังไม่รู้ แล้วทำไม, เขาถึงไล่ตามมาอย่างไม่ลดละแบบนี้หล่ะ?

 

“ข้าแค่อยากจะถามเจ้าหน่ะ โอซีริส, เจ้าหนีทำไม? ทำไมเจ้าถึงโจมตีมังกรสาวคนนั้น?” ดาโวซัสตะโกนถามขณะที่เขาไล่ตาม

 

พอเจอกับคำถามเหล่านี้ โอซีริสก็ตกอยู่ในความเงียบและบินต่อไปพร้อมกับส่ายหัว

 

โชคไม่ดีที่, เขาเสียแรงมากเกินไป เขาช้ากว่าดาโวซัส, ที่มีพลังเต็มเปี่ยม

 

ยี่สิบนาทีต่อมา, โอซีริสก็มาถึงพรมแดนของหมู่บ้านมังกร หมอกวงกตอยู่เบื้องหน้าของเขาแล้ว

 

เขากำลังจะออกไปจากหมู่บ้านมังกรในตอนที่เขาได้ยินเสียงลมหอนจากข้างหลังเขา เขาไม่เร็วพอที่จะหลบการโจมตีนี้, และครึ่งวินาทีต่อมา, เขาก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดอันคมกริบที่แทงทะลุหลังของเขา หลังจากนั้น, พลังอันรุนแรงก็ถาโถมใส่เขาจากข้างบน, กดเขาตรงไปที่พื้น

 

ตูม! มังกรยักษ์สองตัวร่วงลงมาจากท้องฟ้า, แรงกระแทกของพลังนั้นคล้ายกับดาวตก

 

หลังจากที่ฝุ่นซาลง, ดาโวซัสก็จับหัวของโอซีริสด้วยกรงเล็บของเขา, และกดเล็บของเขาเข้าไปในเกล็ดของโอซีริส จากนั้นเขาก็เข้าไปใกล้ๆหูแล้วกระซิบ “เจ้ารู้ไหม? การได้เหยียบหัวเจ้าแบบนี้เป็นสิ่งที่ข้าอยากทำมาตลอดเลยหล่ะ อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้อิเซนดิลันเป็นบ้าไปแล้วและเจ้าก็ทำเรื่องโง่ๆแบบนี้, ข้าจะได้กลายเป็นสามีเพียงคนเดียวขององค์ราชินีสินะ 555, นี่แหล่ะคือโชคชะตา!”

 

ดาโวซัสหัวเราะอย่างวางท่า หลังจากนั้น, เขาก็ง้างกรงเล็บและเหวี่ยงมันไปทางโอซีริส, พยายามที่จะทำให้เขาหมดสติ

 

ความคิดของดาโวซัสนั้นง่ายมาก ถ้าโอซีลิสมีความผิด, ซึ่งเขาก็ทำความผิดจริงๆ เขาจะสูญเสียตำแหน่งดยุคไปอย่างแน่นอนถ้าเขาถูกพากลับไปที่วิหารมังกร แล้วจากนั้นดาโวซัสก็จะเป็นดยุคแค่คนเดียวที่เหลืออยู่

 

อย่างไรก็ตาม, เขาไม่สามารถจินตนาการถึงความโหดร้ายที่โอซีริสทำไปได้เลย ผลลัพธ์เดียวที่โอซีริสจะได้รับก็คือการถูกจองจำชั่วนิรันดร์ถ้าเขาถูกพากลับไปที่วิหารมังกร แล้วเขาจะยอมรับผลลัพธ์แบบนั้นได้หรอ?

 

ในฐานะสามีของราชินีมังกรแดงและหนึ่งในมังกรตัวผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุค, เขายังคงรักษาความเร่าร้อนเอาไว้ได้อยู่แม้ว่าจะใช้ชีวิตมา 2,000 ปีแล้ว เขาจะทำลายสิ่งที่เขาไม่สามารถเอามาได้ ดังนั้น, ถ้าเขาไม่สามารถหนีได้, เขาก็จะลากคนไปตายกับเขาด้วย!

 

โอซีริสหันกลับมาอย่างกระทันหันและจ้วงกรงเล็บของเขาเข้าไปในหัวใจของดาโวซัส หลังจากนั้น, เขาก็ปล่อยพลังทั้งหมดออกมา

 

ดาโวซัสตกตะลึงกับเหตุการณ์นี้และป้องกันตัวเองด้วยพลังทั้งหมดตามสัญชาตญาณ

 

แกร้ก! ฉัวะ!

 

มีเสียงบางอย่างหักดังขึ้น นี่เป็นเสียงคอของโอซีริสที่ถูกกรงเล็บของดาโวซัสหัก หลังจากนั้น, ก็มีเสียงอะไรบางอย่างกระเซ็นออกมา นี่เป็นเสียงหัวใจของดาโวซัสที่ถูกกรงเล็บของโอซีริสขยี้

 

“นี่เจ้า…ทำไมกัน?” ดาโวซัสจ้องไปที่โอซีริสด้วยความไม่เชื่อ โอซีริสไม่ได้ทำลายแค่หัวใจของเขาเท่านั้นแต่ยังทำลายอวัยวะภายในทั้งหมดที่อยู่ในอกของเขาด้วย พลังมังกรของโอซีริสได้เปลี่ยนอวัยวะภายในทั้งหมดของเขาให้กลายเป็นข้าวต้ม ต่อให้เป็นมังกรที่แข็งแกร่งแบบเขาก็คงจะไม่สามารถทนบาดแผลนี้ได้

 

อย่างไรก็ตาม, เขาไม่สามารถทำความเข้าใจได้ เขาคิดว่านี่เป็นแค่เรื่องเล็กๆ, และคิดไม่ถึงเลยว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้

 

โอซีริสเองก็ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงจากการที่คอหัก ประกายในดวงตาของเขาหายไปอย่างรวดเร็วในขณะที่เลือดทะลักออกมาจากปากของเขา จากนั้นเขาก็หัวเราะเยาะ “เจ้าคิดจริงๆหรอว่าข้าจะปล่อยให้ราชินีเป็นของเจ้าเพียงคนเดียว? พวกเราจะตายไปด้วยกันเนี่ยหล่ะ!”

 

จากนั้นดยุคมังกรทั้งสองคนก็นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น

 

ลิงค์ยังไม่รู้ว่ามีเหตุการณ์ใหญ่แบบนี้เกิดขึ้น มังกรแดงจำนวนนึงได้บินลงมาใกล้ๆเขา, พวกเขาแต่ละคนนั้นมีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเลเวล 8 หนึ่งในนั้นมีร่างกายใหญ่โตมากๆโดยมีความยาวกว่า 60 ฟุต เขาจ้องมาที่ลิงค์และพูดอย่างเย็นชา “ข้าคือนายกของสภามังกรแดง, เพทตาลอง ราชินีมังกรแดงเชิญเจ้าไปที่วิหารมังกร”

 

ท่าทีที่เย็นชานั้นเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่มังกรอาวุโส พวกเขาไม่เป็นมิตรกับลิงค์, แต่ลิงค์ก็ทำได้แค่ไม่สนใจเท่านั้น, เนื่องจากพวกเขามีประสบการณ์มากเกินไป มังกรอาวุโสที่เด็กที่สุดก็มีอายุอย่างน้อย 2,000 ปีแล้ว พวกเขาได้เห็นโลกมามากเกินกว่าที่จะจินตนาการได้

 

ลิงค์เคยได้รับการปฏิบัติแบบนี้มาก่อนตอนที่อยู่ในเกมส์ เขาไม่ได้คิดอะไรกับมันแล้วพยักหน้าในขณะที่พูดออกมา “ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ”

 

มังกรอายุน้อยจำนวนหนึ่งมาหาลิงค์แล้วก้มหัวให้ลิงค์, นานะ, แล้วก็เอลินขี่ เฟลิน่าเองก็ถูกพาขึ้นหลังของมังกรอย่างระมัดระวัง

 

จากนั้นพวกเขาก็ออกเดินทางไปที่วิหารมังกร

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset