Advent of the Archmage – ตอนที่ 39: วิคเตอร์, ข้าคือพ่อของเจ้า!

มีความแตกต่างมากมายระหว่างแผนที่ของโลกจริงกับแผนที่ของโลกในเกมส์ แม้ว่าสถานที่สำคัญทั้งหมดหลักๆแล้วจะอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน, แต่ก็มีสิ่งที่ผิดจากเดิมไปอย่างมากในรายละเอียดปลีกย่อยระหว่างแผนที่ทั้งสอง

 

ทั้งหมดที่ ลิงค์ รู้คืออ่าวเสียงสะท้อนตั้งอยู่ที่ด้านตะวันออกของป่าเกอร์เวนท์ แต่ว่าจะไปยังไงนั้น, ลิงค์ ไม่รู้เลย

 

ภายในเกมส์, ไม่ได้มีพันธุ์ไม้ที่เขียวชะอุ่มขนาดนี้ ไม้พุ่มเติบโตจนสูงกว่าผู้คน, ต้นไม้หนามแตกกิ่งก้านสาขาไปทั่ว สำหรับคนที่มาจากโลกที่ทันสมัยนั้น, การเดินเข้าไปในป่าก็ไม่ได้แตกต่างอะไรไปกับการเดินเข้าไปในเขาวงกตที่แสนอันตราย

 

โชคดีที่, แจ็คเกอร์ กับคนที่เหลือมีประสบการณ์ในการเป็นทหารรับจ้าง พวกเขารู้หน้าที่ในการใช้ชีวิตและรู้วิธีการดูแผนที่

 

ในการเดินทาง, แจ็คเกอร์ มักจะเป็นคนที่เดินนำหน้าเสมอ, ตามติดมาด้วย ลูซี่, จากนั้นก็ ลิงค์, และคนสุดท้ายก็นักธนู กิลเดิร์น

 

นี่เป็นการจัดตำแหน่งของ ลิงค์, และเขาก็มีเหตุผลในการทำอย่างนี้

 

เขาพึ่งจะพบกับกลุ่มทหารรับจ้างกลุ่มนี้ได้ไม่นาน แม้ว่าพวกเขาจะดูเหมือนกับกลุ่มคนที่น่าเชื่อถือ แต่ ลิงค์ ก็รู้ว่าไม่มีอะไรที่สุดหยั่งถึงไปมากกว่าหัวใจมนุษย์, ดังนั้นเขาคิดว่ามันจะฉลาดกว่าถ้าระวังตัวเอาไว้ก่อน แจ็คเกอร์ กับ ลูซี่ เป็นคนเก็บตัวทั้งคู่, ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่ยากสำหรับ ลิงค์ ที่จะคาดเดาความคิดของพวกเขา, ส่วน กิลเดิร์น นั้นแตกต่าง เขามักจะเป็นคนที่เปิดเผยและไม่อ้อมค้อม, ดังนั้น ลิงค์ จึงรู้ความคิดของเขาดีแม้ว่าเขาจะหุนหันพลันแล่นเป็นบางครั้งก็ตาม, กิลเดิร์น ไม่มีเจตนาที่น่ากลัวอย่างแน่นอน กิลเดิร์น จึงเป็นคนๆเดียวที่ ลิงค์ ไว้ใจให้เดินตามหลังเขา

 

แต่ในขณะที่ ลิงค์ สงสัยพวกทหารรับจาก, ลิงค์ ก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าพวกทหารรับจ้างเองก็สงสัยในตัว ลิงค์ เช่นกัน นักเวทย์คนนี้แข็งแกร่งอย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็เป็นคนที่ลึกลับมากเช่นกัน— ดังนั้นจึงเป็นธรรมดาที่พวกเขาจะกังวลเกี่ยวกับตัวเขา เพราะพวกเขาไม่รู้ว่า ลิงค์ จะทรยศพวกเขา, วางกับดักหรือฆ่าพวกเขาหลังจากที่ภารกิจจบลงรึเปล่า

 

มันเป็นราวกับว่าพวกเขาทุกคนดึงความตึงเครียดที่รัดแน่นอยู่ในหัวใจของพวกเขาออกมา

 

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของการเดินทาง ที่เต็มไปด้วยบรรยากาศตึงเครียดที่แต่ละฝั่งต่างก็ระวังตัวกัน จนกระทั่งพวกเขามาถึงระยะประมาณ 200 หลา ใกล้กับอ่าวเสียงสะท้อน

 

มีต้นซิงโคนายักที่สูงเกือบ 200 ฟุตอยู่ต้นนึง ลำต้นของมันใหญ่พอที่จะให้คนสามคนกอดมันโดยที่มือของพวกเขาไม่สัมผัสกัน มันมีร่มไม้ที่หนาแน่นมาก, ดังนั้นพวกเขาทั้งสี่จึงปีขึ้นไป, ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มของมัน, และสอดแนมอ่าวจากตรงนั้น

 

ทางเข้าอ่าวถูกขวางเอาไว้ด้วยก้อนหินขนาดยัก เถาวัลย์หนาปกคลุมไปทั่วหินก้อนนั้น, และพุ่มไม้หนาก็โตขึ้นที่ฐานของหินก้อนยัก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมองผ่านเข้าไปจนเห็นตำแหน่งที่แน่นอนของทางเปิดอ่าว

 

กิลเดิร์น ชี้ให้ ลิงค์ ดู “ทางเข้าอยู่ใต้ก้อนหินนั่น, มันอยู่ใต้เถาวัลย์หนานั่น เจ้าเห็นไหม?”

 

ลิงค์ ชำเลืองมองอย่างใจจดใจจ่อ ในที่สุด, เขาก็สามารถร่างภาพของถ้ำมืดที่อยู่ข้างหลังเถาวัลย์หนาทึบพวกนี้ได้

 

“นั่นคือจุดซ่อนสินะ” ลิงค์ อดที่จะอุทานออกมาไม่ได้ จากนั้นเขาก็ถาม แจ็คเกอร์ “ในเมื่อไม่มีทางที่คุณจะมองเห็นได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในนั้นจากข้างนอก, แล้วคุณรู้จำนวนคนที่อยู่ในนั้นได้ยังไง?”

 

แจ็คเกอร์ อธิบาย “หลังจากผ่านไปช่วงเวลานึง, จะมีคนนำพวกผลไม้และเครื่องเทศสดๆเข้าไปในอ่าว ผลไม้ดูไม่น่าเชื่อถือเพราะมันเน่าง่ายเกินไป แต่สำหรับเครื่องเทศพวกกระเทียม, หัวหอม, พริกไทย และอื่นๆ, อัตราการบริโภคของพวกมันคงที่กว่า แล้วพอคำนึงถึงรสนิยมของผู้คนรอบๆป่าเกอร์เวนท์, จากอัตราการบริโภคเครื่องเทศ, พวกเราคิดว่าพวกมันน่าจะมีประมาณ 100 ถึง 150 คนได้ จากนั้นพวกเราก็เอาข้อมูลนี้มาผนวกกับการสังเกตุอื่นๆ, พวกเราก็จะสามารถประมาณการจำนวนคนทั้งหมดที่อยู่ข้างในได้ค่อนข้างแม่นยำ”

 

ลิงค์ ฟังจากนั้นก็พยักหน้าแล้วพูด, “นั่นฟังดูมีเหตุผลนะ”

 

เขาวิเคราะห์ทางเข้าอ่าว, จากนั้นก็ถามขึ้นมาอีก, “มีจุดซ่อนตัวของพวกมันอยู่แถวๆนี้อีกไหม?”

 

แจ็คเกอร์ ส่ายหัว “โจรพวกนี้มั่นใจว่าไม่มีใครสามารถพบที่ซ่อนของพวกมันได้, ดังนั้นพวกมันก็เลยไม่มีจุดซุ่มอื่นข้างนอกอ่าว และ ลูซี่ ก็บอกข้าว่าเธอรู้สึกได้ถึงออร่าแปลกๆรอบทางเข้า, ราวกับ…ราวกับว่ามีเวทย์ตรวจจับบางอย่างอยู่ตรงนั้น” ลิงค์ ประหลาดใจ, เขาหันไปหา ลูซี่ แล้วถาม “ออร่าแปลกๆนี่, คุณรู้สึกถึงมันได้ด้วยหรอ?”

 

คนบางคนเกิดมาพร้อมกับความสามารถโดยธรรมชาติในการรู้สึกถึงออร่าของมานา นี่ไม่ใช่เรื่องแปลก, ในความเป็นจริง, มันคือหนึ่งในพรสวรรค์ทางด้านเวทย์มนตร์ตามธรรมชาติ พูดอีกนัยนึงก็คือ, ลูซี่ จะมีศักยภาพอย่างมากถ้าเธอกลายเป็นนักเวทย์

 

แต่ก็แน่นอนว่า, ลูซี่ เป็นแค่สามัญชน, ถึงเธอจะเกิดมาพร้อมกับพรสวรรค์, แต่เธอก็ไม่มีเงิน, และไม่มีใครแนะนำเธอหรือบอกเธอว่าเธอมีพรสวรรค์พิเศษ เธอจึงจบลงด้วยการเป็นแค่ทหารรับจ้างธรรมดาๆที่บังเอิญสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเวทย์มนตร์เท่านั้น

 

การอ้างว่าตัวเธอรับรู้ถึงเวทย์มนตร์ได้ต่อหน้านักเวทย์ที่แท้จริงนั้นเป็นเรื่องที่ ลูซี่ ทำอย่างระมัดระวัง, แต่เธอก็ยังคงพยักหน้าเป็นการยอมรับ, “ฉันสามารถรู้สึกถึงมันได้ด้วยวิธีการอะไรบางอย่าง, แต่ฉันก็ไม่แน่ใจเท่าไหร่นะ”

 

กิลเดิร์น พูดเสริม, “เธอแม่นจริงๆนะ, พวกเรานับไม่ได้แล้วว่าพวกเรารอดชีวิตมาได้กี่ครั้งเพราะการรับรู้ของเธอ”

 

ลูซี่ จ้องไปที่เขา, แล้วใบหน้าของเธอก็เริ่มมีสีแดงระเรื่อ, ตอนนี้เธอรู้สึกเขินมากขึ้น

 

ลิงค์ ไม่ได้รู้สึกประหลาดใจขนาดนั้น ในเมื่อ ลูซี่ คิดว่ามีเวทย์มนตร์ตรวจจับอยู่ที่ทางเข้าอ่าว, เขาก็คิดว่าตรวจสอบดูสักหน่อยจะดีกว่า

 

เขาพิจารณามันอยู่ครู่นึง, จากนั้นก็ตัดสินใจใช้ 1 โอมนิพ้อยท์ซื้อเวทย์มนตร์เลเวล 0

 

เวทย์ตรวจจับพื้นฐาน

เวทย์มนตร์เลเวล 0

ผล: ตรวจสอบออร่าในพื้นที่โดยอย่างคร่าวๆ, รวมทั้งออร่าจากมานา, ธาตุ, พลังลึกลับและอื่นๆ

 

หลังจากที่ซื้อเสร็จ, ลิงค์ ก็เริ่มร่ายเวทย์

 

ไม่จำเป็นต้องใช้คทาในการร่ายเวทย์นี้ เขากระพริบตาของเขาสองครั้งจากนั้นมานาก็ไหลเข้าไปในม่านตาของเขา แล้วแสงสีขาวจางๆก็แผ่ออกมาจากดวงตาของเขา ในเวลาเดียวกันนั้น, มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในทัศน์วิสัยของเขา

 

ทุกๆอย่างที่เข้ามาในสายตาของเขาจะมีแสงปกคลุมอยู่—พื้นเป็นสีเหลือง, ต้นไม้สีเขียว, หินถูกโรยด้วยออร่าแสงสีขาวของธาตุเหล็ก, และที่ทางเข้า, ลิงค์ ก็มองเห็นได้ว่ามันถูกปกคลุมด้วยชั้นของออร่าคริสตัลใสที่มองเห็นได้ลางๆ

 

ออร่านี้แทบจะไม่สามารถตรวจจับได้, มันบล็อคทางเข้าอ่าวเอาไว้อยู่, แสงของมันโปร่งใสเหมือนกับน้ำในลำธาร, สดใสและบริสุทธิ์, แต่ที่ขอบของมันแตกต่างกัน—มันเต็มไปด้วยออร่ามานา

 

มันเหมือนกับที่ ลูซี่ สงสัย, ทางเข้าอ่าวมีการร่ายเวทย์ตรวจจับเอาไว้

 

ในตอนที่เวทย์ตรวจจับพื้นฐานหมดลง, ลิงค์ หันไปหาทหารรับจ้างทั้งสาม, และเห็นดวงตาทั้งสามคู่, จ้องกลับมาที่เขาด้วยความเคารพ, จากนั้นเขาก็รับรู้ได้ว่า, คนที่ดวงตาฉายแสงออกมาได้นั้นต้องดูลึกลับมากๆ, และบรรยากาศที่ลึกลับนี้ก็เป็นธรรมดาที่จะไปกระตุ้นความกลัวและความเคารพ

 

ในขณะนั้น, ทหารรับจ้างทั้งสามคนลืมท่าทางที่งุ่มงามของ ลิงค์ ในตอนที่พวกเขาเจอเขาเป็นครั้งแรกไปโดยสิ้นเชิง ตอนนี้พวกเขายอมรับเขาในฐานะนักเวทย์ที่น่าเชื่อถือโดยสมบูรณ์แล้ว

 

“ท่านเห็นอะไรบ้าง?” ลูซี่ ถาม

 

ลิงค์ พยักหน้า “การรับรู้ด้านเวทย์มนตร์ของคุณแข็งแกร่งจริงๆ, พวกมันติดตั้งเวทย์มนตร์ไว้ที่ทางเข้าอ่าว”

 

กิลเดิร์น หัวเราะแล้วพูดขึ้นมาในทันที, “ข้าบอกแล้วเห็นไหม? สัมผัสของ ลูซี่ ถูกเสมอ”

 

ลูซี่ ดูดีใจ, และภูมิใจอยู่เล็กน้อย

 

เธอไม่มีประสบการณ์หรือความรู้ด้านเวทย์มนตร์เลย, แต่ตอนนี้มีคนที่เป็นนักเวทย์จริงๆยอมรับความสามารถของเธอในที่สุด, เธออดที่จะรู้สึกถึงคุณค่าของตัวเองไม่ได้ ถ้าข่าวเรื่องความสามารถของเธอถูกแพร่ออกไป, มันจะเป็นข้อได้เปรียบที่ดีสำหรับเธอที่จะได้ยืนอยู่อย่างโดดเด่นท่ามกลางเหล่าทหารรับจ้าง

 

 

นับแต่นี้เป็นต้นไป, เธอสามารถบอกคนอื่นได้แล้วว่าเธอสามารถรู้สึกถึงการมีอยู่ของเวทย์มนตร์ได้, และนักเวทย์ก็เคยให้การยอมรับในพรสวรรค์ของเธอด้วย เธอมั่นใจว่าทหารรับจ้างคนอื่นจะไม่ดูถูกเธออีก

 

วิคเตอร์ เป็นคนรอบคอบจริงๆ ไม่มีอะไรให้สังเกตุจากนอกอ่าวได้อีก, ดังนั้น ลิงค์ จึงบอกกับพวกทหารรับจ้างทั้งสามคนว่ามันถึงเวลาปีนลงจากต้นไม้แล้ว

 

พอเขาลงมาถึงพื้น, ลิงค์ ก็เริ่มร่ายเวทย์ใส่ แจ็คเกอร์ ในทันที

 

เขาชี้คทาไปที่ แจ็คเกอร์, จากนั้นออร่าที่เหมือนกับน้ำก็ปกคลุมร่างกายของ แจ็คเกอร์ มันขยับตั้งแต่หัวของเขาไปจนถึงเท้าของเขาจากนั้นก็ขึ้นลงอยู่สามครั้ง แล้ว ลิงค์ ก็แกว่งคทาของเขาไปทางพื้นที่อยู่ข้าง แจ็คเกอร์ แล้วออร่าก็ซึมเข้าไปในพื้น

 

ที่พื้น, ดินเริ่มขยับราวกับว่ามันมีชีวิต, หลังจากที่ผ่านไปครู่นึง, ก็มีกองเนินยื่นออกมาจากพื้นดิน ตอนแรกดินตั้งขึ้นมาเป็นแนวตรง, จากนั้นแข็นก็งอกออกมาจากมัน, จากนั้นก็ ขา, แล้วก็หัว, สุดท้ายก็ 5 อวัยวะประสาทสัมผัสบนหน้า แต่ละส่วนของร่างกายค่อยๆชัดเจนมากขึ้น, และเมื่อเวทย์มนตร์สิ้นสุดลง, อวตารที่ดูคล้ายกับ แจ็คเกอร์ ก็เผยออกมา อวตารทางกายภาพนี้มีทุกๆอย่างที่ แจ็คเกอร์ มี, รวมทั้งค้อนกับโล่ของเขาด้วย ถ้า แจ็คเกอร์ ตัวจริงกับร่างอวตารมายืนข้างกันหล่ะก็ ไม่มีทางที่จะบอกได้เลยว่าคนไหนเป็นตัวจริงคนไหนเป็นตัวปลอม

 

“วิเศษมาก” ทหารรับจ้างทั้งสามไม่สามารถละสายตาไปจากมันได้ สิ่งนี้ไม่ไกล้เคียงกับสิ่งที่พวกเขาเคยเห็นมาก่อนเลย

 

ลิงค์ ชี้คทาของเขาไปที่ทางเข้าอ่าว, แล้วสั่ง “เดินเข้าไปในอ่าวด้วยรูปแบบป้องกันซะ”

 

จากนั้น แจ็คเกอร์ ที่ถูกสร้างข้างขึ้นมาใหม่ก็หันไป, พร้อมทั้งยกโล่ของเขาขึ้นมา, ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ที่ไม่มีทั้งความกลัวหรือความหวาดหวั่น, มุ่งหน้าเข้าไปในอ่าว

 

ในเวลาเดียวกันนั้น, ลิงค์ บอกกับ แจ็คเกอร์ และคนที่เหลือ “ไปกันเถอะ, พวกเราจะไปรอที่ทางเข้าอ่าว, และเมื่ออวตารดึงดูดความสนใจของพวกโจรได้, พวกเราก็จะเริ่มเคลื่อนไหว!”

 

นี่คือแผนการที่รอบคอบของพวกเขา, และในแผนนี้, พวกเขามีความรับผิดชอบที่แตกต่างกัน

 

ลิงค์ คือหอกที่แหลมคมที่สุดในทีม, ดังนั้นเขาจึงมีหน้าที่ในการฆ่าฝ่ายตรงข้าม แจ็คเกอร์ กับ ลูซี่ จะยืนคุ้มกันอยู่ข้างๆ ลิงค์; งานของพวกเขาคือการปกป้องเขาจากการถูกยิงด้วยธนูที่หลงมา และในส่วนของนักธนู กิลเดิร์น เขาจะคอยสนับสนุนในการฆ่าพวกที่หลุดรอดมาได้

 

ลิงค์ เห็น แจ็คเกอร์ ตัวปลอมเดินไปถึงก้อนหิน, จากนั้นร่างอวตารก็เดินเข้าไปในอ่าวอย่างไม่สนใจใยดี ลิงค์ โบกมือของเขาแล้วพูด “ไปกันเถอะ, พวกเราจะตามเขาไป”

 

จากนั้นทหารรับจ้างทั้งสามคนก็มาล้อมรอบ ลิงค์, แล้วพวกเขาก็บุกเข้าไปในอ่าว

 

ระหว่างทาง, ลิงค์ โบกคทาของเขาไปที่ทหารรับจ้างแต่ละคน ทันใดนั้น, ชั้นของออร่าที่สดใสก็ปกคลุมร่างกายของพวกเขาทั้งสาม

 

เวทย์มนตร์เลเวล 1: รวดเร็วดั่งแมว

ผล: ช่วยเพิ่มความคล่องแคล่วรวดเร็ว เวทย์มนตร์มีผลประมาณ 20 นาที

 

นี่เป็นครั้งแรกที่ทหารรับจ้างทั้งสามคนได้รับประสบการณ์ของพลังในการสนับสนุนด้วยเวทย์มนตร์โดยตรง ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ แจ็คเกอร์ ลองยกโล่ของเขาดู, มันรู้สึกเบาเหมือนกับว่าเขาถือใบไม้อยู่ในมือ ลูซี่ ลองก้าวยาวๆอย่างคล่องแคล่ว, เธอรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังบินอยู่ ส่วน กิลเดิร์น ร้องออกมาด้วยความอัศจรรย์ “นี่คือความรู้สึกของเวทย์มนตร์สินะ? มันช่างสุดยอดอะไรอย่างนี้! ฉันรู้สึก…รู้สึกเหมือนกับว่าฉันสามารถวิ่งได้เร็วพอๆกับม้าศึกเลย!”

 

พวกเขาดูเหมือนกับพวกบ้านนอกสามคน ลิงค์ หัวเราะพวกเขาอยู่เงียบๆ

 

จากนั้นเขาก็ย้ายความสนใจของเขาไปอยู่กับการควบคุมร่างอวตารที่บุกเข้าไปในอ่าว เขาเป็นคนที่ร่ายเวทย์, ดังนั้นเขาสามารถเห็นทัศน์วิสัยของอวตารได้, และเขาก็สามารถควบคุมการเคลื่อนไหวของอวตารได้จากที่ไกลๆด้วย

 

ร่างอวตารไม่แม้แต่จะพยายามปกปิดร่องรอยของเขาหรือหลบซ่อน, เขาเหมือนกับนักรบสปาร์ตัน, ที่เดินเข้าไปในรังของศัตรูโดยไร้ซึ่งความหวาดกลัวขณะที่ปล่อยเสียงคำรามกู่ก้องออกมา

 

“วิคเตอร์, ไอขี้ขลาด! ออกมาสู้เอาชีวิตกับข้าสิ!”

 

“วิคเตอร์, ไอลูกกะหxี่! ออกมานะเว้ย!”

 

“วิคเตอร์, ออกมาหาคนที่ทำให้เจ้าเกิดมาสิ!”

 

น้ำเสียงของอวตารดังก้อง, มันไม่ใช่แค่เดินทางไปทั่วอ่าว, แม้แต่พวกที่อยู่ที่ทางเข้าก็สามารถได้ยินเขาอย่างชัดเจน และมีเหตุผลที่มันถูกเรียกว่าอ่าวเสียงสะท้อน เพราะเสียงทั้งหมดจะสะท้อนอยู่ในอ่าว, อีกครั้งและอีกครั้ง, ยาวนานกว่าสองสามวินาที

 

“วิคเตอร์, ออกมาพบคนที่ทำให้เจ้าได้เกิดมาสิ…เกิดมาสิ…เกิดมาสิ”

 

ที่ทางเข้าอ่าว, ทหารรับจ้างทั้งสามคนมองหน้ากัน ถ้า วิคเตอร์ ยังซ่อนตัวอยู่หลังจากที่ได้ยินคำดูถูกพวกนี้, มันก็คงจะไม่ใช่หัวหน้าโจร, แต่เป็นนักบุญแล้วหล่ะ!

 

ในตอนที่พวกโจรได้ยินว่าหัวหน้าของพวกเขาโดยเยาะเย้ยและดูถูกประเจิดประเจ้อขนาดนี้, แน่นอนว่าพวกเขารู้สึกเดือดจนแทบบ้า

 

“พวกชั่วนั่นจะออกมาเมื่อไหร่กัน?” ลูซี่ กัดรีมฝีปากสีแดงของเธอ, เธอพร้อมที่จะฆ่าแล้ว

 

แจ็คเกอร์ ตั้งโล่ของเขาด้วยมือข้างนึงอย่างรวดเร็ว, และอีกข้างก็ควงค้อนสงคราม “ใช่, ออกมาสิ, พวกชั่วทั้งหลาย” เขาพูดอย่างเยาะเย้ย “ในตอนที่ภารกิจนี้จบลง, ข้าจะได้โม้สักที่ว่าพวกเราทั้งสีคนสามารถเอาชนะไอพวกภราดรแห่งความมืดยังไง ถ้าเรื่องวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดี, ข้าคงจะได้ใช้ชีวิตอย่างสบายไปชั่วชีวิตแน่ๆ”

 

ในขณะนั้นเอง, อ่าวก็ประทุเข้าสู่ความวุ่นวาย, เหมือนกับรังผึ้งที่ถูกตี

 

Advent of the Archmage

Advent of the Archmage

Type: Author: , ,
เรื่องย่อ ลิงค์เป็นอาร์จเมจที่เก่งที่สุดในทุกๆเซิร์ฟเวอร์ เขาเพิ่งจะโค้นล้มบอสที่แข็งแกร่งที่สุด,เจ้าแห่งความลึก โนโซม่า ด้วยปาร์ตี้ของเขา อย่างไรก็ตาม,แทนที่เขาจะกลับไปที่เมื่อง เขากลับถูกส่งตัวไปที่พื้นที่ลับด้วยพิกเซลCG มันให้ความรู้สึกเหมือนกับสูญญากาศ และภายในนั้นก็ได้มีเสียงที่ยิ่งใหญ่และมากด้วยอำนาจที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าแห่งแสงสว่างดังขึ้น “ลิงค์ เจ้าเต็มใจที่จะเป็นผู้ช่วยชีวิตที่จะดึงโลกแห่งฟิรูแมนออกจากความปั่นป่วนไหม?” ภารกิจที่ยิ่งใหญ่นี้มันอะไรกัน! ถ้ามันเป็นโลกจริง ลิงค์ คงจะปฏิเสธไปในทันที อย่างไรก็ตามเขาก็มีความแน่วแน่ที่จะเป็นฮีโร่ในเกมส์ “จัดไปเลย!” ลิงค์ ตอบอย่างมั่นใจ “ถ้างั้นก็ขอให้เจ้าโชคดี” และนั่นจะเป็นการเริ่มต้นการเดินทางที่เต็มไปด้วย เวทย์มนตร์,มิตรภาพ,การทรยศ,ความรัก และความสิ้นหวังของ ลิงค์ ในโลกที่เปลี่ยนแปลงไปของฟิรุแมน Link was the top Archmage in the entire server. He had just defeated the strongest boss, the Lord of The Deep, Nozama with his party. However, instead of going back to town, he was transported to a secret location with pixelated CG. It sort of felt like a vacuum, and within it came a glorious and commanding voice that calls himself the God of Light. “Link, would you be willing to be the saviour who will pull the World of Firuman out from the churning abyss?” What a huge mission! If it was in the real world, Link would have rejected it immediately. However, he was bent on being the hero in game. “Bring it on!” Link answered confidently. “Then, best of luck.” And so began Link’s journey of magic, friendship, betrayal, love and despair in the ever changing World of Firuman.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset